شنا در دریاچه تیتان ؛ رویا یا واقعیت

چه می‌شد اگر می‌توانستید در دریاچه‌های تیتان بزرگ‌ترین قمر زحل، شنا کنید. این سیاره تنها قمر دیگری به‌جز زمین است که اجسام مایع روی سطح خود دارد.

تیتان دومین قمر بزرگ در کل منظومه شمسی، بزرگ‌تر از ماه و حتی بزرگ‌تر از سیاره عطارد است و علیرغم حجم بسیار بزرگش، کشش گرانشی ضعیفی دارد. فرض کنید شما اینجا روی زمین ۷۰ کیلوگرم وزن دارید، در تیتان وزن شما فقط ۱۰ کیلوگرم است. به‌این ترتیب اگر تصمیم بگیرید که در این دریاچه شیرجه بزنید، مدت زیادی طول می‌کشد تا روی سطح مایع شناور شوید و وقتی بعد از مدت طولانی به دریاچه رسیدید، به شدت به پایین سقوط می‌کنید.

در دریاچه تیتان میزان زیادی متان و اتان مایع موجود است و از آنجا که چگالی متان مایع بسیار بسیار کمتر از آب است، بنابراین شما آن‌طور که انتظار دارید روی آب شناور نخواهید بود. شنا کردن در آب‌های روی زمین آسان است، زیرا انسان به اندازه آب متراکم نیست. هنگامی که در استخر شنا هستیم، وزن ما کمتر از مقدار آبی است که جابه‌جا می‌کنیم و نیروی آب که به ما فشار می‌آورد، به شناور نگه داشتن‌مان کمک می‌کند.

در دریاچه‌های تیتان، بدن شما بسیار متراکم‌تر از متان مایعی است که می‌خواهید در آن شنا کنید؛ به‌طوری‌که انگار بدن‌تان از سنگ ساخته شده‌ است. در سطح دریاچه، متان مایع کاملاً شفاف به نظر می‌رسد، اما به دلیل سنگ تیره و جو غلیظ روی ماه، هنوز نمی‌توانید عمق زیادی را ببینید. در واقع، تیتان تنها یک درصد از نور خورشیدی را که ما روی زمین از آن بهره می‌بریم، دریافت می‌کند.