بررسی بازی Katana Zero

امید صدیق ایمانی ۱ ۰۵ اردیبهشت ۱۳۹۸ بررسی بازی

بازی‌ها لزوما نباید گرافیک خیره کننده‌ای داشته باشند تا به عنوان یک اثر فوق العاده شناخته شوند. گاهی هم می‌توان اثری ساخت که با کمترین امکانات، بهترین نتیجه به دست آید مثل همین بازی Katana Zero که امروز به نقد آن می‌پردازیم.

تصور اینکه در دوره طوفان بازی‌های AAA، اثری عرضه شود که بدون در نظر گرفتن ریسک زمان انتشار، کار خودش را به درستی انجام دهد، سخت و حتی ناممکن است. با این حال وقتی که طرف حساب شما کمپانی خلاق و دوست داشتنی کمپانی Devolver Digital باشد، خیالتان از هر جهت راحت خواهد بود زیرا می‌دانید که محصول نهایی، کیفیت بالایی دارد. حکایت Katana Zero هم مثل دیگر آثار این کمپانی امریکایی است؛ شرکتی که باید آن را بهشت بازیسازهای مستقل به حساب آورد. KZ بدون کوچکترین جنجالی ساخته شد اما پس از عرضه، سر و صدای زیادی به پا کرد. آیا اولین ساخته استودیوی Askiisoft ارزش پول و وقت شما را دارد؟ اگر با من و نقد این بازی همراه شوید، در انتها پاسخ این سوال را خواهید گرفت.

~~از بعد داستانی، باید پلات داستانی بازی را ستود و آن را اثری جاه طلبانه از لحاظ روایت به شمار آورد~~

داستان بازی حول و حوش یک سامورایی کارکشته می‌گذرد که با گرفتن ماموریت و در نهایت کشتن اهداف به خصوص، روزگارش را می‌گذراند. این تنها ظاهر ماجراست زیرا پس از مدتی، حقایق پشت پرده قتل‌ها و قصد از انجام این کارها به تدریج آشکار ‌شده و از اینجا، روایت داستان وارد مسیر متفاوتی می‌شود. پرداختن به ماده مخدری به نام Chronos و بهانه قرار دادن آن به عنوان محرک، ایده فوق العاده جالبی است که می‌توان نظیرش را تنها در آثار همین کمپانی Devolver Digital پیدا کرد. از بعد داستانی، باید پلات داستانی بازی Katana Zero را ستود و آن را اثری جاه طلبانه از لحاظ روایت به شمار آورد. شکست‌های متوالی و مرگ‌های پی در پی، لزوما به معنی باختن گیمر نیستند و بعضی از آنها بخشی از روایت به حساب می‌آیند؛ این مهمترین دستاورد در بخش داستان KZ است. بازی شروع خوبی دارد و ریتم بالای آن، سبب می‌شود تا گیمر به سرعت با داستان و اتمسفر احساس نزدیکی کند. شخصیت‌های اصلی به شدت پرداخت شده‌اند و کاراکترهایی مانند V و حتی روانشناس، قابل تحلیل هستند و می‌توان خلق و خو و عکس العمل‌هایشان را بررسی کرد. با این حال ۱۰ دقیقه نهایی و نتیجه گیری، آنقدر عطش بازیکنان را فرو نمی‌نشاند و سوال‌های زیادی بدون پاسخ باقی می‌مانند.

با این همه فضای نئونوآر بازی آنقدر جذاب طراحی شده که بعید است پس از اندکی تجربه کردن بازی، آن را کنار بگذارید. بخشی از این موضوع به گرافیک پیکسل آرت KZ برمی‌گردد؛ محیط‌هایی با رنگ‌های تیز و اغراق شده که بلافاصله توجه را به خود جلب می‌‌کند. سازنده بازی یعنی جاستین استَندِر، با استفاده از موتور گرافیکی Game Maker شاهکار کرده و یک اثر تمیز و بدون ایراد را از لحاظ بصری پدید آورده است. بازی Katana Zero به هیچ وجه افت فریم ندارد و حتی شلوغ‌ترین صحنه‌ها مانند انفجار چند بشکه هم خللی به تجربه آن وارد نمی‌کند. این مورد زمانی ارزش خود را نشان می‌دهد که بخواهید روی کنسول سوییچ و در هر دو حالت داکت و یا پرتابل، بازی را انجام دهید. متاسفانه صفحه کوچک سوییچ کمی از لذت کامل KZ می‌کاهد؛ بنابراین توصیه می‌کنم که آن را حتما روی تلویزیون تجربه کنید. یکی از جذابیت‌های بخش گرافیک، فیلترهایی است که روی تصویر گذاشته می‌شود و حس دیدن یک فیلم از روی نوارهای VHS را به بازیکن منتقل می‌کند.

در بخش صدا به جرات باید گفت که KZ یکی از بهترین‌های سال ۲۰۱۹ است. استفاده از دو آهنگساز جوان به نام‌های Bill Kiley و Ludowic حسابی ضرباهنگ و ریتم بازی را بالا برده و موسیقی این دو هنرمند، به خوبی روی تصاویر نشسته است. شخصیت اصلی داستان پیش از شروع ماموریت‌هایش، ضبط خود را روشن می‌کند تا هنگام شنیدن موسیقی، دشمنان خود را تار و مار کند. قطعات نوشته شده فرم الکترونیک دارند و از سازهای آکوستیک استفاده نشده است. از سوی دیگر دیالوگ‌هایی قرار دارند که روی صفحه نقش می‌بندند و هیچ صداپیشه‌ای روی آنها صحبت نکرده. این اتفاق در اغلب آثار مستقل رخ می‌دهد و به تنهایی نکته منفی نیست ولی همین محدودیت برای KZ به شکلی دیگر درآمده که نتیجه را درخشان می‌کند. رنگ و فرم نوشته شدن هر دیالوگ روی صفحه، معنای به خصوصی دارد و می‌توان حس عصبانیت، غم، هیجان و… را از آنها به راحتی دریافت کرد. در واقع این بخش یکی از جذابیت‌های Katana Zero است که می‌تواند در هر لحظه، بازیکن را به تحسین وادارد.

~~پیش از شروع باید بدانید که شکست خوردن و مرگ‌های پی در پی، بخشی از Katana Zero است پس از این موضوع ناراحت نشوید~~

اگر Hotline Miami را به یاد آورید، حتما با سیستم سرراست گیم پلی آن آشنایی دارید. کشتن تمام دشمنان یک منطقه خارج شدن از محیط تقریبا تمام کاری بود که باید در این بازی انجام می‌دادید. در این بین اگر تنها یک ضربه به کاراکتر اصلی اصابت می‌کرد، مرحله از نو آغاز می‌شد و همه تلاش‌های بازیکن از بین می‌رفت. همین مکانیزم عینا در بازی Katana Zero هم وجود دارد با این تفاوت که سلاح اصلی بازی، یک کاتانا (شمشیر سامورایی) است. سرعت در این عنوان حرف اول را می‌زند و تصمیم گیری برای اجرای تکنیک‌ها در لحظه انجام می‌شود. پیش از شروع باید بدانید که شکست خوردن و مرگ‌های پی در پی، بخشی از KZ است پس از این موضوع ناراحت نشوید. بازی پیش روی شما نمی‌خواهد سوهان روح باشد و اعصابتان را به چالش بکشد اما پیشروی در آن نیاز به دقت و حوصله نسبتا زیادی دارد. شخصیت اصلی می‌تواند زمان را برای مدتی اسلوموشن کند تا روی تیر دشمنان کنترل کامل داشته باشد. از سوی دیگر قابلیت غلط زدن روی زمین وجود دارد که برای فرار کردن از تله‌ها و تیرهای دشمنان به کار می‌آید. همین دوتا توانایی به همراه استفاده از اجسامی که در محیط پخش شده‌اند، زمینه ۵ ساعت گیم پلی را فراهم می‌کنند. طراحی مراحل فوق العاده است و قرارگیری دشمنان در محیط بدون دلیل انجام نشده؛ پس شاید بهتر باشد که قبل از حمله، تمام جوانب را به دقت بسنجید و بعد وارد مبارزه شوید. گاهی اوقات برای از بین بردن بقیه دشمنان، باید تله‌های انفجاری روی آنها کار بگذارید یا حتی از کوکتل مولوتوف‌ها استفاده کنید. با این همه یکی از بزرگترین نقاط ضعف بازی به یک چهارم پایانی آن برمی‌گردد؛ جایی که فاصله بین کات سین‌ها و مراحل به حداکثر می‌رسد و شما مجبورید که برای رسیدن به پاسخ سوال‌های بی پایان خود، تعدادی مرحله چالش برانگیز را انجام دهید. شاید اگر بازی داستان محور ساخته نمی‌شد، وجود چنین مراحلی کاملا توجیه پذیر بود اما در حال حاضر نمی‌توان عملکرد سازندگان برای قرار دادن چنین فصل‌هایی را توجیه منطقی کرد.

بازی Katana Zero اثر قابل احترامی است و کمپانی Devolver Digital یک بار دیگر ثابت کرد که مخاطب خود را به خوبی می‌شناسد. طبق گفته این شرکت، بازی توانسته در مدت یک هفته روی کنسول سوییچ بیش از صدهزار نسخه به فروش برساند؛ با این حساب می‌توان پیش بینی کرد که سامورایی بی اعصاب، راهش را به دیگر کنسول‌های نسل هشتمی باز کند. در هر صورت ۱۵ دلار برای Katana Zero ارزشش را دارد.