-
1/10
۱۰ مورد از لباس ابرقهرمانان که با جلوه‌های ویژه خراب شدند
جلوه‌های ویژه بدی که از یادها نمی‌روند
بسیاری از لباس‌های ابرقهرمانی در فیلم‌های مارول (Marvel) و دی‌سی (DC)، از Green Lantern گرفته تا The Flash، می‌توانستند بسیار موفق‌تر باشند، اگر در بیشتر مواقع جنبه عملی آن‌ها در نظر گرفته می‌شد و از جلوه‌های ویژه زیاد استفاده نمی‌شود. در ادامه این مطلب به ۱۰ مورد از لباس ابرقهرمانان که با جلوه‌های ویژه خراب شدند، خواهیم پرداخت.
بسیاری از لباس‌های ابرقهرمانی در فیلم‌های لایو-اکشن، علی‌رغم پتانسیل بالا برای درخشیدن، با استفاده بیش از حد از جلوه‌های ویژه کیفیت‌شان پایین آمده است. در دنیای سینمایی مارول (Marvel Cinematic Universe) و دی‌سی، لباس ابرقهرمانان می‌تواند عنصری کلیدی در موفقیت یا شکست فیلم باشد، به خصوص با توجه به تعداد زیاد شخصیت‌هایی که از کمیک بوک‌ها روی پرده سینما آورده می‌شوند. در برخی موارد، مانند بتمن فیلم‌های تیم برتون (Tim Burton) با بازی مایکل کیتون (Michael Keaton)، سادگی خیره‌کننده لباس باعث شد تا به سرعت به یک نماد ماندگار تبدیل شود. در موارد دیگر، مانند لباس ددپول (Deadpool)، ترکیب لباس‌های واقعی با جلوه‌های ویژه تقریباً بی‌عیب و نقص بود. اما این ترکیب همیشه موفقیت‌آمیز نیست.
جایگزین کردن بازیگران با جلوه‌های ویژه در صحنه‌های اکشن، چیز جدیدی نیست. برای مثال، برخی از نماهای مرد عنکبوتی در فیلم‌های Spider-Man به کارگردانی سم ریمی (Sam Raimi)، کاملاً با کامپیوتر ساخته شده بودند. با این حال، در سال‌های اخیر، استفاده از لباس‌های ابرقهرمانی ساخته‌شده با جلوه‌های ویژه به جای لباس‌های واقعی، بسیار رایج شده است. این روند از لباس‌هایی که کاملاً با جلوه‌های ویژه ساخته شده‌اند، تا شخصیت‌هایی که دائماً با جلوه‌های ویژه جایگزین می‌شوند، را شامل می‌شود.
استفاده بیش از حد از جلوه‌های بصری در لباس‌های ابرقهرمانی می‌تواند مشکلاتی را به وجود آورد. یکی از این مشکلات، عدم تناسب ظاهری لباس با شخصیت ابرقهرمان است. برای مثال، لباس سوپرگرل در فیلم فلش، به دلیل استفاده از جلوه‌های ویژه، ظاهری غیرقابل باور و نامناسب داشت. این لباس به جای اینکه قدرتمند و باابهت به نظر برسد، بیشتر شبیه به یک لباس کارتونی بود.
مشکل دیگر استفاده بیش از حد از جلوه‌های صری، عدم تحرک و پویایی لباس است. لباس‌های ابرقهرمانی باید به گونه‌ای طراحی شوند که به بازیگر اجازه حرکت آزادانه و انجام حرکات اکشن را بدهند. اما لباس‌های ساخته‌شده با جلوه‌های بصری، غالباً انعطاف‌پذیری لازم را ندارند و در نتیجه، حرکات ابرقهرمان را غیرطبیعی و مصنوعی نشان می‌دهند. در اینجا ۱۰ مورد از لباس ابرقهرمانان در فیلم‌های لایو-اکشن اشاره می‌کنیم که استفاده بیش از حد از جلوه‌های ویژه آن‌ها را خراب کرده است.
۱۰. فانوس سبز در فیلم Green Lantern
گرین لنترن شاید بدنام‌ترین نمونه از یک لباس ابرقهرمانی باشد که توسط جلوه‌های ویژه خراب شده است. بیش از یک دهه پس از تلاش فیلم دی‌سی با بازی رایان رینولدز (Ryan Reynolds) برای پوشاندن شخصیت با لباسی ساخته‌شده با کامپیوتر در بیشتر فیلم، فیلم‌های ابرقهرمانی بلاک‌باستر هنوز با لباس‌هایی که کاملاً با کامپیوتر ساخته شده‌اند، دست و پنجه نرم می‌کنند. بنابراین، فیلم Green Lantern در سال ۲۰۱۱ عملاً با یک کار غیرممکن روبرو بود. برای رعایت انصاف، فیلم Iron Man محصول سال ۲۰۰۸ در داشتن یک ابرقهرمان که بیشتر با جلوه‌های ویژه در طول فیلم ساخته شده بود، موفق عمل کرد، اما این واقعیت که این یک زره کامل به جای یک لباس بود، به موفقیت آن کمک کرد.
