گالاکتوس یا تانوس؛ کدام یک قدرتمندتر است؟

فیلم چهار شگفت‌انگیز: نخستین گام‌ها، با نمایش گالاکتوس در جایگاه ضدقهرمان اصلی، یکی از تاثیرگذارترین جلوه‌های قدرت کیهانی را به دنیای سینمایی مارول وارد کرده است. برخلاف برخی گمانه‌زنی‌ها که پس از انتشار تریلرها درباره اندازه واقعی گالاکتوس در فضای مجازی شکل گرفت، روایت فیلم به‌خوبی نشان می‌دهد که این شخصیت نه‌تنها کوچک نیست، بلکه ابعاد و عظمتش در بستر داستانی به‌درستی توجیه شده است. هنگامی‌که اعضای چهار شگفت‌انگیز وارد سفینه گالاکتوس می‌شوند، او به‌گونه‌ای به تصویر کشیده می‌شود که از نظر مقیاس فیزیکی، چندین برابر بزرگ‌تر از آن‌هاست؛ تجسمی از هراس و عظمت در کنار یکدیگر. با این‌ حال، زمانی که گالاکتوس به زمین می‌آید، اندازه ظاهری‌اش کاهش می‌یابد، چراکه هدف او ربایش فرانکلین ریچاردز است و ابعاد واقعی‌اش در محیط انسانی می‌تواند این هدف را پیچیده کند. این انتخاب روایی، دقیقاً برگرفته از نسخه‌های کمیکی شخصیت است و هم‌راستا با سنت‌های محتوایی مارول در بازنمایی نیروهای کیهانی. در چنین زمینه‌ای، عبارت‌های گالاکتوس و تانوس دیگر تنها ترکیبی از دو نام نیست، بلکه شاخصی برای توصیف ابعاد تهدید در جهان رو‌به‌گسترش MCU به‌شمار می‌رود.
از منظر قدرت و توانایی نیز گالاکتوس چیزی کم ندارد. همان‌طور که در منابع رسمی مارول و تحلیل‌های منتشرشده در Variety و Screen Rant تأیید شده، گالاکتوس در این فیلم نیز دارای نیروی کیهانی یا Power Cosmic است؛ نیرویی بی‌همتا که به او امکان کنترل ماده، انرژی و حتی ابعاد مختلف واقعیت را می‌دهد. یکی از جلوه‌های این قدرت زمانی نمایان می‌شود که مشعل انسانی چشمان او را می‌سوزاند، اما گالاکتوس تنها در چند ثانیه، بدون کمک خارجی، آسیب وارده را ترمیم می‌کند. این ویژگی بیانگر توانایی ترمیم پیشرفته یا همان healing factor است که در نسخه‌های کمیکی نیز یکی از خصوصیات اصلی این شخصیت محسوب می‌شود. معرفی چنین چهره‌ای در ابعاد واقعی‌اش، دنیای مارول را وارد مرحله‌ای تازه می‌کند؛ جایی که گالاکتوس تانوس به‌عنوان نمادی از تقابل نیروهای بنیادی، از مرزهای خیر و شر عبور می‌کند و تهدیدی کیهانی را در دل روایت‌های زمینی جای می‌دهد.
در فیلم چهار شگفت‌انگیز: نخستین گام‌ها، گالاکتوس نه‌تنها با ظاهر و هیبتی منحصربه‌فرد معرفی می‌شود، بلکه مجموعه‌ای از قدرت‌های کیهانی او نیز به‌شکل دقیق و قابل‌توجهی به تصویر کشیده شده‌اند. یکی از شاخص‌ترین ویژگی‌های گالاکتوس در این روایت، توانایی او در تغییر اندازه به‌دلخواه است. هنگام حضور در فضای کیهانی، ابعاد عظیم او برتری‌اش را نسبت به شخصیت‌های دیگر به‌خوبی نمایان می‌سازد. اما هنگامی‌که وارد جو زمین می‌شود، اندازه خود را کاهش می‌دهد تا در مسیر دستیابی به فرانکلین ریچاردز اختلالی ایجاد نشود. فیلم همچنین به‌وضوح به لقب تاریخی او، یعنی بلعنده جهان‌ها، وفادار مانده است. مطابق با اطلاعات رسمی منتشرشده در مارول استودیوز، گالاکتوس پیش از رسیدن به زمین، چندین سیاره را نابود کرده و این جنبه از شخصیت او به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از روایت مورد تأکید قرار گرفته است. در صحنه‌ای دیگر، هنگامی‌که مشعل انسانی صدمه‌ای جدی به چشمان او وارد می‌کند، گالاکتوس تنها در چند لحظه خود را ترمیم می‌کند؛ نشانه‌ای از وجود یک مکانیسم بازیابی پیشرفته در بدن او که او را از نظر مقاومت فیزیکی در سطحی فراتر از دیگر موجودات قرار می‌دهد. در چنین شرایطی، گالاکتوس دیگر تنها یک قیاس قدرت نیست، بلکه به چارچوبی برای فهم تهدیدهای سطح کیهانی در جهان مارول تبدیل شده است.
قدرت گالاکتوس به توانایی‌های فیزیکی محدود نمی‌شود. در بخش‌هایی از فیلم مشاهده می‌شود که او تینگ، یکی از قوی‌ترین اعضای گروه چهار شگفت‌انگیز را، به‌آسانی به فضا پرتاب می‌کند؛ اقدامی که قدرت بدنی خارق‌العاده او را در مقایسه با دیگر شخصیت‌های مارول برجسته می‌سازد. افزون بر آن، طبق مستندات ارائه‌شده در Marvel Fandom و تحلیل‌های سایت Screen Rant، گالاکتوس پیش از پیدایش جهان فعلی موجود بوده و از کیهانی پیشین به‌جای مانده است؛ موضوعی که مفهوم جاودانگی را به‌عنوان بخشی اساسی از هویتش مطرح می‌کند. همچنین، توانایی‌های ذهنی او از جمله تله‌کینزی به‌شکلی روشن در روایت دیده می‌شود، جایی که او بدون تماس فیزیکی، شخصیت‌هایی مانند سیلور سورفر و فرانکلین ریچاردز را تنها با قدرت ذهن جابه‌جا می‌کند. این ترکیب از قدرت‌های فیزیکی، روانی و کیهانی، گالاکتوس را علاوه بر تانوس به یکی دیگر از جامع‌ترین تهدیدهایی تبدیل می‌کند که تاکنون در دنیای سینمایی مارول معرفی شده‌اند. در نتیجه، گالاکتوس و تانوس نه‌فقط به‌عنوان دو چهرهٔ مقابل، بلکه به‌عنوان نمایندگانی از دو فلسفه درک‌ناپذیر از قدرت و بقا، نقشی کلیدی در شکل‌دهی آینده این جهان سینمایی ایفا می‌کنند.