0/10

13 شخصیت اصلی بازی‌های ویدیویی که هیچوقت نمی‌میرند

جدال با عزرائیل

0/10 ۲۷ ۱۴ تیر ۱۴۰۴ مقالات بازی کپی لینک

Guts، Goblin Slayer، Darth Maul، Rambo و Wolverine؛ این شخصیت‌ها یک ویژگی مشترک دارند: آن‌ها یا نمی‌میرند، یا اگر بمیرند، باز هم برمی‌گردند. ما قصد داریم تعدادی شخصیت اصلی بازی‌های ویدیویی را رتبه‌بندی کنیم؛ آن‌هایی که حاضر نیستند بی‌صدا و تسلیم‌شده از صحنه خارج شوند. این قهرمان‌ها تا آخرین نفس در برابر سرنوشت خود می‌جنگند و توانایی آن‌ها در زنده‌ماندن و بازگشت از مرگ بخشی رسمی و تاییدشده از داستان بازی است.

رقصیدن با مرگ، اوج بی‌پروایی و قدرت است، و تماشای اینکه چطور دوباره از جا بلند می‌شوند و در برابر موقعیت‌هایی غیرممکن ایستادگی می‌کنند، همواره الهام‌بخش و حیرت‌انگیز است. البته، قهرمان‌های بازی‌های ویدیویی هم می‌توانند بعد از مرگ دوباره برخیزند و تلاش کنند، اما این معمولاً از طریق مکانیک‌های گیم‌پلی اتفاق می‌افتد. با این حال، برخی از این شخصیت‌ها اساساً از جنس دیگری هستند—فراتر از مرگ، و زنده می‌مانند حتی با وجود زخم‌هایی کشنده و شرایطی غیرقابل‌تحمل.

ما فقط شخصیت‌هایی را در نظر می‌گیریم که ریشه در بازی‌های ویدیویی دارند، بنابراین متأسفانه شخصیت‌هایی مثل Deadpool که از کمیک‌بوک‌ها آمده‌اند، شامل نمی‌شوند—چرا که شخصیت‌های کمیک، به معروف بودن برای «هرگز مردن واقعی» مشهور هستند!

اسپویل در ادامه معرفی این شخصیت‌ها، ممکن است اطلاعات مهمی از داستان آن‌ها و بازی‌ای که در آن حضور دارند لو برود

الی (Ellie) و ابی (Abby) – بازی The Last of Us Part 2

الی (Ellie) و ابی (Abby)، دو شخصیت اصلی بازی The Last of Us Part II، نماد روحیه شکست‌ناپذیر انسان هستند. توانایی آن‌ها در زنده‌ماندن از دل رویارویی‌های مرگبار پیاپی، آن‌ها را به قهرمانانی به‌طرز چشمگیری مقاوم تبدیل می‌کند. در میان خدایان و ابرانسان‌هایی که در این فهرست حضور دارند، الی و ابی در واقع فقط انسان‌های عادی‌اند. با این حال، آن‌ها یکدیگر را به قعر جهنم می‌کشانند و زخم‌ها و مصیبت‌هایی را تحمل می‌کنند که هر انسان دیگری را از پا درمی‌آورد—اما هیچ‌یک از آن‌ها، حتی در لحظات آخر، تن به مرگ نمی‌دهند.

مشاهده‌ی قتل جوئل (Joel) به دست ابی و گروهش، به الی انگیزه‌ای داد تا فراتر از محدودیت‌های جسمانی‌اش پیش برود—همه در راه انتقام. او گلوله خورده، چاقو خورده و حتی اعضایی از بدنش را از دست داده، اما باز هم ادامه می‌دهد. از سوی دیگر، ابی نیز بارها تا آستانه‌ی مرگ پیش می‌رود، اما همچنان مبارزه می‌کند تا برای خودش و لو فرصتی دوباره برای زندگی فراهم کند. حتی پس از نبرد پایانی، هیچ‌یک دیگری را نمی‌کُشد. در حالی که الی همه‌چیز را از دست می‌دهد، ابی و لو به زندگی جدید خود پا می‌گذارند؛ پایانی تلخ‌وشیرین که بیش از هر چیز، مقاومت و پیچیدگی انسانی این دو شخصیت از شخصیت اصلی بازی‌های ویدیویی، را به تصویر می‌کشد.

دانته (Dante) – سری بازی‌های Devil May Cry

به‌عنوان فرزند شوالیه شیطانی Sparda، قدرت بازیابی فوق‌انسانی دانته (Dante) باعث می‌شود که تقریباً در برابر هر نوع آسیبی زنده بماند و بتواند تقریباً هرگونه قطع عضو یا جراحتی را تحمل کند. در سری Devil May Cry یک شوخی همیشگی وجود دارد مبنی بر اینکه دانته تقریباً در هر بازی توسط شمشیر خودش سوراخ می‌شود. او حتی در بازی DMC5 خودش را با شمشیر زخمی می‌کند تا نیمه انسانی و شیطانی‌اش را با یکدیگر ترکیب کرده و به قوی‌ترین فرم جدید خود یعنی Shin Devil Trigger دست پیدا کند.

دلیلی که دانته در رتبه‌های بالاتر فهرست نامیراترین شخصیت اصلی بازی‌های ویدیویی قرار نگرفته، این است که تعداد زیادی نمونه از بازگشت او از مرز مرگ صرفاً با اراده خالص خودش وجود ندارد. با این‌که بارها با شمشیر خودش سوراخ شده، اما جراحات کشنده برای او بیشتر شبیه مزاحمت‌های جزئی به نظر می‌رسند تا تهدیدی واقعی. او نه‌تنها در اقتباس Netflix با شمشیر خودش زخمی شده، بلکه حتی سرش منفجر شده — و با این‌ حال باز هم زنده مانده است.

بازیکن (The Player) – بازی Slay The Princess

شاید در نگاه اول فکر کنید که این ادعا اغراق‌آمیز است و شخصیت شما واقعاً بارها و بارها می‌میرد—با چاقو زده می‌شود، دل‌وروده‌اش بیرون ریخته می‌شود، تکه‌پاره می‌شود و به روبان‌های خون‌آلود تبدیل می‌شود، فقط برای اینکه دوباره برگردد و Slay the Princess را از نو آغاز کند. اما از لحاظ فنی، شخصیت بی‌نام بازیکن واقعاً کشته نمی‌شود، چراکه او در واقع Long Quiet است—موجودی جاودانه که تضاد مستقیم Princess یا Shifting Mound به‌شمار می‌رود. درک او از Princess نه‌تنها نحوه ظاهر شدن او را تغییر می‌دهد، بلکه صداهایی که در ذهنش شنیده می‌شود را نیز شکل می‌دهد.

اگر بخواهیم طبق تعریف دقیق این فهرست پیش برویم، تمرکز باید روی Voice of the Stubborn باشد—صدایی که قادر است بدن شما را فقط از سر لجبازی با مرگ از مرزهای توانش عبور دهد. بسته به مسیری که طی می‌کنید، هر بار که به حرف Stubborn گوش می‌دهید، شخصیت شما می‌تواند صرفاً با نیروی اراده و خشم، از هر بلایی که Princess بر سرش می‌آورد، جان سالم به در ببرد. به‌عنوان نمونه می‌توان به نبرد با نسخه‌های مختلف Princess مانند The Adversary، The Fury، The Razor و The Eye of the Needle اشاره کرد. فرقی نمی‌کند این نسخه‌ها چه‌قدر به شما آسیب بزنند؛ شخصیت شما دوباره بلند می‌شود و به مبارزه ادامه می‌دهد. علاوه بر این، حضور Stubborn که در گوش‌تان پچ‌پچ می‌کند و شما را به ادامهٔ مسیر در دل رنج تشویق می‌کند، باعث می‌شود این لحظات حتی قهرمانانه‌تر و تأثیرگذارتر به نظر برسند.

بی.جی. بلازکوویچ (B.J. Blazkowicz) – سری بازی‌های Wolfenstein

وقتی صحبت از کشتن نازی‌ها و فاشیست‌ها باشد، هیچ‌کس شایسته‌تر از B.J. Blazkowicz از مجموعه Wolfenstein نیست. دشمنانش او را Terror Billy صدا می‌زنند؛ کابوس استبداد و مردی تنومند که مانند دیواری نفوذناپذیر است. Blazkowicz یک میهن‌پرست آمریکایی است که در یک جنگ خونین علیه Fourth Reich می‌جنگد؛ کسی که از دل جهنم گذشته تا به جنگ نازی‌ها برود، و در این مسیر، به مردم تحت ستم کمک می‌کند و کشورش را از چنگال فاشیسم آزاد می‌سازد. در یکی از لحظات به‌یادماندنی بازی The Old Blood، Blazkowicz در یک نبرد تن‌به‌تن و دکمه‌زنی (QTE) با یک ابرسرباز نازی وارد مسابقه چاقوکشی می‌شود—و از آن پیروز بیرون می‌آید.

حتی قطع شدن سرش به دست Frau Engel در بازی The New Colossus هم نتوانست B.J. Blazkowicz را از پا درآورد، چرا که خیلی زود می‌فهمیم متحدانش منتظر لحظه‌ای مناسب بوده‌اند تا سر جداشده‌اش را به یک بدن supersoldier آزمایشی پیوند بزنند. با این بدن جدید، Blazkowicz از همیشه شکست‌ناپذیرتر می‌شود. گول ظاهر خشن و زمخت او را نخورید؛ Blazkowicz درون خود گنجینه‌ای از افکار عمیق و تأمل‌برانگیز دارد. حتی پس از تمام کردن بازی، بارها تماشای دوباره میان‌پرده‌ها برای شنیدن آن روایت‌های شاعرانه، وسوسه‌برانگیز است.

ایتن وینترز (Ethan Winters) – بازی Resident Evil 7 و بازی Resident Evil Village

ایتن وینترز (Ethan Winters) قهرمان اصلی در بازی‌های Resident Evil 7 و Resident Evil Village است؛ شخصیتی که برای زنده ماندن نه تنها از دست خانواده‌ی Baker جان به در می‌برد، بلکه در برابر شکنجه‌های بی‌وقفه‌ی Mother Miranda و خطرات دهکده نیز دوام می‌آورد. برای شخصیتی که قرار است صرفاً یک مرد عادی باشد—کسی که تنها می‌خواهد همسر و دخترش را نجات دهد—Ethan به طرز عجیبی مقاوم و جان‌سخت است. او بارها چاقو خورده، به نیزه کشیده شده و حتی اعضای بدنش قطع شده‌اند، اما با اندکی مایع درمانی، خودش را سرپا نگه می‌دارد و دوباره به مسیرش ادامه می‌دهد.

در نهایت مشخص می‌شود که Ethan در تمام این مدت، در واقع از نظر فنی مرده بوده است؛ او زمانی که Jack Baker در Resident Evil 7 او را کشت، توسط کپک (Mold) آلوده شد. همین آلودگی است که توانایی‌های باززنده‌سازی فراانسانی او و تمرکز بی‌وقفه‌اش برای نجات Rosemary از چنگال Mother Miranda را توضیح می‌دهد. با این حال، در پایان بازی است که Ethan بالاخره رها می‌شود و با فداکاری، خود را قربانی می‌کند تا Megamycete را منفجر کند. البته حتی پس از آن هم آگاهی او باقی می‌ماند، چرا که در بسته‌ الحاقی بازی، به‌عنوان راهنمای Rose ظاهر می‌شود.

تالیون (Talion) – بازی Middle Earth: Shadow of Mordor

هیچ چیزی بیش از انگیزه انتقام از مرگ عزیزان، قهرمان‌ها و شخصیت اصلی بازی‌های ویدیویی را زنده نگه نمی‌دارد و Talion از بازی Shadow of Mordor یکی از همین موارد است.

پس از مشاهده مرگ خانواده‌اش به دست اورک‌های نیروهای Sauron برای احضار روح Celebrimbor، Talion همراه با خانواده‌اش به صورت تشریفاتی قربانی می‌شود. اما به جای مرگ، او و Celebrimbor ناخواسته به هم می‌پیوندند و تبدیل به یک روح غیرقابل کشتن می‌شوند.

مرگ برای Talion تنها یک مزاحمت کوچک است و این موضوع به بهترین شکل در سیستم Nemesis بازی پیاده‌سازی شده است. بازی زمان مرگ شما را به خاطر می‌سپارد و حتی اورکی را که شما را کشته، ارتقا می‌دهد و او را قوی‌تر از قبل می‌کند.

تایتوس (Titus) – بازی Warhammer 40k Space Marine 2

اسپیس مارین‌های Warhammer 40k به‌عنوان نمونه‌های بی‌نظیر بیواندیشی امپراتوری شناخته می‌شوند؛ آن‌ها انسان‌هایی فوق‌العاده مرگبار و مقاوم هستند که قادرند از انواع جراحات مرگبار برای انسان‌های عادی جان سالم به در ببرند. اما در آینده تاریک و سنگین Warhammer 40k، حتی یک Astartes هم می‌تواند در برابر پایان اجتناب‌ناپذیر سقوط کند. در جامعه طرفداران Warhammer 40k شوخی رایجی وجود دارد که شخصیت‌های شناخته‌شده‌ی فرنچایز مانند Calgar و Guilliman چنان محافظت داستانی (plot armor) ضخیمی دارند که نه می‌میرند و نه می‌توانند برای همیشه بمیرند. این موضوع زمانی بیشتر صدق می‌کند که این شخصیت‌ها فیگورهای مینیاتوری مخصوص به خودشان را داشته باشند.

این موضوع خصوصاً در مورد Lieutenant Demetrian Titus، یک Primaris Space Marine از Ultramarines و قهرمان بازی‌های Space Marine و دنباله‌اش صدق می‌کند. محافظت داستانی او در طول روایت هر دو بازی چنان قوی است که او در موقعیت‌هایی زنده مانده که هر اسپیس مارین دیگری به پایان وحشتناکی می‌رسید.

نکته اگرچه Titus از فرانچایزی است که در اصل بازی ویدیویی نیست، اما اولین حضور او در اولین بازی Space Marine اتفاق می‌افتد

ویژگی اصلی مقاومت Titus، مقاومت فوق‌العاده‌اش در برابر فساد Chaos و تأثیرات ذهنی مخرب Warp است که اساساً جهنم کیهانی فضا محسوب می‌شود. نه تنها این، بلکه او شکنجه‌های وحشیانه توسط Inquisition را نیز تحمل کرده و در حالی که عضو Deathwatch بود، در مقابل Odds غیرقابل تحمل جنگیده است. سپس در بازی Space Marines 2 به Chapter خود بازگشت. Titus تجسم کامل مفهوم محافظت داستانی (plot armor) است.

سکیرو (Sekiro) – بازی Sekiro: Shadows Die Twice

تقریباً هر قهرمان بازی‌های Soulsborne به صورت قانونی جاودانه است؛ Undead در Dark Souls عملاً نمی‌توانند بمیرند، Hunter در Bloodborne مدام توسط Moon Presence زنده می‌شود، و Tarnished در Elden Ring نمی‌میرد چون Rune of Death به سرقت رفته است. با این حال، انتخاب یک قهرمان مشخص برای این فهرست دشوار است. اما قهرمانی که جاودانگی‌اش به بهترین شکل با داستان و گیم‌پلی گره خورده، Sekiro است، زیرا حتی هنگام مرگ در مبارزه نیز می‌توان او را دوباره زنده کرد.

بخش زیادی از داستان و روایت Sekiro حول محور جاودانگی می‌چرخد. ارباب Sekiro، یعنی Kuro، خونی دارد که او را عملاً غیرقابل کشتن می‌کند و او آخرین عضو یک خاندان جاودانه از طریق میراث اژدها (Dragon’s Heritage) است. چون Kuro مقداری از خون خود را به Sekiro داده، این شینوبی توانایی احیا شدن به‌دلخواه را دارد.

تنها چیزی که می‌تواند یک جاودانه را از پای درآورد، شمشیر Mortal Blade است، و چون این شمشیر نسخه‌ای ناقص از خون Kuro است، Sekiro تنها می‌تواند تعداد محدودی بار احیا شود، پیش از اینکه خودش و شخصیت‌های غیرقابل بازی اطرافش دچار رکود و بیماری‌ای به نام Dragonrot شوند.

زاگرئوس (Zagreus) – بازی Hades

چه چیزی غیرقابل‌کشتن‌تر از پسر خود خدای مرگ است؟ در بازی هک‌اند‌اسلش روگ‌لایک Supergiant به نام Hades، شما در نقش Zagreus بازی می‌کنید، پسری که از Hades و Persephone به دنیا آمده و با خواسته‌ای غیرقابل‌توقف برای فرار از دنیای زیرین، بارها و بارها می‌میرد اما هر بار برمی‌خیزد. چرخه‌ی بی‌پایان مرگ یکی از تم‌های اصلی بازی Hades است. Zagreus نه‌تنها با توانایی برخاستن از یک برکه خون در دنیای زیرین پس از هر بار مردن، بلکه با انگیزه‌ای قوی برای فرار از دنیای زیرین، بارها و بارها از سد دفاع‌های پدرش عبور می‌کند و به مبارزه ادامه می‌دهد.

برای Zagreus، مرگ مانعی است که جلوی او را از دیدار دوباره با مادرش و کشف حقیقت تولدش می‌گیرد. حتی پس از اتفاقات داستان بازی، Zagreus همچنان برای تفریح از دنیای زیرین فرار می‌کند. باید تصور کرد Zagreus خوشحال است.

اسکورپیون (Scorpion) – سری بازی‌های Mortal Kombat

اکنون به قلمرو «مرد محلی که خیلی عصبانی است و نمی‌تواند بمیرد» نزدیک می‌شویم و با Scorpion، نماد معروف سری Mortal Kombat شروع می‌کنیم. البته تقریباً هر شخصیت در این مجموعه حداقل یک بار مرده است، اما تا پیش از بازنشانی خط زمانی در بازی Mortal Kombat 1، Scorpion همیشه همان Hanzo Hasashi بوده است؛ یک روح انتقام‌جو و مرده‌زده که برای انتقام‌گیری از قتل خانواده‌اش به دست Sub-Zero از مردگان برمی‌خیزد.

نکته «قهرمان بودن» Scorpion قابل بحث است، زیرا Liu Kang در طول بیشتر قسمت‌های این مجموعه، تعریف کلاسیکی از «قهرمان» بوده است. اما به‌عنوان نماد غیررسمی و برجسته‌ترین شخصیت فرنچایز، خطاب کردن او به غیر از شخصیت اصلی و قهرمان، کمی بی‌انصافی است

بسته به زمان مرگش، Scorpion یا توسط جادوی مردگان‌زای Quan Chi احیا می‌شود یا با اراده‌ای قوی از جهنم بازمی‌گردد، و همیشه زمانی برمی‌گردد که فرصتی برای کشتن Sub-Zero و هر کسی که مسئول مرگ خانواده‌اش است، وجود داشته باشد. اگرچه داستان پس‌زمینه او در Mortal Kombat 1 تغییر کرده است، اما هویت Scorpion همیشه حول امتناع او از مردن یا ماندن در حالت مرگ بوده است.

دووم اسلیر (Doom Slayer) – سری بازی‌های DOOM

Doom Slayer دیگر یک انسان نیست؛ او از مرگ و میر فراتر رفته و به موجودی شبیه به یک سلاح زنده تبدیل شده است. شهرتش در پاره و قطعه کردن صفوف شیاطین در ابعاد مختلف طنین‌انداز شده و افسانه‌ای حماسی برای او ساخته است. Slayer تجسم نابودی و مرگ است که تنها نفرتش متوجه جهنم و شیاطین آن است. با خشم خالص، آموزش‌های Argent و فناوری Maykr تغذیه و هدایت می‌شود، Doom Slayer نیرویی شکست‌ناپذیر و آن‌قدر قدرتمند است که مرگ برایش تنها یک مزاحمت کوچک محسوب می‌شود.

