بررسی کلی سریال Gotham – گاتهام

مهم‌ترین ایراد این سریال، تغییر فضا و درونمایه داستان بود. سریال Gotham در ابتدا کار خود را به عنوان یک تریلر جنایی شروع کرد. جیمز گوردن کارآگاهی بود که باید اسرار جنایات گاتهام را کشف کرده و با کنار هم قرار دادن سرنخ‌ها، به عامل این جنایات که عموما یکی از ابرشرورهای آینده‌ی این شهر بود می‌رسید. از طرف دیگر، روند رشد و بلوغ شخصیت‌ها در فصل‌های ابتدایی سریال کاملا آهسته، پیوسته و قابل درک بود. بروس وین کم کم به بودن کنار آلفرد عادت کرده بود. جیمز با مشکلات خانوادگی و شغلی خود به عنوان یک کارآگاه کم‌تجربه دست و پنجه نرم کرده و شخصیت‌های منفی مثل پنگوئن، فیش مونی و ادوارد نیما آهسته و پیوسته هیولای درون خود را آشکار می‌کردند.

ممنوعیت حضور مهم‌ترین دشمن بتمن یعنی «جوکر» در سریال به مشکلات این مجموعه افزود

اما با ورود داستان به فاز دوم یعنی قدم گذاشتن بروس وین در مسیر تبدیل شدن به شوالیه‌ی سیاه، همه چیز به سرعت تغییر کرد. گاتهام دیگر یک سریال جنایی نبود، بلکه اثری در ژانر ابرقهرمانی بود که در آن یک شخصیت می‌توانست بمیرد، در اثر آلوده شدن به مواد شیمیایی به یک زامبی تبدیل شود و پس از دریافت داروی مناسب مجددا به عالم زندگان بازگردد! در این فاز دیگر چیزی به نام بلوغ شخصیت‌ها معنی نداشت. پنگوئن می‌توانست عاشق ادوارد نیگما شده و از او خواستگاری کند. برای کشتن او کل شهر را بسیج کرده، با او آشتی و حتی همکاری کند و نهایتا باز به او از پشت خنجر بزند! سردرگمی بزرگی که تقریبا تمام شخصیت‌های داستان به آن دچار شده بودند، غیرقابل تحمل و غیرمنطقی بود؛ انگار تمام شخصیت‌های گاتهام برای سر و سامان دادن این سریال بسیج شده و تمام گذشته و اهداف خود را به کلی فراموش کرده‌اند.

متاسفانه محدودیت‌های اعمال شده از سوی مسئولین شرکت دی‌سی بر سریال و ممنوعیت حضور مهم‌ترین دشمن بتمن یعنی «جوکر» در آن هم به همه‌ی این مشکلات افزود. سازندگان سریال Gotham برای رهایی از این چالش، دو برادر به نام «جروم و جرامیا والسکا» را به سریال معرفی کردند که به صورت نوبتی نقش جوکر را ایفا کنند! جروم همان جوکر «هیث لجر» بود که کمی شیطنت خود را بیشتر کرده و جرامیا هم جوکر «جرد لتو»! جرامیا نهایتا حتی ظاهر خود را هم به جوکر معروف نزدیک کرد اما در تمام طول سریال به هیچ وجه نام جوکر روی وی گذاشته نشد. دست بردن در مهم‌ترین خصوصیات و اتفاقاتی که شخصیت یک ابرشرور را شکل می‌دهد، مطمئنا نتیجه‌ای جز ناراحتی طرفداران پر و پاقرص یک اثر ندارد و آن را از ریشه‌ها خود دور و دورتر می‌کند.