-
0/10
جدیدترین دست‌پخت EA از دنیای جنگ ستارگان تجربه‌ای هیجان‌انگیز و چشم‌نواز از نبردهای فضایی ارائه می‌کند. با بررسی بازی Star Wars: Squadrons در سرگرمی همراه باشید.
الکترونیک آرتز پس از به دست آوردن حق ساخت بازی از مجموعه‌ی عظیم و پرطرفدار جنگ ستارگان در سال ۲۰۱۳ میلادی، شروع فوق العاده‌ای نداشت. سیاست این شرکت مبنی بر تمرکز روی ساخت بازی‌های چندنفره‌ی کاملا آنلاین که از سال‌ها قبل به وجهه‌شان خدشه وارد کرده بود، گریبان‌گیر بازی‌های جدید استار وارز هم شد تا افتضاحات Battlefront را شاهد باشیم. طی سال‌های اخیر، EA چندین پروژه‌ی در حال ساخت از این فرنچایز را کنسل کرده و شاید بازی Star Wars Jedi: Fallen Order تنها دستاورد درخور آنها از این قرارداد تاکنون بوده باشد. حال Star Wars: Squadrons به‌عنوان تلاش جدید EA برای ارائه‌ی یک بازی خوب دیگر از دنیای استار وارز از راه رسیده؛ عنوانی که به طرز شگفت‌انگیزی سرگرم‌کننده، دوست‌داشتنی و متفاوت است.
بازی اسکوادرانز یک عنوان کوچک با گیم‌پلی حدودا ۹ ساعته در بخش کمپین است و حالت چندنفره‌ی آن هم تنها دو مود دارد. بازی روایت دو گردان از خلبان‌های نخبه‌ی New Republic و Empire را روایت می‌کند که اهدافشان دقیقا در تضاد با یکدیگر است. داستان اندکی پس از نابودی سیاره‌ی آلدران آغاز می‌شود؛ دارت ویدر به نیروهای امپراطوری دستور می‌دهد که تمام بازماندگان این سیاره را از بین ببرند. در خلال ماموریت، فرماندهی گردان، «لیندن جیوز»، از دستور سرپیچی کرده و با خیانت به هم‌رزمان خود، همراه با پناهجویان فرار می‌کند. سال‌ها بعد و پس از مرگ امپراطور پالپاتین، جیوز که حالا فرماندهی ارشد جمهوری جدید شده، با دانشی که از ارتش امپراطوری دارد به دنبال ساخت یک سفینه جنگی عظیم به نام Starhawk است که می‌تواند به جنگ پایان دهد. وظیفه‌ی پیشبرد این ماموریت برعهده‌ی گردان ونگارد است. از آن سو، گردان تایتان از امپراطوری به رهبری «تریسا کریل»، به دنبال متوقف کردن جمهوری و مجازات فرماندهی سابق خود هستند. بازیکنان کار خود را به‌عنوان خلبانان تازه‌وارد این دو گردان آغاز می‌کنند.
پیش از آنکه بازی Star Wars: Squadrons را تجربه کنم نگران بودم که مبادا استودیوی Motive اشتباه کریستال داینامیکس در بازی Avengers را اینجا تکرار کند. در آن بازی، علیرغم ماهیت متفاوتش، کمپین صرفا یک بخش آموزشی طولانی برای بخش چندنفره بود که باعث می‌شد داستانی به شدت نخ‌نما و مراحلی کسالت‌آور داشته باشد. Squadrons اما اصلا این طور نیست. بخش تک‌نفره‌ی بازی یک تجربه‌ی کاملا منحصر به فرد است که نه تنها برای ساعت‌ها شما سرگرم می‌کند، بلکه ایده‌ی خوبی از آنچه قرار است در مولتی پلیر بازی ببینید به شما می‌دهد. شروع بازی تحسین برانگیز است؛ پس از شخصی‌سازی خلبان‌ها، یک راست راهی بخش آماده‌سازی با TIE Fighterهای کهنه‌کار می‌شوید و جادوی بازی از همینجا آغاز می‌شود. تجربه‌ی قرار گرفتن در کابین یک سفینه‌ی جنگی دنیای استار وارز و پرواز در کهکشان وسیع و چشم‌نواز از همان ابتدا هوش و حواستان را می‌برد، خصوصا اگر بازی را روی نمایشگر بزرگ تجربه کنید. پرولوگ بازی که ماجرای خیانت جیوز به امپراطوری را روایت می‌کند، مرحله‌ای بسیار هیجان‌انگیز است که هم به خوبی شما را با جزئیات کنترل‌های سفینه آشنا می‌کند و هم گوشه‌ای از مراحلی که قرار است در ادامه‌ی داستان پشت سر بگذارید را نشانتان می‌دهد.
