نقد فیلم The Unholy – نامقدس

فیلم نامقدس در پرداختن به معمای داستان به شدت ناموفق ظاهر می‌شود. تدوینِ فیلم و آن سکانس آغازینِ داستان، یکی از اشتباهات تدوینگر و کارگردان است که کار را برای بیننده برای حل معما به شدت راحت می‌کند. مخاطب در حد همان سکانسِ اولیه متوجه خواهد شد که قضیه از چه قرار است و آن صدایِ درونِ گوش آلیس در واقع چه کسی (یا بهتر است بگوییم چه چیزی) می‌تواند باشد. این موضوع باعث می‌شود که ریتمِ روایت فیلم نه اهمیتی برای‌مان داشته باشد و نه حوصله‌مان بکشد تا قصه را دنبال کنیم. به این دلیل که می‌دانیم شخصیتِ اصلی داستان هر اندازه هم که مغزش معیوب باشد دیر یا زود پی به این وقایع ماورالطبیعه‌ی منفی پی می‌برد!

فیلم نامقدس برای بالای ۱۳ سال رده‌بندی شده و به همین علت صحنه‌های به شدت وحشتناکی که بخواهد شما را تا سر حد مرگ بترساند اصلا و ابدا در این پروژه وجود ندارد

فیلم نامقدس برای بالای ۱۳ سال رده‌بندی شده و به همین علت صحنه‌های به شدت وحشتناکی که بخواهد شما را تا سر حد مرگ بترساند اصلا و ابدا در این پروژه وجود ندارد. به طور کلی فیلم نامقدس اولویتش را می‌گذارد روی مقوله‌ای که آن را «چرایی» می‌نامیم. «چرایی» نیز در خدمتِ حل معما و به اصطلاح رازِ اسرارآمیزی است که در دنیای فیلم وجود دارد. مشکل اینجاست که بیننده از یک نقطه‌ی داستانی به بعد برای‌اش چندان اهمیت ندارد که چرا آن موجودِ خبیث، اتفاقات فیلم را رقم می‌زند. ضمن این‌که چراییِ اتفاقات برای بیننده بی‌اهمیت جلوه می‌کند، طرح داستانی تا انتهای فیلم نیز رسما لو می‌رود. دیگر چه چیزی می‌ماند به جز نگرانی درباره‌ی سرنوشت شخصیت‌های اصلی داستان یعنی فن و آلیس؟

پایان‌بندیِ فیلم تا حدی توانسته به این اثرِ کسل‌کننده‌ی به شدت ضعیف کمی هیجان تزریق کند. البته فیلم‌ساز بهای به نسبت زیادی را برای خلق فضا و جلوه‌های ویژه می‌پردازد. با این وجود بسترسازی برای تماشای اتفاقات پایان داستان کافی نیست. البته بخشی از این ضعف، به دلیل تدوینِ بد و چینش اشتباه سکانس‌های فیلم است. کمی پس و پیش کردنِ نمایش سکانس‌ها می‌توانست ضمنِ تزریق هیجان بیشتر، استرسی نیز به بیننده منتقل کند اما آنچه که مسلم است، فیلم نامقدس در این زمینه‌های اشاره شده با فضاحتِ هر چه تمام عملکردی از خود به جا می‌گذارد که کاملا فراموش‌شدنی است.