نقد فیلم The Fantastic Four: First Steps – چهار شگفت انگیز: نخستین قدم‌ها

فیلم The Fantastic Four: First Steps در یکی از جهان‌های موازی MCU به نام زمین ۸۲۸ جریان دارد. اگرچه دهه ۶۰ میلادی است، علم در این جهان با سرعت بسیار بیشتری پیشرفت کرده و به همین دلیل، انسان‌ها از ابزار‌های مختلفی مانند ربات‌ها بهره می‌برند. چهار شگفت انگیز که ابرقهرمانانی محبوب در سراسر جهان هستند، سعی دارند خود را برای آمدن عضو جدید گروه یعنی فرزند رید ریچاردز و سو استورم آماده کنند. همزمان، تهدیدی بسیار عظیم به نام گالاکتوس (Galactus) و قاصدش سیلور سرفر از راه رسیده و موجودیت کره زمین و تمام ساکنانش را تهدید می‌کنند.

جدیدترین اقتباس سینمایی چهار شگفت انگیز در عین حال که به کلیشه‌های ژانر ابرقهرمانی پایبند هست، سعی دارد اثری بسیار متفاوت باشد. نمودِ این تلاش‌ها را هم می‌توان در بحث جلوه‌های بصری مشاهده کرد. اتفاقات فیلم The Fantastic Four: First Steps در یک جهان رترو و آینده نگرانه جریان داشته و به خوبی می‌توان این سبک طراحی را در فضاسازی محیطی، طراحی ابزارها، لباس‌ها و حتی تدوین مشاهده کرد. بطوری که گاهی اوقات چند تصویر در کنار هم قرار گرفته و تداعیگر پنل‌های کمیک بوک‌ها هستند.

از همین رو، اگر نام فیلم The Fantastic Four: First Steps را به دفعات به عنوان نامزد دریافت جوایز طراحی لباس و طراحی صحنه ببینید، اصلاً نباید تعجب کنید. این موضوع برای ثینگ با نقش آفرینی ابان ماس بچراک (Ebon Moss-Bachrach) هم صادق است. طراحی او در مقایسه با اقتباس‌های اول و دوم شدیداً به کمیک بوک‌ها شباهت دارد. نکته بعدی که در فیلم به چشم می‌آید، تمرکز روی شخصیت پردازی و شیمی میان اعضای خانواده است. با گذشت مدتی از تماشای فیلم، به درک کاملی از شخصیت‌ها و ویژگی‌های اخلاقی‌شان می‌رسید؛ رید در هر شرایطی به دنبال منطق است، سو احساسات خود را ترجیح می‌دهد، جانی بدنبال شوخ طبعی بوده و ثینگ هم هنوز با وضعیت جدیدش کنار نیامده است.