نقد انیمیشن Migration – مهاجرت

وقتی پای انیمیشن Migration می‌نشینید، با تماشای سکانس آغازین و گذشت تنها چند دقیقه می‌توانید بقیه داستان را حدس بزنید. اتفاقی غیرمنتظره رخ داده و پدر خانواده که علاقه‌ای به ترک برکه ندارد، مجبور می‌شود تصمیمی برخلاف میل باطنی خود بگیرد. شخصیت‌های اصلی هم حین سفر با چالش‌های مختلفی مواجه شده و پس از پشت سر گذاشتن آن‌ها، به مقصد نهایی می‌رسند. اگرچه قابل پیش بینی بودن یک نقطه ضعف برای داستان به شمار می‌رود، نباید فراموش کرد محصول جدید استودیو ایلومینیشن اصلاً بدنبال غافلگیر کردن مخاطب نیست.

انیمیشن برای افزایش جذابیت روی دو چیز متمرکز می‌شود: المان‌های طنز و شخصیت‌های دوست داشتنی. راستش را بخواهید، ایلومینیشن بطور تمام و کمال به خواسته‌های خود می‌رسد. صحنه‌های کمدی واقعاً عالی کار شده و قادر هستند مخاطبان کم سن و سال و حتی بزرگسال را بخندانند. نمونه‌اش را هم می‌توان در روانشناسی معکوسی مشاهده کرد که در ابتدای داستان رخ داده و باعث می‌شود پدر خانواده خلاف میل باطنی‌اش عمل کند. شخصیت‌های داستان شاید ویژگی‌های کلیشه‌ای داشته باشند (پدری محافظه کار، مادری که عاشق ماجراجویی است اما ترجیح داده کنار همسرش بماند و فرزندانی که عاشق ماجراجویی بوده و ترجیح می‌دهند بیرون از برکه بروند) و شیمی بینشان هم چیز جدیدی برای ارائه نداشته باشد (خواهر و برادری که به هر بهانه‌ای بهم پریده و زیرآب یکدیگر را می‌زنند) اما بانمک بوده و می‌توانند مخاطب را همراه خود کنند.

در واقع، شخصیت‌های داستان به لطف طراحی بامزه، شیمی عالی و صداپیشگی بی‌نقص بازیگران موفق می‌شوند توجه مخاطب، چه کودک و چه بزرگسال را به خود جلب کرده و او را همراه کنند. مایک وایت (Mike White)، نویسنده فیلمنامه که می‌دانسته صرف خلق شخصیت‌های اصلی بامزه نمی‌تواند مخاطب را تا انتها نگه دارد، چالش‌هایی را پیش روی آن‌ها قرار داده تا ضرباهنگ داستان حفظ شده و ترکیبشان با کمدی باعث شده حوصله مخاطب سر نرود. البته توصیه می‌کنم حین تماشا داستان را چندان جدی نگیرید، چون اتفاقاتی می‌افتد که تحت هیچ شرایطی با عقل جور در نیامده و بیشتر جنبه سرگرم کنندگی دارند.

اینکه بگوییم محصول جدید ایلومینیشن تنها برای مخاطب کم سن و سال تولید شده، کم لطفی است. این اثر در بطن داستان خود سعی دارد به مخاطب کم سن و سال یاد دهد زندگی یعنی پذیرش چالش و مواجهه با ترس‌ها. همچنین به مخاطبان بزرگسال که احتمالاً چند سالی است پدر و مادر شده‌اند، یادآوری می‌کند بستن دست و پای فرزند و محدود کردن او، حتی اگر برای محافظت باشد، بزرگترین ظلمی است که می‌توان در حق یک کودک مرتکب شد. اگرچه انیمیشن Migration درس‌های ارزشمندی را در خود جای داده، آن‌ها را چندان با ظرافت ارائه نمی‌دهد که یک نقطه ضعف بزرگ است.