-
0/10
مهم‌ترین ارجاعات و ایستراگ‌های بازی Death Stranding 2
از علایق شخصی تا سلبریتی‌های آشنا
در این مطلب مواردی از بهترین ارجاعات و ایستراگ‌های بازی Death Stranding 2 را تهیه و لیست کرده و مورد بررسی قرار می‌دهیم.
به عنوان اثری که هیدئو کوجیما (Hideo Kojima) را با بیشترین سطح ممکن از آزادی عمل توصیف می‌کند، بازی Death Stranding 2: On the Beach تعادل قابل توجهی میان جدیت و جنون برقرار می‌کند. شخص کوجیما عاشق قرار دادن ایستراگ‌ها ارجاعات خودخواهانه در آثارش است به طوری که گاهی اوقات چنان به مقدار زیاد چنین کارهایی انجام می‌دهد که آزاردهنده و اذیت‌کننده می‌شود. جدیدترین اثر او نیز از این قاعده مستثنی نبوده به طوری که مدیر استودیو کوجیما پروداکشن (Kojima Productions) در مصاحبه‌ای اظهار کرده بود اگر از چیزی خوشش بیاید آن را در بازی قرار می‌دهد. تا جایی که برخی از کارمندان از پذیرش خواسته‌های او به منظور قرار دادن این ارجاعات دچار تردید شده و از انجام آن سر باز می‌زدند و در نهایت خود کوجیما بسیاری از آن‌ها را در بازی قرار داده است.
با این حال، به سختی می‌توان از این ارجاعات فکاهی متنفر بود و عنوان Death Stranding 2 نیز سرشار از آن‌ها است. چه این ارجاعات در کسری از ثانیه در یک کات‌سین به وقوع بپیوندد و یا نیازمند در یک ردیف قرار دادن ستارهها باشد، کشف آن‌ها سبب می‌شود که از شدت هیجان از صندلی خود روی پا برخیزید. همه این ارجاعات و ایستراگ‌های بازی Death Stranding 2 در ابتدا منطقی به نظر نرسیده و شاید برخی از ان‌ها دلسردکننده و برای افرادی که با آثار کوجیما آشنا نباشند نیز موجب زدگی از بازی شود. در این مطلب آن‌ها را براساس مهم بودن و قابل تشخیص بودن رده‌بندی خواهیم کرد.
استراحت و حمام کردن در چشمه‌های کایرالی
با یک ارجاع خاص آغاز کرده که شاید بسیاری از مخاطبین از درک آن ناتوان باشند مگر آن که در ژاپن بزرگ شده باشید. این مورد تنها زمانی که فعال می‌شود که سم در شب درون چشمه آب گرم در حال حمام کردن باشد. بی‌حرکت ماندن برای لحظاتی موجب می‌شود شخصیت دالمن به درون آب رفته با چهره متفاوتی شبیه با کمدین ژاپنی یعنی چا کاتو (Cha Kato) از آب خارج شده و نسخه متفاوتی از ترانه Ii Yu Da Na (که ترجمه آن: “چه حمام دلپذیری” می‌شود) را می‌خواند و سم نیز در نقش رقصنده پشتیبان ظاهر می‌شود.
این ترانه در اصل به مدت سال‌های طولانی آهنگ اصلی یک برنامه کمدی بود که هر شب ساعت 8 پخش می‌شد و شما نیز باید در همین ساعت به حمام کردن در چشمه مشغول شوید تا بتوانید آن را فعال نمایید. این ترانه در ابتدا توسط دوک ایسس (Duke Aces) خوانده شد و سپس توسط گروه The Drifters نیز کاور گردید و مضمون آن نیز درباره لذت بردن از چشمه آب گرم است و مغز متفکر پشت Death Stranding 2 نیز از این ترانه به منظور به نمایش گذاشتن قابلیت جدید بازی استفاده کرده است. یک ایستراگ دیگری که در چنین موقعیتی می‌توان آن را پیدا کرد بدین ترتیب است که اگر در شب به آسمان خیره شوید می‌توانید صورت‌های فلکی را ببینید. در این حالت نه تنها لوگو استودیو کوجیما پروداکشن را خواهید دید بلکه چهره خود شخص هیدئو کوجیما نیز در آن وجود دارد.
مبارزات BT
جایی در میانه، بازی به شما مکانیزم جدیدی را آموزش می‌دهد که نارنجک‌های EX Capture است. این سلاح به شما اجازه می‌دهد تا یک BT بزرگ تضعیف‌شده را اسیر کرده و سپس در مبارزه با BT بعدی با مصرف مقدار کمی کریستال کایرال، او را از درون قیر احضار کنید. شاید در ابتدا اینطور تصور کنید که این مکانیزم یک ترفند دیگر برای مقابله با BTها هستند و توجه زیادی به آن نداشته باشید اما چه کسی فکرش را می‌کرد دقیقا وقتی که باید با سه BT Bestia روبه‌رو شوید، همین مکانیزم به دادتان برسد؟
توانایی اسیر کردن BTهای بزرگ به طور قابل ملاحظه‌ای مبارزه با BT ها را آسان می‌کند چرا که نه تنها به عنوان یک حواس‌پرتی عالی عمل می‌کنند بلکه ضربات بسیار قدرتمندی را نیز به دشمن شما وارد می‌کنند. این مکانیزم احضار BT به نوعی مستقیما به آثار قدیمی توکوساتسو به مانند Ultraman و Gridman ادای احترام می‌کند و در عین حال با موسیقی پس‌زمینه نمایشی و اغراق‌آمیزی که هنگام نبرد کایجوها پخش می‌شود نیز تقویت می‌شود. افرادی که با سری Ultraman بزرگ شده‌اند بدون شک محدودیت زمانی سه‌دقیقه‌ای را نیز خواهند شناخت که به طوری آشکار به تایمر رنگی قهرمان کلاسیک مبارزه با کایجوها اشاره دارد.
ادبیات کلاسیک
کوجیما عاشق ارجاع به ادبیات کلاسیک در آثارش است. کتاب مشهور موبی دیک نوشته هرمن ملویل (Herman Melville) منبع الهامی بزرگی برای داستان انتقامی بازی Metal Gear Solid V: The Phantom Pain و گروه ایلای متشکل از پسران جوان اشاره‌ای مستقیم به کتاب Lord of the Flies نوشته ویلیام گلدینگ (William Golding) بود. بازی Death Stranding 2 نیز از این قاعده مستثنی نیست.
این موضوع که شخصیت تارمن به دست یک پستاندار کایرالی یک عضو خود را از دست می‌دهد اشاره‌ای مستقیم به کاپیتان آهاب در رمان موبی دیک است. همان‌طور که آهاب با دریا پیوند خورده، تارمن نیز با جریان‌های قیر ارتباط دارد و این مسئله به خوبی با موتیف‌های دریایی که در هر دو بازی Death Stranding وجود دارد هماهنگ است.
از سوی دیگر رمان فرانکشتاین نوشته مری شلی (Mary Shelley) نیز به طرق مختلفی مورد اشاره می‌گیرد. شخصیت ددمن یک انسان مصنوعی بوده که بدنش ترکیبی از اعضای اهداکنندگان است و به همین دلیل، او خود را یک هیولای فرانکشتاین در نظر می‌گیرد و این موضوع نقش مهمی هم در داستان کاراکتر او دارد که با هویت خود به عنوان یک انسان دست و پنجه نرم می‌کند و به جستجوی ساحل خود بپردازد.
خود بازی نیز به طور مستقیم از رمان غم‌انگیز On the Beach نوشته نِویل شوت (Nevil Shute) الهام گرفته است که طرح آخرزمانی مشابهی دارد جایی که گروهی از بازماندگان تلاش می‌کنند در دنیایی محکوم به نابودی، با هر آن‌چه برایشان باقی مانده زندگی خود را ادامه دهند حال آن که Death Stranding 2 در مقایسه با منبع الهام خود، اثری به مراتب امیدوارکننده‌تر محسوب می‌شود.
تولدتان مبارک
از زمان بازی Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain، کوجیما همواره کات‌سین‌های مخفی را در بازی قرار داده که به واسطه تولدتان شما را غافل‌گیر می‌کنند به طوری که پیش از آن که بازی آغاز شود، از شما تاریخ تولدتان پرسیده می‌شود. در عنوان The Phantom Pain، شخصیت ونوم اسنیک به یک جشن تولد غافل‌گیرکننده از سوی گروه دایموند داگز دعوت می‌شود که در آن شخصیت کوایت، یک جعبه پر از سیگار را مورد هدف قرار داده و آن را برای اسنیک روشن می‌کند. در بازی نخست Death Stranding شما به یک کات‌سین جذاب دعوت شده که شخصیت کلیف با بازی مدز میکلسن (Mads Mikkelsen) تولدتان را به شما تبریک می‌گوید در حالی که شما درون محفظه بی‌بی قرار داشته و کیک‌تان را در اتاق شخصی خود دریافت می‌کنید تا آن را میل کنید.
جشن تولد بازی Death Stranding 2 گرمای بیشتری درون خود دارد به طوری که اعضای DHV Magellan شما را غافل‌گیر کرده و حتی شخصیت هیگز نیز حضوری افتخاری دارد و با خود یک پیتزا می‌آورد. در جریان کریسمس، به هر پناهگاهی که نزدیک شوید یک درخت کریسمس در آن‌جا قرار داشته و افراد حاضر نیز دارای کلاه کریسمس بوده تا این مناسبت را تبریک بگویند. ارجاعات و ایستراگ‌های بازی Death Stranding 2 به مانند سایر آثارش می‌تواند واکنش‌های متفاوتی را به همراه داشته باشد اما تبریک تاریخ تولدتان درون بازی، هر مخاطبی را دلگرم و خوشحال می‌کند.
کابوس‌های سم
کابوس‌ها همواره دربردارنده جزئیاتی فراوانی در خصوص دنیای درونی یک شخص بوده و در عین حال می‌توانند از آن‌چه در آینده منتظر است نیز آگاهی ارائه دهند. شخصیت سم پورتر بریجز با بازی نورمن ریداس ( Norman Reedus) سختی‌های زیادی را از سر گذرانده است. از مردن‌های مکرر و بازگشت به زندگی گرفته تا گذشته‌ای پر از آسیب‌های روحی، پیک محبوب ما چندان ذهن و روان آرامی نداشته و اغلب با کابوس‌های زیادی مواجه می‌شود.
این کابوس‌ها هنگامی که سم در اتاق شخصی خود در DHV Magellan به خواب می‌رود به صورت تصادفی فعال می‌شوند. این کابوس‌ها ممکن است درباره تبدیل شدن دالمن به یک موجود شیطانی و یا از دست دادن دست راست سم به مانند تارمن باشند اما یکی از آن‌ها پیشاپیش مقدار قابل توجهی از اتفاقات داستانی را اسپویل می‌کند.
در این کابوس که تحت تاثیر فیلم‌های ترسناک بوده، سم در حال جستجو برای چارلی در راهروهای DHV Magellan بوده و او را در حال رقصیدن با بدنی کامل از مانکن می‌بیند. سپس چارلی از پشت به او حمله کرده در حالی که چهره‌ی The Elder را از بازی اول بر صورت دارد. این موضوع یک افشاسازی بزرگ در مورد داستان بازی با توجه به چرخش داستانی که در اواخر بازی رخ می‌دهد به شمار می‌رود.
چرت زدن و چهره‌های آشنا
اکنون که در مبحث خواب سم حضور داریم، هنگامی که در دنیای بازی به چرت زدن می‌پردازد رویاهایی در خصوص دو شخصیت بخصوص بازی می‌بیند. در اکثر بخش‌ها، سم رویایی از کودکی لو را دیده که به مانند فرشته‌ها در اطراف او در حال حرکت قرار دارد و شما حتی صدای خواب‌گویی او را در حین چرت زدن می‌شنوید.
اما اگر سم در نزدیکی Coffin Board چرت بزند، می‌توانید یک صحنه‌ی مخفی عجیب و نگران‌کننده را مشاهده کنید که پس از اتصال کاراکتر مکانیک به شبکه کایرال به وقوع می‌پیوندد. این سکانس شامل حضور شخصیت هیگز از Coffin Board بوده که سم را با چنگال‌هایی در آغوش می‌گیرد. هیچ کدام از آثار کوجیما بدون وجود عناصری غیرمتعارف بین کاراکترهایی که در حال نبرد با یکدیگر هستند تکمیل نمی‌شود.
حضور افتخاری سلبریتی‌ها
چه این موضوع را دوست داشته باشید یا متنفر باشید به مانند سایر آثار هیدئو کوجیما بخشی از ارجاعات و ایستراگ‌های بازی Death Stranding 2 نیز به حضور دوستان سلبریتی او ارتباط دارد. کوجیما عاشق انجام این کار بوده و درست به مانند بازی اول، در این اثر نیز شاهد حضور افتخاری هنرمندان، بازیگران، فیلمسازها و افراد مشهور دنیای اینترنت هستیم.
