0/10

سریال Ironheart بزرگترین مشکل لباس‌های مرد آهنی را برطرف کرد

لباس‌هایی که بعد از Avengers: Infinity War معرفی شدند

0/10 ۳ 13 ساعت قبل مقالات جانبی (تلویزیون) کپی لینک

با وجود انتقادهایی که به محصول جدید مارول می‌شود، سریال Ironheart توانسته بزرگترین مشکل لباس‌های مرد آهنی را حل کند.

فیلم Avengers: Infinity War یکی از مهمترین آثار سینمایی مارول طی سال‌های گذشته بوده و استانداردی را ایجاد کرده که بسیاری از آثار Marvel Cinematic Universe همچنان در تلاش برای رسیدن به آن هستند؛ اتفاقی که هنوز رخ نداده است. با این حال، نقطه ضعفی را در خود جای داده که به مرد آهنی (Iron Man) ربط داشته و این مشکل حالا پس از سال‌ها حل شده است.

سریال Ironheart در حال حاضر جدیدترین اثر متعلق به حماسه مولتی ورس به شمار رفته و روی ریری ویلیامز تمرکز دارد. این شخصیت بارها تاکید کرده قصد ندارد صرفاً تقلیدی از تونی استارک باشد، بلکه می‌خواهد ابرقهرمانی منحصر‌بفرد و بقول خودش «نمادین» خلق کند. اینکه به چنین هدفی می‌رسد یا نه، همه چیز به سریال اختصاصی‌اش بستگی دارد.

علی‌رغم تلاش‌های ریری ویلیامز برای تبدیل شدن به شخصیتی متفاوت از تونی استارک، نمی‌توان تاثیر این ابرقهرمان روی زندگی و اقدامات ریری را نادیده گرفت. نکته جالب ماجرا اینجا است که میراث باقی مانده از استارک بدون عیب و نقص نبوده و این شخصیتِ نسبتاً تازه وارد از همین ابتدای مسیر در حال اصلاح اشتباهات است تا به چیزی بهتر از تونی تبدیل شود؛ اتفاقی که فعلاً دور از دسترس بنظر می‌رسد.

تکنولوژی نانو همه چیز را خراب کرد

تونی استارک در فرنچایز MCU لباس‌های زیادی ساخته و طبیعی‌ است که برخی از آن‌ها مورد انتقاد قرار بگیرند. یکی از زره‌هایی که بی‌مهری‌های زیادی دیده، زره Mk XLVII است که در فیلم Spider-Man: Homecoming ظاهر شد. این زره (طراحی‌اش شباهت زیادی به Mk XLVI در Captain America: Civil War داشت) از دید بسیاری از طرفداران، فاقد نوآوری و هویت خاص خود بود. در نتیجه، طراحی مزبور بیشتر از اینکه تحسین شود، صرفاً یک طراحی تکرار به نظر می‌رسید.

اما مهم‌تر از آن، استفاده زیاد از فناوری نانو ربات در زره‌های بعدی مرد آهنی، خصوصاً در Avengers: Infinity War، مورد انتقاد شدید طرفداران قرار گرفت. به‌ جای صحنه‌های مکانیکی و ملموسی که در فیلم‌های Iron Man می‌دیدیم (مانند افتادن سنگین ماسک و دیگر قطعات فلزی) استفاده از نانوبات‌ها باعث شد فرآیند پوشیدن زره بیش از حد غیرواقعی و تخیلی به نظر برسد.

در واقع، جادوی مکانیکی زره Mk III که در فیلم اول استفاده شد، از نظر احساسی و سینمایی تاثیرگذارتر بود. تماشای اینکه چگونه تونی استارک زره را قطعه به قطعه می‌پوشد، حسی از سنگینی، سختی و واقع‌ گرایی را منتقل می‌کرد؛ در حالی که نانوبات‌ها بیشتر شبیه به یک جلوه ویژه دیجیتالی سریع و بی‌روح به نظر می‌رسند. همین روند باعث شده که در سال‌های اخیر، طرفداران نسبت به استفاده بیش از حد از نانو تکنولوژی در زره‌ها یا کلاه‌ها اعتراض کنند.

حتی شخصیت‌هایی مانند کاپیتان آمریکا، استار لرد و مرد عنکبوتی هم در حماسه مولتی ورس از کلاهخودهای نانوبات بهره برده‌اند که تا حدی از جذابیت ظاهری آن‌ها کاسته است. با این حال، نسل جدید قهرمانان (از جمله وارثان تونی استارک) ظاهراً قصد دارند از این رویه فاصله گرفته و به طراحی‌های سنتی‌تر و ملموس‌تر بازگردند؛ سبکی که شاید دوباره حس واقعی‌تری از قهرمانی، تلاش و فناوری را به تصویر بکشد.

بازگشت به روش قدیمی

سریال Ironheart به تلاش‌های ریری ویلیامز برای ساخت چیزی «ماندگار» می‌پردازد؛ آن‌ هم بدون دسترسی به منابع نامحدودی که تونی استارک بواسطه سرمایه خانوادگی در اختیار داشت. از همین رو، ریری شخصیتی بسیار خلاق و توانمند است که ماموریتش به خلق زرهی منجر می‌شود که در مقایسه با نمونه‌های پیشرفته مرد آهنی، ساختاری ساده‌تر دارد.

بدین ترتیب، صحنه‌های پوشیدن زره در سریال Ironheart بسیار بیشتر یادآور لحظات افسانه‌ای ابتدایی در فیلم‌های قدیمی Iron Man هستند. البته اگر ریری ویلیامز به فناوری نانوبات موثر و پیشرفته دسترسی داشت، قطعاً از آن استفاده می‌کرد اما همین محدودیت‌ها باعث شده تا فرآیند ساخت و استفاده از زره، برای مخاطب تماشایی‌تر و جذاب‌تر باشد. در تریلرهای Ironheart دیدیم که ریری ویلیامز به نحوی سحر و جادو را با زره‌اش ترکیب می‌کند اما هنوز مشخص نیست که این موضوع روی فرآیند پوشیدن زره تاثیر می‌گذارد یا نه. با اینکه باید منتظر ماند و دید.

مارول باید به روش قدیمی پایبند بماند

ویژگی برجسته سریال Ironheart در این است که توانایی‌های مهندسی ریری ویلیامز فراتر از منابع محدودی است که در اختیار دارد. طراحی زره‌های او طوری هستند که تا حد امکان دست‌ ساز، سنگین و خام بنظر برسند. توجه سازندگان سریال به این نکته باعث شده ریری به‌ عنوان وارث شایسته تونی استارک به نمایش گذاشته شود. حالا اینکه مخاطب وارث را می‌پذیرد یا نه، مسئله متفاوتی است. با اینکه احتمال تاثیرگذاری جادو روی صحنه‌های پوشیدن زره چندان زیاد نیست، این امکان وجود دارد که ریری ویلیامز در ادامه و آثار دیگر MCU به منابع بیشتری دست یافته و نهایتاً از تکنولوژی نانو برای طراحی لباس‌های جدید بهره ببرد. از منظر روند تکامل شخصیتی، استفاده از نانوتکنولوژی انتخابی منطقی خواهد بود.

بنظر شما ریری ویلیامز پس از برطرف کردن بزرگترین مشکل لباس‌های مرد آهنی می‌تواند دیگر اشتباهات ابرقهرمان محبوب را هم جبران کند یا خیر؟