بررسی فصل اول سریال See – دیدن

ایده هیجان‌انگیز داستان، مهم‌ترین برگ برنده سریال See بوده که در روایت آن دقت زیادی به کار گرفته شده است، اما همچنان عیب‌های بزرگ و غیرقابل گذشتی در آن وجود دارد که می‌تواند شما را عصبی کند. از یک طرف نحوه‌ی روایت داستان، هیچ زمانی را از مخاطب تلف نمی‌کند و با یک روند سریع و بی‌حاشیه، اصل مطلب را در جلوی چشمان مخاطب خود قرار می‌دهد. در طول پخش اپیزودها کمترین زمان تلف شده و صحنه‌های اضافه وجود دارد و سریال برای هر صحنه‌ی خود و دیالوگ‌های ردوبدل شده حرفی برای گفتن دارد تا جایی که داستان خیلی سریع از اتفاقات پیچیده و یکپارچه عبور می‌کند و حتی یک ثانیه از وقتتان را فدای مسائل پیش پا افتاده نمی‌کند. از طرف دیگر برخی از اشتباه‌ها که معلوم نیست به عمد یا غیرعمد در داستان قرار گرفته‌اند می‌تواند به فهم و درک مخاطب توهین کند و نارضایتی بسیاری را با خود همراه کند. داستان به شکلی کاملا پیش‌پاافتاده و غیرقابل قبول رویدادها را به نفع کاراکترهای اصلی خود تمام می‌کند، در حالی که در پشت بسیاری از آن‌ها هیچ دلیل و منطق خاصی وجود نداشته است.

با تمام این مسائل، باید در نظر گرفت که به تصویر کشیدن انسان‌هایی که چندین قرن بدون حس بینایی قادر به دوام آوردن بوده‌اند و توانسته‌اند ابزارهایی را برای بقای خود دست و پا کنند، نیاز به دقت بسیار زیادی دارد و کار را برای سازندگان سریال دشوار کرده است. نمایش تمام جوانب مختلف یک تمدن نابینا مثل نوشتن بدون نیاز به کاغذ و قلم، ارسال پیام با استفاده از پرندگان، ساخت سلاح سرد، مسیریابی و مبارزه‌ها با دقت خوبی ساخته شده که البته سریال توانسته از پس آن برآید و کمترین اشتباه ممکن را در این زمینه داشته باشد.

دیگر مسئله دلسردکننده‌ی داستان سریال See اشاره به مواردی کلیشه‌ای همچون ناامنی مداوم شخصیت‌های اصلی و حضور منجی‌های نه چندان قدرتمند است. تا پیش از این، سریال «مردگان متحرک» (The Walking Dead) به شکلی افراط‌آمیز ناامنی جانی همیشگی کاراکترها و سفر آن‌ها را از جایی به جای دیگر و بازتعریف زندان به عنوان یک پناهگاه همیشگی به تصویر کشیده است؛ همین مسئله می‌تواند باعث دلسردی مخاطب سریال See شود. از طرف دیگر، سریال دلیل منطقی و قابل قبولی را برای فرضیات اولیه و حضور منجی‌های دنیای ویران شده خود ارائه نمی‌دهد.