وقتی بازی Pokemon Let’s Go در سال ۲۰۱۸ به عنوان اولین عنوان پوکمون برای کنسول سوییچ عرضه شد، بسیاری از گیمرهای ناآشنا با سری به خاطر سادگی مکانیزم‌های بازی به آن علاقه‌مند شدند. در مقابل اما طرفداران قدیمی سری با وجود تمام نقاط قوت Pokemon Let’s Go، به خاطر سادگی بیش از اندازه گیم‌پلی و حذف بسیاری از المان‌های قدیمی سری چندان با آن ارتباط برقرار نکرده و این بازی را به عنوان یک پوکمون واقعی در جمع خود نپذیرفتند. برهمین اساس بود که کمپانی Pokemon که در همان زمان هم مشغول کار روی بازی Pokemon Sword and Shield بود، به طرفداران اطمینان داد که نسخه اصلی پوکمون هنوز زیر تیغ جراحی طراحان است و بدون شک با عرضه آن دل تمامی طرفداران شاد خواهد شد اما آیا چنین وعده‌ای در نهایت عملی شد؟ جواب این سوال چندان ساده نیست.
بازی Pokemon Sword and Shield در منطقه گالار (Galar) دنیای پوکمون جریان دارد که با الهام از معماری بریتانیایی ساخته شده. منطقه گالار یکی از اصلی‌ترین مناطق دنیای پوکمون محسوب می‌شود که به خاطر دشت‌های وسیع، رشته کوه‌های برفی و صدالبته شهرهای استیم پانک ویکتوریایی همواره مورد علاقه طرفداران پوکمون بوده. در هر کدام از شهرهای بازی استادیوم‌هایی وجود دارد که در سری پوکمون از آن‌ها با عنوان Pokemon Gym یاد می‌شود. یکی از بزرگترین اهداف گیمرها در بازی تکمیل مبارزات و چالشهای هر کدام از باشگاه های پوکمون در سراسر منطقه گالار است.
داستان بازی Pokemon Sword and Shield چندان پیچیدگی و کشش خاصی ندارد و با این که گیمرها سناریوی بازی را دنبال می‌کنند، اما هدف در پوکمون فقط یک چیز است: تسخیر پوکمون‌های جدید. داستان بازی از جایی آغاز می‌شود که کاراکتر اصلی به همراه دوست صمیمی‌اش Hop، پس از ملاقات با لئون، بزرگترین مربی پوکمون گالار و گرفتن اولین پوکمون‌هایشان، تصمیم می‌گیرند با شکست تمامی مربیان اصلی در منطقه گالار، رتبه برتر مربی گری پوکمون را برای خود تصاحب کنند. البته این مسیر چندان هم هموار نیست و گیمرها برای رسیدن به این درجه علاوه بر شکست مربیان برتر پوکمون در باشگاه‌ها، باید توطئه‌های تاریخی و سیاسی‌ای که سرنوشت گالار را تهدید می‌کند را نیز خنثی کنند. با این که داستان همیشه در سری پوکمون جنبه فرعی دارد اما این دلیل نمی‌شود که از ضعف سناریوی بازی چشم پوشی کنیم. تنها نقطه قوت سناریوی بازی، هرآن چیزی است که حول محور استادیوم‌ها می‌گذرد.
اصلی‌ترین هدف بازیکنان شرکت در مسابقات باشگاه‌های پوکمون و شکست روسای این باشگاه‌ها است. با این حال مراحل مرتبط با باشگاه‌ها تنها محدود به مبارزات نیست و گیمرها باید گاها چالشهای متفاوتی را هم برای پیشروی در خط داستانی هر استادیوم انجام دهند. گیم‌پلی استادیوم‌ها بسیار قابل توجه بوده و این بار قابلیت Gigantamax ( بزرگ کردن اندازه پوکمون‌ها) هم به بازی افزوده شده است.
