در جدیدترین مطلب اختصاصی وب سایت سرگرمی به سراغ شرکت والت دیزنی رفته و قصد داریم نگاهی به تاریخچه و بخش‌های مختلفش بیاندازیم.
شرکت والت دیزنی نه تنها یکی از فعالان قدیمی حوزه‌ی سرگرمی محسوب می‌شود، بلکه یکی از محبوب‌ترین‌ها هم هست. این شرکت در ابتدا یک استودیوی انیمیشن‌سازی بود که با ساخت Snow White and the Seven Dwarfs توانست محبوبیت زیادی در میان والدین و کودکان دهه‌ی ۳۰ میلادی به دست آورده و سود خوبی را وارد جیب مدیرانش کند.
والت دیزنی با وجود فراز و نشیب‌های مختلف پله‌های پیشرفت و موفقیت را یکی پس از دیگری پیمود و خودش را گسترش داد تا امروز نه تنها در حوزه‌ی انیمیشن، بلکه در حوزه‌ی مختلف مانند پارک‌های تفریحی، برنامه‌های ورزشی، آثار لایو اکشن و نشر فعالیت داشته باشد. در ادامه قصد داریم نگاهی خلاصه‌وار به سرگذشت اصلی‌ترین چهره‌ی شرکت و تاریخچه‌ی آن انداخته، با بخش‌های مختلف آن آشنا شویم و اطلاعات بیشتری درباره‌ی دیزنی پلاس کسب کنیم.
والت دیزنی
والت دیزنی سال ۱۹۰۱ میلادی در شیکاگو متولد شد و چهارمین فرزند خانواده‌ی دیزنی بود. سه فرزند قبلی هربرت، ریموند و روی نام داشتند. فرزند پنجم هم دو سال بعد به دنیا آمد و روث نام گرفت. والت تمایل چندانی به نقاشی نشان نمی‌داد تا اینکه یک روز فردی با پرداخت پول از او خواست اسب دکتری که در همسایگی زندگی می‌کرد را نقاشی کند. بعد از این اتفاق، متوجه‌ی علاقه‌اش به نقاشی شد. از همین رو، کارتون‌هایی که در صفحه‌های نخست روزنامه‌ی Appeal to Reason چاپ می‌شد را برای خودش می‌کشید. او با گذشت مدتی به سمت مدادرنگی و آب‌رنگ رفت و مهارتش را در استفاده از آن ابزارها بهبود بخشید.
خانواده‌ی دیزنی چند سال بعد به کانزاس در ایالت میزوری نقل مکان کردند. از آن‌جایی که تحصیل فرزندان خانواده باید ادامه می‌یافت، پدر تصمیم گرفت فرزند چهارمش را به Benton Grammar School بفرستد؛ مدرسه‌ای که والت در آنجا با والتر فایفر آشنا شد. والتر در خانواده‌ای متولد شده بود که علاقه‌ی زیادی به تئاتر و هنرهای مرتبط داشتند. همین موضوع هم باعث آشنایی والت با وودویل (نوعی برنامه‌ی نمایشی) و تصاویر متحرک شد. علاقه‌ی زیاد او به مفاهیمی که جدیدا با آن‌ها مواجه شده بود و صد البته شرایط خانواده که او را به کار مجبور می‌کرد، باعث شد عملکرد خوبی در مدرسه نداشته باشد.
فرزند چهارم خانواده‌ی دیزنی با وجود چالش‌های مختلف و فراوان، روی بهبود مهارت‌هایش در کشیدن نقاشی پافشاری کرد. همین پافشاری هم به تاسیس استودیوی والت دیزنی به همراه برادرش روی و پیمودن پله‌های ترقی منجر شد. والت طی سال‌های فعالیت خود نه تنها شخصیت‌های مختلفی مانند میکی ماوس را خلق کرد، بلکه به عنوان تهیه‌کننده روی روند ساخت آثار کلاسیک و تحسین‌شده‌ای از جمله Snow White and the Seven Dwarfs و Dumbo نظارت داشت. او به واسطه‌ی همین پروژه‌ها موفقیت‌های بسیاری کسب کرد که برای مثال می‌توان ۵۹ نامزدی در اسکار و کسب ۲۲ جایزه از این مراسم معتبر را نام برد. رکوردهایی که والت دیزنی در این زمینه ثبت کرده، به نظر نمی‌رسد قابل‌تکرار باشند.
والت دیزنی در رسانه‌ها و میان مردم چهره‌ای خونگرم، خوش اخلاق و برون‌گرا داشت اما در باطن از اعتماد به نفس کافی برخوردار نبود و خودش را به خاطر اتفاقات مختلف مورد سرزنش قرار می‌داد. او همچنین از سوی عده‌ای از افراد به نژادپرستی و داشتن عقاید ضد یهودیت متهم شد اما چهره‌هایی که ارتباط نزدیکی با او داشتند، چنین عقایدی را کاملا رد کردند. در ضمن، او علاقه‌ی بسیاری به سیگار داشت و نهایتا هم به خاطر ابتلا به سرطان ریه در سال ۱۹۶۶ میلادی درگذشت.
والت دیزنی قبل از مرگ به عنوان چهره‌ای وطن‌پرست شناخته می‌شد اما این شهرت بعد از مرگ مقداری تغییر کرد. گروهی از افراد او را مثال واضحی از امپریالیسم آمریکایی (نفوذ سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی ایالات متحده در سایر نقاط جهان) می‌دانند. با این حال، والت همچنان به عنوان چهره‌ای مهم در تاریخ فرهنگ آمریکا و همچنین صنعت انیمیشن به شمار می‌رود.
مروری بر تاریخچه‌ی والت دیزنی
در ادامه تاریخچه‌ی شرکت والت دیزنی را به بازه‌های تاریخی مختلف تقسیم کرده و توضیحات خلاصه‌واری را درباره‌ی هر کدام ارائه خواهیم داد.
تاسیس استودیو (۱۹۲۳ الی ۱۹۲۸)
والت دیزنی که حرفه‌ی انیماتوری را انتخاب کرده بود، در سال ۱۹۲۱ میلادی استودیوی Laugh-O-Gram Studio را تاسیس کرد و به واسطه‌ی آن به تولید آثار مختلف پرداخت که برای مثال می‌توان به Alice’s Wonderland اشاره کرد. این فیلم کوتاه یک شخصیت انسانی دارد که با شخصیت‌های انیمیشنی تعامل برقرار می‌کند. از آن‌جایی که عملکرد مالی استودیو مناسب نبود ورشکسته شد. پس از تعطیلی، والت به هالیوود رفت و در کنار برادرش مشغول به فعالیت شد. از اولین آثار مشترکشان می‌توان به سریال Alice Comedies اشاره کرد که فرمت مشابهی با Alice’s Wonderland داشت. این اثر مورد توجه‌ی M.J. Winkler Productions قرار گرفت و هر حلقه‌ی آن به مبلغ هزار و ۵۰۰ دلار فروخته شد. بعد از این اتفاق، والت و روی استودیوی Disney Brothers Cartoon Studio را تاسیس کردند؛ استودیویی که مدت کوتاهی بعد Walt Disney Studio نام گرفت.
والت دیزنی در سال ۱۹۲۷ میلادی اسوالد خرگوش خوش‌شانس (Oswald the Lucky Rabbit) را خلق کرد و با همکاری وینکلر پروداکشنز و یونیورسال پیکچرز یک سریال بر اساس او ساخت. از آن‌جایی که یونیورسال امتیاز کامل شخصیت را بر عهده داشت، سریال مورد نظر سود چندانی را وارد جیب دیزنی و برادرش نکرد و تنها چند صد دلار عایدشان شد. در ضمن، پس از اتمام قرارداد برای ساخت سریال بر اساس اسلواد، مدیر وقت وینکلر پرداکشنز چهار نفر از انیماتورهای اصلی دیزنی را به استخدام خود درآورد و یک استودیوی تولید انیمیشن به نام Snappy Comedies تاسیس کرد.
خلق میکی ماوس (۱۹۲۸ الی ۱۹۳۴)
پس از اینکه والت دیزنی امتیاز اسوالد خرگوش خوش‌شانس و همچنین چهار نفر از انیماتورهای اصلی تیمش را از دست داد، تصمیم گرفت هر طور شده ضررهای وارد شده را جبران کند. یک روز وقتی سوار قطار کالیفرنیا بود، ایده‌ی طراحی یک شخصیت جدید بر اساس موش‌ها به ذهنش خطور کرد. او چند طرح اولیه از شخصیت مورد نظرش کشید و آن را مورتیمر نامید اما از آن‌جایی که همسرش از ترکیب مورتیمر ماوس خوشش نمی‌آمد، تصمیم گرفت نام میکی ماوس را انتخاب کند. در ضمن، آب آیورکس یکی از چهره‌های اصلی استودیوی والت دیزنی در آن زمان تغییرات قابل‌توجهی را روی طراحی اصلی میکی ماوس انجام داد. میکی ماوس در آثار مختلفی حضور یافت که Steamboat Willie محصول سال ۱۹۲۸ میلادی یکی از مهم‌ترین‌هایش به شمار می‌رود. این اثر اولین انیمیشن کوتاه و صدادار تاریخ بود و در زمان انتشارش بسیار مورد توجه قرار گرفت.
در حالی که ساخت آثار مختلف با حضور میکی ماوس ادامه داشت، استودیوی والت دیزنی با همکاری کلمبیا پیکچرز Silly Symphony را تولید کرد که از ۷۵ قسمت تشکیل شده است. برخلاف سریال‌هایی که با محوریت میکی ماوس ساخته می‌شدند، هر قسمت این سریال شخصیت‌های جدید و داستان‌های مستقلی داشتند. در همین حین، بحث طراحی و چاپ کمیک استریپ با محوریت میکی ماوس جدی شد. آن‌ها که دیگر صرفا استودیوی تولید انیمیشن نبودند، تصمیم گرفتند در قراردادشان برای انتشار کمیک استریپ، از نام Walt Disney Productions استفاده کنند. والت و همسرش مجموعا ۶۰ درصد سهام و روی هم ۴۰ درصد سهام را در کنترل خود داشتند. در ضمن، نخستین کمیک استریپ میکی ماوس با همکاری King Features در دسامبر همان سال چاپ و منتشر شد.
شرکت والت دیزنی در سال ۱۹۳۴ میلادی قراردادی را با Technicolor امضا کرد تا بتواند از تکنولوژی آن‌ها برای تولید انیمیشن‌های رنگی بهره ببرد؛ قراردادی که اولین نتیجه‌اش Flowers and Trees بود. در ضمن، موفقیت‌های سریال‌های میکی ماوس شرایطی را مهیا کرد تا ایده‌ی ساخت انیمیشن بلند و سینمایی در ذهن مدیران شرکت شکل بگیرد.
انیمشین Snow White and the Seven Dwarfs و جنگ جهانی دوم (۱۹۳۴ الی ۱۹۵۰)
مدیران والت دیزنی تصمیم گرفته بودند دست به کارهای جدیدی بزنند. در نتیجه، در سال ۱۹۳۴ میلادی استارت تولید اولین انیمیشن سینمایی زده شد. این فرایند سه سال تولید کشید و Snow White and the Seven Dwarfs نهایتا در دسامبر ۱۹۳۷ میلادی روی پرده‌ی نقره‌ای رفته و به شدت مورد استقبال قرار گرفت. فروش آن به قدری زیاد بود که تمامی رقبا را کنار زد و در سال ۱۹۳۹ پرفروش‌ترین فیلم ناطق در آن زمان شد. درآمد حاصل از اولین انیمیشن سفید برفی به قدری زیاد بود که پروژه‌ی ساخت دفتر جدید در بربنک کالیفرنیا به مساحت ۲۱۰ هزار متر مربع کلید خورد. پروژه‌ی مورد بحث دو سال بعد به پایان رسید و با گذشت چندین دهه، همچنان به عنوان دفتر مرکزی والت دیزنی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
شرکت والت دیزنی به تولید و انتشار انیمیشن‌های کوتاه و بلند ادامه داد که برای مثال می‌توان به Pinocchio محصول سال ۱۹۴۰میلادی، Fantasia محصول سال ۱۹۴۰ میلادی، Dumbo محصول سال ۱۹۴۱ و Bambi محصول سال ۱۹۴۲ اشاره کرد. البته ورود ایالات متحده‌ی آمریکا به جنگ جهانی دوم پس از مورد حمله قرار گرفتن پرل هاربر از سوی ژاپن، تاثیرات غیرقابل‌انکاری را روی شرکت گذاشت. نه تنها فروش فیلم‌ها در باکس آفیس با کاهش چشمگیر مواجه شد، بلکه تعدادی از انیماتورهای فعال در والت دیزنی برای حضور در ارتش و شرکت در نبردها فراخوانده شدند. در آن زمان همچنین دولت‌های آمریکا و کانادا با اهدای بودجه‌های مختلف به والت دیزنی، شرکت را به سمت تولید آثار مرتبط با جنگ سوق دادند تا بدین ترتیب، نگاه مردم نسبت به جنگ تغییر کرده و پشتیبانی‌شان از دولت‌ها بیشتر شود. طبق آمارها، ۹۰ درصد از ۵۵۰ نفری که آن سال‌ها در شرکت مشغول به کار بودند، روی ساخت آثار مرتبط با جنگ مشارکت داشتند. از آثار سیاسی والت دیزنی می‌توان Victory Through Air Power را نام برد.
از آن‌جایی که بخش عمده‌ی کارمندان روی آثار سیاسی کار می‌کردند، والت دیزنی در جریان جنگ جهانی دوم و تا مدتی پس از اتمامش، به ساخت فیلم‌های آنتالوژی (فیلمی بلند که از چند فیلم کوتاه با مضامین مشابه ساخته شده است) از جمله The Three Caballeros مشغول بود. در همین حین، تولید فیلم‌های لایو اکشن/انیمیشنی و مستند توسط این شرکت آمریکایی آغاز شد؛ برای مثال می‌توان به Song of the South محصول سال ۱۹۴۶ و Seal Island محصول سال ۱۹۴۸ اشاره کرد.
دیزنی‌لند و مرگ والت دیزنی (۱۹۵۰ الی ۱۹۶۶)
اکران Cinderella در سال ۱۹۵۰ میلادی و ثبت فروشی قابل‌توجه، ثابت کرد برخی پیش‌بینی‌ها چندان صحیح نبوده و انیمیشن‌های سینمایی همچنان پرطرفدار هستند. در همان بازه‌ی زمانی، Alice in Wonderland و Peter Pan هم به سینما آمدند. اقتباس انیمیشنی آلیس چندان فروش خوبی نداشت اما پیتر پن توانست با ثبت عملکرد قوی در باکس آفیس، ساخت قسمت دوم را زمینه‌چینی کند. شرکت والت دیزنی همچنین اوایل دهه‌ی ۵۰ میلادی اولین فیلم‌های کاملا لایو اکشن خود را روی پرده‌ی نقره‌ای برد که برای مثال می‌توان به Treasure Island و The Story of Robin Hood and His Merrie Men اشاره کرد. در ضمن، والت دیزنی پروداکشنز در سال ۱۹۵۳ به همکاری خود با RKO Pictures پایان داد و استودیوی اختصاصی خود را تاسیس کرد تا آثار سینمایی‌اش را به واسطه‌ی آن اکران و منتشر کند. این استودیو در آن زمان تحت عنوان Buena Vista Distribution شناخته می‌شد؛ استودیویی که امروزه والت دیزنی موشن پیکچرز نام دارد.
والت دیزنی از دهه‌ی ۳۰ میلادی به دنبال مکانی بود تا والدین و فرزندان بتوانند همزمان به خوشگذرانی پرداخته و لحظات به یادماندنی‌ای را برای خود بسازند. او در ابتدا می‌خواست بخشی از محوطه‌ی دفتر مرکز را به عملی کردن ایده‌اش اختصاص دهد اما با گسترش ایده، به این نتیجه رسید که فضای در نظر گرفته شده از مساحت کافی برخوردار نیست. از همین رو، یک زمین در آناهایم خریداری و پروژه را آغاز کرد. پارک تفریحی دیزنی‌لند با گذشت یک سال آماده و همزمان با پخش یک برنامه‌ی تلویزیونی در جولای سال ۱۹۵۵ افتتاح شد. اگرچه پارک تفریحی والت دیزنی شروع ناامیدکننده‌ای داشت اما به مرور زمان موفق شد بازدیدکنندگانی را از سراسر کشور به خود جذب کند. دو سال بعد، بخش‌های بزرگی به پارک اضافه شد که از مهم‌ترینشان می‌توان به مونوریل اشاره کرد. در ضمن، با ادامه‌دار شدن عملکرد بسیار خوب پارک، والت دیزنی شخصا روند بررسی برای ساخت و افتتاح دومین پارک تفریحی را آغاز کرد. نهایتا در نوامبر ۱۹۵۶ دیزنی ورلد معرفی شد؛ مجموعه‌ای که بخش‌های زیادی از جمله پارک تفریحی و هتل را در بر می‌گرفت.
همزمان که پارک‌های تفریحی ساخته شده و گسترش پیدا می‌کردند، استودی والت دیزنی تمرکز خود را روی بخش تلویزیون حفظ کرد که نتیجه‌اش آثار مختلفی از جمله The Mickey Mouse Club و Zorro بود. اگرچه این سریال‌های انیمیشنی به محبوبیت بالایی در میان مخاطبان هدف دست یافتند اما در دهه‌ی ۶۰ میلادی، سرمایه‌گذاری چندانی روی ساخت انیمیشن‌های سریالی صورت نگرفت.
در حالی که استودیوی سریال‌سازی پروژه‌های زیادی نداشت، استودیوی فیلمسازی همزمان روی پروژه‌های سینمایی مختلفی کار می‌کرد. به خصوص اینکه روند ساخت فیلم‌های کوتاه در مقایسه با گذشته کاهش چشمگیری را تجربه کرده بود. از آثاری که استودیوی فیلمسازی والت دیزنی روی پرده‌ی نقره‌ای برد می‌توان به انیمیشن‌های Lady and the Tramp و Sleeping Beauty و فیلم‌های سینمایی Johnny Tremain ،Pollyanna و The Shaggy Dog اشاره کرد. ذکر این نکته خالی از لطف نیست که پرفروش‌ترین اثر سینمایی دیزنی در دهه‌ی ۶۰ میلادی، Mary Poppins بود که سال ۱۹۶۶ به سینماها آمده بود. این اثر انیمیشنی/لایو اکشن جدا از عملکرد عالی در باکس آفیس، موفق شد نظر مثبت منتقدان را جلب کرده و جوایز معتبری را دریافت کند.
والت دیزنی در ۱۵ دسامبر ۱۹۶۶ میلادی در اثر ابتدا به سرطان ریه درگذشت.
مدیریت روی دیزنی و چالش‌های بی‌پایان مدیران جدید برای موفقیت در سینما (۱۹۶۶ الی ۱۹۸۴)
در پی مرگ والت دیزنی، «رُی دیزنی» مدیریت تمام بخش‌های شرکت را بر عهده گرفت. یکی از اولین اقدامات او، تغییر نام دیزنی ورلد به والت دیزنی ورلد به احترام برادر فقیدش بود. در دوران مدیریت رُی، اتفاق خاصی رخ نداد. انیمیشن‌ها و لایو اکشن‌های سینمایی مانند The Jungle Book و The Computer Wore Tennis Shoes روی پرده‌ی نقره‌ای رفتند و پارک تفریحی والت دیزنی ورلد هم نهایتا و در سال ۱۹۷۱ افتتاح شد. با گذشت مدت کوتاهی از این اتفاق، رُی در اثر سکته جان خود را از دست داد و مدیریت شرکت به دون تیتم، کارد واکر و رونالد ویلیام میلر (پسر خوانده‌ی والت دیزنی) سپرده شد. مطابق انتظار، روند تولید و اکران آثار مختلف ادامه یافت اما آثار لایو اکشن به اندازه‌ی نمونه‌های قدیمی موفق نبودند. این در حالی بود که انیمیشن‌های سینمایی از جمله Robin Hood و The Fox and the Hound به فروش خوبی دست یافته بودند.
میلر که از عدم موفقیت فیلم‌های لایو اکشن اطلاع کامل داشت، سعی کرد شرکت را وارد مسیر تازه‌ای کرده و مخاطبان جدیدی را هدف قرار دهد. نتیجه‌ی اتخاذ چنین سیاستی، ساخت فیلم‌های مختلفی از جمله The Black Hole بود. این اثر سعی داشت طرفداران جنگ ستارگان را به سمت خود بکشاند اما موفق نشد. شرکت والت دیزنی با ساخت The Watcher in the Woods و Tron شانس خود را در ژانرهای ترس و علمی تخیلی هم امتحان کرد. ترون توانست به موفقیت خوبی در باکس آفیس دست یابد. میلر که همچنان مصمم بود شرایط را بهبود ببخشد، در سال ۱۹۷۹ با پارامونت پیکچرز برای ساخت فیلم‌های سینمایی وارد همکاری شد تا بدین ترتیب، اولین همکاری والت دیزنی با یک استودیوی غیرداخلی رقم بخورد. از ماحصل‌های این همکاری می‌توان به اقتباس لایو اکشن Popeye با نقش آفرینی رابین ویلیامز اشاره کرد که ضمن دریافت بازخوردهای مثبت، فروش خوبی را تجربه کرد.
بخش فیلم والت دیزنی که در آن زمان The Walt Disney Productions film division شناخته می‌شد، به Walt Disney Pictures تغییر نام پیدا کرد. رونالد میلر همچنین برند Touchstone Films را تاسیس کرد تا به واسطه‌ی آن آثار بیشتری را تولید و اکران کند. از دیگر اتفاقاتی که دوران ریاست میلر رخ داد، می‌توان به تاسیس شبکه‌ی دیزنی در سال ۱۹۸۳ اشاره کرد. این شبکه شامل فیلم‌ها و سریال‌های کلاسیک شرکت می‌شد.
بخش عمده‌ی تمرکز والت دیزنی پروداکشنز در دهه‌ی ۷۰ و ۸۰ میلادی روی پارک‌های تفریحی قرار داشت. در همین بازه‌ی زمانی ساخت سومین پارک تحت عنوان Epcot و همچنین ساخت اولین پارک در خارج از ایالات متحده‌ی آمریکا کلید خورد. با وجود موفقیت پارک‌های جدید و شبکه‌ی دیزنی، والت دیزنی پروداکشنز از لحاظ مالی به شدت آسیب‌پذیر بود؛ زیرا بخش فیلمش علی‌رغم پتانسیل بسیار بالا، موفقیتی کسب نمی‌کرد و توان رقابت با دیگر شرکت‌های آن زمان را نداشت.
مدیریت مایکل آیسنر و رنسانس دیزنی (۱۹۸۴ الی ۲۰۰۵)
پس از اینکه خانواده‌ی سید باس ۱۸.۷ درصد سهام شرکت والت دیزنی را خریداری کرد، مایکل آیسنر را به عنوان مدیرعامل و فرانک ولز را به عنوان رئیس برگزید. آنسر که پیش از این در پارامونت پیکچرز فعالیت داشت، موفق شد بخش فیلم و سریال را تا حدودی به مرکز توجه‌ها بازگرداند. از آثاری که حاصل تصمیم‌گیری‌های او بودند می‌توان به Dead Poets Society و Pretty Woman اشاره کرد که سال‌های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ به سینماها آمدند و با در نظر گرفتن تورم، مجموعا نزدیک به یک میلیارد دلار فروختند، در حالی که هزینه‌ی ساختشان روی هم ۳۰ میلیون دلار بود. شرایط برای بخش سریال هم به همین منوال بود. این بخش با همکاری دیگر شبکه‌ها آثار موفقی را تولید کرد که برای مثال می‌توان به The Golden Girls اشاره کرد.
در همین بین، استودیوی انیمیشن والت دیزنی به دوره‌ی اوج خود بازگشت که تحت عنوان «رنسانس دیزنی» شناخته می‌شود. در این برهه‌ی زمانی آثار موفقی از جمله The Little Mermaid ،Beauty and the Beast ،Aladdin و The Lion King روی پرده‌ی نقره‌ای رفتند. این شرکت همچنین توانست با ساخت محصولات متفاوتی مانند Adventures of the Gummi Bears و DuckTales تا حدودی جایگاه خود را در حوزه‌ی انیمیشن‌های سریالی به دست بیاورد.
از دیگر اتفاقاتی که بین سال‌های ۱۹۸۴ الی ۲۰۰۵ رخ داد، می‌توان به خریداری Capital Cities/ABC Inc اشاره کرد که هزینه‌ای ۱۹ میلیارد دلاری را به مدیران والت دیزنی تحمیل کرد. به واسطه‌ی چنین اقدامی، شبکه‌ی ABC و دارایی‌هایش از جمله شرکت A&E Television Networks، شبکه‌ی ESPN و شرکت DIC Productions تحت مدیریت دیزنی درآمد. مایکل آیسنر خریداری Capital Cities/ABC Inc را اقدامی ضروری برای بقای شرکت می‌دانست. او همچنین پنج سال بعد Fox Family Worldwide را خرید کرد. اگرچه سیاست‌های مدیریتی آیسنر از دید برخی کارشناسان موثر بود اما کاهش چشمگیر درآمد در اوایل نخستین دهه‌ی قرن بیست و یک، شرایط نابسامانی را برای او به وجود آورد.
نهایتا مایکل آیسنر از سوی تیم مدیریتی والت دیزنی کمپانی به سوء مدیریت متهم شد و جایگاه خود به عنوان مدیرعاملی شرکت و رئیس استودیوی انیمیشن را از دست داد.
ورود باب ایگر و گسترش شرکت (۲۰۰۵ الی۲۰۲۰)
باب ایگر در اکتبر سال ۲۰۰۵ به عنوان مدیرعامل جدید شرکت والت دیزنی انتخاب شد. خرید استودیوی پیکسار به مبلغ ۷ میلیارد و ۴۰۰ میلیون یکی از اولین اقدامات مهم او به شمار می‌رود. او چهار سال بعد مارول اینترتینمنت را با پرداخت ۴ میلیارد و ۲۴۰ میلیون دلار خریداری کرد تا بدین ترتیب، والت دیزنی به یکی از اصلی‌ترین تصمیم‌گیرندگان پیرامون MCU تبدیل شود. از آن‌جایی که روند موفقیت‌های پیکسار و مارول پس از ادغام با والت دیزنی ادامه یافت، ایگر در یکی از مصاحبه‌های خود تاکید کرد شرکت به خرید دارایی‌های جدید ادامه خواهد داد. مدت زیادی از بیان چنین جملاتی نمی‌گذشت که لوکاس‌فیلم به جمع استودیوهای این شرکت پیوست. ایگر برای خرید لوکاس‌فیلم ۴ میلیارو ۵۰ میلیون دلار پرداخت. در یک برهه حتی خرید توییتر هم در نظر گرفته شده بود اما فضای نامناسب این شبکه‌ی اجتماعی، مدیران دیزنی را منصرف کرد.
از آن‌جایی که عملکرد باب ایگر باب میل هیئت مدیره بود، در مارس ۲۰۱۷ میلادی قرارداد خود را با والت دیزنی تمدید کرد تا برای دو سال دیگر به عنوان مدیرعامل فعالیت داشته باشد. در قرارداد جدیدش ذکر شده بود او تا سه سال بعد از اینکه صندلی مدیرعاملی را به فرد دیگری سپرده، به عنوان مشاور در شرکت حاضر خواهد بود. با گذشت مدت کوتاهی از این اتفاق، والت دیزنی اعلام کرد مشغول ساخت یک سرویس استریم است تا برای راه‌اندازی در سال ۲۰۱۹ آماده شود. در آن زمان، نتفلیکس امتیاز پخش آنلاین تمامی آثار دیزنی را در اختیار داشت و سرویس جدید قرار بود حکم یک جایگزین را داشته باشد.
کانال CNBC در یکی از گزارش‌های خبری خود در سال نوامبر ۲۰۱۷ مدعی شد والت دیزنی به خرید فاکس قرن بیست و یک تمایل داشته و حتی مذاکراتی در این باره صورت گرفته است. طبق مطالبی که بعدها منتشر شد، دو شرکت به توافق رسیده و قرار بود تمامی زیرمجموعه‌های فاکس قرن بیست و یک از جمله فاکس قرن بیستم با دیزنی ادغام شوند. زیرمجموعه‌های مختلف از جمله Fox Broadcasting Company Fox Television Stations و Fox News Channel هم که شامل قرارداد نمی‌شدند باید در قالب شرکت‌های مستقل به فعالیت خود ادامه دهند. اینطور که به نظر می‌رسد، قبل از اینکه قرارداد امضا شده و نهایی شود، شرکت Comcast پیشنهادی ۶۵ میلیارد دلاری را به مدیران فاکس ارائه داد. والت دیزنی هم که از ماجرا باخبر شده بود و نمی‌خواست به راحتی از کنار چنین فرصتی بگذرد، مبلغ پیشنهادی را به ۷۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار افزایش داد. قرارداد نهایتا در مارس ۲۰۱۹ امضا شد تا از همان موقع زمزمه‌های حضور شخصیت‌های مختلف مانند مردان ایکس در دنیای سینمایی مارول در فضای مجازی بپیچد؛ اتفاقی که اجتناب‌ناپذیر محسوب می‌شود اما هنوز رخ نداده است.
از دیگر تغییرات مدیریتی که باب ایگر در والت دیزنی به وجود آورد، می‌توان به ایجاد شرکت‌های Disney Parks, Experiences and Products و Direct-to-Consumer & International در مارس ۲۰۱۸ اشاره کرد. این شرکت‌ها از بخش‌هایی تشکیل شده‌اند که قبلا به صورت مستقل فعالیت می‌کردند.
اتمام قرارداد باب ایگر، مدیریت جدید و همه‌گیری ویروس کرونا (۲۰۲۰)
پس از اتمام قرارداد باب ایگر به عنوان مدیرعامل، باب چپک جایگزین شد. او طی سال‌های گذشته ریاست پارک‌های والت دیزنی را بر عهده داشته است. از آن‌جایی که همه‌گیری ویروس کرونا با ماه‌های آغازین مدیریت چپک همزمان شد، ایگر جدا از مشاور بودن، مدیریت کارهای اجرایی را هم بر عهده گرفت تا به چپک برای عبور از بحران به وجود آمده کمک کند. از آن‌جایی که اجرای طرح قرنطینه‌ی خانگیْ درآمد شرکت را به میزان قابل‌توجهی کاهش داد، آن‌ها مجبور شدند پرداخت حقوق ۱۰۰ هزار کارمند خود را در Disney Parks, Experiences and Products متوقف کنند.
از دیگر تاثیرات همه‌گیری ویروس کرونا روی والت دیزنی می‌توان به کاهش ۶۳ درصدی درآمد در سه ماهه‌ی دوم سال ۲۰۲۰ اشاره کرد. بخش عمده‌ی این رقم با پارک‌ها و مجموعه‌های تفریحی مرتبط بود که همگی‌شان به دلیل انتشار کووید-۱۹ همچنان تعطیل هستند. در ضمن، این شرکت در سپتامبر گذشته ۲۸ هزار نفر دیگر را اخراج کرد.
زیرمجموعه‌های والت دیزنی
شرکت والت دیزنی در حال حاضر از شش زیر مجموعه تشکیل شده است. زیرمجموعه‌ی Studios شامل تجارت‌های مرتبط با فیلم، تئاتر و موسیقی شده و مدیریتش در حال حاضر بر عهده‌ی آلن هورن و آلن برگمن قرار دارد. در ادامه می‌توانید نام‌های حاضر زیر چتر این زیرمجموعه را مشاهده کنید:
- Marvel Studios
- Walt Disney Pictures
- Pixar
- 20th Century Studios
- Searchlight Pictures
- Blue Sky Studios
- Lucasfilm
- Disney Music Group
- Disney Theatrical Group
زیرمجموعه‌ی General Entertainment Networks تجارت‌های مربوط به شبکه‌های کابلی، رادیو، پخش همگانی و نشر را در بر می‌گیرد. Walt Disney Television، Disney Channels Worldwide Freeform ،FX Networks، هفتاد و سه درصد مالکیت National Geographic Partners، پنجاه درصد مالکیت A&E Networks و بخش تلویزیون استودیوهای مختلف مانند سرچ‌لایت تحت نظارت این زیرمجموعه هستند؛ زیرمجموعه‌ای که توسط پیتر رایس مدیریت می‌شود. سومین زیرمجموعه که Sports Networks نام دارد، ناظر برنامه‌های ورزشی‌ای است که از شبکه‌های کابلی، ESPN+ و ABC پخش می‌شود. جیمز پیتارو، مدیر این زیرمجموعه است.
Media and Entertainment Distribution، مسئول نشر جهانی، فروش محصولات و بازاریابی سه ریزمجموعه‌ای است که در دو پاراگراف قبلی به آن‌ها پرداختیم. این بخش همچنین مدیریت تجارت‌های Direct-to-consumer (تجارت‌هایی که در آن‌ها واسطه حذف شده است) مانند دیزنی پلاس و هولو را بر عهده دارد. کریم دنیل، مدیر این زیرمجموعه است. International Operations وظیفه دارد روی تجارت‌های والت دیزنی در خارج از کشور نظارت کند؛ برای مثال، می‌توان به شرکت رسانه‌ای Star India اشاره کرد. ربکا کمپبل به عنوان رئیس زیرمجموعه شناخته می‌شود.
Parks, Experiences and Products که ششمین و آخرین زیرمجموعه است، وظیفه دارد روی عملکرد پارک‌های تفریحی، شرکت کشتی‌رانی Disney Consumer Products ،Disney Cruise Line و Disney Publishing Worldwide نظارت کند. شرکت کشتی‌رانی والت دیزنی طی سال‌های آینده رسما افتتاح خواهد شد. جاش دی‌آمارو، مدیریت این زیرمجموعه را بر عهده دارد.
دیزنی پلاس
دیزنی پلاس، یک سرویس استریم برای تماشای فیلم و سریال است. محصولاتی که روی آن قرار می‌گیرند شامل آثار ابرقهرمانی مارول، جنگ ستارگان، پیکسار و دیگر فیلم و سریال‌هایی است که والت دیزنی یا زیرمجموعه‌هایش برای خانواده‌ها ساخته‌اند. از همین رو، هیچ کدام از محصولاتی که برای نوجوانان مناسب نیستند، روی دیزنی پلاس قرار نمی‌گیرند.
با همه‌گیری ویروس کرونا و اجرای طرح قرنطینه‌ی خانگی، خانواده‌ها مجبور شدند زمان بیشتری را در خانه بگذرانند. والت دیزنی هم از این شرایط نهایت استفاده را برد و تمرکز بیشتری روی دیزنی پلاس قرار داد؛ زیرا سرویس‌های استریم تنها روش موجود و امن برای تماشای آثار جدید به شمار می‌روند. شیوع کووید-۱۹ طی ماه‌های گذشته چالش‌های تماشای محصولات مورد نظر را کاهش داده است. به هر حال، مخاطب می‌تواند روی مبل خانه‌اش دراز کشیده و بدون هیچ گونه مشکلی اثر دلخواهش را تماشا کند اما از سوی دیگر، روند تولید و همچنین پخش بسیاری از محصولات مهم را با مشکل مواجه کرده است.
دیزنی پلاس در ابتدا قرار بود یک سرویس استریمی باشد تا فیلم‌های سینمایی پس از پایین آمدن از پرده‌ی نقره‌ای روی آن در دسترس قرار بگیرند اما همه‌گیری ویروس کرونا و بسته شدن سینماها، سیاست‌های والت دیزنی را تغییر داده است. این شرکت چندی پیش تصمیم گرفت Mulan را به جای تاخیر چندباره و انتظار برای مساعد شدن شرایط سینماها، از طریق سرویس استریم خود منتشر کند. این اتفاق در حالی رخ داد که انتظار می‌رفت جدیدترین بلاک‌باستر دیزنی به واسطه‌ی اکران گسترده‌ی خود به فروش بالایی در سراسر جهان دست یابد. از همین رو، انتشار دیجیتالی مولان اتفاق مهمی بوده است که البته اولین و آخرین نخواهد بود؛ به این دلیل که انیمیشن Soul محصول جدید پیکسار هم به همین طریق در دسامبر امسال منتشر می‌شود.
جدا از موارد گفته شده در پاراگراف‌های پیشین، بد نیست بدانید استودیوی مارول مشغول ساخت چندین سریال ابرقهرمانی است که از لحاظ داستانی ارتباط مستقیمی با دنیای سینمایی دارند. این آثار به صورت انحصاری از دیزنی پلاس پخش خواهند شد.
اشتراک‌های دیزنی پلاس چقدر آب می‌خورد؟
اگر اشتراک ماهانه مد نظر شما است، باید هزینه‌ای معادل ۷ دلار را بپردازید اما اگر اشتراک سالانه را ترجیح می‌دهید، باید ۷۰ دلار بپردازید. طبق گفته‌ی یکی از مدیران مالی والت دیزنی، رقم‌های گفته‌شده به مرور زمان افزایش خواهند یافت.
دیزنی پلاس روی چه دستگاه‌هایی اجرا می‌شود؟
به لطف همکاری شرکت والت دیزنی با نام‌های مختلف، سرویس استریم دیزنی پلاس از محصولات متنوعی پشتیبانی می‌کند که نامشان در ادامه قرار گرفته است:
- محصولات Roku
- اپل تی‌وی، آیفون و آیپد
- تلفن‌های همراه و تلویزیون‌های مبتنی بر سیستم عامل اندروید
- ایکس‌باکس وان
- ایکس‌باکس سری اس و ایکس‌باکس سری ایکس
- پلی‌استیشن 4 و پلی‌استیشن 5
- دستگاه‌های Amazon Fire TV
- تلویزیون‌های هوشمند سامسونگ
- تلویزیون‌های هوشمند الجی
دیزنی پلاس چه تفاوت‌هایی با رقبایش دارد؟
یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌های دیزنی پلاس با نتفلیکس، اپل تی‌وی پلاس و HBO Now به محتوای قرار گرفته روی آن مربوط می‌شود. تمامی فیلم‌ها و سریال‌هایی که روی این سرویس استریم قرار می‌گیرند برای افراد ۱۳ سال به بالا مناسب بوده و مخاطبان کوچک‌تر هم می‌توانند با نظارت والدین به تماشای آن‌ها بپردازند. در حالی که رقبا آثاری که حاوی صحنه‌های بزرگسالانه هستند را هم در دسترس مشترکان خود قرار می‌دهند.
نظرات