در تئوری، لباس ساخته‌شده با جلوه‌های ویژه برای گرین لنترن ایده بدی نیست. لباس‌های گرین لنترن‌ها، در اکثر نسخه‌ها، از همان انرژی‌ای ساخته شده‌اند که حلقه‌هایشان را نیرو می‌دهد – آن‌ها به‌عنوان سازه‌های انرژی سبز کار می‌کنند. با این حال، از نظر عملی، داشتن کل بدن شخصیت اصلی به جز صورتش که در سال ۲۰۱۱ با جلوه‌های ویژه ساخته شده باشد، ایده‌ی خوبی نبود. نتیجه، صورت شناور رایان رینولدز روی بدنی ساخته‌شده با جلوه‌های ویژه سبز بود که تنها باعث بدتر شدن فیلمی شد که از قبل هم ایراداتی داشت. جلوه‌های ویژه در فیلم Green Lantern اصلاً بد نیستند، مشکل اصلی انتخاب خلاقانه پشت لباس هال جردن (Hal Jordan) بود نه خود جلوه‌های ویژه.
۹. اسپایدرمن در دنیای سینمایی مارول
لباس‌های مرد عنکبوتی در دنیای سینمایی مارول از نظر تطابق با کمیک‌بوک، جزو بهترین نمونه‌های لایو اکشن به شمار می‌روند. از طراحی لباس گرفته تا جلوه آن روی پرده، مرد عنکبوتی با بازی تام هالند (Tom Holland) اغلب حس و حال یک شخصیت کمیک‌بوکی را القا می‌کند که به دنیای واقعی آورده شده است. با این حال، بین زمان‌هایی که لباس مرد عنکبوتی با بازی هالند، عملی (استفاده از بدلکار با لباس واقعی) است و زمان‌هایی که با جلوه‌های بصری ساخته می‌شود، تفاوت قابل توجهی وجود دارد. در اکثر صحنه‌های مبارزه، مرد عنکبوتی یک شخصیت خلق‌شده با کامپیوتر است، در حالی که صحنه‌های روی زمین که مرد عنکبوتی با کسی صحبت می‌کند یا ماسک خود را برمی‌دارد، معمولاً با لباس واقعی فیلمبرداری می‌شوند. مشکل لباس مرد عنکبوتی ساخته‌شده با جلوه‌های بصری این است که فاقد نقص‌ها و بافت‌های لباس واقعی است و در نتیجه، حس واقع‌گرایی مرد عنکبوتی دوست‌داشتنی محله را از بین می‌برد.
۸. مارشن منهانتر در سریال Supergirl
مارشن منهانتر (Martian Manhunter) در سریال Supergirl به دنیای اروورس ()Arrowverse معرفی شد و تا پایان سریال، به عنوان یکی از شخصیت‌های ثابت حضور داشت. در حالی که جان جونز (J’onn J’onnz) اغلب در سریال با ظاهر هنک هندشاو (Hank Henshaw) دیده می‌شد، گاهی اوقات شخصیت به شکل مریخی خودش که شامل لباس مخصوصش بود، در می‌آمد. سریال Supergirl ترجیح داد مارشن منهانتر را کاملاً با جلوه‌های بصری بسازد، زیرا صرف ساعت‌ها برای گریم تنها برای چند صحنه محدود منطقی نبود. با این حال، در حالی که چهره ساخته‌شده با جلوه‌های بصری برای مارشن منهانتر منطقی به نظر می‌رسید، خود لباس می‌توانست با جلوه‌های ویژه عملی بهتر به نظر برسد. ترکیب یک لباس واقعی با چهره جلوه‌های ویژه‌ای احتمالاً نتیجه بهتری به همراه داشت.
۷. پلنگ سیاه در دنیای سینمایی مارول
در فیلم Captain America: Civil War، لباس پلنگ سیاه (Black Panther) به شکل ویژه‌ای جلب توجه می‌کرد، به خصوص در فیلمی که شخصیت‌هایی مثل مرد آهنی و مرد عنکبوتی بیشتر با لباس‌های ساخته‌شده با جلوه‌های حضور داشتند. صحنه‌ای که تی‌چالا (T’Challa) بعد از تعقیب و گریز کلاهخودش را برمی‌دارد به خاطر نحوه درآوردن آن بسیار جذاب بود. اولین لباس پلنگ سیاه هم‌زمان هم واقعی و هم تخیلی به نظر می‌رسید، چیزی که لباس‌های ساخته‌شده با جلوه‌های بصری پلنگ سیاه در فیلم Black Panther، فیلم Avengers: Infinity War و فیلم Avengers: Endgame نتوانستند به آن دست پیدا کنند. ماسک نانوتکنولوژی از نظر بصری به مراتب کم‌جذبه‌تر از لباس واقعی بود و به نظر می‌رسد این موضوع به هنجار لباس‌های دنیای سینمایی مارول تبدیل شده است.
۶. مرد آهنی در دنیای سینمایی مارول
زره‌های مرد آهنی (Iron Man) در دنیای سینمایی مارول به طور واضح نیاز دارند که عمدتاً با استفاده از جلوه‌های ویژه ساخته شوند. با این حال، در مقایسه با آثاری مانند فیلم Captain America: Civil War، فیلم Avengers: Infinity War و فیلم ،Avengers: Endgame در اولین حضورهای مرد آهنی در دنیای سینمایی مارول از لباس‌های واقعی برای تعداد بسیار بیشتری از نماها استفاده می‌شد. فیلم Iron Man و فیلم Iron Man 2 از نظر جلوه‌های ویژه پیشگام محسوب می‌شدند، بدین معنی که آن‌ها همچنین باید در رابطه با محدودیت‌های تکنولوژی موجود در آن زمان خلاقیت بیشتری به خرج می‌دادند. رابرت داونی جونیور (Robert Downey Jr) در آن فیلم‌ها حتی زمانی که فقط قرار بود در یک صحنه شکل ظاهری مرد آهنی را داشته باشد، لباس واقعی مرد آهنی را به تن می‌کرد.
۵. اسپایدرمن توبی مگوایر در فیلم Spider-Man: No Way Home
لباس اسپایدرمن سه‌گانه سم ریمی (Sam Raimi) که اغلب به عنوان یکی از بهترین لباس‌های ابرقهرمانی در سینما شناخته می‌شود، برای فیلم Spider-Man: No Way Home بازگشت. با این حال، در اکثر صحنه‌های اکشن با حضور مرد عنکبوتی توبی مگوایر (Tobey Maguire) در No Way Hone از یک بدلکار ساخته‌شده با جلوه‌های بصری استفاده شده است. تفاوت قابل توجهی بین لباس پیتر پارکر (Peter Parker) شماره ۲ و لباس مرد عنکبوتی توبی مگوایر در سه‌گانه اسپایدرمن ساخته شده توسط سم ریمی وجود داشت، که باعث ایجاد حس عجیب و غریبی می‌شد، زیرا به نظر نمی‌رسید شخصیت کاملاً همانطور که باید به نظر برسد. لنزهای چشم کمی متفاوت و الگوی روی ماسک به این برداشت دامن زدند.
۴. مون نایت در سریال Moon Knight
لباس مون نایت یکی از خیره‌کننده‌ترین لباس ابرقهرمانان در دنیای سینمایی مارول است. با این حال، اگر به جای یک آفرینش عرفانی که باید با جلوه‌های ویژه ساخته می‌شد، به عنوان یک لباس عملی در نظر گرفته می‌شد، حتی می توانست بهتر هم باشد. البته، داستان سریال Moon Knight در دنیای مارول ماورایی است، اما این مجموعه تلویزیونی برای صحنه‌های اکشن بزرگتر از حد معمول، بیشتر از صحنه های مبارزه زمینی از یک بدل جلوه‌های ویژه استفاده کرد. در نتیجه، لباس منحصربه‌فرد مون نایت تنها به یکی از لباس‌های ابرقهرمانی ساخته‌شده با جلوه‌های ویژه تبدیل شد. فصل دوم سریال Moon Knight می‌توانست از استفاده بیشتر از لباس عملی، شاید در داستانی با زمینه ای واقع‌گرایانه‌تر، بهره‌مند شود.
۳. سوپرگرل در فیلم The Flash
لباس سوپرگرل (Supergirl) با بازی ساشا کایه (Sasha Calle) در فیلم The Flash، به نظر می‌رسید که متعلق به همان دنیای سوپرمن هنری کویل است. با این حال، تصاویر پشت صحنه لباس سوپرگرل و همچنین لحظاتی در فیلم که کارا زور-ال (Kara Zor-El) در حال حرکت نبود، بسیار بهتر از صحنه‌هایی به نظر می‌رسید که لباس با جلوه‌های ویژه ساخته شده بود. در اکثر صحنه‌های مبارزه سوپرگرل در فیلم The Flash، از یک بدل جلوه‌های ویژه استفاده شد که تمام ویژگی‌های خاص لباس سوپرگرل را از بین برد و آن را به لباسی معمولی میان لباس ابرقهرمانان تبدیل کرد. مشکلات جلوه‌های ویژه فیلم The Flash از بزرگترین مشکلات این فیلم و لباس سوپرگرل نمونه بارز آن است.
۲. فلش در فیلم The Flash
همانند لباس سوپرگرل، لباس اصلی فلش در فیلم The Flash هم مشکل مشابهی داشت. در تصاویر ساکن و صحنه‌هایی که بری آلن (Barry Allen) در حال مبارزه نبود، لباس فلش عالی به نظر می‌رسید. با این حال، هر زمان که فلش از قدرت‌هایش استفاده می‌کرد یا با کسی مبارزه می‌کرد، لباس او تقریباً با مشکلات لباس فانوس سبز برابری می‌کرد. به طور خاص، نبود بافت باعث شد لباس فلش ظاهری کارتونی پیدا کند. این موضوع در کنار به تصویر کشیدن بیش از حد اغراق‌آمیز نیروی سرعت، به مشکلات جلوه‌های ویژه فیلم The Flash اضافه کرد و در نهایت، این اثر، فرصت درخشش یک لباس بسیار جالب فلش را از دست داد.
۱. بتمن بن افلک در فیلم The Flash
بتمن بن افلک (Ben Affleck) در فیلم The Flash، به طور قابل بحثی بدترین لباس بتمن او در کل مجموعه فیلم‌ها و لباس ابرقهرمانان بود. زره پوششی بیش از حد طراحی‌شده، طرحی را که قبلا در فیلم Justice League مورد بحث بود، پیچیده‌تر کرد و در دنیای توسعه‌یافته دی‌سی (DC Extended Universe) تقریباً معنایی نداشت – چرا بتمن برای تعقیب چند جنایتکار به زره خاصی نیاز دارد؟ همه این مشکلات با این واقعیت بدتر شد که در بسیاری از لحظات، بتمن با یک بدل کامل جایگزین شد که منجر به تصاویر بدری شد، مانند تصویری که چانه بن افلک به طور ناشیانه‌ای روی یک چهره ساخته شده با جلوه‌های بصری قرار گرفته است. استفاده از بدل‌های جلوه‌های صری برای بتمن از زمان فیلم Batman v Superman: Dawn of Justice انجام شده است، اما فیلم The Flash در این زمینه زیاده‌روی کرد.
همانطور که مشاهده کردید، جلوه‌های ویژه می‌توانند در به تصویر کشیدن لباس ابرقهرمانان نقشی حیاتی داشته باشند. با این حال، استفاده بیش از حد از جلوه‌های بصری یا استفاده نادرست از آن، می‌تواند به جای ارتقای فیلم، به کیفیت آن لطمه بزند. در حالی که جلوه‌های بصری ابزاری قدرتمند است، نباید جایگزینی برای لباس‌های عملی و طراحی‌های خلاقانه باشد. استفاده متعادل از هر دو عنصر، می‌تواند به خلق لباس ابرقهرمانان ماندگار و به یاد ماندنی در دنیای سینما کمک کند.
علاوه بر این، توجه به جزئیات و تناسب ظاهری لباس با شخصیت ابرقهرمان، از دیگر نکات مهمی است که باید در نظر گرفته شود. لباسی که با شخصیت و داستان فیلم همخوانی نداشته باشد، به نظر غیرقابل باور و نامناسب خواهد رسید. در نهایت، انتخاب بازیگرانی که به لحاظ فیزیکی با شخصیت ابرقهرمان تناسب داشته باشند، می‌تواند به باورپذیری لباس و عملکرد ابرقهرمان در فیلم کمک کند. با در نظر گرفتن این نکات، می‌توان امیدوار بود که در آینده شاهد لباس ابرقهرمانان جذاب‌تر و باکیفیت‌تر در فیلم‌ها باشیم.
در کنار موارد ذکر شده، نکته دیگری که باید به آن توجه کرد، تناسب جلوه‌های ویژه با لحن و سبک فیلم است. برای مثال، استفاده از جلوه‌های در فیلمی با لحن جدی و واقع‌گرایانه، می‌تواند با عدم استقبال تماشاگران مواجه شود. در حالی که استفاده از جلوه‌های در فیلمی با لحن فانتزی و کمیک، می‌تواند جذاب و سرگرم‌کننده باشد. به طور کلی، استفاده از جلوه‌های ویژه در لباس‌های ابرقهرمانی باید به گونه‌ای باشد که به جذابیت و باورپذیری شخصیت ابرقهرمان و داستان فیلم کمک کند. استفاده بیش از حد از جلوه‌های ویژه یا استفاده نادرست از آن، می‌تواند نتیجه عکس داشته باشد و به کیفیت فیلم لطمه بزند.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید