سازندگان اندکی به خود زحمت نداده‌اند تا گیم پلی سری را متحول سازند
در موضوع کشاورزی و رسیدگی به حیوانات هم داستان چندان متفاوت نیست. هنگامی که بازی Stardew Valley پدیده شگفت انگیز آبپاش خودکار و سیستم اتوماتیک تغذیه حیوانات را معرفی کرد، سازندگان این بازی به خود زحمت نداده‌اند اندکی از این ایده‌های نو الهام بگیرند. نیاز گیمرها به آب دادن دستی و روزانه به گیاهان از یک سو و لزوم غذا دادن به حیوانات از سوی دیگر باعث می‌شود بیشتر وقت بازیکنان صرف آبیاری و غذا دادن در همان محیط مزرعه شده و کمتر زمانی برای گشت و گذار در شهر و زیرو رو کردن معدن باقی بماند. این موضوع یک دو راهی نسبتا سخت در مقابل گیمرها قرار می‌دهد. گسترده کردن مزرعه و زیر کشت بردن تمام مساحت زمین بدون استفاده از آبپاش‌های خودکار زمان بسیار زیادی از بازیکنان می‌گیرد و تکرار روزانه و مداوم این پروسه در نهایت به یکنواخت شدن شدید گیم پلی می‌انجامد. برهمین اساس بازیکنان باید انتخاب کنند که می‌خواهند بخش اعظم وقتشان را صرف آبیاری کنند یا این که عطای درآمد زیادتر را به لقایش بخشیده و به گشت و گذار و پیگیری داستان اهالی شهر بپردازند.
با این حال گیم پلی بازی تماما نقطه ضعف نیست و نکات قوت زیادی هم می‌توان در آن یافت. به عنوان مثال امکانات قرار داده شده در بازی برای شخصی سازی خانه بسیار گسترده است و بازیکنان می‌توانند از میان خیل عظیمی از لوازم خانگی، مجسمه و مبلمان خانه خود را تزیین کنند. از سوی دیگر بخش شکار حشرات هم یکی از مینی گیم‌های نسبتا جذاب بازی است و تکمیل کلکسیون این حشرات می‌توان اوقات خوشی را برای گیمرها رقم بزند.
در نهایت اگر بخواهیم جانب انصاف را رعایت کنیم، بدون شک بازی Doraemon Story of Seasons یک عنوان زیبا از نظر طراحی هنری و همین شخصیت پردازی است که می‌توان ساعت‌ها در آن وقت گذراند شد اما اگر هدف اصلیتان لذت بردن از کشاورزی، دامداری و زیر و رو کردن معادن است، یک کاراکتر جدید در Stardew Valley بسازید و سراغ این بازی نیایید.
