مجموعه بهترین جملات داچ در Red Dead Redemption 2

بازی Red Dead Redemption 2 بدون شک از لحاظ شخصیت پردازی یکی از بهترین بازی‌های تاریخ بوده و درس‌های زیادی به ما یاد داده است. داچ در Red Dead Redemption 2 گرچه سقوطی ناگهانی داشت، چیزهای زیادی به ما آموزش داد که قصد داریم با هم مرور کنیم.

داچ ون در لیند، مرد واژه و جملات زیبای بسیار است. او در داستان بازی رد دد ردمپشن ۲ سخنرانی‌هایی بی نظیر داشته که این شخصیت را در خاطر گیمرها جاویدان کرده است. در بازی Red Dead Redemption ما محو جنون و شخصیت عجیب او شدیم، اما همین شخصیت، در نسخه دوم که سلامت روانی‌اش رو به تحلیل نرفته بود، ما را شیفته رهبری و جملات انگیزشی خود در قالب رهبر گروهی عظیم کرد!

داچ در هر دو نسخه شخصیتی بسیار ارزشمند و مهم بوده و بارها چه با جنون خود و چه با جملات انگیزشی ما را شیفته خود کرده یا از خود رانده است. جملات جذاب داچ پیرامون موضوعات متفاوت چون فلسفه، خشم و حتی گذشت هستند. داچ از جمله بهترین و پیچیده‌ترین شخصیت‌های تاریخ بازی‌های ویدیویی بوده و هرگز از ذهن ما خارج نخواهد شد. در این مطلب قصد داریم به معرفی برخی از بهترین سخنان داچ بپردازیم و بار دیگر به زیبایی طراحی این شخصیت برای بسیاری دوست داشتنی و برای بسیاری منفور اشاره کنیم.

من بهترین کار ممکن را انجام دادم. تو، تو فقط به خودت اهمیت دادی.

داچ، نسبت به جوان‌ترین مردی که پسر خود می‌دانست یعنی جان مارستون (John Marston)، بد رفتاری‌ها و خشم زیادی روا داشت. این جمله به وضوح میزان تنفر داچ از جان و شخصیتی که جان تبدیل شده را نشان می‌دهد. جان پس از مدتی تبدیل به مردی مستقل شد و بدون نیاز به داچ، غرب وحشی را رام می‌کرد.

اما داچ نه تنها به چیزی که جان تبدیل شده افتخار نمی کرد، بلکه او را سرزنش کرده و او را شخصی خودخواه و خودپرست می‌داند. داچ با بیان چنین جمله‌ای تلاش کرد شخصی که خود پرورش داده را به دوست داشتن خود وادار کند، فارغ از اینکه چنین جمله‌ای فقط فاصله میان آن‌ها را افزایش داد!

خیلی ساده بگویم در هیچ واقعیتی نمی‌شود کاری انجام ندهیم و به همه چیز برسیم!

زمانی که اوضاع داچ و گروه او بسیار بد شده، داچ بار دیگر مسند قدرت را در دست گرفته و تلاش می‌کند با جملاتی انگیزشی گروه خود را گرد هم آورده و به آن‌ها امید ببخشد. آخرین جملات این سخنرانی به شدت زیبا بوده و برای بسیاری از افراد به معنای واقعی امید بخش هستند. داچ، کاملا منطقی اشاره داشته که او و گروهش هرگز با انجام ندادن کار مهم، چیزی به دست نخواهند آورد. اما در این میان مشکل بزرگی وجود دارد! ما چرا باید همه چیز در اختیار داشته باشیم؟ چرا هرگز به قدر کافی دارایی نداریم؟

داچ یک موضوع مهم را نادیده می‌گیرد. غرب وحشی تغییر کرده و جرم و جنایت بی پاسخ نمی‌ماند. داچ اما این موضوع را انکار کرده و صرف به دست آوردن قدرت و ثروت، یاران خود را وادار به جرم و جنایت و به دست آوردن همه چیز در دنیا می‌کند!

تو می‌کشی، من می‌کشم. تو دزدی می‌کنی، من دزدی می‌کنم. تنها تفاوت این بوده که من خودم انتخاب می‌کنم از چه کسی دزدی کنم و چه کسی را بکشم، ولی تو همه چیز را در مسیرت نابود می‌کنی!

داچ، به واژگان ثقیل خود اعتیاد دارد و فارغ از اینکه شخص برابرش کیست، برای پیروزی مقتدرانه تلاش می‌کند. او هر کار منفی که می‌تواند را در برابر لویتیکوس کورنوال (Leviticus Cornwall) انجام می‌دهد و در نهایت نیز کورنوال را برای گناهان خود سرزنش می‌کند!

به عبارت دیگر، قتل‌ها و گناهان داچ برای خودش توجیه داشته و باور داشته که هر کسی برای قدرت و ثروت چنین مسیر خونینی را پیموده است. او به طور کلی از ریاکاری تنفر داشته و کارهای منفی خود را با رنگ و لعاب زیبا کارهای جذاب و درست می‌داند. داچ با همین باور غلط، به هر کسی چه جسمی و چه روحی ضربه می‌زند!

واقعی! چقدر من از این کلمه تنفر دارم. خالی از خیال بافی.