-
0/10
فیلم The Good Liar از دسته آثار سینمایی رازآلود است که برای تحریک حس هیجان و کنجکاوی بیننده ساخته شده. در این اثر درام، حضور دو بازیگر سرشناس یعنی ایان مک‌کلن و هلن میرن در مقابل یکدیگر باعث شده تا فیلم، جذابیتی نسبی داشته و از طرف دیگر روایتگر دروغگویی‌های ریز و درشت یک زوج سالخورده باشد، اما این اثر درام ممکن است نتواند تمامی انتظارات شما را برآورده کند.
فیلم یک دروغگوی خوب به کارگردانی بیل کاندن و نقش‌آفرینی «ایان مک‌کلن» و «هلن میرن»، یک اثر سینمایی در سبک درام و رازآلود است. این فیلم ماجراجویی‌های زوجی سالخورده را نشان می‌دهد که از طریق سرویس‌های آنلاین دوست‌یابی با یکدیگر آشنا شده و تلاش می‌کنند با دروغ‌های بزرگ و کوچک، یکدیگر را فریب دهند. این فیلم بر اساس رمانی به همین نام، اثر «جفری هچر» نویسنده‌ی آمریکایی ساخته شده که رخدادهایی را در فضای انگلستان یک دهه‌ی گذشته روایت می‌کند.
همه می‌دانند که یک دروغگوی خوب کسی است که بتواند دروغ باورپذیری را به طرف مقابل بگوید که حتی پس از فاش شدن حقیقت، باور کردن آن کمی برای افراد دشوار باشد. شاید بتوان همین مسئله را درون‌مایه‌ی اصلی فیلم دروغگوی خوب در نظر گرفت. این فیلم روایتگر مسابقه‌ای از دروغ‌های تمام‌نشدنی میان دو نفر است که هر کدام با هدفی خاص، حقیقت را از دیگری پنهان می‌کنند. فیلم از همان ابتدا یکی از بزرگ‌ترین ابزارهای دروغگویی در عصر حاضر، یعنی سرویس‌های اینترنتی دوست‌یابی را نشان می‌دهد و رفته رفته ابزار و هدف دروغگویی‌های کاراکترهای اصلی را بزرگ‌تر می‌کند؛ دروغ‌های گفته شده توسط کاراکترهای اصلی فیلم، لایه به لایه پیچیده‌تر شده و فاش شدن آن‌ها نیز غیرقابل‌باورتر و شوکه‌کننده‌تر می‌شوند. شاید بتوان گفت که پیام اصلی فیلم را باید در این جمله خلاصه کرد که بزرگ‌تر شدن دروغ‌ها، به معنای برملا شدن دیرتر آن‌ها است.
فیلم از همان ابتدا، درون‌مایه‌ی خشک و بی‌روح انگلیسی خود را به رخ مخاطب می‌کشاند
فیلم دروغگوی خوب از همان ابتدا به المان‌هایی وابسته است که شاید برای مخاطب امروزی جذابیت زیادی نداشته باشند. اتکای بیش از اندازه به حضور دو بازیگر سرشناس به تنهایی نمی‌تواند از یک اثر سینمایی شاهکار بسازد. از سوی دیگر عناصر استفاده شده برای روایت داستان دروغگوی خوب اغلب کلیشه‌ای و در برخی موارد خارج از حوصله هستند. در عین حال با اینکه سرمایه‌گذاران دروغگوی خوب آمریکایی هستند، فیلم از همان ابتدا درون‌مایه‌ی خشک و بی‌روح انگلیسی خود را به رخ مخاطب می‌کشاند. کل داستان فیلم را می‌توان به یک مسابقه‌ی دروغگویی میان دو نفر خلاصه کرد؛ مسابقه‌ای که کمابیش در سایر آثار رازآلود نیز دیده می‌شود. تنها نکته‌ی مثبت فیلم که تأثیرگذاری آن را زیاد می‌کند، نقش‌آفرینی خوب و موفق بازیگران دو کاراکتر اصلی است. ایان مک‌کلن و هلن میرن هر دو به واسطه‌ی تجربه خود در بازیگری، به خوبی از پس بازی در نقش کاراکترهای دغل‌باز فیلمِ دروغگوی بزرگ برآمده‌اند و تا حدودی کاستی‌های فیلم را پنهان کرده‌اند.
دروغگوی خوب همانند یک شعبده‌باز تازه‌کار است که پیش از نمایش تردستی‌ها، همه چیز را لو می‌دهد و رسالت خود را برای سورپرایز مخاطب به درستی ادا نمی‌کند. دروغگوی خوب به عنوان یک فیلم رازآلود، استراتژی سینمایی متناوب و ناکارآمدی را در پیش می‌گیرد؛ فیلم در ابتدای ماجرایش تعدادی دروغ را به طرز خنده‌داری نشان می‌دهد و همان اول، پیش پا افتاده‌ترین دروغ را برای مخاطب خود قربانی می‌کند و دروغ‌های بزرگ‌تر را برای آخر ماجرا نگه می‌دارد. هر چه داستان جلو می‌رود، دروغ‌های بیشتری به شکل زنجیره‌وار مقابل شما قرار می‌گیرند و فیلم آن‌ها را به صورت گزینشی فاش می‌کند. در حقیقت فیلم از اواسط ماجرا، داستان خودش را اسپویل می‌کند؛ چرا که از همان دقایق اول متوجه خواهید شد که با دو فرد سالخورده‌ی دروغگو طرف هستید که تک تک ادعاهای آن‌ها ممکن است کذب باشد.
این فیلم حتی به مخاطب خود نیز دروغ می‌گوید
نحوه‌ی روایت و خط داستانی دروغگوی خوب به گونه‌ای چیده شده تا مخاطب فریب بخورد. در حقیقت این فیلم حتی به مخاطب خود نیز دروغ می‌گوید و یک استراتژی پیش پا افتاده را برای این هدف دنبال می‌کند، اما در نهایت به خاطر فراموش‌کاری شکست می‌خورد. در دقایق میانی، فیلم بدون هیچ دلیل منطقی به سیم آخر می‌زند و ضرباهنگ داستان و جنس اتفاقات را تغییر می‌دهد تا شما همه چیز را فراموش کنید و یادتان برود که چگونه آن مقدمه‌ی بی‌حس و حال، به چنین سرانجام تکان‌دهنده‌ای کشیده شده است. فیلم دو بار در بخش میانی از فضاسازی اصلی خود خارج می‌شود و وارد فاز متفاوتی می‌شود. «روی کورتنی» با بازی «ایان مک‌کلن» در اواسط داستان از کاراکتر یک پیرمرد ساکت اما دغل‌باز تبدیل به پدرخوانده‌ی گروه‌های مافیایی می‌شود که به دنبال انتقام و حذف دشمنان خود است. علاوه بر این، فلش‌بک‌های نیمه‌ی دوم فیلم به اتفاقات برلین و جنگ جهانی دوم، هر چند که به داستان اصلی ربط دارند اما کاملاً از اتمسفر اولیه‌ی فیلم جدا بوده و مخاطب را سردرگم می‌کنند. فیلم با استفاده از این استراتژی امید دارد تا سرانجام بتواند مخاطب را هیجان‌زده کند و در دقایق پایانی دروغ‌های بزرگ‌تر خود را برملا می‌کند. در حقیقت همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، فیلم در بخش‌های میانی سعی می‌کند تا به مخاطب خودش هم دروغ بگوید و یکی از کاراکترها را شیطانی‌تر از دیگری توصیف کند؛ غافل از اینکه خود فیلم از همان تیتراژ اول دو دروغگوی حرفهای را به مخاطب خود معرفی کرده و نمی‌توان به هیچ از حرفهای آن دو اعتماد کرد. دروغگوی خوب می‌تواند نمونه‌ای جالب از این ضرب‌المثل فارسی باشد که دروغگو، فراموشکار است.
البته رازآلودی، تنها خصیصه‌ی فیلم دروغگوی خوب نیست. فیلم روایتگر پیرزن و پیرمردی است که با وجود سن بالای خود همچنان اعتماد به نفس‌شان را حفظ کرده‌اند و از هوش و استعداد ویژه‌ی خود در زمینه‌ی دروغگویی برای دریافت منافع هر چه بیشتر استفاده می‌کنند. شاید این خصیصه، گویای این حقیقت باشد که انسان‌های دروغگو، آن‌قدر به این کار عادت می‌کنند که هر از گاهی حتی به خودشان نیز دروغ می‌گویند؛ دروغ‌هایی که شاید در ظاهر به نسبت ساده بیایند، اما هر کدام از آن‌ها می‌توانند هزاران پوند یا حتی بیشتر به فرد ضرر برسانند. با این حال عادت به دروغگویی باعث می‌شود تا همچنان انسان طمع‌کار به کارهای اشتباه خود ادامه دهد.
در پایان، فیلم دروغگوی خوب فقط یک شگفتی را برای مخاطب خود باقی نگه می‌دارد. این فیلم تا پایان داستان حس میان «روی» و «بِتی» را در هاله‌ای از عشق و تنفر نگه می‌دارد و آن را برای مخاطب خود فاش نمی‌کند. تنها چیزی که می‌تواند مخاطب را پس از تماشای یک ساعت و ۴۹ دقیقه هیجان‌زده کند، جنس همین رابطه و گذشته‌ی پشت پرده‌ی آن است که در پایان می‌تواند تا حدودی مخاطب را شگفت‌زده کند.
دروغگوی خوب یک فیلم درام و رازآلود است که شگفتی‌هایش آن‌چنان ابتدایی هستند که می‌توانند مخاطب را ناامید کند؛ با این حال فیلم The Good Liar با توجه به بودجه‌ی به نسبت کم توانسته به خوبی از تکنیک‌های سینمایی و موسیقی متن جالبش از پس چالش به تصویر کشیدن یک رمان برآید و یک فیلم نسبتا سرگرم‌کننده را به مخاطب خود نشان دهد، اما حواستان باشد که فیلم در برخی از بخش‌ها ممکن است از حوصله خارج شود. اگر از طرفداران فیلم‌های رازآلود باشید، حتما دروغگوی خوب را آخرین گزینه در لیست فیلم‌های دیده نشده‌ی خود قرار دهید تا اگر هیچ چیز برای دیدن نداشتید، بتوانید با تماشایش تا حدودی سرگرم شوید.
جذابیت در دقایق ابتدایی-
نقش‌آفرینی خوب بازیگران
شکست برای روایت یک داستان رازآلود-
فاش شدن سرانجام داستان در اواسط فیلم
-
عدم سازگاری فضاسازی میانی با بخش‌های اولیه و پایانی
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید