ناسا طرح ساخت تلسکوپ رادیویی در نیمه تاریک ماه را تامین بودجه کرده است.
ناسا تصمیم دارد طرح اولیه ساخت تلسکوپ در داخل یکی از دره‌های نیمه تاریک ماه را تامین بودجه کند. نیمه تاریک ماه، بخشی از ماه است که رو به زمین نیست و دیدی کم‌نظیر از آن سوی کیهان دارد؛ دیدی که جو غلیظ و امواج رادیویی ساطع از کره زمین بر آن تاثیری ندارد.
این تلسکوپ با امواج طول موج بالا، تلسکوپ رادیویی دهانه ماه یا «Lunar Crater Radio Telescope» و به اختصار LCRT نامیده خواهد شد. این تلسکوپ مزایای بسیار درخشانی نسبت به تلسکوپ‌های رادیویی زمین خواهد داشت.
برنامه مفهوم‌های پیشرفته ابتکاری ناسا (NIAC) در نظر دارد تا ۱۲۵ هزار دلار برای فاز نخست مطالعه این طرح هزینه کند تا امکان عملی بودن ساخت چنین تلسکوپی را بررسی کنند.
این تلسکوپ که به صورت شبکه سیمی طراحی شده است، در دهانه‌ای به عرض ۳ تا ۵ کیلومتر در یکی از دره‌های نیمه تاریک ماه قرار خواهد گرفت. این شبکه سیمی با قطر یک کیلومتر توسط روبات‌های دیوارنورد ناسا موسوم به DuAxel در دهانه ماه قرار خواهد گرفت.
اگر پروژه ساخت این تلسکوپ محقق شود، این سازه، بزرگ ترین تلسکوپ رادیویی با دیافراگم توپر در منظومه شمسی خواهد بود.
تلسکوپ رادیویی با دیافراگم توپر، نوعی تلسکوپ است که از یک دیش برای جمع آوری داده‌ها استفاده می‌کند.
به تازگی قمر زمین جای خود را در برنامه های ناسا باز کرده است. اخیرا نیز خبری مبنی از کشف آب در ماه منتشر شد.
از آن جا که این تلسکوپ در نیمه تاریک ماه قرار می‌گیرد، تداخل‌های رادیویی زمین، ماهواره‌ها و حتی نویز رادیویی خورشید بر آن تاثیری نخواهند داشت. هم چنین، به ما امکان می‌دهد تا بدون حضور مانعی مانند جو زمین، کیهان را نظاره کنیم.
جو زمین طول موج‌های با فرکانس پایین که کمتر از ۱۰ متر باشند را منعکس کرده و مانع از دریافت آن‌ها توسط تلسکوپ‌های زمینی می‌شود. این تلسکوپ قادر است تا طول موج های ۱۰ تا ۵۰ متر را که تاکنون توسط بشر بررسی نشده‌اند، مشاهده کند و زمینه ساز کشفیاتی بزرگ شود.
نظرات