آن چه که در Squadrons می‌درخشد، فضاسازی و انتقال فوق‌العاده‌ی حس جنگیدن در فضا با سفینه‌های کلاسیک و آشنای دنیای جنگ ستارگان است
با وجود آن که داستان نیمی از این بازی است، اما پیرنگ آن چندان حرفی برای گفتن ندارد. در عوض آن چه که در Squadrons می‌درخشد، فضاسازی و انتقال فوق‌العاده‌ی حس جنگیدن در فضا با سفینه‌های کلاسیک و آشنای دنیای جنگ ستارگان است. مراحل بازی شامل ماموریت گرفتن از تیم فرماندهی و سپس آماده‌سازی سفینه برای اعزام می‌شوند. اکثر مراحل بازی کارهای تکراری همچون نابود کردن سفینه‌های دشمن یا محافظت از نیروهای خودی را در بر می‌گیرند، البته گهگاهی هم لحظات هیجان‌انگیز و غافلگیرکننده میانشان وجود دارد. اما فضایی که مراحل در آنها جریان دارند به اندازه کافی خوب هستند که هر بار برایتان تازگی داشته باشند. از نبرد در میانه‌ی بقایای کشتی‌های نابودشده گرفته تا تعقیب و گریز در لابه‌لای شهاب سنگ‌های متراکم، Squadrons با محیط‌های شگفت‌انگیز خود همیشه چیزی برای غافلگیر کردنتان دارد.
تکراری بودن مراحل اما تنها ایراد بخش کمپین نیست. به طور کلی داستان کم‌رمق و یکنواخت است و از پتانسیل کاراکترهای خود استفاده نمی‌کند. با وجود آن که هم‌رزمانتان همچون Gunny یا Shen کاراکترهای جالبی هستند، اما چندان به آنها پرداخته نمی‌شود و بازی در کل اهمیتی به تغییر و تکامل شخصیت‌ها در خلال اتفاقات داستان نمی‌دهد. با تمام این‌ها، بخش تک‌نفره بسیار سرگرم‌کننده است، چرا که گیم‌پلی و فضاسازی فوق العاده‌ی بازی تا حد زیادی نقص‌های داستان را پوشش می‌دهند.
طراحی مکانیک‌های گیم‌پلی بازی Star Wars: Squadrons هوشمندانه است، به طوری که نه حس یک شبیه‌ساز خشک را دارد و نه یک آرکید بی‌مغز. چالش اصلی بازیکن، کنترل جنگنده با مانورهای خطرناک و همزمان تقسیم قدرت میان سه عنصر سلاح‌ها، سپر محافظ و سرعت است. پس از ورود به نبرد، باید از توانایی‌های سفینه‌تان به خوبی استفاده کنید تا در سناریوهای مختلفی که حین نبرد پیش می‌آیند بر دشمنان پیروز شوید. این سناریو‌ها می‌تواند تعقیب و گریز یک سفینه‌ی دشمن، مانورهای ریسکی بر فراز موانع یا تلاش برای منحرف کردن موشکی باشد که به سمتتان شلیک شده. ترکیب این موارد به شکل هیجان‌انگیزی شما را در بازی غوطه‌ور می‌کند. دنبال کردن TIE Fighterها با X-Wing چابک و قدرتمند در حالی که Star Destroyerهای امپراطوری از دور دست در حال شلیک لیزر به سمتتان هستند و هر لحظه ممکن است با مانور اشتباه کار دست خودتان دهید، تجربه‌ای به شدت هیجان‌انگیز است که کمتر آن را تجربه کرده‌ام.
گیم‌پلی بازی البته خالی از اشکال هم نیست. کنترل‌های بازی علیرغم سرراست بودن و امکان شخصی‌سازی فراوان، برای استفاده با موس و کیبورد چندان مناسب نیستند و مانور دادن با جنگنده را کمی زیادی سخت می‌کنند. این مسئله در بخش چندنفره که مبارزه‌های بسیار پر جنب و جوش‌تری دارد ملموس‌تر می‌شود، به طوری که اگر قلق کار دستتان نیاید یا تسلط خداگونه بر موس نداشته باشید، غیرممکن است یک لیزرتان هم به هدف بخورد. با کنترلر، تجربه‌ی بازی بسیار بهتر می‌شود، چرا که می‌توانید هم مانور بهتری با سفینه بدهید و هم راحت‌تر دکمه‌ها را پیدا می‌کنید. دیگر مشکل بازی، طراحی نه چندان خوب HUD است که در شرایط مختلف گیج‌کننده بوده و اهداف را به خوبی برایتان مشخص نمی‌کند. یک نکته‌ی عجیب در رابطه با تجربه‌ی کاربری بازی Star Wars: Squadrons آن است که اگر موس را در تنظیمات غیرفعال کنید، امکان استفاده از آن نه تنها در داخل بازی، بلکه حتی در منوها هم از کار می‌افتد!
