-
0/10
فیلم Spenser Confidential یک اثر هیجان‌انگیز و سرگرم‌کننده در ژانر درام، اکشن و جنایی است که برداشتی آزاد از رمان Wonderland محسوب می‌شود، اما آیا ارزش دارد به پای این فیلم بنشینیم؟
محرمانه اسپنسر روایتگر سرگذشت یک افسر پلیس وظیفه‌شناس، اما عصبی در شهر بوستون است که به خاطر ضرب و شتم مافوق خود برای مدتی به زندان می‌افتد و پس از آزادی با چالش‌ها و رویدادهایی عجیب و غیرمنتظره مواجه می‌شود.
محرمانه اسپنسر از آن دسته فیلم‌هایی است که دست‌کم یک‌بار در سال، مشابه آن در هالیوود ساخته می‌شود. این دسته از فیلم‌های اکشن فقط و فقط سعی دارند تا اکثر نظرها را به خود جلب کنند و اوقات خوشی را برای مخاطب خود به ارمغان آورند. تمام هدف محرمانه اسپنسر را می‌توان در یک چیز خلاصه کرد و آن هم سرگرم کردن مخاطب تا آخرین لحظه‌ی تماشای فیلم است. فیلم از همان صحنه‌ی ابتدایی، ضرب و شتم میان یک افسر پلیس و مافوقش را نشان می‌دهد و در صحنه‌ی بعد، محیط زندان و اتفاقات چالش‌برانگیز مختلف را به تصویر می‌کشد و این روند را تا لحظه‌ی پایانی ادامه می‌دهد. محرمانه اسپنسر حتی برای یک لحظه مخاطبش را با ذهنش تنها نمی‌گذارد و اجازه‌ی فکر کردن را به او نمی‌دهد. این فیلم همانند یک شعبده‌باز، هر لحظه یک چیز شگفت‌آور را از مشتش بیرون می‌آورد تا هیجان را در دل مخاطب خود نهادینه کند.
محرمانه اسپنسر یک استراتژی قدرتمند را برای سرگرم کردن مخاطب به کار گرفته است؛ فیلم به جای تمرکز زیاد روی روایت داستان و حقایق، بیشتر تلاش می‌کند با نمایش پشت سر هم صحنه‌های هیجان‌انگیز، مخاطب را به خود جذب کند. در طول نمایش فیلم، به خیلی از موارد مثل نام خانوادگی اسپنسر اشاره‌ی مستقیم نمی‌شود و در ازای آن، به دردسرتراشی‌های مداوم او پرداخته می‌شود. در حقیقت بسیاری از رخدادهای فیلم به بدنه‌ی اصلی داستان ارتباطی ندارند و صرفا برای افزایش سطح هیجان گنجانده شده‌اند. این خصیصه هر چند که باعث شده تا یکپارچگی داستان برای محرمانه اسپنسر در اولویت آخر باشد، اما فیلم حداکثر ظرفیت را برای سرگرم کردن مخاطب به کار گرفته است؛ به عنوان مثال تمرکز به نسبت طولانی روی باشگاه مشت‌زنی و صحنه‌های مبارزه، تنها با هدف معرفی اسپنسر و «هاوک» به عنوان دو بوکسور حرفه‌ای می‌توانست خیلی کوتاه و خلاصه‌تر در فیلم قرار گیرد. در بخش دیگری از فیلم، اسپنسر با پای پیاده به دنبال یک اتومبیل «کوروِت Z06» می‌افتد و سر از حیاط یک خانه در می‌آورد و با سگ نگهبان خانه دست به یقه می‌شود که اصلاً به ماجرای اصلی ربطی ندارد.
داستان، بهانه‌ای است برای نمایش یک قطار طولانی از صحنه‌های اکشن
برای فیلم محرمانه اسپنسر، داستان بهانه‌ای برای نمایش یک قطار طولانی از صحنه‌های اکشن است. البته این مسئله از «پیتر برگ» کارگردان آنچنان هم دور از انتظار نبوده؛ چرا که او تا پیش از این فیلم، با همین استراتژی فیلم‌های تجاری دیگری مثل «مایل ۲۲» (Mile 22) و «هنکاک» (Hancock) را ساخته و موفقیت خوبی از فروش آن‌ها به دست آورده است. خط داستانی فیلم به طور کامل ممتد بوده و صرفاً چند فلش‌بک ساده را در خود جای داده و می‌توان تمام رخدادهای آن را در طول پنج دقیقه تعریف کرد؛ آنچه بیشتر از همه در فیلم اهمیت دارد، میزان دلهره‌آور بودن رخدادهای اصلی داستان است که با افت‌وخیزهای متعدد موجب می‌شود تماشای فیلم از ریتم نیفتد، تا مخاطب بتواند تا آخرین لحظه از تماشای فیلم لذت ببرد.
با توجه به این موضوع می‌توان گفت که محرمانه اسپنسر در ابتدا یک ایده برای نمایش صحنه‌های اکشن متعدد بوده و داستان آن صرفاً برای ربط دادن این صحنه‌ها به یکدیگر از رمان Wonderland برداشت شده است؛ همین مسئله باعث شده تا این فیلم آشفته‌بازاری هیجان‌انگیز باشد و داستان، نقش ارتباط دهنده‌ی این صحنه‌ها را ایفا کند. محرمانه اسپنسر هر چند که داستانی غنی برای روایت کردن ندارد، اما توانسته به خوبی از پس هدف خود یعنی سرگرم کردن مخاطب برآید. فیلم ترتیبی مشخص را برای نمایش خشونت‌ها دنبال می‌کند و رفته رفته سطح صحنه‌های دلهره‌آور را افزایش می‌دهد. فیلم در ابتدا با چند کتک‌کاری و مشت‌زنی تن به تن کار خود را آغاز می‌کند و در ادامه به سیم آخر می‌زند و کار به دعواهای گروهی همراه با قمه و مسلسل می‌کشد.
اسپنسر؛ نماد تمام عیار از یک افسر پلیس کله‌شق
حضور «مارک والبرگ» و «وینستون دوک» به عنوان ایفاگران نقش‌های اصلی در افزایش سطح هیجان محرمانه اسپنسر بی‌تأثیر نبوده است. اسپنسر به عنوان کاراکتر اصلی شباهت زیادی به نقش‌های پیشین مارک والبرگ در فیلم‌هایی نظیر «درد و رنج» (Pain & Gain) و Mile 22 دارد. اسپنسر نماد تمام عیار از یک افسر پلیس کله‌شق است که حتی تحمل پنج سال حبس برایش درس و عبرت نشده و او دست از کارهای خودسرانه‌اش برنداشته است. او پس از آزادی از زندان و با وجود اینکه از اداره‌ی پلیس اخراج شده، همانند یک کارآگاه خصوصی به دنبال پیدا کردن رد مجرمین در یک پرونده‌ی جنایی است. اسپنسر بارها در طول فیلم کتک می‌زند و کتک می‌خورد اما از این کار خسته نمی‌شود و جالب اینجا است که حتی یک‌بار هم به خاطر تمامی آشوب‌هایی که به پا کرده دستگیر نمی‌شود. این موضوع تا حدودی در فیلم غیرمنطقی به حساب می‌آید و البته نمادی از قهرمان‌پروری کلیشه‌ای است. فیلم حتی در جایی به این قهرمان‌پروری کلیشه‌ای خود نیز اعتراف می‌کند و اسپنسر را از زبان نامزدش، یک بتمن تقلبی عنوان می‌کند.
Spenser Confidential یک کلکسیون تمام عیار از کلیشه‌های ژانر اکشن در سینمای هالیوود است که به خوبی توانسته هدف اصلی خود یعنی جلب توجه مخاطب را برآورده کند. این فیلم به جای اینکه زمان مخاطب خود را با پرداختن به حاشیه‌ها تلف کند، به دنبال نمایش پشت‌سرهم از صحنه‌های اکشن است. سبک فیلم‌برداری و زاویه‌ی دوربین برای افزایش و کاهش اهمیت کاراکترها در کنار انتخاب لوکیشین‌های خاص، همگی به گونه‌ای بوده که مخاطب تا لحظه‌ی آخر بدون پلک زدن تمامی صحنه‌ها را دنبال کند و از تماشای فیلم لذت ببرد. تماشای این فیلم نیاز به دقت زیادی ندارد و می‌توانید به راحتی ذهن خود را آزاد کنید تا از صحنه‌های مهیج و به نسبت غیرواقعی آن لذت ببرید؛ چرا که فیلم هیچ هدف خاص و ویژه‌ای غیر از سرگرم کردن شما را دنبال نمی‌کند و به همین دلیل بهتر است شما هم برای تماشا کردن آن به دنبال چیز بیشتر نباشید و صرفا در طول تماشای آن برای مدت ۱۱۱ دقیقه از کارهای دیوانه‌کننده‌ی یک افسر پلیس اخراج شده برای یافتن مجرمین یک پرونده‌ی جنایی لذت ببرید.
صحنه‌های هیجان‌انگیز متعدد-
استفاده‌ی حداکثر ظرفیت برای افزایش سطح هیجان
-
افت‌وخیز به‌جا و درست اتمسفر
عدم وجود داستان قدرتمند-
نپرداختن به جزئیات شخصیت‌ها
-
قهرمان‌پروری به شدت کلیشه‌ای و هالیوودی
-
غیرقابل‌باور بودن برخی از صحنه‌های اکشن
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید