بررسی بازی Tetris Effect

علی فتح‌آبادی ۰ ۰۵ مرداد ۱۳۹۸ بررسی بازی

بازی Tetris Effect موفق می‌شود تا از دل عنوانی سی ساله، اثری جذاب برای زمان حال خارج کند که همچنان مخاطبش را سرگرم کرده و او را به وجد می‌آورد.

بعید می‌دانم این روزها بتوانید کسی را پیدا کنید که نام پرفروش‌ترین بازی تاریخ را نشنیده باشد. «تتریس» در سال ۱۳۶۳ شمسی (1984 میلادی) توسط طراح و بازیساز روسی، «الکسی پاتیجنو» (Alexey Pajitnov) ساخته شد. با عرضه این بازی روی کنسول دستی Gameboy شرکت نینتندو در سال ۱۳۶۸ شمسی (۱۹۸۹ میلادی)، تتریس به طیف بسیار بیشتری از گیمرها معرفی شد و آرام آرام بر محبوبیت گسترده‌اش افزوده شد.

«الکسی پاجیتنو» نام بازی‌اش را از ترکیب دو کلمه گرفته است؛ کلمه اول «تترا» است که در زبان یونانی به معنی چهار است و به چهار بلوکه بودن تمامی قطعات بازی اشاره می‌کند. او کلمه دوم را از نام ورزش مورد علاقه‌اش، تنیس گرفت و از ترکیب این دو کلمه، نام تتریس متولد شد.

در طی این سه دهه و خرده‌ای که از عمر این سری می‌گذرد، تتریس تقریبا برای تمامی کنسول‌های دستی، خانگی و سیستم عامل‌های گوناگون عرضه شده و پلتفرمی نمانده که این عنوان بر روی آن قابل بازی نبوده باشد. همین مسئله در کنار سادگی و همه پسند بودن آن، موجب شده که با گذشت زمان، این عنوان به یکی از محبوب‌ترین عناوین سرگرمی تاریخ تبدیل شود.

با گذشت سی و چهار سال از تولد این عنوان محبوب، بازی Tetris Effect از راه می‌رسد. تازه‌ترین اثر «تتسویا میزوگوچی» (Tetsuya Mizuguchi)، بازی‌ساز ژاپنی که در کارنامه‌اش آثار موزیکال و ریتمیک بسیار خوبی از جمله Space Channel 5، Rez و Child Of Eden به چشم‌ می‌خورد.

نام این نسخه از سری تتریس، از عارضه‌ای به همین نام گرفته شده. «اثر تتریس» مشکلی است که در اثر تجربه زیاد و طولانی مدت تتریس بازی کردن در افراد ایجاد می‌شود. افرادی که دچار این عارضه می‌شوند، تا مدتی تصاویر ذهنی، رویاها، تفکرات و نحوه‌ای که اشیا پیرامونشان را می‌بینند همگی رنگ و بویی از تتریس و بلوک‌های چهارتایی آن به خود می‌گیرند. بعدها این اصطلاح بدل به نامی برای عارضه‌های مشابه و مرتبط شد.

میزوگوچی و تیمش موفق شده‌اند تا از دل عنوانی سی ساله، اثری جوان و جدید بیرون بکشند که همچنان سرگرم می‌کند و مخاطبان خودش را دچار اثر تتریس می‌کند

بازی Tetris Effect دقیقا همان چیزی است که از فردی مثل تتسویا میزوگوچی انتظارش را دارید. عنوانی که تمامی ویژگی‌های یک تتریس کلاسیک را دارد و در عین حال، ظاهر گرافیکی خاص و مرسوم کارهای میزوگوچی را به خود گرفته و موسیقی، حس ریتمیک و هارمونی بینظیری به اثر بخشیده که پیش از این در این سری تجربه نشده بود. میزوگوچی و تیمش موفق شده‌اند تا از دل عنوانی سی ساله، اثری جوان و جدید بیرون بکشند که همچنان سرگرم می‌کند و مخاطبان خودش را دچار اثر تتریس می‌کند.

هنگام تجربه بازی، به خودم آمدم و دیدم دو ساعت مداوم است که مشغول تجربه Tetris Effect هستم. تصاویر و موسیقی هوش از سرم برده بود و تمامی خاطرات زیبای Child Of Eden را برایم زنده کرد. اما نقطه قوت اصلی این بازی، همان چیزیست که باعث شده بعد از سه دهه، تتریس همچنان در روند تاریخ و زندگی بشر باقی بماند و تجربه شود. همان گیم‌پلی ساده و خلاقانه که سال‌هاست افراد را درگیر خود کرده.

