-
7/10
آخرین حضور بتمن در بازی Suicide Squad به هدر رفته است
خداحافظی ناشایسته با شوالیه تاریکی
آخرین حضور بتمن در بازی Suicide Squad به هیچ عنوان شایسته نبوده و جدیدترین محصول راک‌استدی در تمامی جوانب ناامیدکننده ظاهر شده است.
در حالی که انتظار داشتیم به واسطه حضور بتمن در بازی Suicide Squad حس و حال نوعی دنباله برای بازی تحسین شده Batman: Arkham Knight که در سال 2015 عرضه شد ایجاد شود اما آخرین حضور شوالیه تاریکی در جدیدترین اثر استودیو راک‌استدی (Rocksteady) چیزی بیشتر از یک خداحافظی ناامیدکننده و ناشایست نبوده و درست به مانند ساخته جدید این استودیو یک پتانسیل به هدر رفته به شمار می‌رود.
بازی Suicide Squad: Kill the Justice League از زمان معرفی خود به واسطه تاخیرها و سیستم سرویس‌محور گیم‌پلی خود همواره نگرانی‌های فراوانی را برای مخاطبین ایجاد کرده بود. اثری که پس از انتشار نیز با استقبال مناسبی از سوی مخاطبین و منتقدان همراه نشده است. از سویی دیگر به دنبال فوت کوین کانروی (Kevin Conroy) در سال گذشته که ایشان را به عنوان صداپیشه بتمن در بازی‌های Batman: Arkham می‌شناسیم، قرار بود بازی Suicide Squad آخرین اثر از دنیای DC باشد که در آن این بازیگر فقید نقش صداپیشگی بتمن را ایفا می‌کند. با این حال اکنون که بازی منتشر شده، می‌توان به جرئت عنوان کرد این اثر خداحافظی شایسته‌ای برای آخرین حضور شوالیه تاریکی به شمار نمی‌رود.
مبارزه با شوالیه تاریکی
همین ابتدا باید به این نکته اشاره نماییم که در ابتدای این بازی بتمن به شکل نامطلوب و ناشایستی توسط جوخه خودکشی کشته می‌شود. امری که به آن در ادامه خواهیم پرداخت اما قبل از آن بیایید نگاهی داشته باشیم به پتانسیل از دست رفته‌ای که در بخش گیم‌پلی بازی به وقوع پیوسته است. در عناوین قبلی استودیو راک‌استدی، گیمر در نقش شوالیه تاریکی قرار داده می‌شد. جایی که طی آن می‌توانستیم در نقش بتمن در آسمان گاتهام به پرواز در بیایم، در کوچه‌ها و پشت‌بام‌ها به دنبال جنایتکاران افتاده و حساب آن‌ها را با مجموعه‌ای از سلاح‌ها و گجت‌های مخصوص بتمن برسیم. مسلما تا پیش از این هیچ اثری موفق نشده بود تا این اندازه در انتقال حس و حالی که گیمر در نقش بتمن قرار بگیرد عمل کند.
اما در بازی Suicide Squad سناریو عوض می‌شود. گیمر در نقش مقابل یعنی جنایتکاران قرار داده می‌شود و اکنون بتمن به عنوان دشمن در برابر شما قرار می‌گیرد. با این حال این موضوع پتانسیل فراوانی برای مبارزه با بتمن در یک نبرد باس‌فایت را شامل می‌شود. چه حسی دارد تا یک نفس مورد حمله تیغه‌های خفاشی شکل بتمن قرار بگیرید؟ چه حسی دارد که در اعماق تاریکی گرفتار شده و هر لحظه ممکن باشد یک شورشی سیاه‌پوش با مشت بر صورت‌تان بکوبد؟
در یک اثر خوش‌ساخت، مبارزه با بتمن به عنوان باس‌فایت می‌توانست مرحله‌ای از جنس ترس و بقا را در برابر مخاطب قرار دهد. باید بسیار ترسناک و رعب‌آور باشد که بخواهید به مبارزه با یک میلیونر خطرناک و تجهیزات مرگ‌آورش بروید. حتی شخصیتی چون سوپرمن که آسیب‌ناپذیر به نظر می‌رسد هدفی را برای شلیک کردن در مقابل‌تان قرار می‌دهد. در مقابل بتمن می‌تواند دشمنی باشد که تا زمانی که بخواهد درد را برای پیکره‌تان مجسم کند از نظر پنهان بماند.
سکانس‌های درگیری با بتمن چیزی بیشتر از مراحل خسته‌کننده رد شدن از موانع نیست
حضور بتمن در بازی Suicide Squad به عنوان دشمن بیشتر از این که یک مرحله چالش‌برانگیز حساب شده باشد، به دو سکانس درگیری خسته کننده خلاصه شده که در آن تنها به رد شدن از موانع سر راه خود خود مشغول هستید. در این مرحله علنا شما در حال مبارزه با شوالیه تاریکی نیستید بلکه با سم ترس شخصیت مترسک (Scarecrow) دست و پنجه نرم می‌کنید. شما باید از میان تاریکی عبور کرده و دستگیره‌هایی را فعال نمایید که باعث تولید سم ترس بیشتری می‌شوند. در این میان باید به تعداد ناتمامی از تیغه‌های خفاشی شکل بتمن شلیک کرده و از جلیقه‌های انفجاری بتمن جاخالی بدهید. صحنه‌ای که بسیار تکراری، بی‌روح و فارغ از هرگونه حس هیجان‌انگیزی که از یک سکانس اکشن انتظار می‌رود جلوه می‌کند.
در نهایت این سکانس به یک مبارزه واقعی ختم می‌شود اما به سختی می‌توان ارزشی برای شوالیه تاریکی در آن پیدا نمود. اعضای گروه Suicide Squad می‌پرند و حرکت می‌کنند و به هیولای بزرگ شده بتمن شلیک می‌کنند که طی آن تنها یک سکانس تقلید شده ضعیف از یکی از مراحل کابوس بازی Batman: Arkham Asylum تکرار و یادآوری می‌شود. این سکانس به هیچ عنوان شما را در هیجان مبارزه با شوالیه تاریکی غرق نمی‌کند. انگار نه انگار که در حال نبرد با برترین مبارز نینجا هستید.
اگرچه به هدر رفتن فرصت و پتانسیل مبارزه با بتمن به نوبه خود یک مسئله مهم است اما مشکل اصلی بعد از آن شروع می‌شود. این چگونگی نمایش آخرین حضور بتمن در بازی Suicide Squad به عنوان خداحافظی راک‌استدی با شوالیه تاریکی است به مشکل اصلی تبدیل می‌شود.
خداحافظی تلخ با مجموعه Arkham
پایان راه بتمن با اسیر کردن وی توسط جوخه خودکشی و شلیک هارلی کویین به مغز او صورت می‌گیرد. این پایان به طور غیرمنتظره‌ای مفتضح است. آن هم برای شخصیتی محبوب هم‌چون بتمن به چنین روشی از بازی حذف می‌شود. مشکل جایی است که این تنها یک ورژن معمولی از بتمن نیست. ما در این با بتمنی سروکار داریم که نسخه مجموعه بازی Arkham از استودیو راک‌استدی است. بازی Suicide Squad دنباله‌ای برای بازی Batman: Arkham Knight به شمار می‌رود و در بازی به اندازه کافی اشاراتی قرار داده شده که بتوان این امر را تایید کرد. از کشته شدن شخصیت پویزن آیوی (Poison Ivy) و فاش شدن هویت اصلی بتمن در انتهای Arkham Knight همگی مواردی هستند که ارتباط میان این دو بازی را برقرار می‌کنند.
بتمن این مجموعه بازی در طول چندین و چند ماجراجویی با مخاطب خود ارتباط محکمی برقرار می‌کند. سه‌گانه Arkham شامل به تصویر کشیدن سه مورد از سخت‌ترین و چالش‌برانگیزترین شب‌های بتمن در مبارزه با عوامل جنایتکار و خرابکار شهر گاتهام می‌شود. جایی که بتمن بارها مرزهای فیزیکی و روانی خود را فراتر برده تا بتواند شهرش را نجات دهد. به همین دلیل برای بسیاری از طرفداران، این بازی‌ها بهترین تعریف ممکن از شخصیت شوالیه تاریکی را ارائه می‌کنند.
در این میان عنوان Suicide Squad: Kill the Justice League ادای احترامی به میراث سه‌گانه قبلی نمی‌کند. شاید اگر بازی در جهانی مجزا و مخصوص خود دنبال می‌شد بسیار راحت‌تر می‌شد کشتن بتمن به شیوه به نمایش در آمده در این بازی را پذیرفت. این بازی، هویت شکل گرفته از شخصیت بتمن در عناوین قبلی را خدشه‌دار می‌کند و به همین دلیل آخرین حضور بتمن در بازی Suicide Squad به هیچ وجه خداحافظی در خور شانی برای این کاراکتر محبوب، محسوب نمی‌شود.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید