نقد فیلم Greenland – گرین‌لند

آیا فیلم گرینلند تاثیرگذار است؟ می‌توان ادعا کرد که اثرگذاری گرینلند روی هر مخاطبی، به طرز قابل توجهی انجام می‌شود اما باید بیشتر به این موضوع دقت کرد که این اثرگذاری دقیقا به چه معناست و آیا از قِبَلِ تماشای فیلم، تاثیر مثبتی را دریافت می‌کنیم یا منفی؟ آخرالزمانی را که در فیلم می‌بینیم گویا روی دورِ تند به جلو حرکت می‌کند و به همین ترتیب می‌توان ادعا کرد که فیلم‌ساز هدفش شرحِ قصه‌ی کاراکترهای فرعی نبوده و حتی حالات و روحیات شخصیت‌های اصلی نیز چندان برای کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس اهمیت نداشته است؛ چراکه وقتی از عقبه و گذشته‌ی جان و همسرش مطلع می‌شویم، کاملا در می‌یابیم که همه چیز بین این زوج، ایده‌آل پیش نمی‌رود. فیلم گریلند برای انتقال حالات شخصیت‌های اصلی به چند نمای کلوزآپ بسنده می‌کند و حتی دیالوگ‌های فیلم نیز به شدت سطحی و سرسری نگاشته شده و بازیگرها نیز با لحنی تصعنی آن را ادا می‌کنند. با این حساب تا به این لحظه متوجه شده‌ایم که فیلم گرین‌لند در راستای تاثیرگذاری روی عواطف ما کار خاصی نکرده چون اصلا هدف و نیت سازنده‌ها به این سمت و سو نبوده است. شاید بپرسید پس این اثرگذاری نشات گرفته از کجاست؟

با توجه به زیر متنِ فیلم گرین‌لند، با یک اثر کاملا تبلیغاتی طرف حساب هستیم

با توجه به زیر متنِ فیلم گرین‌لند، با یک اثر کاملا تبلیغاتی طرف حساب هستیم. این اثر ساخته شده تا قدرت مدیریت بحران کشور ایالات متحده آمریکا را به رخ دیگران بکشد. بخش اعظم کره‌ی زمین طی بارش شهاب‌ سنگ با خاک یکسان شد چون کشورهای دیگر نه آمادگی لازم را برای مقابله با این بلای ناگوار داشته‌اند و نه تجهیزات درستی برای مقابله با چنین آخرالزمانِ احتمالی. در قصه‌ی فیلم نیز اتفاقات دلخراش و غم‌انگیزی برای خانواده‌ی گریتی رخ می‌دهد که اگر ما برای چند لحظه خودمان را جای کاراکترهای اصلی داستان قرار می‌دادیم، همان لحظه که اتفاق ناگوار رخ می‌داد شاید حتی به پایان دادن زندگی‌مان فکر می‌کردیم. با این حال در طول داستان می‌بینیم که جان گریتی و خانواده‌اش هر کدام به صورت مستقل نیز تلاش کرده‌اند تا از ارکان اجرایی دولت کمک بگیرند تا مشکل‌شان را حل کنند و جالب است که شخصیت‌های اصلی داستان بدون دنگ و فنگِ خاصی به هدف و مقصودشان می‌رسند؛ البته به جز هدفِ ابتدای داستان که در واقع رد کردنِ خواسته‌ی الیسون توسط مقام مسئول پایگاه نظامی، سررشته‌ی کل حوادث فیلم است. البته همان‌طور که در ابتدای نقد به آن پرداخته‌ایم، سرمنشا تمامِ اتفاقاتِ شبهِ دومینوی فیلم، از لحاظ منطقی جور در نمی‌آید و گویا فیلم‌نامه‌نویس نیز یادش رفته که جواب یا توجیهی برای این اتفاق در نظر بگیرد.

فیلم Greenland پتانسیلش را داشته تا به یک شاهکار تبدیل شود، اما اثری است به شدت تبلیغاتی. در این روزها که مردم در سرتاسر دنیا درگیر مسائلی شبه آخرالزمانی هستند، تماشای فیلم گرین‌لند بیشتر آزاردهنده است تا سرگرم‌کننده. گرین‌لند نه نوآوری خاصی در چنته دارد و نه حرف خاص و جدیدی برای گفتن. اگر چشم‌تان را روی مشکلات ریز و درشت فیلم ببندید شاید از تماشای فیلم تا حدی هیجان‌زده شوید اما پس از نمایش تیتراژ پایانی، این اثر و قصه‌اش را برای همیشه فراموش خواهید کرد.