نقد فیلم The Night – آن شب

فیلم The Night به کارگردانی کوروش اهری ثابت کرده که می‌توان همچنان به هنرمندان ایرانی اعتماد کرد که دست به خلق اثری بزنند که در سطح بین‌الملل نیز حرفی برای گفتن داشته باشد. کوروش اهری در اولین تجربه‌اش در سینمای وحشت، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.

شهاب حسینی در فیلم آن شب، نه مثل فروشنده‌‌ی اصغر فرهادی، شخصیتِ استخوان‌دار و مشخصی دارد و نه مثلِ قباد در شهرزاد، یک شخصیت چند وجهی. شهاب حسینی در فیلم آن شب، همه چیز هست به جز یک شخصیت مشخص در الفبای فیلم‌نامه‌نویسی؛ چراکه ما نه از او چیزی می‌دانیم و نه می‌توانیم اطلاعات کامل و دقیقی از خلق‌و‌خوی‌اش تا انتهای فیلم چیزی کشف کنیم. فیلم به این سمت نمی‌رود که شخصیت بشناسیم، بلکه کاری می‌کند به جای طرح سوال درباره‌ی شخصیت‌ها، درباره‌ی حوادثِ پیشِ رو کنجکاو شویم. شهاب حسینی و نیوشا نور در نقش یک زوج به اسم بابک و ندا در ابتدای داستان به ما معرفی می‌شوند؛ همچنین چند کاراکتر دیگر نیز در برداشت اول می‌بینیم که به همان سرعتی که جلوی دوربین می‌آیند، به همان سرعت هم از صحنه محو شده و می‌روند پیِ کارشان تا ابد! البته که ما در ابتدای شروع فیلم این نکته را نمی‌دانیم ولی در ادامه کاملا پی می‌بریم هر اتفاقی که قرار است بیفتد، کاملا به این زوج یعنی بابک و ندا مربوط می‌شود؛ گویا در دنیای فیلم، تنها این دو شخصیت حضور دارند.

اگر بخواهیم توصیفی از سادگی یا پیچیدگی فیلم برای شما مطرح کنیم، فیلم آن شب طرح داستانی ساده‌ای دارد. بابک و ندا درون هتلی گرفتار می‌شوند که راه خلاصی از آن نیست. قصه بدون هیچ شیله پیله‌ای، مخاطب که ما باشیم را به جلو هل می‌دهد و به این شکل نیست که با آب و تاب و استفاده از فلش‌بک و فلش‌فوروارد، ذهن‌مان را خسته و درگیر کند. اتفاقا از آنجایی که فیلم آن شب در ژانر وحشت و رازآلود طبقه‌بندی می‌شود، در ابتدا به صورت ناخودآگاه شاید برای شما نیز اتفاق می‌افتد که می‌خواهید بین این اثر از کوروش اهری و آثار فاخر سینمای وحشت، وجه شبه پیدا کنید.

در فیلم آن شب، درست زمانی که بابک و ندا به همراه طفل معصومی که در بغل دارند وارد هتل می‌شوند، ناخودآگاه این حس به وجود می‌آید که گویا کوروش اهری از فیلم معروفِ استنلی کوبریک یعنی درخشش (The Shining) الهام گرفته است؛ چراکه دکور هتل و دکوپاژ، این جرقه را در ذهنِ مخاطب می‌زند. اما در ادامه وقتی قصه به جریان می‌افتد، ناخودآگاه جرقه‌ی دیگری به ذهن زده می‌شود که کوروش اهری شاید از فیلم بچه رزماری (The Rosemary’s Baby)، شاهکار بی‌بدیلِ پولانسکی یا حتی فیلم 1408 نیز الهام گرفته است، اما هر چه داستان به جلو حرکت می‌کند، کوروش اهری در مقام کارگردان، مخلوقش را از آثار مشهور جدا می‌کند؛ تا جایی‌که دیگر دل‌تان هم نمی‌خواهد به فیلم آن شب، به چشم یک اثر کپی پیستی نگاه کنید.