-
0/10
بهترین و بدترین موارد در بازی Atomic Heart
نسخه‌ای متفاوت از تاریخ
چندی پیش بازی Atomic Heart اثر استودیوی ماندفیش (Mundfish) در سبک شوتر اول شخص عرضه شد. چه نکات مثبت و منفی‌ای در این عنوان وجود دارد؟
بازی Atomic Hearts یک عنوان شوتر است که بسیاری از خلاقیت خود را از سایر فرنچایز‌های معروف قرض می‌گیرد. با این حال داستان این بازی به اندازه‌ی کافی متفاوت است که خودش را از سایر رقبا جدا کند. بازیکن در این بازی نقش سرگرد نچایف (Nechayev) را بر عهده دارد که در صدد ارتقای درجه برای ماموریت بعدی‌اش است.
او در راه آزمایشگاه، توسط ربات‌هایی که عملکردشان مختل شده، مورد حمله قرار می‌گیرد. یک چیزی در این آرمان شهر درست نیست و سرگرد داستان ما باید از آن سر در بیاورد. این داستان کلی بازی Atomic heart است. چندی پیش نمرات بازی در متاکریتیک منتشر شد و این بازی نقدهای نسبتا متوسطی را از رسانه‌های مختلف دریافت کرد. با این که نکات منفی متعددی در این بازی وجود دارد، اما می‌توان چیزهای مثبتی را هم در آن پیدا کرد.
8: بهترین – افتتاحیه‌ی فوق‌العاده
افتتاحیه‌ی بازی Atomic Heart، درست همچون بازی‌های BioShock شگفت انگیز است. مخصوصا که شباهت بسیار زیادی هم به بازی BioShock Infinite دارد چرا که مقر روسیه در آسمان مستقر است. در این بازی شاهد یک دنیای غنی هستیم که بازیکنان را برای یک داستان تاریخی در دنیایی موازی یا جایگزین، آماده می‌کند. در افتتاحیه‌ی بازی Atomic Heart همه چیز به ظاهر خوب به نظر می‌رسد و شاهد مراسم رژه برای جشن هستیم. ربات‌ها هم به مردم کمک می‌کنند. تا قبل از این که اوضاع خراب شود، همه چیز درست شبیه به یک آرمان شهر است. افتتاحیه‌ی این بازی را می‌توان در جمع بهترین‌های تاریخ قرار داد. با این حال متاسفانه بازی در ادامه نمی‌تواند این جذابیتش را حفظ کند.
7: بدترین – سرگرد نچایف
از شخصیت اصلی بازی Atomic Heart، سرگرد نچایف می‌توان به عنوان یکی از آزاردهنده‌ترین قهرمان‌های سال 2023 یاد کرد. این شخصیت را می‌توان به راحتی در کنار فری (Frey) از بازی Forspoken قرار داد. زمانی که بازی Forspoken هم منتشر شد، هیچ یک از کاربران از شخصیت فری خوش‌شان نیامد. در واقع فری و سرگرد نچایف، در موارد زیادی با هم شباهت دارند. این دو شخصیت همیشه بدون هیچ دلیلی عصبانی هستند و اصرار دارند تا دستکش خودشان را ساکت کنند. حتی با این که آن دستکش سعی دارد تا مورد کمک واقع شود.
6: بهترین – قدرت‌های باحال
بازی Atomic Heart پر است از اسلحه‌ها و قدرت‌های خفن! اگر چه کمی طول می‌کشد تا بهترین قدرت‌های بازی را آزاد کنید، اما آن‌ها قطعا ارزش صبر کردن را دارند. با این حال دو تا از قدرت‌های بسیار کاربردی را می‌توان از همان اوایل، آزاد کرد. این دو قدرت، Frostbite و Mass Telekinesis هستند. قدرت Frostbite با یک جت روی دشمنان یخ می‌ریزد و آن‌ها را متوقف می‌کند. Mass Telekinesis هم دقیقا همینکار را انجام می‌دهد با این تفاوت که دشمنان را به هوا پرت می‌کند و مدتی آن‌ها را نگه می‌دارد. با استفاده از جفت این قدرت‌ها می‌توانید بخشی از منابعتان را حفظ کنید و استراتژی‌تان را تغییر دهید.
5: بدترین – مبارزات آزاردهنده
بازی Atomic Heart تمرکز ویژه‌ای روی مبارزات Melee دارد چرا که در بسیاری از بخش‌های کمپین، با محدودیت در تیر و مهمات مواجه هستیم. شات گان، اولین اسلحه‌ای است که در این بازی آزاد می‌شود و بسیار در مبارزات کاربرد دارد. با این حال به دلیل محدودیت در تیر، بازیکن به ناچار باید از تبر خود در مبارزات استفاده کند. یک سیستم جاخالی دادن در بازی وجود دارد که چندان درست کار نمی‌کند. مبارزات بازی در کل چندان نرم نیستند و اغلب احساس می‌شود که دو کودک در زمین بازی در حال بازی کردن هستند.
4: بهترین – تکنولوژی مبتکرانه
بازی Atomic Heart در کنار افتتاحیه‌ی شگفت انگیزش، تکنولوژی بسیار جالبی هم دارد. تکنولوژی در این بازی، بیانگر آینده است. اما نه به شکلی که آینده را در آثار Star Wars می‌بینیم. همه چیز در بازی Atomic Heart، حال و هوای دهه‌ی 1950 را دارد ولی در عین حال، مدرن هم هستند. دشمنان در این بازی که اکثرا رباتند، با ظاهر عجیب و بعضا با سیبیل‌های خنده‌دارشان، به شدت ترسناک ظاهر می‌شوند. اگر چه تکه پاره کردن این ربات‌ها چندان مثل سایر بازی‌ها از جمله Binary Domain لذت بخش نیست، اما ظاهر ربات‌ها و تکنولوژی در بازی Atomic Heart بسیار جالب است.
3: بدترین – عدم وجود نقشه
بازیکن به راحتی می‌تواند در بازی Atomic Heart گم شود چرا که هیچ نقشه‌ای در بازی وجود ندارد. برای پیدا کردن مسیر در این بازی، باید از نشانه‌های راه، چالز (Chales) یا همان دستکش، و اسکنر استفاده کنید. چالز در پیدا کردن مسیر می‌تواند مفید باشد اما اگر نچایف به طور مدوام سر او فریاد نکشد و به او اجازه‌ی کمک بدهد. اما رادار چندان کاربردی ندارد چرا که چندان چیزی را در محیط بازی، برجسته نمی‌کند. اسکنر و رادارها، سالیان سال است که در بازی‌های ویدیویی حضور دارند. برخی از بازی‌ها مثل سری Batman Arkham به خوبی از این ویژگی استفاده کرده‌اند. اما اثری مثل Atomic Heart نمی‌تواند به درستی این سیستم را پیاده کند. این موضوع باعث می‌شود تا عدم وجود نقشه در بازی، بیش از پیش به چشم بیاید.
2: بهترین – والت بوی
سری Bioshock تنها اثری نیست که بازی Atomic Heart از آن الهام گرفته است. سری بازی Fallout هم تاثیر به سزایی در این عنوان داشته است. احتمالا والت بوی (Vault Boy) را در بازی‌های Fallout به خاطر می‌آورید. چنین شخصیتی در بازی Atomic Heart هم هست. این شخصیت در منوی آپگرید اسلحه‌ها، منوی درجه سختی، و منوی توانایی‌ها، حضور دارد. هر بار با پخش یک کارتون کوتاه، عملکرد هر یک از قدرت‌ها به بازیکن معرفی می‌شود.
1: بدترین – زمان بارگذاری طولانی
اگر چه تکنولوژی‌ای که در داستان بازی Atomic Heart شاهد آن هستیم، فوق‌العاده است، اما خود بازی از لحاظ فنی مشکلات بسیاری دارد. این اثر با مشکلاتی مثل دیر لود شدن بافت‌ها، گلیچ‌های متعدد، و افت فریم در مبارزه‌ها یا حتی در کات‌سین‌ها، دست و پنجه نرم می‌کند. با توجه به درجه‌ی سختی بازی، احتمالا بازیکن‌ها بارها در این بازی می‌میرند. در نتیجه باید هربار فایل‌های ذخیره‌ی قبلی، بارگذاری شوند. با این حال مدت زمان بارگذاری حتی روی قوی‌ترین سیستم‌ها هم بسیار بیشتر از بازی‌های معمولی زمان می‌برد. به شکلی که مرگ‌ها در این بازی بسیار آزار دهنده می‌شوند و حتی ممکن است بازیکن دیگر انگیزه‌ای برای ادامه‌ی بازی نداشته باشد.
بازی Atomic Heart هم اکنون برای رایانه‌های شخصی، پلی استیشن 4، پلی استیشن 5، ایکس باکس وان، و ایکس باکس سریز X/S در دسترس است. به نظر شما چه نکات مثبت و منفی دیگری در این بازی وجود دارد؟ حتما در ادامه نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید