بررسی بازی Ashen

تارخ ترهنده ۰ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ بررسی بازی

ما همیشه و همیشه ثابت کرده‌ایم که برای رهایی از تاریکی دنیای خود نیازمند یک محرک، یک ناجی، یک قهرمان و یک نوا یا نماد روشنایی کورکننده از بالا، آسمان، کهکشان و غیره هستیم. بازی Ashen از این تقریبا یک خط پس‌زمینه داستانی به بهترین شکل ممکن بهره‌برداری می‌کند.

بازی Ashen، اولین بار در E3 2015 و در کنفرانس مایکروسافت خودش را به ما نشان داد و من یک نفر از همان موقع عاشق آن شدم. گذشته از آرت‌استایل فوق‌العاده ناب بازی، اتمسفر تاریک و گیرایش در کنار گیم‌پلی‌اش که بر پایه همکاری دو تا چهار نفر برای بقا در تاریکی، همه چیز مهیا بود تا هر فانتزی‌دوست و عشق مبارزه در تاریکی علیه آن را شیفته خود کند. بازی پس از گذشت ۳ سال از نمایش اولیه‌اش به‌صورت انحصاری برای سرویس گیم‌پس اکس‌باکس منتشر شد و من در پوست خود نمی‌گنجیدم. همه چیز همان‌طوری بود که انتظار می‌رفت، جز این‌که برای دوری از فضای بیش از حد تاریک، رنگ‌آمیزی و فضاسازی بازی تغییراتی کرده بود که البته از روح آن چیزی نکاسته بود.

شما در بازی، در نقش انسانی قرار می‌گیرید که در پنجمین عصر پس از سقوط Ashen زندگی می‌کند؛ عصری که از اوج مبارزه علیه تاریکی و خدمت‌گذاران‌اش دور شده و در زمره تولد دوباره نور یا همان Ashen است و براساس قانون اکثر بازی‌های نقش‌آفرینی‌محور، شما نقشی بسیار حیاتی در تولد دوباره نور و امید بازی می‌کنید. حتما برای‌تان سوال شده که Ashen چیست، Ashen پرنده‌‌ای (شاهین) بسیار غول‌آسا است که وجود آن و پرواز مرتب‌اش بر زمین (و دیگر سیاره‌ها و دنیاها) باعث زنده ماندن روشنایی و بقای حیات می‌شد تا این‌که روزی این پرنده سقوط می‌کند و در حال مرگ، سه دم و بازدم نهایی‌اش سه عصر از زندگی به‌همراه روشنایی روی زمین را رقم می‌زند، عصر چهارم عصر تاریکی محض است و عصر پنجم که شما بازی را در آن شروع می‌کنید، عصر تولدی دوباره.

اگر طرفدار دارک سولز باشید یا حداقل یکی از نسخه‌های این سری بازی را تجربه کرده باشید و از آن خوش‌تان آمده باشد، مطمئن باشید از Ashen نیز خوش‌تان می‌آید. Ashen را می‌توان در دو بازی به‌صورت کلی خلاصه کرد: Ashen تلفیقی است از Journey و Dark Souls. روایت داستان از طریق دنیای یک بازی که در هر دو اثر مشترک است را در Ashen نیز البته با شدت کمتری می‌بینید و نقطه قوت اصلی بازی در این بخش این است که این دنیا دارای هویت و ذات بی‌مانند خود است؛ دارای اساطیر، قدیس‌ها، تاریخ و مفاهیم اخلاقی خاص خود است. در واقع، می‌توان Ashen را آغازکننده راهی دور و دراز برای استودیو A44 دانست، زیرا هم اولین بازی‌شان است و هم این بازی طوری طراحی شده که خود را به بهترین نحو به مخاطب‌اش بشناسد و در پایان نیز او را برای داستان‌های بیشتری آماده کند و منتظر بگذارد.

