همانطور که متوجه شدید، بازی Werewolf: The Apocalypse – Earthblood به عنوان یک بازی اختصاصی برای گرگینه‌ها، مخفی‌کاری را به عنوان یکی از هسته‌های اصلی گیمپلی در خود جای داده است. با اینکه بسیاری از مراحل بازی را به صورت اختیاری می‌توان با مخفی‌کاری پیش برد، برخی از مراحل تنها باید با مخفی ماندن از دید دشمنان انجام شوند.
بهره بردن از شکل ظاهری Homid جابجا شدن به اجسام مختلف و از پا درآوردن بی‌سروصدای دشمنان یکی پس از دیگری از لذت بسیار زیادی برخوردار است اما ایرادات بسیاری دست به دست هم داده‌اند تا تجربه‌ی مخفی‌کاری در بازی Werewolf: The Apocalypse – Earthblood را خدشه‌دار کنند.
اصلی‌ترین لازمه‌ی یک بازی برای ارائه دادن گیمپلی بی‌نقص و حرفه‌ای مخفی‌کاری، هوش مصنوعی بسیار بالای دشمنان است تا این تجربه را کاملا باورپذیر، تنش‌زا و هیجان‌انگیز جلوه دهد. متاسفانه دشمنان بازی از هوش بسیار پایینی برخوردارند و حتی در درجات سختی بالا هم ایرادات زیادی در واکنش‌های آن‌ها حین مخفی‌کاری دیده می‌شود. برای مثال واکنش خاصی به صدای جابجا شدن کاهال در پشت سر خود نشان نمی‌دهند و گاهی اوقات حتی با اینکه در مقابل میدان دیدشان هم‌گروهی‌شان را از پا در می‌آورید، متوجه حضور شما نمی‌شوند.
الگوریتم جابجایی دشمنان در محیط‌های مختلف همیشه به یک شکل است و حتی پس از اینکه با مشاهده‌ی جنازه‌ی دوستان خود متوجه حضور شما در محیط می‌شوند، چالش خاصی را برای شما ایجاد نمی‌کنند. از طرفی دیگر علاوه بر هوش مصنوعی بسیار ضعیف دشمنان، انیمیشن‌های کم‌تنوع و مصنوعی کاهال را هم به ایرادات گیمپلی اضافه کنید تا آرشیو نقص‌های بازی Werewolf: The Apocalypse – Earthblood در زمینه‌ی مخفی‌کاری کامل شود.
تا اینجای کار شکل ظاهری Lupus و Homid کاهال را بررسی کردیم و دریافتیم که بازی از کمبود مکانیزم‌های گیمپلی و همچنین عدم تنوع در انیمیشن‌ها رنج می‌برد. شکل ظاهری Crinos را می‌توان نقطه عطفی دانست که از خارج شدن بازیکن از بازی طی همان یکی دو ساعت ابتدایی تجربه‌اش از بازی جلوگیری میکند.
