پروژه جدید ایلان ماسک؛ جایگذاری تراشه در مغز میمون و انجام بازی‌های ویدیویی

با این وجود ظاهرا برخلاف روش‌های قدیمی یاد دادن مهارت‌ها به میمون، در نظر ایلان ماسک کمی متفاوت است. به نحوی که دو چیپ Neuralink در روی سر پیجر گذاشته شده که به او اجازه می‌دهد تا اطلاعات مربوط به اندازه‌گیری مقدار لازم برای کشیدن و ضربه زدن روی دکمه‌های دسته را یاد بگیرد. این در حالی که ۶ هفته از جایگذاری این چیپ روی سر پیجر می‌گذرد و ظاهرا روند یادگیری او نیز به همین مقدار طول کشیده است.

به گفته سازندگان، این چیپ قادر بوده تا طی هفته‌های گذشته فعالیت‌های ذهنی پیجر را ضبط کرده و آن را در حافظه خود و در رایانه دانشمندان ذخیره کند. همه این داده‌ها توسط چیزی حدود ۲,۰۰۰ سیم کوچک که داخل چیپ Neuralink گذاشته شده‌اند ثبت شده و تماما حرکات انگشت و دستان را زیر نظر داشته‌اند. سپس اطلاعات حرکتی پیجر به نحوی رمزگشایی شده تا افراد بتوانند هر کاری که او انجام می‌دهد را در یک الگوریتم خاص پیش‌بینی کنند و نحوه انجام درست آن را به او یاد دهند. به نحوی که دیگر به جای استفاده بی‌هدف از کنترلر بازی، به گفته ایلان ماسک حتی قادر باشد تا نشانگر روی صفحه را با دقتی مشابه انسان کنترل کند و برای انتخاب کردن گزینه تکان دهد.

با این حال جالب است بدانید که در ویدیو منتشر شده نیز پیجر دقیقا همین کار را انجام می‌دهد، اما اندرو جکسون (Andrew Jackson) دانشمند کمپانی Neural Interface اظهار کرده است که دیدن میمون‌هایی با قابلیت کنترل نشانگر روی صفحه یا تجربه بازی‌های ویدیویی چندان هم اتفاق تازه‌ای نیست. او بیان کرده که اولین تجربه دیدن میمون‌ها برای انجام کارهایی مثل حل کردن یک پازل، به سال ۲۰۰۲ برمی‌گردد، اما شاید حتی اگر کمی دید منتقدانه نسبت به این موضوع داشته باشیم، در واقع سال ۱۹۶۰ بود که برای اولین بار چنین قابلیتی را با مسئله «شرطی کردن» در ذهن میمون‌های آزمایشگاهی قرار می‌دادند. همچنین در سال ۲۰۰۶ این آزمایش روی انسان نیز انجام شده بود و ثابت شده که انجام کارها به شرط گرفتن پاداش، می‌تواند ذهن بشر را هم به کنترل نسبی توسط فرد یا افراد شرط ‌گذار درآورد.

او اضافه کرد که ویدیو منتشر شده توسط ایلان ماسک بدون شک یک پیشرفت بزرگ در علم را نشان می‌دهد، اما به هر حال تا زمانی که جزئیات دقیقی از اطلاعات آن در دسترس عموم یا دانشمندان دیگر قرار نگیرد، نمی‌توان آن را تایید یا رد کرد. چرا که در گذشته نیز این کار بدون نیاز به یک چیپ الکترونیکی انجام شده و باید دید که نقش قرار دادن یک دستگاه در کنار مغز یک موجود زنده تا چه حدی می‌تواند روی یادگیری او تاثیرگذار باشد.

به هر حال این مسئله که عملا بدون نیاز به اتصال یک کابل به مغز پیجر او قادر به یادگیری سریع یک بازی شده قطعا یک پیشرفت است. چرا که انجام دادن این کار با کمک چند کابل شاید بسیار راحت‌تر از آنچه که می‌بینیم انجام می‌شد و اینکه دانشمندان زیر نظر ایلان ماسک قادر هستند تا سیگنال‌ها را به صورت بی‌سیم به مغز مقصد بفرستند بسیار نکته مهمی است. اتصال کابل به مغز ممکن است موجود زنده را دچار اختلال‌های ذهنی کرده و از طرفی باز شدن لایه پوست قاعدتا به نفوذ ویروس‌ها و مریض شدن او منجر می‌شود.