نقد فیلم Titane – تیتان

داستان جنبه‌ای از فرهنگ را با حالتی سرمست و مدهوش نمایندگی می‌کند که اوج هراس و اندوه آن ممکن است خاطر انسان متمایل به هنر معمول و سرگرم‌کننده را مکدر کند

داستان جنبه‌ای از فرهنگ را با حالتی سرمست و مدهوش نمایندگی می‌کند که اوج هراس و اندوه آن ممکن است خاطر انسان متمایل به هنر معمول و سرگرم‌کننده را مکدر کند. الکسیا شخصیت عبوسی دارد و به طور دائم در حال تقلا در محیط پیرامونش است، سردی روحیه‌اش انگار با کششی مالیخولیایی همراه است و گرمی احساساتش در مواجه و ورود به زندگی وینسنت (وینسنت لیندون) تا حدی آشکار می‌شود. در اینجا الکسیا که بچه معجزه آسایی را حمل می‌کند و داستان شکلی اساطیری/افسانه‌ای به خود گرفته، بیشتر شبیه به موجودیست آسیب‌پذیر، ناسازگار و گوشه‌گیر تا یک شکارچی انسان.

وینسنت برخلاف نگاه اول که ممکن است مردی خسته و غمگین و عنصری بی‌تاثیر به‌نظر برسد، پیچیدگی‌های شخصیتی خود را دارد، در مسیر زندگی‌اش با چالش‌هایی دست و پنجه نرم می‌کند و با تزریق استروئید با افزایش سن در حال مقابله است. در یک ایستگاه آتش‌نشانی به قول خودش نقش خدا را دارد و بر حضور الکسیا/آدرین به عنوان عیسی مسیح، با امتیاز ویژه‌ای در میان بقیه آتش‌نشان‌ها پافشاری کرده و به وزن سنگین رفتار عجیب الکسیا برای دیگران توجهی نمی‌کند.

 در این میان شاید از عمد و با تلقین‌هایی، حقیقت و هویت اصلی الکسیا که حضور خالی آدرین، پسرش، را پر کرده نادیده می‌گیرد؛ به شکلی که گویی در اصل همینطور بوده و وجودش در کنار وینسنت به عنوان فرزند او عادی جلوه‌ می‌کند. الکسیا هم تمام تلاشش را می‌کند که با شرایط سازگار شود؛ نه تنها برای نجات جان خود بلکه هرچه بیشتر با شخصیت شکننده وینسنت همراه می‌شود آرزو می‌کند که بتواند واقعا تبدیل به آدرین شود و عصاره وجودی خود را در ظرف عاطفی پسر گمشده بریزد یا مانند اتومبیلی در وجود خود تغییراتی بوجود بیاورد. جدا از صحنه‌های خشن، دلخراش و ضدانسانی فیلم، ترسناک ترین لحظات تیتان می‌تواند حس فوبیایی باشد که از گرفتار شدن شخصیت اصلی در یک موقعیت ناخواسته به مخاطب انتقال داده می‌شود. وحشتی که از تهدید بدن او به افشای واقعیت سرچشمه می‌گیرد.

برخلاف وحشت گسترده فیلم اول دوکورنو یعنی «خام» (Raw) از شدت وحشت گیج‌کننده‌ای که در بخش ابتدایی فیلم تیتان در جریان است، بعد از تبدیل شدن الکسیا به آدرین، کاسته می‌شود. البته عنصر باردار بودن شخصیت اصلی داستان تعلیقاتی ایستا و مکانیکی در فیلم ایجاد می‌کند که به این سبب جریان دلهره متوقف نمی‌شود. در ادامه روند، این حقیقت که در نهایت مقصد نهایی فیلم می‌تواند مبهم باشد، به‌نظر هدف عمدی فیلمساز است.

اگر اهل ماجراجویی در گوشه‌های خاص و شاعرانه جهان‌های سینمایی هستید، تماشای Titane را از دست ندهید. جلوه‌ای از فیلم افراطی و رادیکال که با لحنی اندوهگین، نگاهی دیگر به ویژگی‌های انسان عاطفی انداخته و پتانسیل این را دارد که تا مدتی به یاد بماند، با حالتی درگیرکننده و تامل برانگیز مخاطب را با سوالاتی بدون پاسخ رها کند و ایده‌هایی نو به نمایش بگذارد. عشق، خصومت، وحشت و روان در قالب یک موتور اتومبیل با سوختی از جنس ترکیب تمایلات انسانی!