بازیکنان نخست باید از میان سه پوکمون با نام‌های Grookey، Scurbunny و Sobble، یکی را برای همراهی با خود برگزیده و با ورود به مبارزات مختلف، پوکمون خود را قدرتمندتر کنند. البته این بدان معنا نیست که تا پایان بازی محکوم به انجام نبردها با مبارز اولیه خود هستید. در گوشه و کنار سرزمین گالار، پوکمون‌های متنوعی حضور دارند که با مبارزه و شکست آن‌ها، می‌توانید کنترلشان را در اختیار بگیرید. تنوع پوکمون‌ها در سطح خوبی است اما سازندگان به دلایل نامعلومی برخی از پوکمون‌های قدیمی و مشهور سری را از بازی Pokemon Sword and Shield حذف کرده‌اند.
اصلی‌ترین هدف بازیکنان شرکت در مسابقات باشگاه‌های پوکمون و شکست روسای این باشگاه‌ها است
گرافیک بازی را به طور خلاصه و در یک جمله نمی‌توان توصیف کرد. با این که طراحی کلی سرزمین گالار بسیار خوب انجام گرفته و محیط‌های بازی هم از تنوع خوبی برخوردار هستند، اما کیفیت بافت‌ها به هیچ عنوان رضایت بخش نیست و بهتر است درباره وضعیت فاجعه بار مدل‌ها هم هیچ صحبتی نکنیم، زیرا دقت بسیار کمی در طراحی آن‌ها صورت گرفته است. وقتی کنسول را در حالت داک و روی نمایشگر بزرگ بازی می‌کنید، ضعف کیفیت بافت‌ها بیش از پیش خود را نشان می‌دهند و این ضعف در کنار رزلوشن پایین بازی، به هیچ عنوان جالب توجه نیست. رزولوشن و کیفیت پایین بافت‌ها تنها ایراد بازی نیست و افت فریم‌های گاه و بی‌گاه موجب آزار و اذیت گیمرها می‌شود. با این که گرافیک بازی Pokemon Sword and Shield در نگاه کلی اندکی از گرافیک نسخه قبلی پایین‌تر است، اما متاسفانه این موضوع دلیل نشده که با یک نرخ فریم ثابت مواجه باشیم. برهمین اساس با اطمینان می‌توان گفت گرافیک بازی در تمام زمینه‌ها از نسخه Let’s Go عقب‌تر است.
یکی از بزرگترین نقاط قوت گیم‌پلی، وجود مناطق وحشی (Wild Area) است که سازندگان آن را برای اولین بار در این نسخه قرار داده‌اند. بازیکنان هر زمان که بخواهند قادر به ورود به این منطقه هستند تا به نبرد با پوکمون‌ها بپردازند. با این حال مناطق وحشی تنها محدود به نبرد با پوکمون‌ها نیستند و این منطقه نوعی مد آنلاین نیز محسوب می‌شود.با این که حتی مکانیزم‌های این منطقه نیز خالی از ایراد نیست اما مواجهه با بازیکنان دیگر و دوئل با آن‌ها، اندکی روح به کالبد نسبتا بی جان بازی می‌دمد.
بازی Pokemon Sword and Shield بدون شک عنوانی سرگرم کننده و قابل قبول است اما به هیچ عنوان آن چیزی نیست که پیش از عرضه انتظارش را می‌کشیدیم. فراموش نکنیم که هنگام انتشار نسخه Let’s Go، سازندگان اعلام کردند این عنوان، پوکمون مورد نظر آن ها برای نسل هشتم نیست و بازی اصلی تمامی ایرادات را برطرف خواهد کرد اما در واقعیت چنین نشد و حتی می‌توان گفت بازی Pokemon Sword and Shield در برخی موارد، حتی از نسخه‌ی قبلی هم ضعیف‌تر است
وجود منطقه Wild Area-
تنوع بالای منطقه گالار
-
طراحی هنری زیبای محیط
-
گیم‌پلی جذاب استادیوم‌ها
کیفیت ضعیف بافت‌ها-
رزولوشن پایین
-
حذف بسیاری از پوکمون‌های محبوب سری
-
نظرات