آیا طوفان خورشیدی می‌تواند اینترنت را به‌طور کامل قطع کند؟

همه‌ی ما می‌دانیم که آب و هوا گاهی باعث قطع برق و اختلال در عملکرد ماهواره می‌شود؛ اما سوال اینجاست که آیا طوفان خورشیدی می‌تواند موجب قطع اینترنت شود.

به‌تازگی رصدخانه خورشیدی ناسا تصویری از یک شراره خورشیدی ثبت کرده است. این تصویر زیرمجموعه‌ای از نور فرابنفش شدید را نشان می‌دهد که مواد بسیار داغ در شراره‌ها را به رنگ نارنجی به تصویر کشیده است.

در رمان علمی تخیلی بکی چمبرز با عنوان “To Be Taught, If Fortunate” که سال ۲۰۱۹ منتشر شد، یک طوفان خورشیدی عظیم اینترنت زمین را به طور کامل قطع و گروهی از فضانوردان را در فضا سرگردان می‌کند به‌طوری‌که راهی برای تماس با زمین ندارند. این یک چشم انداز وحشتناک است، اما آیا یک طوفان خورشیدی می‌تواند اینترنت را در زندگی واقعی به طور کامل قطع کند؟ و اگر چنین است، احتمال وقوع آن چقدر است؟

در همین رابطه متیو اوونز، فیزیکدان خورشیدی در دانشگاه ریدینگ بریتانیا، در مصاحبه با لایو ساینس ادعا می‌کند که بله این امکان وجود دارد و ممکن است این اتفاق بیفتد، اما یک طوفان خورشیدی غول پیکر نیاز دارد.

به اعتقاد اوونز، برای قطع کامل اینترنت باید اتفاق عظیمی رخ دهد که غیرممکن نیست، اما از بین بردن شبکه‌های برق محتمل‌تر است. در واقع، این پدیده قبلا در مقیاس کوچک اتفاق افتاده است.

طوفان‌های خورشیدی زمانی رخ می‌دهند که خورشید انفجار شدیدی از تابش الکترومغناطیسی را آزاد می‌کند. این اختلال امواج، انرژی زیادی آزاد می‌کند و بر دیگر اجرام منظومه شمسی از جمله زمین تأثیر می‌گذارد. هنگامی که امواج الکترومغناطیسی بی‌طرف با میدان مغناطیسی زمین برهم‌کنش می‌کنند، چند اثر دارند.

به گفته‌ی اوونز، اولین مورد این است که آنها باعث می‌شوند جریان‌های الکتریکی در جو فوقانی زمین جریان داشته باشند و هوا را گرم کنند “دقیقاً مانند نحوه عملکرد پتوی الکتریکی”. این طوفان‌های ژئومغناطیسی می‌توانند شفق‌های قطبی زیبایی ایجاد کنند تا در مناطق قطبی ظاهر شوند، اما همچنین می‌توانند سیگنال‌های رادیویی و GPS را مختل کنند. علاوه بر این، با گرم شدن اتمسفر، منبسط می‌شوند و به ماهواره‌ها در مدار پایین زمین می‌افزایند و قطعات کوچک‌تری از زباله‌های فضایی را از مسیر خارج می‌کنند.

تاثیر دیگر طوفان های خورشیدی فضا بیشتر زمینی است. همانطور که جریان‌های الکتریکی قدرتمندی در جو فوقانی سیاره ما جریان می‌یابند، جریان‌های قدرتمندی را القا می‌کنند که در پوسته نیز جریان دارند. این جریان می‌تواند با هادی‌های الکتریکی قرار گرفته در بالای پوسته، مانند شبکه‌های برق – شبکه خطوط انتقال که برق را از ایستگاه‌های تولید به خانه‌ها و ساختمان‌ها منتقل می‌کند، تداخل ایجاد کند؛ نتیجه قطعی برق موضعی است اما رفع آن دشوار است. به گفته ناسا، یکی از این رویدادها در ۱۳ مارس ۱۹۸۹ در کبک رخ داد که منجر به خاموشی ۱۲ ساعته شد.

پیشتر هم گزارش‌هایی منتشر شد با این عنوان، زمانی که اسپیس‌ایکس نتوانست پیش بینی آب و هوای فضا را بررسی کند، یک شراره خورشیدی ۴۰ ماهواره استارلینک را از بین برد.

خوشبختانه از بین رفتن چند ماهواره استارلینک برای مختل کردن دسترسی جهانی به اینترنت کافی نیست. برای قطع کامل اینترنت، یک طوفان خورشیدی باید با کابل‌های فیبر نوری فوق‌العاده‌ای که در زیر اقیانوس‌ها کشیده شده و قاره‌ها را به هم متصل می‌کنند، تداخل ایجاد کند. هر ۳۰ تا ۹۰ مایل (۵۰ تا ۱۴۵ کیلومتر)، این کابل‌ها مجهز به تقویت‌کننده‌هایی هستند که به قدرت سیگنال آنها در حین حرکت کمک می‌کند. اما باید به این موضوع اشاره کنیم، در حالی که خود کابل‌ها در برابر طوفان‌های ژئومغناطیسی آسیب پذیر نیستند، تقویت‌کننده‌ها آسیب پذیر هستند و اگر این تقویت‌کننده‌ها خاموش شوند، می‌تواند برای حذف کل کابل کافی باشد و اگر کابل‌های کافی آفلاین شوند، می‌تواند باعث «آخرالزمان اینترنت» شود.