نقد فیلم Free Guy – مرد آزاد

اگر جزء آن دسته از مخاطبینی هستید که با بازی‌های ویدیویی بزرگ شده‌اید، فیلم Free Guy دقیقا همان چیزی است که می‌تواند به مدت تقریبا ۲ ساعت شما را سرگرم کند، اما آیا اثری است بی‌عیب و ایراد؟

فیلم فری گای یا مرد آزاد، از موردانتظارترین فیلم‌های سال ۲۰۲۱ میلادی بوده که بالاخره سر و کله‌اش پیدا شد. فیلم مرد آزاد در واقع قصه‌ی یک شخصیتِ غیرقابل بازی در یک بازی ویدیویی را تعریف می‌کند که آزاد نیست! این کاراکتر که «گای» نام دارد، روزی از روزها که باید یک لوپِ کدنویسی شده از زندگی‌اش را برای بار هزارم تکرار کند، ناخواسته یک عامل باعث می‌شود تا این روند تکراری زندگیِ جعلی‌اش را بشکند. عاملی که آن را عشق می‌نامیم. البته عشق در نگاهِ دوربین فیلم‌ساز در فیلم مرد آزاد تعریف دیگر و کارکرد جداگانه‌ای دارد. تا مفهوم عشق از نگاه فیلم‌ساز به یک درجه از تکامل و تعالی برسد، فیلم به پایان راه خود می‌رسد. عنصر عشق مثل خیلی از فیلم‌های دیگر صرفا مولفه‌ای است برای راه انداختن کاراکتر اصلی به تکاپو و فیلم فری گای نیز از این قاعده مستثنی نیست.

فرم فیلم مرد‌ آزاد روی این اساس شکل گرفته که ابتدا گای را شناخته، لوپ زندگی ویدیویی‌اش را فهمیده و سپس تلاش‌هایش برای خودآگاهی و در نهایت تلاش برای رهایی‌اش از دنیای بازی به اسم شهر آزاد (Free City)‌ را دنبال کنیم. به این فرم، یک قصه‌ی دیگری را نیز اضافه کنید که در واقع در راستای همین طرح داستانی است، اما در دنیای واقعی. بالاخره این ویدیو گیم، افرادی را نیز می‌طلبد که پای‌اش می‌نشینند. دو کاراکتر اصلیِ دنیای واقعی، اهداف خاصی را دنبال می‌کنند که رفته رفته به آنها پی می‌بریم و قرار است گای، نقش مهمی در پیشبرد آنها به این اهداف در فیلم ایفا کند. روایت داستانی قابل قبول است و با این حال چیزی نیست که بتوانیم آن را شاهکار بدانیم. قصه در گیر و دارِ مسیر خود تلاش می‌کند با طرح چند علامت سوال، کمی پیچ و تاب به روایت دهد، اما همه چیز شسته و رفته است و ما ناخودآگاه می‌دانیم که گای، قرار نیست با یک پایان دراماتیک روبه‌رو شود؛ یعنی فضاسازی و مدلِ فیلم چنین چیزی را طلب نمی‌کند. از طرفی شخصیت‌پردازی‌های افراد واقعی می‌توانسته بهتر باشد، اما از آنجایی که میلی نقش عمده‌ای در داستان دارد، تنها روی او مانور داده شده است.