به جز عوامل بازیگری اصلی که سرشار از ستاره‌های درخشان هالیوودی هستند، تقریبا هر پریپر در بازی چهره یک شخصیت مشهور در زمینه‌ی خود را دارد یا حداقل به کسی که بسیار معروف است ارتباط دارد. لیست حضور افراد سلبریتی مهمان در این بازی بسیار طولانی بوده اما برخی از مهم‌ترین آن‌ها شامل:
- یوتیوبر مجازی VTuber Usada Pekora در نقش دانشمند داده که یکی از چهره‌های مطرح هولولایو است.
- گن هوشینو (Gen Hoshino) در نقش موسیقی‌دان که سابقه کار روی قطعه پایانی Spy X Family را دارد.
- وودکید (Woodkid) در نقش مکانیک که موسیقی متن بازی را آهنگسازی کرده است.
- اس. اس. راماجولی (S.S. Ramajouli) در نقش ماجراجو که سابقه کارگردانی فیلم RRR را داشته است.
- دنی و مایکل فیلیپو (Danny and Michael Phillipou) در نقش مستر امپاسیبل که در گذشته یوتیوبر بوده و فیلم ترسناک Talk to Me را ساختند.
مبارزه با مامورو اوشی
در اواسط بازی با شخصیت پیتزا شف آشنا می‌شوید که شباهت قابل توجهی به مامورو اوشی (Mamoru Oshii) کارگردان نسخه اورجینال انیمه سینمایی Ghost in the Shell در سال 1995 دارد. دلیل این موضوع که او در بخش جداگانه‌ای مورد بررسی قرار دادیم بدین ترتیب است که کوئست جانبی در خصوص کسب و کار پیتزا شف وجود دارد که طی آن باید یک پیتزا را در طول استرالیا حمل کنید.
پیشروی در خط داستانی این شخصیت یک کات‌سین پنهانی را برای شما باز می‌کند که طی آن سم و آشپز وارد نبردی تن‌به‌تن با سبک کونگ فویی بداهه می‌شوند که از فیلم‌های جکی چان (Jackie Chan) نیز الهام گرفته شده است. به‌علاوه به حداکثر رسیدن سطح ارتباط با پیتزا شف، به شما تکنیک “پیتزا-دو” را می‌دهد که به سم اجازه می‌دهد کمبوهای رزمی بسیار قدرتمندی را علیه دشمنان اجرا کند.
فرنچایز Metal Gear Solid
در انتها نوبت به مجموعه بازی Metal Gear Solid می‌رسد که به طور غیرغافل‌گیرکننده‌ای در طول بازی و در میان ارجاعات و ایستراگ‌های Death Stranding 2 به وفور مشاهده می‌شود. واضح است که کوجیما هم‌چنان این فرنچایز را علیرغم جدایی از کونامی پس از بازی MGS 5، فرزند عزیز خود می‌داند و این ادای احترام را نوعی خداحافظی با تاثیرگذارترین کار زندگی خودش می‌داند.
نه تنها بسیار از طراحی کاراکترها توسط یوجی شین‌کاوا (Yoji Shinkawa) افسانه‌ای صورت گرفته، به طوری که کشتی DHV Magellan یادآور متال گیر رکس و ساهلنتروپوس بوده بلکه بخش اوج درگیری‌ها نیز به مانند بسیاری از مبارزات سری متال گیر است به ویژه هم بازی Death Stranding 2 و هم بازی Metal Gear Solid 4 در پایان خود صحنه نبردی میان دو دشمن قسم خورده دارند که بدون پیراهن و به سبک آرکید، در آستانه پایان دنیا با یکدیگر به مبارزه می‌پردازند.
به عنوان نمونه‌ای بارز از سبک نویسندگی کوجیما، باید به وجود دیالوگ‌هایی اشاره کرد که بازی‌های قبلی متال گیر اشاره دارند به مانند جمله معروف “منتظرت گذاشتم، هان؟” که توسط شخصیت هیگز بیان می‌شود یا زمانی که تارمن به طور مشخصی به عبارت Phantom Pain اشاره می‌کند. اما برجسته‌ترین ارجاع صورت گرفته بدون شک به شخصیت نیل وانا ارتباط دارد که پیش از هر نبرد با باس‌فایت، هدبندش را دقیقا به همان شکلی بر سر خود می‌بندد که شخصیت سالید اسنیک این کار را انجام می‌داد. به نظر می‌رسد کوجیما واقعا دلتنگ کار کردن روی سری Metal Gear Solid است، مگر نه؟
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید