آیا تئوری زمین مسطح واقعیت دارد؟

بعد از گرانش، قطعا بزرگ‌ترین مشکل زمین صاف، خورشید است. در مدل منظومه شمسی که از نظر علمی پشتیبانی می‌شود، زمین به دور خورشید می‌چرخد، زیرا خورشید بسیار پرجرم‌ است و گرانش زیادی دارد. اما گرانش خورشید به تنهایی روی زمین اثر نمی‌کند. این سیاره همچنین در جهتی عمود بر کشش گرانشی ستاره در حال حرکت است. اگر می‌توانست این گرانش را خاموش کند، زمین در یک خط مستقیم پرتاب و به دنبال آن از منظومه شمسی خارج می‌شد.

در عوض، تکانه خطی و گرانش خورشید با هم ترکیب می‌شوند و در نتیجه یک مدار دایره‌ای به دور خورشید ایجاد می‌شود. اگر فرض کنیم که زمین مسطح باشد، سیاره ما در مرکز جهان قرار می‌گیرد، اما اینکه خورشید به دور زمین بچرخد ایده درستی خواهد بود یا خیر، موضوع دیگری است. درحالی‌که خورشید مانند چرخ و فلک بر فراز جهان می‌چرخد و مانند یک چراغ رومیزی نور و گرما را به سمت پایین منتشر می‌کند.

در واقع بدون تکانه خطی و عمودی که به ایجاد یک مدار کمک می‌کند، مشخص نیست که چه نیرویی می‌تواند خورشید و ماه را به جای برخورد با زمین، در بالای زمین نگه دارد. به همین ترتیب، در یک دنیای مسطح، قرار گرفتن ماهواره‌ها در مدار زمین به احتمال زیاد امکان‌پذیر نیستند. تعدادی از مأموریت‌های فضایی وجود دارد که زمین به آنها وابسته است و با فرض اینکه زمین مسطح باشد، کار نمی‌کنند. به همین دلیل نمی‌توان تصور کرد که GPS چگونه روی زمین مسطح کار می‌کند.

اگر خورشید و ماه فقط در یک طرف زمین قرار بگیرند، احتمالاً روزها و شبها توجیهی مثل چیزی که هم‌اکنون هستند ندارد و فصول، کسوف و بسیاری از پدیده‌های دیگر اتفاق نمی‌افتد. همچنین احتمالاً خورشید باید کوچک‌تر از زمین باشد تا نسوزد یا به سیاره یا ماه برخورد نکند. با این حال، می‌دانیم که قطر خورشید بیش از ۱۰۰ برابر زمین است.