علت تباهی سارومان در فاصله خط داستانی هابیت و ارباب حلقه‌ها چه بود؟

کورونیر در زبان الفی سیندارین به‌معنی «مرد ماهر» است و همانطور که فانگورن (ریش‌درخت) اشاره می‌کند و همچنین با استناد به افسانه‌ای که منجر به ساخت حلقه‌های قدرت شد، سارومان به استاد ساخت صنایع دستی مانند چرخ و فلزات تبدیل شده بود. به‌عنوان رئیس جادوگران سرزمین میانی، او قدرتمندترین جادوگر بود و حتی به‌عنوان رهبر شورای سفید، که متشکل از جادوگران و الف‌های مخالف سائورون بود، برگزیده شد.

با این وجود، شرارت سارومان از زمانی که برای هدف والاتری در حال خدمت بود آغاز شد. اکراه او برای همراهی آیوندیل در رکابش به تحقیر راداگاست قهوه‌ای منجر شده بود. طوری که سارومان صراحتاً راداگاست را احمقی تمام‌عیار می‌پنداشت.

به‌علاوه، کینه‌ی تعریف و تمجید والار از اولورین (گندالف) در قلب سارومان ریشه دوانده بود و حسادتش را نسبت به گندالف برمی‌انگیخت. بعدها، زمانی که حلقه آتش از سوی الف‌های سیردان به گندالف اهدا شد، و الف‌ها گندالف را برای ریاست شورای سفید حمایت می‌کردند، حسادت سارومان شدت گرفت.

در سری فیلم‌های پیتر جکسون (Peter Jackson) گاهی حسد سارومان به‌شیوه‌های خنده‌داری تصویرسازی شده است، طوری که او علاقه گندالف به هابیت‌ها را به سخره می‌گیرد و با وجود اینکه هیچگاه به‌صورت عمومی سیگار کشیدنش را برملا نمی‌کند، اما در خلوت خود حرکات گندالف را تقلید می‌کند.

حسادت سارومان تا جایی شدت می‌گیرد که او گندالف را رقیبی ترسناک برای خودش و کسی که نقشه‌هایش را نقش بر آب می‌کند می‌پندارد. هرچند که حسادت سارومان تنها نسبت به گندالف محدود نمی‌شود و او حین مطالعاتش درباره هنر حلقه‌سازی حتی به خود سائورون نیز حسادت می‌ورزد.

تالکین در نامه‌های خصوصی‌اش می‌نویسد که بزرگ‌ترین نقطه ضعف ایستاری‌ها بی‌صبری آن‌هاست و برخلاف نژادشان، تمایل آن‌ها به انجام کارهای خوب منجر به تحمیل خوبی به سرزمین میانه و در نهایت به میل حکم‌رانی بر این سرزمین بدل می‌شود. به همین دلیل، قدرتی بی‌انتها را می‌جویند که تنها در حلقه یگانه سائورون پیدا می‌شود. مطالعات سارومان، به‌عنوان یک ایستاری، درباره حلقه‌های قدرت آخرین مکان حلقه یگانه را برای او فاش کرد و میل به تصاحب حلقه تا جایی در وجودش شدت گرفت که مانع اجرایی شدن نقشه‌های شورای سفید برای اخراج سائورون از دول گولدر می‌شد؛ به این امید که اگر سائورون برای جستجوی حلقه آزاد باشد، حلقه خودش را نشان دهد و سارومان فرصت تصاحب حلقه را پیدا کند.

اقدامات شرورانه سارومان پیش از رویدادهای هابیت به وقوع می‌پیوست و او هیچگاه، جز برای اشاره‌ای به شورای جادوگران سفید که برای راندن نکرومنسر (سائورون) از میرک‌وود گرد هم آمده بودند، در کتاب هابیت معرفی نشد.

در نهایت، سارومان از مخالفت خود با اعضای شورا دست برداشت. فیلم‌های هابیت جدول زمانی رویدادها را تغییر می‌دهند تا سارومان به وظیفه و سمت‌اش به‌عنوان رئیس قابل اعتماد شورا سفید وفادار بماند. کاراکتر سارومان در فیلم‌های سه‌گانه هابیت، گاهی از خودراضی است، هنوز هم نسبت به راداگاست تحقیرآمیز رفتار می‌کند و با مداخله در میرک‌وود و بیرون راندن سائورون مخالف است، اما در رفتارهای ناخوشایندیش هیچ انگیزه پنهانی دیگری جز اعتماد به‌نفس بیش از حد وجود ندارد. اگر درباره تغییراتی که در فیلم‌های هابیت در داستان نکرومانسر (سایه سیاه یا همان سائورون) انجام شده است، عمیق‌تر فکر کنید، هیچ کدام چندان منطقی به نظر نمی‌رسند، اما شاید نمایاندن خوبی‌ها و دوران اصالت سارومان به مخاطبان جهان تالکین یکی از بهترین اصطلاحات انجام‌شده در داستان هابیت باشد.

پس از اخراج سائورون از دول گولدور، سارومان با این ادعا که حلقه یگانه برای همیشه در ته دریا گم شده است، متحدان ناآگاه‌اش را آرام کرد، اما همچنان به تلاش‌های خود برای یافتن حلقه ادامه داد. او از گنجینه‌ها و ذخایر ارزشمند در برج اورتانک سواستفاده کرد و به دوستی خود با انت‌ها (Ents) نیز پایان داد. هبوط سارومان تدریجی بود، اما سقوط نهایی او زمانی اتفاق افتاد که با خودخواهی تصور می‌کرد که می‌تواند از پالانتیرهای قصر اورتانک بهره ببرد. پالانتیر‌ها هفت «سنگ جهان‌بین» متعلق به گاندور بودند که برای برقراری و خیره شدن به دور در فضا و زمان استفاده می‌شدند. سارومان با اراده قوی‌اش می‌توانست نگاه سنگ را به هر کجا که می‌خواست بیندازد و دانش مفیدی کسب کند. اما هنگامی که سنگ را به سمت باراد-دور چرخاند، در دام سائورون، که خود صاحب یکی از پالانتیرها بود، گرفتار شد.