~~باید بگوییم که Ashen در واقع دارک سولزی است که سعی شده در درجه سختی بخش‌های مختلف آن تعادلی برقرار شود~~ باید بگویم که Ashen هیچ چیزی از یک بازی AAA که میلیون‌ها دلار خرج ساخت آن شده کم ندارد. آرت‌استایل ناب و فوق‌العاده چشم‌نواز؛ موسیقی، صداپیشگی و صداگذاری فوق‌العاده؛ گیم‌پلی روان، لذت‌بخش، چالش‌برانگیز و متعادل؛ شخصیت‌پردازی، داستان‌روایی و پایه‌گذاری یک دنیای جدید با هویتی نو در بهترین شکل ممکن؛ ایجاد حس تشنگی در بازیکن برای اکتشاف، پیشرفت و ارتباط بیشتر برقرار کردن به تکه‌به‌تکه بازی و… Ashen همه این‌ها را دارد، در حالی که بسیاری از بازی‌های “AAA” امروزی شاید حتی زحمتی به خود ندهند تا روحی در اثرشان بدمند که روح بازیکن‌شان را نیز درگیر کند. در یک الی چند کلام، Ashen از آن دست بازی‌هاست که پس از به‌اتمام رساندن آن و کشف تمامی اسرار دنیای‌اش، نمی‌خواهید دست از سرش بردارید و محتوای بیشتر و بیشتری می‌خواهید تا نگذارد شما از دنیا، اساطیر و قدیس‌هایش و نغمه‌های سیاه و سفید شخصیت‌هایش دور شوید.

اگر بخواهیم بیشتر و عمیق‌تر درباره گیم‌پلی بازی صحبت کنیم، باید بگوییم که Ashen در واقع دارک سولزی است که سعی شده در درجه سختی بخش‌های مختلف آن تعادلی برقرار شود تا قشر بازیکنان غیرهاردکور فراری نشوند و برای پشت سر گذاشتن چالش روبه‌روی‌شان تلاش کنند؛ در واقع، این چالش و مانع از نظرشان غیرقابل عبور نباشد. همین موضوع در حالت تک‌نفره و آفلاین نیز با همراهی یکی از شخصیت‌های روستا Vagrant’s Rest که به‌قولی هاب یا استراحت‌گاه بازی است، نمود پیدا می‌کند؛ شما ماموریت‌های هر شخصیتی را که دنبال کنید، او در کنار شما و در راه ماجراجویی‌تان همراهی‌تان می‌کند. شاید در بعضی محیط‌ها و بعضی مواقع این شخصیت محو شود و کمکی نداشته باشید، اما باز هم با دقت بیشتر می‌توانید پیشروی کنید و پیشروی غیرممکن نمی‌شود. به‌غیر از این باگ، عدم تعادل جزیی در برخی پارامترهای قدرتی انواع سلاح‌ها را می‌توان تنها مشکل بازی در بخش گیم‌پلی آن دانست. گذشته از این دو مورد ذکر شده، Ashen هیچ نقص دیگری ندارد (جز این‌که Photo Mode هم ندارد!).

در نهایت، فقط می‌توانم بگویم Ashen از جمله یاقوت‌های نهان عرصه بازی‌های مستقل است و هر کسی که خود را گیمر می‌نامد، می‌بایست حداقل یک‌بار هم که شده Ashen را تجربه کند. اگر بازیکنان حمایت‌شان را از این عنوان ادامه دهند، با یک سری بازی جدید روبه‌رو خواهیم بود که پتانسیل تبدیل شدن به یکی از ماندگارترین مجموعه بازی‌های فانتزی/ نقش‌آفرینی را دارد.

8 عالی

بازی Ashen کلون سری دارک سولز نیست؛ بلکه دارک سولزی است که برای همه ساخته شده است. اگر دل‌تان برای یک تجربه ناب به‌معنای واقعی کلمه لک زده، Ashen در صدر بهترین گزینه‌هاست