انیمیشن و قاب‌های کارتونی، قدرتمندترین ابزار در دنیای سینما برای انتقال حس به شمار می‌رود؛ به این معنا که نمی‌توان به این راحتی قدرتِ انیماتورها برای برانگیختن احساساتِ حتی سرسخت‌ترین فیلم‌بین‌ها را کتمان کرد. از آنجایی که این انیمیشن، PG (خانوادگی) رده‌بندی شده، قاب‌های به شدت شاد و رنگارنگ را شاهد هستیم. مشکل اینجاست که بالاخره یک حس قدرتمندی باید از بابت این همه قاب به بیننده منتقل شود یا نه؟ این حجم از رنگ‌های شاد پس در خدمت چه چیزی است؟ صرفا سرگرمی؟ از آنجایی که معنا و مفهومی را می‌توان از لابه‌لای حوادث پر تب و تاب داستان انیمیشن حس کرد، نمی‌توان به این انیمیشن لقب سانتی مانتال را نیز داد. به این معنا که صرفا با قاب‌های بزک و دوزک شده می‌خواستند کودکان را به هر نحوی شده سرگرم کنند. انیمیشن کرودها می‌توانست بیشتر روی صحنه‌های احساسی کار کند. این اثر ثابت کرده که این توانایی را دارد تا در زمان و مکان مناسب بیننده را بخنداند. پس کارگردان می‌توانست در زمان و مکان مناسب همان بیننده را احساساتی کند؛ در صورتی‌که متاسفانه این انیمیشن در بدترین زمان و مکان می‌خواهد روی احساسات مخاطبش تمرکز کند. در این راستا می‌توان به ابراز علاقه‌ی گای نسبت به ایپ در انتهای انیمیشن اشاره کرد که سناریونویس صرفا با یک خط دیالوگ از سمت ایپ این ایراد را از سر خود وا می‌کند. دیالوگی که ایپ در یک تنگنای بدی به زبان می‌آورد که «آیا الان وقت این حرف‌هاست؟».
انیمیشن کرودها در انتقال تمامی مفاهیم مورد نظرش نصفه و نیمه رفتار می‌کند
انیمیشن کرودها در انتقال تمامی مفاهیم مورد نظرش نصفه و نیمه رفتار می‌کند. این‌که شخصیت‌های مونث تیم می‌شوند تا شخصیت‌های مذکر را به هر نحوی شده نجات دهند، مسئله‌ی مهم دیگری است که می‌خواهد ثابت کند نباید قدرت زنان را در کنار یکدیگر نادیده گرفت. با این حال عجیب است که در انیمیشن این معنا و مفهوم نیز به درستی انتقال نمی‌یابد. در انیمیشن می‌بینیم که شخصیت‌ها با رهبری «مادربزرگه» می‌خواهند تمام تلاششان را به کار بگیرند تا بقیه را از مخمصه‌ای که گرفتار شده‌اند نجات دهند. این اتفاق با تغییر قیافه و اسم شخصیت‌های مونث انجام می‌شود. هر یک از کاراکترها در انیمیشن با در اختیار داشتن یک اسم جدید از سمت «مادربزرگه»، مثل یک ابرقهرمان وارد سکانس‌های پایانی داستان می‌شوند. این رویه، یعنی تغییر اسم و حتی تغییر ظاهر با اصل برابری زنان و مردان شاید منافات نداشته باشد اما شاید به اشتباه این‌گونه مخاطب استنباط کند که تو به عنوان یک زن، باید حتما تغییری در اسم و ظاهرت بدهی تا از دید دیگران یک قهرمان به نظر برسی. با تمام این تفاسیر تلاش کارگردان و سناریونویس برای نمایش برابری زن و مرد در این انیمیشن قابل احترام است و باید برای این تلاش از جانب دست‌اندرکاران انیمیشن، به احترام کلاه از سر برداشت.
با این‌که انیمیشن The Croods: A New Age از مشکلات عدیده‌ای رنج می‌برد، همچنان یک اثر شاد و مفرح است که اگر نگاه سختگیرانه‌ای نسبت به این فیلم نداشته باشید می‌تواند شما را ۹۰ دقیقه سرگرم کند. البته ذکر این نکته الزامیست که انیمیشن خانواده کرودها ۲ اصلا و ابدا به گرد پای نسخه‌ی اول نمی‌رسد.
