1/10

نقد انیمیشن Kung Fu Panda 4 – پاندای کونگ فوکار 4

پو، در لبه پرتگاه

1/10 ۶ ۲۸ فروردین ۱۴۰۳ بررسی انیمیشن (سینمایی) کپی لینک

در نقد انیمیشن Kung Fu Panda 4 به دلایلی می‌پردازیم که باعث شده‌اند محصول جدید دریم ورکس اثری قابل احترام نباشد.

ماجراجویی‌های پو با اکران Kung Fu Panda در سال ۲۰۰۸ میلادی آغاز شد و با گذشت حدوداً ۱۶ سال همچنان ادامه دارد. البته وقتی قسمت سوم، یعنی Kung Fu Panda 3 در سال ۲۰۱۶ روی پرده نقره‌ای آمد، بسیاری از کارشناسان و طرفداران به این نتیجه رسیدند که حالا بهترین زمان برای مجموعه انیمیشن‌های سینمایی پاندای کونگ فوکار است تا در اوج خداحافظی کند. با این حال، کمتر کسی باور داشت چنین اتفاقی رخ می‌دهد. به هر حال، در صنعتی که پیکسار بعد از دو دهه همچنان از داستان اسباب بازی (Toy Story) دست برنداشته و روی قسمت جدید کار می‌کند، از بقیه استودیوها چه انتظاری می‌رود؟

داستان انیمیشن Kung Fu Panda 4 در شرایطی روایت می‌شود که پو از زندگی‌اش بعنوان جنگجوی اژدها بسیار راضی بوده و در عین حال که به مبارزه با اشرار می‌پردازد، از محبوبیت زیادی در میان ساکنان دره صلح برخوردار است. البته روزهای خوب پاندای کونگ فوکار چندان دوام ندارد؛ زیرا استاد شیفو به سراغش آمده و می‌گوید وقت تغییر فرا رسیده است. به بیان دقیقتر، او باید یک جایگزین برای خودش انتخاب کرده تا رهبر معنوی دره صلح شود. پو که از زندگی‌اش رضایت دارد، مخالفت کرده و نمی‌پذیرد. در همین حین، یک شرور قدرتمند در حال ظهور بوده و پو مجبور می‌شود برای توقف آن، دست دوستی به یک دزد مَکار دراز کند.

یکی از اولین مواردی که توجه طرفداران قدیمی مجموعه پاندای کونگ فوکار را به خود جلب کرد، غیبت پنج آتشین بود. سازندگان وعده داده بودند این غیبت دلیل داشته و در انیمیشن Kung Fu Panda 4 به آن پرداخته می‌شود. البته این اتفاق هم رخ داده و پو همان ابتدا دلیل غیبت پنج آتشین را برای ساکنان دره صلح شرح می‌دهد. اما دلیل واقعی غیبتشان علیرغم محبوبیت بسیار زیاد چیست؟ قسمت جدید پاندای کونگ فوکار در زیرژانر زوج هنری (Buddy Film) قرار می‌گیرد که در آن، اتفاقات حول محور دو شخصیت و تضادهایشان می‌چرخد. در ضمن، آثار زوج هنری معمولاً المان کمدی را در خود دارند.

انیمیشن Kung Fu Panda 4 درباره رابطه پو و یک شخصیت یا همان دزد به نام ژن است. نویسندگان بنا به دلایلی که به منظور جلوگیری از اسپویل نمی‌خواهم بیان کنم، تصمیم گرفتند پنج آتشین را از داستان حذف کنند تا بخش عمده تمرکز داستان روی رابطه پو و دزد مَکار قرار بگیرد. نتیجه داده است؟ اصلاً و ابداً خیر. عدم موفقیت نویسندگان دو دلیل دارد: دلیل اول، بازگشت پو به تنظیمات کارخانه است! او پس از سه ماجراجویی، به شخصیتی پخته، بالغ و عاقل تبدیل شده بود اما در اینجا بار دیگر با همان پوی قدیمی، خوش بین و ساده لوح مواجه هستیم که خیلی راحت به ژن اعتماد می‌کند.

نویسندگان نمی‌دانستند پو طی انیمیشن قبلی دچار تحول شده است؟ قطعاً می‌دانستند اما خب، برای پیشبرد داستان تصمیم گرفتند منطق را زیر پا بگذارند. دلیل دوم، به شخصیت ژن مربوط می‌شود. اگرچه آکوافینا (Awkwafina) کارش را در صداگذاری به بهترین شکل ممکن انجام داده، شخصیت ژن نکته قابل توجهی را در خود ندارد که مخاطب با آن ارتباط برقرار کرده و باعث شود در ذهنش ماندگار شود. این دو دلیل باعث شده‌اند تلاش نویسندگان به در بسته بخورد. البته نقاط ضعف به همین دو مورد خلاصه نمی‌شود.

یکی از ویژگی‌های اصلی یا بهتر است بگویم نقاط قوت مجموعه پاندای کونگ فوکار، شرورهایش بوده است. آن‌ها نه تنها همیشه قدرتمند، ترسناک و چالش برانگیز بنظر می‌رسیدند، بلکه پیشینه داستانی خوبی داشتند. اگرچه هیچ وقت حق را به آن‌ها ندادیم اما توانستیم اقداماتشان را مقداری درک کنیم. این نقطه قوت از قضا در انیمیشن Kung Fu Panda 4 به نقطع ضعف تبدیل شده است؛ زیرا آفتاب پرست عملاً ترکیبی از شخصیت‌های قدیمی مجموعه است. در گذشته بخاطر ظاهرش مورد تمسخر قرار گرفت و حالا هم بدنبال تسلط بر همه جاست (این توضیحات برایتان آشنا نیست؟). حتی وقتی موفق می‌شود قدرت تمامی اساتید کونگ فو را تصاحب کند، حریف چندان قدری نیست. هر چند، روی کاغذ باید قویترین دشمن پو باشد!

پو، همیشه شخصیت بامزه‌ای بوده و این ویژگی در کنار طنازی‌های جلک بلک (Jack Black) بعنوان صداپیشه، ترکیبی عالی را بوجود آورده است؛ بخصوص وقتی شاهد تعامل پاندای کونگ فوکار و استاد شیفو بوده‌ایم. اگرچه تعامل این دو در انیمیشن Kung Fu Panda 4 مانند گذشته بسیار خنده دار از آب درآمده، استاد شیفو خیلی زود از جریان داستان کنار گذاشته می‌شود. پس از این، بار کمدی روی دوش رابطه پو و ژن و همچنین ماجراجویی مشترک پدران پو قرار می‌گیرد که خوشبختانه هر دو در رسیدن به هدفشان، یعنی خنداندن مخاطب موفق می‌شوند. انیمیشن همچنین به خوبی پیام اخلاقی خود پیرامون پذیرش تغییر را انتقال می‌دهد؛ پیامی اخلاقی که نه کودکان، بلکه بزرگسالان و میانسالان را هدف گرفته و نشان می‌دهد اثر مزبور تنها برای افراد کم سن و سال نیست.

برخی از دنباله‌ها آنقدر ضعیف هستند که خاطراتمان را از آثار مورد علاقه‌مان کاملاً خراب می‌کنند؛ مانند کاری که فیلم The Matrix Resurrections با مجموعه ماتریکس (The Matrix) انجام داد. برخی دیگر، دنباله‌هایی هستند که نمی‌توان آن‌ها را ناامیدکننده و افتضاح توصیف کرد اما هیچ چیز جدیدی به مجموعه اضافه نکرده و تنها می‌توانند طرفداران را با رضایت نسبی از سالن‌های سینما بدرقه کنند. انیمیشن Kung Fu Panda 4 به لطف کمدی موفق، صحنه‌های اکشن و موسیقی گوش نوازش دقیقاً در همین دسته قرار می‌گیرد. بنابراین، انتظاراتتان را پایین بیاورید تا از تماشایش لذت ببرید.