در بازی Doom: The Dark Ages، Slayer توسط Ahzrak کشته می‌شود و در فصل 19، او را می‌بینیم که در بندر Souls می‌جنگد و از دنیای پس از مرگ بیرون می‌آید تا انتقام خود را از کسانی که به او ظلم کرده‌اند، بگیرد. تا آنجا که می‌دانیم، تنها راه متوقف کردن او این است که او را در یک مقبره محبوس کرده و به خواب ابدی فرستاد، همان‌طور که در بسته الحاقی Doom Eternal با عنوان The Old Gods Part 2 فاش می‌شود.

آسورا (Asura) – بازی Asura’s Wrath

Asura تجسم خشم الهی و عدالت‌طلبانه است و هیچ چیزی مانند انیمه تعاملی Asura’s Wrath نمی‌تواند «روح شکست‌ناپذیر انسان» را به تصویر بکشد. Asura به ناحق به قتل همسرش متهم شده، کشته و به دنیای زیرین فرستاده شده است. او ۱۲ هزار سال را صرف خزیدن و بازگشت به دنیای زندگان کرده تا دخترش را نجات دهد و انتقام همسرش را بگیرد.

خشم تنها نیرویی است که Asura را به پیش می‌راند، او تمام این خشم را صرف کشتن دشمنان می‌کند و حتی مبارزه را به Chakravartin، خدای جهان هستی، می‌کشاند. زدن خدا و بیرون خزیدن از دنیای پس از مرگ قطعاً کارهایی است که تنها یک قهرمان سرسخت و شخصیت اصلی بازی‌های ویدیویی می‌تواند انجام دهد و Asura تنها زمانی آرام می‌گیرد و به اتر محو می‌شود که خدا را کشته و دخترش را نجات دهد.

کریتوس (Kratos) – سری بازی‌های God of War

اگر یکی از ویدیوهای اخیر Death Battle را دیده باشید، یا اگر پاسخ برایتان واضح بوده، می‌دانید که Kratos از مجموعه God of War نمونه بارزی از شخصیتی است که به هیچ‌وجه نمی‌پذیرد بمیرد. او نه تنها از خشم کل خدایان یونان زنده مانده، بلکه آن‌ها را کاملاً نابود کرده، هر یک از المپینی‌ها را با دستان خالی به قتل رسانده و حتی بارها مرده است. او آن‌قدر بارها مرده که فهرستی از دفعات مرگ او به‌صورت کانن وجود دارد.

به‌تازگی، Kratos با Thor مبارزه کرده و برای مدت کوتاهی مرده است، اما توسط Mjölnir در Ragnarok احیا شده است، یا ده‌ها بار در Valhalla در جلسات درمانی اجباری‌ای که Tyr برای او تعیین کرده، می‌میرد. با اینکه بارها احساس گناه گذشته روی دوشش سنگینی کرده، او به جلو حرکت می‌کند و برای زنده ماندن در روزهای بعد می‌جنگد. در بازی‌های جدیدتر، هدفی تازه یافته به عنوان «خدای امید» دارد. Kratos غیرقابل کشتن‌ترین شخصیت اصلی و ضدقهرمان در تاریخ بازی‌های ویدیویی است. به گفته خودش و با کلامی پر از هیبت: «مرگ می‌تواند مرا بگیرد وقتی شایسته‌ام باشد.»

با پایان فهرست معرفی نامیراترین شخصیت اصلی بازی‌های ویدیویی رسیدیم و شاید بعد از خواندن این مطلب آرزوی یکبار مرگ یکی از این شخصیت‌ها را با خود داشته باشیم. حال در ادامه جای چه شخصیت‌های دیگری در میان این نمردنی‌ها، خالی است؟