نگاهی اجمالی به برنامه مهمونی ایرج طهماسب

در درجه اول شاید خیلی از شما باور داشته باشید شخصیت بچه، تنها عنصر مهم برای مجاب کردن یک بیننده به تماشای این برنامه است. با این حال، اگر فرم این برنامه عروسکی به شکلی تنظیم می‌شد که برنامه مهمونی تنها منحصر به روابط عروسک‌ها با یکدیگر و مجری برنامه یعنی ایرج طهماسب می‌شد، شاید جذابیت سریال مهمونی نیز به طرز چشمگیری کاهش می‌یافت. به زبانی ساده‌تر، تعامل بچه با سایر عروسک‌ها و همچنین رفتار بچه با طهماسب، برای مخاطب که ما باشیم پس از چند قسمت تکراری می‌شود و تنها تکه کلام‌های این شخصیت می‌توانسته کاری کند تا از رفتارهایش به خنده بیفتیم. با این اوصاف، حتی اگر دیالوگ‌ها به طرز فوق‌العاده‌ای کمدی نوشته شوند و عروسک‌گردانی‌ها و صداپیشگان نیز به طرز محشری از پس وظایفشان بر بیایند، قطعا ما پس از چند قسمت نمی‌توانیم مثل روز اولی که با کاراکترهای این برنامه آشنا شدیم، از ته دل بخندیم. اینجاست که پای متغیری به داستان باز می‌شود که جذابیت سریال را تضمین می‌کند؛ سلبریتی‌ها.

حضور سلبریتی‌ها در یک قسمت مساوی است با جذب هواداران همان سلبریتی‌ها به تماشای برنامه مهمونی

ورود سلبریتی‌ها به برنامه مهمونی به صورت کلی رویداد بدی نیست. اتفاقا جذب سلبریتی‌ها به حضور در برنامه‌ای عروسکی، یک مدل سرمایه‌گذاری برای نماوا نیز محسوب می‌شود. به عبارتی دیگر، حضور سلبریتی‌ها در یک قسمت مساوی است با جذب هواداران همان سلبریتی‌ها به تماشای برنامه مهمونی. مخاطبین زیادی به تماشای سریال مهمونی روی می‌آورند چون سلبریتی مورد علاقه‌شان در یک قسمت حضور دارد و مردم به شدت کنجکاو هستند شخصیت بچه چه داستانی را با آنها اجرا خواهد کرد. در واقع تعامل بچه با سلبریتی‌ها و در سطح بعدی تعامل بچه با ایرج طهماسب تنها مولفه‌های مهمی تلقی می‌شوند که مخاطب را به پای تماشای هر قسمت می‌کشانند. این دو مولفه به شهرت و محبوبیت برنامه مهمونی به شدت کمک‌ می‌کنند اما چه فایده که زحمت سایر هنرمندهای این پروژه با عروسک‌های دیگر زیر سایه سنگین بچه قرار می‌گیرد؟ علنا اگر کل عروسک‌ها را به جز بچه، پشه و جدیدا روح از حضور جلوی دوربین حذف کنیم، مخاطب واکنش چندان خاصی نشان نمی‌دهد. مادامی که بچه و سلبریتی‌ها جلوی دوربین باشند، همه چیز بر وفق مراد بینندگان خواهد بود.

ایرج طهماسب و تیم زبده‌ی پروژه مهمونی موجب شده تا همچنان به برنامه‌های عروسکی هنرمندان ایرانی توجه کنیم. همان‌طور که ایرج طهماسب مشتاقانه منتظر واکنش‌های مخاطبین و هوادارانش نسبت به برنامه مهمونی بوده، نویسنده این یادداشت هم به عنوان یکی از هواداران دو آتشه طهماسب که روزی روزگاری با داستان‌های کلاه قرمزی سرش را گرم می‌کرده، از تماشای برنامه مهمونی تا حدودی دلسرد شده است. انتظار بیشتری از ایرج طهماسب می‌رود؛ از این بابت که در فرهنگ‌سازی جامعه کنونی ایران نقش زیادی داشته و باید اعتراف کرد بخشی از روح و ذهن‌مان هنوز با تماشای کلاه قرمزی و ماجراهایش مثل یک کودک ۱۰ ساله به وجد می‌آید. ای کاش این حسِ خوبِ «به وجد آمدن» را هنگام تماشای سریال مهمونی نیز تجربه می‌کردیم.

نظر شما درباره برنامه مهمونی چیست؟ دیدگاهتان را با ما و سایر خوانندگان رسانه سرگرمی به اشتراک بگذارید.