بررسی بازی Valorant

شرکت Riot Games با وجود نزدیک به چهارده سال سابقه‌ی کار روی بازی‌های آنلاین رقابتی، از اهمیت بالای وجود یک محیط مناسب برای تمرین به‌خوبی آگاه است و همین مسئله را می‌شود در Valorant هم مشاهده کرد. بازی علاوه بر این‌که مکانیک‌های اولیه برای کاشتن و خنثی کردن Spike (همان بمب) را مختصر و مفید یاد می‌دهد، یک بخش تمرینی بسیار مفصل هم دارد. امکانات متعددی هم برای بازیکن در دسترس است تا به شکل دلخواه خود تمرین کند؛ از تغییر درجه سختی و سرعت ظاهر شدن اهداف تا بی‌نهایت کردن خشاب و غیره. در این بخش محیطی هم وجود دارد که میزان آسیب به هر بخش از بدن را نشان می‌دهد و بیشتر با الگوی لگد هر سلاح آشنا می‌شوید. این بخش هم نسبت به نسخه‌ی بتا بهبودهایی داشته و حالا وسیع‌تر است، ولی در کمال تعجب یکی از مهم‌ترین حالت‌ها یعنی حالت رقابتی یا همان Competitive هنگام انتشار در بازی وجود ندارد. شرکت Riot Games اعلام کرده بود که در نسخه‌ی بتا برای اعمال تغییرات مختلف، این حالت را به‌طور موقت از دسترس خارج می‌کند، ولی باز هم این مسئله توجیه مناسبی برای غیبتش هنگام عرضه نیست. به‌شخصه ترجیح می‌دادم بازی دیرتر منتشر شود، ولی در عوض حالت رقابتی وجود داشته باشد. برای عنوانی که در نسخه‌ی بتا آن هم به‌صورت محدود، روزانه سه میلیون بازیکن داشته است، خیلی قابل قبول نیست که چنین بخشی را از روز اول نبینیم. فعلا به جز حالت Unrated یک حالت آرکید با نام Spike Rush وجود دارد که هر راند آن را با یک سلاح تصادفی آغاز می‌کنید و تمام قابلیت‌هایتان هم پر است. این حالت زمان کمتری طول می‌کشد و خوشبختانه خسته‌تان نمی‌کند.

اشکال بعدی بازی Valorant وجود باگ‌های مختلفی است که بیشتر در رابط کاربری و انیمیشن‌ها می‌بینیم. رابط کاربری بازی طراحی بسیار خوبی دارد و هر اطلاعاتی را که نیاز داشته باشید، به‌راحتی در اختیارتان قرار می‌دهد ولی چند بار برای من پیش آمد که با شروع یک مسابقه رابط کاربری ناپدید می‌شد و تنها راه حل، یک بار خروج و ورود از بازی بود. خوشبختانه وقتی وسط یک مسابقه از بازی خارج می‌شوید، اندک زمانی فرصت خواهید داشت تا دوباره به آن برگردید. یک‌سری باگ و لگ در انیمیشن سلاح‌ها و شخصیت‌ها مشاهده می‌شود که البته ممکن است به‌خاطر نوسانات اینترنت در ایران هم باشد.

گرافیک بازی Valorant شاید یکی از موارد پربحث آن باشد، چرا که بسته به سلیقه، نظر هر کس با دیگری تفاوت دارد. گرافیک بازی از استایل سل‌شید بهره می‌برد و در عین حال خبری از جزئیات زیاد، اشیای قابل تعامل متعدد و همچنین فیزیک در محیط نیست. در نتیجه تنها چیزی که به ظاهر نقشه‌ها طراوت می‌دهد، رنگ‌بندی محیط‌هاست و مثل اورواچ جزئیاتی نمی‌بینیم. آن‌هایی که به جزئیات بصری بالا در بازی‌های چندنفره عادت کرده باشند، شاید با این قضیه در Valorant به مشکل بخورند، اما از سوی دیگر این کار باعث شده تا بازی حتی روی سیستم‌هایی با قدمت شش یا هفت سال هم راحت اجرا شود و به‌راحتی آن را با فریم‌ریت ۶۰ اجرا کنید. همچنین جزئیات کمتر محیط باعث می‌شود تا دید بهتری داشته باشید و دشمنان را راحت‌تر ببینید.