بررسی فیلم The Old Guard – نگهبانانی از دیرباز

هیچ یک از سکانس‌های اکشن نگهبانانی از دیرباز، توان خیره نگه داشتن مخاطب را ندارند

یکی دیگر از نکات منفی داستان فیلم، به گنجاندن مصنوعی و اغراق‌آمیزِ کلیشه‌های فکری جامعه‌ی آمریکا مربوط می‌شود. نگهبانانی از دیرباز به شکل کاملا بی‌منطقی رابطه‌ی شخصی میان «جو» و «نیکی» را به تصویر می‌کشد و ابراز علاقه‌ی آن‌ها را حتی در بدترین موقعیت‌ها، مثل صحنه‌های مبارزه نیز نشان می‌دهد. از طرف دیگر فیلم دیدگاه فمینیستی خود را به بدترین شکل ممکن نشان داده است، تا حدی که هر دو شخصیت مهم فیلم یعنی اندی و «نایل» زن هستند و تمامی مردان فیلم، به غیر از جو و نیکی از تبهکاران و خیانت‌کاران به حساب می‌آیند. با این وجود، همچنان می‌توان تمامی این اتفاقات را صرفاً بهانه‌ای برای نمایش سکانس‌های اکشن در نظر گرفت، سکانس‌هایی که در آن چهار مبارز نامیرا در کنار عضوی تازه‌وارد به طور مداوم  به دست دشمنان زخمی یا کشته می‌شوند و شفا پیدا می‌کنند و در نهایت آن‌ها را شکست می‌دهند. البته حقیقت تلخ این است که فیلم در نمایش سکانس‌های اکشن هم موفقیتی نسبی داشته است. شاید بتوان به جرئت گفت که سکانس‌های تحسین‌برانگیز و اکشن فیلم از تعداد انگشتان یک دست هم ‌کمتر است؛ حقیقت تلخ‌تر این‌که هیچ یک از سکانس‌های اکشن نگهبانانی از دیرباز، توان خیره نگه داشتن مخاطب و حبس کردن نفس در سینه را ندارند و فیلم در رسیدن به رسالت اصلی خود، یعنی ایجاد حس هیجان در مخاطب به شدت ضعیف عمل کرده است. با این‌که نمیتوان از دل سکانس‌های اکشن فیلم چیز جدیدی یافت، همچنان تعداد کمی از آن‌ها به شکلی قابل قبول توان سرگرم کردن مخاطب را دارند.

از دیگر نکات بد فیلم می‌توان به موسیقی آن اشاره کرد. موسیقی متن بدون هیچ هدفی در میان سکانس‌های مختلف پرسه می‌زند و هیچ توجهی به سازگاری با صحنه‌ی در حال نمایش ندارد. موسیقی‌ها در جای نامناسب و به بدترین شکل ممکن در فیلم حضور پیدا می‌کنند و به جای این‌که روی حس مخاطب در زمان تماشای سکانس‌های دلهره‌آور تأثیر بگذارند، بیشتر باعث حواس‌پرتی بیننده می‌شوند.

شاید آخرین نکته‌ی مثبت فیلم پس از ایده‌ی جذاب و سکانس‌های اکشن نسبتا قابل قبول، حضور شارلیز ترون به عنوان بازیگر نقش اول باشد. هر چند که شارلیز ترون در نگهبانانی از دیرباز به قدرتمندی آثار پیشین خود یعنی «مکس دیوانه» (Mad Max) و «بلوند اتمی» (Atomic Blonde) حاضر نشده، او همچنان توانسته تا حدودی نقش خود را به خوبی ایفا کند.  

به طور کل فیلم The Old Guard اثری است که از لحاظ کارگردانی و فیلم‌نامه به شدت عجولانه و نپخته عمل کرده است. این فیلم هر چند که ایده‌ی نسبتاً خوبی برای یک اثر سینمایی جذاب داشته، به دلیل ضعف در روایت داستان، پررنگ کردن دیدگاه‌های کلیشه‌ای جامعه‌ی آمریکا، نمایش سکانس‌های اکشن و موسیقی، به اثری نه چندان جذاب تبدیل شده است. البته اگر با دیدگاه مثبت این فیلم را بررسی کنیم، همچنان می‌توان چند لحظه‌ی جذاب در میان سکانس‌های اکشن پیدا کرد و بهانه‌ای برای لذت بردن از تماشای آن به دست آورد. علاوه بر این ایده‌ی داستان در کنار نقش‌آفرینی نسبتاً خوب شارلیز ترون باعث شده تا نگهبانانی از دیرباز به فیلمی قابل تماشا، آن‌هم صرفاً برای سرگرمی تبدیل شود که شاید برای مخاطب عادی جذابیت زیادی نداشته باشد، اما طرفداران داستان‌های ابرقهرمانی را دست‌کم یک‌بار به تماشای خود جذب می‌کند.