هر آنچه باید درباره Fast and Furious بدانید

خلقت سری سریع و خشن

راب کوهن در سال ۲۰۰۰ میلادی The Skulls را روی پرده نقره‌ای برد که عملکرد قابل‌قبولی در باکس آفیس جهانی داشت. همین موفقیت باعث شد نیل اچ. موریتز با کوهن یک قرارداد برای ساخت فیلمی اکشن ببند؛ فیلمی که قرار بود از طریق یونیورسال اکران شود. کوهن ایده‌ای برای ساخت فیلم اکشن نداشت. به همین دلیل سراغ یکی از بازیگران نقش‌های اصلی The Skrulls، یعنی پل واکر رفت و پرسید رویای ساخت چه فیلم اکشنی دارد. بازیگر آمریکایی هم در پاسخ گفت دوست دارد ترکیبی از Days of Thunder و Donnie Brasco را بسازد. با گذشت مدت کوتاهی، کوهن و موریتز در حالی که یک شماره از مجله Vibe (منتشر شده در مه سال ۱۹۹۸) را با خود داشتند به ملاقاتش رفتند. بخشی از مجله به یک پیست غیرقانونی اتومبیلرانی واقع در نیویورک پرداخته بود. آن دو سپس گفتند داستان مد نظر شبیه به Point Break  بوده و او باید نقش یک مامور مخفی پلیس را ایفا کند که به مسابقات غیرقانونی اتومبیلرانی در لس آنجلس نفوذ می‌کند.

پل واکر به محض شنیدن ایده راب کوهن و نیل اچ. موریتز موافقت خود را نشان داد و طی مدت زمانی کوتاهی برای مشارکت در پروژه قرارداد امضا کرد. در پی این اتفاق، گری اسکات تامپسون وظیفه نویسندگی را بر عهده گرفت و نسخه نهایی فیلمنامه را نوشت. با آغاز شدن روند انتخاب بازیگران، دست‌اندرکاران متوجه شدند یافتن بازیگر مناسب برای دیگر نقش اصلی به راحتی‌ای که فکر می‌کردند نیست. مدیران یونیورسال ترجیح می‌دادند نقش دومینیک تورتو به تیموتی اولیفنت سپرده شود. اولیفنت اخیرا در Gone in 60 Seconds نقش‌آفرینی کرده بود که به یک موفقیت تجاری دست یافت. هر چند، اولیفنت پیشنهاد بازیگری را رد کرد.

نیل اچ. موریتز سپس وین دیزل را پیشنهاد کرد که چندی پیش در Pitch Black حضور یافته بود. دیزل به شرط چند تغییر در فیلمنامه نقش را پذیرفت. پس از این، موریتز در انتخاب نام تجاری فیلم به مشکل خورد و نمی‌توانست بین Racer X ،Redline ،Race Wards یا Street Wars یکی را انتخاب کند. سردرگمی ادامه داشت تا اینکه در آمریکن اینترنشنال پیکچرز (یک شرکت فیلمسازی) با فیلمی به نام The Fast and the Furious مواجه شد که سال ۱۹۵۴ میلادی توسط راجر کورمن ساخته شده بود. موریتز پس از مذاکره با کورمن توانست امتیاز استفاده از نام را به دست بیاورد. فیلم نهایتا ساخته شد و تحت همین عنوان روی پرده نقره‌ای رفت. محصول یونیورسال پیکچرز در مقابل بودجه ۳۸ میلیون دلار بیش از ۲۰۰ میلیون دلار فروخت تا یک موفقیت تجاری لقب بگیرد. بدین ترتیب، مدیران استودیو به ساخت قسمت دوم چراغ سبز نشان دادند تا سال آینده میلادی اکران شود.

وین دیزل پیشنهاد حضور در قسمت دوم The Fast and the Furious را نپذیرفت. او معتقد بود فیلمنامه قسمت دوم ضعیف‌تر از قسمت اول بود. راب کوهن هم وظیفه کارگردانی را نپذیرفت و ترجیح داد xXx را بسازد که نهایتا دیزل نقش اصلی‌اش را ایفا کرد. در پی این اتفاقات، یونیورسال پیکچرز به تیم نویسندگی اعلام کرد یک دنباله مستقل بنویسند که برایان اوکانر با نقش‌آفرینی پل واکر نقش اصلی است و از شخصیت‌های قدیمی هیچ کدام بازنمی‌گردند. کارگردانی سپس روی دوش جان سینگلتون قرار گرفت. سینگلتون که قبلا با تایریس گیبسون در Baby Boy همکاری کرده بود و نظر مثبتی نسبت به او داشت، دیگر نقش اصلی را به این بازیگر رنگین پوست سپرد.

وقتی چاره‌ای جز بازگشت وجود ندارد

یونیورسال پیکچرز تلاش کرد وین دیزل را برای قسمت سوم بازگرداند اما او به دلیل دیگر قراردادهای کاری و نظر منفی‌اش نسبت به فیلمنامه قبول نکرد. پس از اینکه پل واکر و دیگر بازیگران اصلی هم اعلام کردند بازنمی‌گردند، مدیران استودیو تصمیم گرفتند مجموعه را ریبوت کنند. کریس مورگان که وظیفه نویسندگی را بر عهده داشت، به سراغ ژاپن رفت و اتفاقات داستان را با محوریت مسابقات خیابانی توکیو نوشت. جاستین لین که به واسطه ساخت Better Luck Tomorrow توانسته بود توجه نیل اچ. موریتز را جلب کند، سومین فیلم را جلوی دوربین برد. The Fast and the Furious: Tokyo Drift به سوددهی رسید اما عملکرد ضعیف‌تری نسبت به دو فیلم قبلی داشت. در آنسوی ماجرا، وین دیزل فراز و نشیب‌هایی را در باکس آفیس پشت سر گذاشته بود و به نظر نمی‌رسید آینده چندان درخشانی داشته باشد. بدین ترتیب، به پیشنهاد یونیورسال پیکچرز چراغ سبز نشان داد. در پی این اتفاق، دیگر بازیگران قدیمی مانند پل واکر و میشل رودریگز هم قرارداد امضا کردند تا در فیلم جدید حاضر باشند. چهارمین فیلم سریع و خشن تحت عنوان Fast and Furious اکران شد و رقم قابل‌توجهی را در زمینه فروش ثبت کرد.

یونیورسال پیکچرز می‌خواست طیف وسیع‌تری از مخاطبان سینما را به سریع و خشن جذب کند. در نتیجه، تصمیم گرفت تمرکز داستان‌های مجموعه را از روی مسابقات غیرقانونی اتومبیلرانی برداشته و داستان قسمت جدید با ترکیب المان‌های آثار ژانر اکشن و زیرژانر سرقت نوشته شود. البته مدیران استودیو تاکید داشتند استفاده از خودروهای سریع بخش مهمی هم از داستان باشد. بدین ترتیب، Fast Five به یک اکشن تمام عیار تبدیل شد. این فیلم قرار بود پایانی بر مجموعه باشد اما فروش ۶۲۵ میلیون دلاری‌اش نظر سازندگان را تغییر داد.

سریع و خشن در ادامه به مسیر رو به رشد خود ادامه داد و مجموعا پنج فیلم دیگر (چهار فیلم اصلی و یک اسپین‌آف) بر اساس آن ساخته شد که همگی فروش خوبی داشتند. طی این فیلم‌ها شخصیت‌های متعددی معرفی شدند که برخی به صورت کامل کنار رفته و برخی دیگر هم ماندگار شدند.

خلاصه داستان مجموعه فیلم‌های سریع و خشن

در این بخش خلاصه داستان فیلم‌های Fast and Furious را مرور می‌کنیم.

The Fast and the Furious

کارگردان: راب کوهن

نمره متاکریتیک: ۵۸/۱۰۰

نمره راتن تومیتوز: ۵۳/۱۰۰