مود داگ‌فایت هیچ استراتژی خاصی را نمی‌طلبد و در بیشتر مواقع پر از هرج و مرج است؛ این مسئله آن را به مرور تکراری و آزاردهنده می‌کند
بخش چندنفره‌ی Squadrons در حال حاضر تنها دو مود دارد (و ظاهرا هم قرار نیست چیزی به آن اضافه شود). مود Dogfight همانطور که از نامش پیداست، نبرد مستقیم جنگنده‌های دو تیم با هم است که حکم همان Deathmatch بازی‌های شوتر را دارد. بازیکنان در قالب دو تیم پنج نفره از جمهوری جدید و امپراطوری مقابل هم قرار می‌گیرند و توانایی انتخاب از میان چهار سفینه‌ی منحصر به فرد را دارند. تنوع جنگنده‌ها که شامل انواع TIEها و سفینه‌های دوست‌داشتنی Y-Wing و A-Wing می‌شوند، برای ارائه‌ی یک تجربه‌ی سرگرم‌کننده مناسب‌اند، اما مود داگ‌فایت هیچ استراتژی خاصی را نمی‌طلبد و در بیشتر مواقع پر از هرج و مرج است؛ این مسئله آن را به مرور تکراری و آزاردهنده می‌کند. مود دوم به نام Fleet Battles اما تجربه‌ای کاملا متفاوت است. در این مود، بازیکنان باید ابتدا در یک نبرد اولیه جنگنده‌های تیم حریف را نابود کنند. هر تیمی که عملکرد بهتری داشته باشد، وارد فاز بعدی شده و باید کشتی‌ها پشتیبان حریف را از پیش رو بردارد. استیج نهایی هم مبارزه با کشتی فرماندهی رقیب است که برای تیم امپراطوری Star Destroyer افسانه‌ای و برای جمهوری هم کروزر MC75 است. فلیت بتلز بر خلاف داگ‌فایت احتیاج به دقت در انتخاب سفینه و برنامه‌ریزی تیمی دارد چرا که هر سفینه‌ی بزرگ دشمن ویژگی‌های خاص خود را داشته و باید از راه‌های مختلف به آنها ضربه زد.
با پیشرفت در بازی، امکان خریدن تجهیزات، آیتم‌های ظاهری و سلاح‌های جدید به سفینه فراهم می‌شود که در قالب Loadout پیش از آغاز هر نبرد می‌توان آنها را مدیریت کرد. مطابق وعده‌ی EA، این بازی هیچ سیستم پرداخت درون‌برنامه‌ای ندارد و تمام آیتم‌ها صرفا از طریق بازی کردن آزاد می‌شوند.
بازی Star Wars: Squadrons تجربه‌ای هیجان‌انگیز، چشم‌نواز و دوست‌داشتنی است که نه تنها برای طرفداران پر و پا قرص جنگ ستارگان، بلکه تمام علاقه‌مندان به بازی‌های علمی-تخیلی و شبیه‌ساز پرواز سرگرم‌کننده خواهد بود. محیط‌های شگفت‌انگیز کهکشان خیلی خیلی دور، شما را غرق در خود خواهد کرد تا ایرادات داستان کم‌رمق بازی کمتر به چشم بیاید. در صورتی که قلق کنترل سفینه‌های بازی دستتان بیاید، تجربه‌ی گیم‌پلی خصوصا در بخش چندنفره بسیار جذاب خواهد شد. پیشنهاد می‌کنیم این بازی را با کنترلر و روی صفحه‌ی نمایشگر بزرگ تجربه کنید تا از آن حداکثر لذت را ببرید.
محیط‌های بسیار تماشایی-
جزئیات فوق العاده‌ی سفینه‌ها
-
گیم‌پلی روان و هیجان‌انگیز
-
عدم وجود پرداخت درون‌برنامه‌ای
-
تنوع عالی سفینه‌ها و آیتم‌های هر فکشن
ایرادات عجیب UI و HUD بازی-
داستان ضعیف
-
تکراری شدن کمپین و بخش چندنفره به مرور
-
دشواری بیش از حد کنترل با موس و کیبورد
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید