نقد فصل دوم سریال Ted Lasso – تد لاسو

جیسون سودیکیس (در نقش تد لسو) با آن تکه کلام‌های جذاب و برت گلدشتاین (در نقش روی کِنت) با لحن خاصش گل سرسبد تیم بازیگری هستند که هر جمله‌ی آنها، بیننده را حسابی می‌خنداند. سودیکیس در ایفای نقش شخصیت دوست داشتنی تد بی‌نظیر است و گلدشتاین نیز از پس اجرای نقش روی کنت خشک و بی اعصاب خیلی خوب برآمده است. با توجه به اجرای مثال زدنی این دو ستاره می‌توان گفت که آنها از همین حالا از نامزدهای اصلی اِمی سال آینده خواهند بود و به احتمال زیاد این جایزه را برای بار دوم به خانه خواهند برد.

جدا از این موضوع، بد نیست به قسمت نهم فصل دوم سریال تد لسو نیز اشاره کنیم که روی بیِرد تمرکز داشت. یک قسمت پر حادثه که ارزش‌های داستانی مختلفی از جمله شادی و غم، زندگی و مرگ و مواردی از این قبیل را در خود جای داده است. مهم‌ترین نقش بیِرد از آغاز سریال تکمیل جوک‌ها و تکه کلام‌های لسو بود اما در قسمت نهم گرفتار ماجرای جذاب و دراماتیکی شد که بیننده از جهات مختلف با او ارتباط برقرار کرده و همزاد پنداری می‌کند.

اختلافات و کشمکش بین تد و دکتر شارون در واقع بهانه‌ای برای نویسندگان در جهت پرداختن به مشکلات مختلف بین ما انسان‌های امروزی مانند اضطراب، فرار از درمان، افسردگی و مسائلی از این دست است و همین موضوع سریال Ted Lasso را از یک سریال معمولی به یک کمدی درام دغدغه مند و قدرتمند تبدیل می‌کند که تماشای آن را به همه پیشنهاد می‌کنم.

تنها مشکل فصل دوم سریال Ted Lasso در بیش از حد شعاری بودن بخشی از سریال است. برای مثال در یکی از قسمت‌های ابتدایی بازیکنان تیم ریچموند در اعتراض به نابودی منابع طبیعی و به بار آوردن یک فاجعه توسط اسپانسر تیم، دست به اعتراض می‌زنند اما این حرکت آنقدر شعار زده و آرمان گرایانه نمایش داده شده که هیچ تاثیری روی بیننده ندارد. همچنین با اینکه اعتراض به نابودی طبیعت و مسائلی از این دست در سریال به نوبه خود امر بدی نیست اما سازندگان به این موضوع توجه نکرده‌اند که سریال تد لسو از شبکه‌ی تحت مالکیت اپل پخش می‌شود که خود یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های دخیل در این موضوع است. در نتیجه این کار به مثابه چیزی جز شعاری تو خالی و ژست گرفتن‌های معمول فیلم و سریال‌های امروزی نیست.

فصل دوم سریال Ted Lasso از پس چالش سخت خنداندن تماشاگر به خوبی بر آمده و پر از لحظات خنده‌دار و سکانس‌های دراماتیک در کنار کارگردانی و تدوین خوب است. تد لسو دقیقا همان چیزی‌ست که خستگی یک روز طولانی را از تن بیرون و حال بیننده را حسابی خوب می‌کند.