0/10

کریستوفر نولان و فیلمی که امکان ساخت آن را پیدا نکرد

فیلمی که می‌توانست بهترین اثر نولان باشد

0/10 ۰ ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ سینمای جهان کپی لینک

کریستوفر نولان (Christopher Nolan) پیش از آنکه شخصیت بتمن را در سینما احیا کند، به نوع دیگری از شخصیت‌های سینمایی توجه داشت.

نولان با تعقیب (Following)، یادگاری (Memento) و بی‌خوابی (Insomnia) موفق شد که خود را به صحنه هالیوود برساند و کارگردان برجسته‌ای در آغاز هزاره جدید شود. او همواره سعی کرده است که فرم‌ها و ساختارهای روایی پیچیده‌ای را امتحان کند. در این سال‌ها، رویکرد او این بوده که در فیلم‌هایش به زندگی قهرمانان معیوب و مفاهیم ذهنی/ فلسفی بپردازد. با وجود این، یکی از پروژه‌های ناتمام نولان فیلمی است درباره یکی از مشهورترین چهره‌های تاریخ آمریکا. اشتباه نمی‌کنید، هاوارد هیوز (Howard Hughes) را می‌گویم. مهندس و هوانوردی که کارگردان سینما هم بود.

بر اساس پاره‌ای از شواهد، نولان قراردادی را با یکی از بزرگترین ستاره‌های جهان در این پروژه منعقد کرده بود. همچنین مشهور است که او از فیلمنامه این اثر به عنوان «بهترین فیلمنامه‌ای که خودم تا به حال نوشته‌ام» یاد می‌کرد. اما ساخت این فیلم هرگز به سرانجام نرسید. زیرا نولان از طرفی به ساخت سه‌گانه بتمن مشغول شد و پروژه قبلی خود را به نفع فیلم‌های بتمن کنار گذاشت و از سوی دیگر، حضور یک رقیب جدی موجب شد که او به سراغ این پروژه نرود.

نولان و فیلمی درباره هاوارد هیوز

کریستوفر نولان قصد داشته است که یکی از مرموزترین و پیچیده‌ترین چهره‌های قرن بیستم را در پرده سینما به تصویر بکشد. طبق گزارش‌ها، قرار بوده فیلم او از کتاب مایکل درسنین (Michael Drosnin) به نام «شهروند هیوز: قدرت، پول و جنون» الهام بگیرد. کتابی که تمرکزش بر سال‌های آخر زندگی هیوز است. کتاب مایکل درسنین، شامل حقایقی است که مستقیما از نوشته‌های شخصی هیوز آمده‌اند. حقایقی که از وخامت حال او در شرایطی که با اعتیاد و اختلال وسواس فکری (OCD) دست و پنجه نرم می‌کرده، حکایت دارند.

نولان در زمان تبلیغ بی‌خوابی (اولین اثر عظیم خود) فاش کرد که قبلا بر نگارش فیلمنامه‌ای درباره زندگی هاوارد هیوز کار می‌کرده است. او در ادامه گفت: «تا کنون، هیچ‌کس یک فیلم زندگینامه‌ای درباره هاوارد هیوز تولید نکرده. من فکر می‌کنم به این دلیل که بازیگر مناسبی [برای ایفای نقش او] پیدا نشده. اما من جیم کری (Jim Carrey) را پیدا کرده‌ام که می‌تواند آنچه این نقش لازم دارد را به اجرا درآورد.» در آن سال‌ها، رسانه‌های مختلف به ارائه تصاویری از هاوارد هیوز اقدام کرده و آثاری را درباره او تولید کرده بودند. اما هدف نولان این بود که شخصیت هیوز را وارد پرده نقره‌ای کند.

یک همکاری فوق‌العاده

می‌توان حدس زد که ایفای نقش هاوارد هیوز چقدر برای جیم کری هیجان‌انگیز و دلهره‌آور بوده است. او تا سال ۲۰۰۲ در مسیرهای مختلفی حرکت کرده و نقش‌های گوناگونی را بازی کرده بود. با وجود این، باز هم حضور در نقش هاوارد هیوز برایش دشوار و چالشی بود. مخاطبان سینما هنوز جیم کری را به عنوان یک بازیگر مخصوص به ژانر کمدی می‌شناختند، حتی با وجود اینکه در فیلم‌های غیرکمدی هم حضور چشمگیری داشت. مثلا تا آن زمان در فیلم‌های نمایش ترومن (The Truman Show)، مردی روی ماه (Man on the Moon) و مجستیک (The Majestic) ایفای نقش کرده بود که همگی متعلق به ژانر درام هستند.

از سوی دیگر، جیم کری همواره به فکر بازی در فیلم‌هایی بود که او را به چالش بکشند. بنابراین پیشنهاد نقش هاوارد هیوز به این بازیگر مانند شتری بود که دم خانه او نشسته است. قطعا هیچ پیشنهادی نمی‌توانست بهتر از این باشد. حتی کریستوفر نولان هم از انتخاب جیم کری اطمینان کامل داشت. نولان یک بار درباره او چنین گفت: «جیم کاملا بی‌نقص است. [انگار] او برای بازی در این نقش به دنیا آمده. ما یکدیگر را چند بار ملاقات کرده‌ایم تا درباره ویژگی‌های مسیری که در آن قرار داریم، صحبت کنیم. جیم ایده‌های فوق‌العاده‌ای دارد که به ایده‌های من نزدیک است.»

چرا نولان از تولید فیلم پشیمان شد؟

از آن‌جا که فیلمنامه و بازیگر اصلی آماده بودند، این فیلم زندگینامه‌ای درباره هاوارد هیوز باید به عنوان فیلم بعدی نولان به مرحله تولید می‌رسید. اما زمانی که معلوم شد پروژه دیگری هم درباره هیوز در دست ساخت قرار دارد، پیچیدگی‌هایی به وجود آمد. علاوه بر فیلم نولان، فیلم دیگری نیز درباره هاوارد هیوز در حال ساخت بود که نویسندگی و کارگردانی آن را به ترتیب، جان لوگان (John Logan) و مایکل مان (Michael Mann) برعهده داشتند. اما در ادامه، مایکل مان از پروژه کناره‌گیری کرد و تصمیم گرفت کارگردانی را به مارتین اسکورسیزی (Martin Scorsese) بسپارد.

تا کنون، بارها شاهد بوده‌ایم که چند فیلم درباره یک موضوع به طور همزمان تولید شده‌اند. بنابراین اتفاقی که برای نولان افتاد، بی‌سابقه نبود. اما نمی‌توان ناامیدی نولان را وقتی فهمید که قرار است با اسکورسیزی رقابت کند، نادیده گرفت. ولی از آن‌جا که هر بحرانی می‌تواند به طور بالقوه یک فرصت هم باشد، نولان از پا ننشست و پروژه جدیدی را شروع کرد که تبدیل به یکی از بهترین سه‌گانه‌های ژانر ابرقهرمانی شد: سه‌گانه بتمن یا همان شوالیه تاریکی (The Dark Knight). این فیلمی بود که حتی از فیلم هوانورد (The Aviator) اثر اسکورسیزی هم شهرت بیشتری به دست آورد.

با وجود این، هنوز هم تاثیر هاوارد هیوز بر کریستوفر نولان پابرجاست. این تاثیر به طور ویژه در فیلم اوپنهایمر (Oppenheimer) خود را نشان می‌دهد. شخصیت اصلی این فیلم که رابرت اوپنهایمر نام دارد، مرد باهوشی است که احتمالا میراث هاوارد هیوز را منعکس می‌کند. چراکه او، درست مانند هیوز، اثری محونشدنی در تاریخ برجای گذاشت و نام خود را در تمام جهان بر سر زبان‌ها انداخت. افزون بر این، شباهت‌های دیگری نیز بین این فیزیکدان برجسته و هیوز وجود دارد که باعث می‌شود اشتیاق ما برای تماشای فیلم نولان افزایش یابد. فیلم اوپنهایمر در تاریخ ۲۱ ژوئیه ۲۰۲۳ در سینماهای سرتاسر دنیا اکران خواهد شد.