چرا Champions همان تیمی هستند که Avengers باید می‌بودند؟

قهرمانان جوان مارول با تشکیل تیم Champions راهی متفاوت از Avengers انتخاب کردند و می‌خواهند معنای قهرمان بودن را دوباره تعریف کنند.

نسخه مدرن Champions که در سال 2016 شکل گرفت، شامل کامالا خان (Ms. Marvel)، مایلز مورالس (Spider-Man)، سم الکساندر (Nova)، ویو ویژن و دیگر قهرمانان نوجوان است. برخلاف انتظارات، آن‌ها تصمیم گرفتند صرفاً ادامه‌دهنده راه Avengers نباشند، بلکه مسیری مستقل بسازند. این تصمیم بعد از وقایع Civil War II پررنگ‌تر شد، جایی که درگیری‌های بزرگسالان به‌وضوح به نسل جوان آسیب زد. این گروه دریافت که برای تحقق ایده قهرمان بودن، باید تعریف تازه‌ای ارائه کنند.

جایی که Avengers اغلب درگیر نبردهای کلان و تهدیدات جهانی می‌شوند Champions تلاش کردند تمرکز را روی مردم عادی و بحران‌های کوچک‌تر اما ملموس بگذارند. کامالا و مایلز به‌خصوص دیده بودند چطور Avengers گاهی از مشکلات روزمره مردم غافل می‌شوند. Champions نام خود را هم از همین ایده گرفتند؛ امید، مثبت‌اندیشی و تمرکز بر پشتیبانی از مردم به‌جای انتقام گرفتن.

تفاوت اصلی Avengers و Champions

برخلاف Avengers که معمولاً واکنشی عمل می‌کنند Champions از همان ابتدا یک کد اخلاقی مشخص برای خود نوشتند. آن‌ها به دنبال راه‌حل‌هایی بودند که صرفاً به مبارزه و خشونت ختم نشود.

تحت رهبری Ms. Marvel، تیم بارها مأموریت‌هایی با محوریت محیط‌زیست، پناهجویان، عدالت اجتماعی و مقابله با شرکت‌های فاسد انجام داده است. ماجرای قانون کامالا (Kamala’s Law) نمونه‌ای از این برخورد مستقیم با سیاست و شرکت‌های چندملیتی مثل Roxxon بود.

از آنجا که بسیاری از اعضای Champions شخصیت‌های جدید یا وارث نام‌های قدیمی هستند (مثل Nova یا Ironheart)، حضورشان به معنی ورود دشمنان و روایت‌های نو است. وجود تنوع جغرافیایی اعضا هم کاری کرده مأموریت‌هایشان جنبه بین‌المللی داشته باشد.

این ترکیب سبب این بوده که Champions نه کپی جوان Avengers باشند و نه نسخه‌ای از Young Avengers. بلکه یک تیم با اهداف منحصر‌به‌فرد که از درس‌های گذشته استفاده می‌کنند تا مسیر تازه‌ای بسازند.

Champions در واقع پاسخ مارول به این پرسش‌اند که اگر قهرمانان جوان بخواهند بهتر از بزرگ‌ترهایشان باشند، چه شکلی خواهد داشت؟ نتیجه تیمی است که به‌جای انتقام، به امید تکیه می‌کند و به‌جای سیاست‌های کلان، به دردهای روزمره مردم اهمیت می‌دهد.