نقد فیلم The Suicide Squad – جوخه انتحار ۲

اولین ایراد فیلم در این موضوع است که یوتنهایم، بهانه‌ای است برای حرکتِ بلاداسپورت و تیمش به دلِ ماجرا اما لازمه‌ی یک فیلم کمیک بوکی، یک یا چند فقره شخصیت منفی است. فیلم جوخه انتحار ۲ شخصیت منفی درست و حسابی ندارد. در حقیقت یک ستاره‌ی دریایی، با این‌که نوآوری جذابی در یک فیلم کمیک بوکی، آن هم از نوع جوخه انتحار محسوب می‌شود، اما فیلم‌ساز در ابتدا تلاش می‌کند تا کاراکتری مرموز را به بیننده معرفی کند؛ فردی به اسم ثینکر که نقشش را پیتر کاپالدی بازی می‌کند. اگر سن و سالی از شما گذشته باشد، احتمالا کاپالدی را با سریال دکتر هو (Dr Who) می‌شناسید. باید اشاره کرد که او بازیگر قابلی است و توانسته حتی یک جایزه‌ی اسکار را تصاحب کند. با این اوصاف نقش ثینکر در فیلم جوخه انتحار ۲ چندان نقشِ استخوان‌دار و جالبی نیست. به زبانِ خودمانی، فیلم‌ساز در فیلم‌نامه‌اش اصلا و ابدا ثینکر را تحویل نگرفته و به همان سادگی که این کاراکتر مرموز معرفی می‌شود، به همان سادگی نیز از خط داستانی یک بار برای همیشه حذف می‌شود.

دومین ایراد فیلم که بهتر است بگوییم کم‌کاری تا ایراد، در شخصیت‌پردازی پولکا دات‌ من است. شخصیتی که در میانِ گروهِ آل استارِ جوخه انتحار، نقش مضحکی دارد اما جیمز گان از همین قابلیت مضحکانه‌ی پولکا دات من اصلا و ابدا به خوبی بهره نمی‌برد. کینگ شارک آن‌قدر بار طنز فیلم را معطوف خود می‌کند که اگر این کاراکتر عجیب الخلقه‌ی انسان‌نما در این فیلم حضور نداشت، شاید عملکرد ناکافی پولکا دات من – هم از جنبه‌ی کمدی و هم از جنبه‌ی اکشن – بیشتر به چشم می‌آمد. رت کچر ۲ نیز ایفای نقش شاهکاری ندارد و علتِ این‌که چرا در تیم جوخه انتحار حضور دارد را در پایان فیلم متوجه می‌شویم. فیلم از جنبه‌ی زیر متنی یا همان مفاهیمی که به واسطه‌ی طرح داستانی باید به بیننده انتقال یابد، هیچ حرفی برای گفتن ندارد، به جز یک جمله: موش‌های پست‌ترین و تحقیرشده‌ترین قشر جامعه هستند. این جمله‌ی ساده را تنها یک بار در اواخر فیلم از زبان شخصیت می‌شنویم. در واقع فیلم‌ساز به جای شرح یک مثنوی هفتاد من درباره‌ی اخلاقیات و ارزش‌های انسانی، تنها یک جمله می‌گوید اما در جای درست و به‌جا که بیشترین شدت تاثیر را روی بیننده می‌گذارد؛ جمله‌ای که می‌توان آن را به عملکرد جوخه انتحار نیز تعمیم داد که اعضای جوخه نیز فارغ از قدرت‌هایشان، مثل موش‌ها انسان‌های پست و تحقیرشده‌ای هستند. جیمز گان علنا با این رویکردِ بسیار سخت و چالش‌برانگیز، تو دهنیِ محکمی می‌زند به تمام افرادی که می‌گویند فیلم‌های سوپرهیرویی کاری کرده تا سینمای اصیل به ابتذال کشیده شود. چگونه می‌شود که با یک جمله می‌توان چنین مفهوم مهمی را به صورت تاثیرگذار به بیننده انتقال داد؟

فیلم The Suicide Squad 2 یکی از بهترین فیلم‌های سینمایی دنیای دی‌سی است که فراتر از یک کلیشه‌ی فراموش‌شدنی ظاهر می‌شود. فیلم جوخه انتحار ۲ با کارگردانی بسیار خلاقانه‌‌ی جیمز گان، روایت داستانی و تدوین بسیار جذاب و هنرنمایی‌های بی‌نظیر سوپراستارها مثل ادریس البا، یکی از مفرح‌ترین و دل‌چسب‌ترین تجارب سینمایی‌تان را در سال ۲۰۲۱ میلادی رقم می‌زند.