کلیت Tetris Effect بر همان چیزی سوار است که سی سال پیش خلق شد. شما در بازی باید با ترکیب صحیح پنج آجر چهار بلوکه‌ی بازی، یک خط صاف و کامل بوجود آورید و امتیاز بگیرید. هرچه قدر تعداد خط‌‌هایی که در لحظه کامل می‌کنید بیشتر باشد،‌ امتیازی هم که می‌گیرید بیشتر می‌شود. به طور مثال شما می‌توانید همه تمرکز خود را بر روی درست‌کردن خط بر کف صفحه مستطیل شکل بازی بگذارید. در این حالت به ازای هر خطی که کامل می‌کنید، امتیاز می‌گیرید. روش دیگر، این شکلی است که شما یک بخش از ردیف کف را خالی می‌گذارید و در عوض ردیف‌های کنار آن را پر می‌کنید. در این حالت به محض پر کردن آن حای خالی، چندین خط در لحظه تکمیل می‌کنید و امتیاز ضریب داری می‌گیرید.

تغییرات به ظاهر کوچک بازی، چنان مزه و طعم تازه‌ای به بازی بخشیده که مجدد تتریس‌ زدن را بدل به فعالیتی نو و سرگرم‌کننده می‌کند

کلیت گیم‌پلی بازی دقیقا همان چیزی است که همیشه بوده. هسته‌ی مرکزی هیچ تغییری نکرده و تغییرات همگی حول محور آن شکل گرفته‌اند. از موسیقی و گرافیک گرفته تا حالت ریتمیک و هم‌سویی عالی ریتم بازی با موسیقی و صوتی که هر آجر هنگام حرکت ایجاد می‌کند. همین تغییرات به ظاهر کوچک، روح تازه‌ای به بازی بخشیده‌اند که تتریس بازی کردن پس از این همه سال را به فعالیتی نو و سرگرم‌کننده می‌کند. به شخصه با این که سال‌ها بود با تتریس کاری نداشتم، زمانی به خودم آمدم که دیدم یک هفته‌ی پیاپی است درگیر آجرچینی و بنایی هستم.

سازندگان در بازی Tetris Effect صرفا بر استفاده از ظاهر و گرافیک هنری سحرانگیز و موسیقی زیبا برای تازه‌سازی مفهومی قدیمی تمرکز نکرده‌اند و در بازی ویژگی‌های تازه دیگری را نیز قرار داده‌اند. یکی از این مکانیک‌ها تازه «ناحیه» (Zone) نام دارد که براساس میزان امتیازی که در هر مرحله می‌گیرید پارامترش پر می‌شود. هنگام استفاده از این قابلیت، زمان کند می‌شود و بازی به شما اجازه می‌دهد که با دقت و فرصت بیشتری نسبت به چینش صحیح بلوک‌ها عمل کنید. در این حالت هر چه قدر بتوانید ردیف‌های بیشتری را تکمیل کنید، درصد امتیاز بیشتری به مجموع امتیازهای شما اضافه می‌شود و می‌توانید امتیاز نهایی بهتری بگیرید.

منوی انتخاب مراحل به مثابه ریشه‌ها تنومند و پرتعداد درختی پیر و سال‌‌خورده طراحی شده که در فضا ریشه دروانده و در انتظار شما است که بیایید و به همراه او، تاریخ زندگی بشر و چه بسا کهکشان را مرور کنید.

بازی در مجموع ۲۷ مرحله دارد که عدد بسیار قابل توجهی است. خصوصا با توجه به اینکه هر مرحله تم گرافیکی و موسیقی مختص به خودش را دارد و به طور کلی آن مرحله را از حیث بصری و ریتم، از دیگری جدا می‌سازد. این تنوع ظاهری و موسیقایی بر تنوع و ارزش تکرار بازی بسیار افزوده است.

در بازی با حرکت افقی هر بلوک و یا چرخاندنش حول محورش، صوت‌های مختلفی تولید میشود. همین ویژگی ساده، حس حضور و دخیل بودن در دنیای بازی را بسیار بیشتر کرده است

گرافیک بازی با وجود افت فریم در صحنه‌های شلوغ، عالی است. ذرات ریز و افکت‌های متعدد هر مرحله، توتالیته رنگی متنوع و کیفیت فنی قابل قبول در مجموع گرافیک این عنوان را بدل به یکی از نکات مثبت این اثر کرده است.

یکی دیگر از ویژگی‌های جدید بازی، قابلیت حرکت دوربین در محیط است. تمام محیط بازی به صورت سه بعدی و پویا طراحی شده و همسو با حرکات شما واکنش نشان می‌دهد. شما در بازی می‌توانید دوربین را عقب و جلو کنید و با عمق دادن به تصویر، در لایه‌های مختلف هر مرحله قرار بگیرید. و یا حتی به دوربین زاویه بدهید و با اندکی پرسپکتیو به تجربه بصری جدیدی در تتریس بازی کردن دست پیدا کنید.

در بازی با حرکت افقی هر بلوک و یا چرخاندن آن حول محورش، صوت‌های مختلفی تولید می‌شود. همین ویژگی ساده، حس حضور و دخیل بودن در دنیای بازی را بسیار بیشتر کرده است. خصوصا اینکه همراه با این تولید صوت، محیط اطراف نیز به آن واکنش نشان می‌دهند و هارمونی کاملی از ریتم و یکی بودن ایجاد می‌شود. این ویژگی ساده، چنان در حین بازی شما را درگیر می‌کند که در مواقعی حتی بلوک‌چینی را هم فراموش می‌کنید و با موسیقی ضرب می‌گیرید.

در Tetris Effect دو مود برای بازی کردن وجود دارد؛ Journey Mode و Effect Mode. سفر بخش اصلی بازی محسوب می‌شود که دارای ۲۷ مرحله و ۳ درجه سختی مختلف است. در این بخش شما باید با رسیدن به سطح امتیاز مشخصی، بدون باخت مرحله را به اتمام برسانید.

شاید عده‌ای فکر می‌کردند سال‌هاست که دوره‌ این سری تمام شده، ولی این عنوان نشان داد که با خلاقیت کافی و دید بصری و زیباشناسانه مناسب، هر عنوانی را می‌توان به کورس رقابت بازگرداند

حالت اثر، مجموعه‌ای از حالات و ویژگی‌های مختلف پیش‌رویتان قرار می‌دهد که هرکدام قوانین و درجه سختی مختص به خود را دارند. به طور مثال در یکی در مدت زمانی تعریف شده باید به سطحی مشخص برسید و یا در دیگری تا اتمام زمان باید زنده بمانید. سازندگان با بخش اثر سعی کرده‌اند که محتوای بازی را بیشتر کنند و بر ارزش تکرار آن بیفزایند که برای خوره‌های تتریس، مصلما هیجان انگیز خواهد بود.

تا الان شاید هیچکس فکرش را نمی‌کرد که تتریس نیاز به موسیقی و گرافیک آنچنانی داشته باشد. ولی میزوگوچی و تیمش استاندارد جدیدی را تعریف کردند که شاید از این بعد ملاک قیاس کیفی سری تتریس قرار بگیرد. بازی Tetris Effect کاری می‌کند کارستان، در این روزگار شلوغ و پر هیاهو که پر شده از سرعت و خشونت و عناوین پر سر و صدا، شما را محبور می‌کند ساعت‌ها برای عنوانی وقت بگذارید که شاید عده‌ای فکر می‌کردند سال‌هاست که دوره‌اش تمام شده. ولی این عنوان نشان داد که با خلاقیت کافی و دید بصری و زیباشناسانه مناسب، هر عنوانی را می‌توان به کورس رقابت بازگرداند.

بازی به شخصه برای من، بیشتر از اینکه محصولی در سری تتریس باشد، اثر میزوگوچی است. بازی بسیار من را یاد Child Of Eden و Rez می‌اندازد و تقریبا تمامی ارکان و ویژگی‌های دوست‌داشتنی این عناوین در این بازی نیز حضور دارند. از موسیقی الکترونیک و ترنس گرفته تا دید زیبایی‌شناسانه بازی و گرافیک فنی آن. میزوگوچی همیشه علاقه وافری به طبیعت و رویکردی سورئال و نامتعارف به آن داشت. در این عنوان هم زیاد شاهد هستیم که نهنگی را در فضا، روی ماه، کف دریا در کنار عروس‌های دریایی و دلفین‌ها، جنگلی بارانی و … ببینیم و در آنها تتریس بازی کنیم.

Tetris Effect فرصت بسیار خوبی رو برای میزوگوچی فراهم کرد که بدون محدودیت، ایده‌های بصری و طراحی‌های هنری مورد علاقه‌اش را در یک عنوان به کار ببرد. به لطف تعداد مراحل زیاد بازی و تنوع بالای بصری آنها، به نوعی شاهد شیرازه‌ای از تمامی علایق هنری و دنیای درونی خالقش هستیم و خود بیرون‌ریزی بسیار دلنشینی است که آدمی را در حض و لذتی مداوم فرو می‌برد. لذت قدم زدن در هنر تجسم یافته هنرمند.

تتسویا میزوگوچی و تیمش موفق شده‌اند که تتریس زدن را مجددا به فعالیتی سرگرم‌کننده و محبوب بدل سازند و از دل یکی از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین عناوین صنعت ویدئو گیم، اثری حتی بهتر بیرون بکشند. حتی اگر سال‌هاست که تتریس بازی نکرده‌اید، اکنون به لطف Tetris Effect بهترین فرصت است که به دنیای نوستالژی و دلنشین این سری برگردید و چند صباحی به بلوک‌چینی مشغول شوید.