بررسی بازی Bloodstained: Ritual of the Night

بررسی بازی Bloodstained: Ritual of the Night

فرزند خلف دراکولا (بررسی بر اساس نسخه‌ی سوییچ)

1%
  • 0/10
بررسی بازی Bloodstained: Ritual of the Night ۰ ۰۶ تیر ۱۳۹۸ بررسی بازی کپی لینک

از بازی Bloodstained: Ritual of the Night به عنوان دنباله معنوی سری Castlevania یاد می‌شود اما آیا نسخه‌ی سوییچ توانسته در این حد و اندازه ظاهر شود؟

نسل هشتم با تمامی نقاط قوت و بازی­‌های ریز و درشت­‌اش، برای طرفداران ساب ژانر مترویدونیا چندان جذاب نبود. ژانر مترویدوانیا که زیرشاخه‌­ای از سبک اکشن ادونچر است، به عناوینی گفته می­‌شود که از سبک و سیاق سری Metroid و Castlevania تبعیت می‌­کنند. بر همین اساس، نسل هشتم بدون ساخت قسمت­‌های جدید از این دو سری چندان خوشایند طرفداران بازی­‌های این ژانر نبود تا این که خبر رسید کوجی ایگارشی، خالق سری Castlevania مشغول ساخت یک بازی جدید است که علی‌رغم یدک نکشیدن نام کسلوانیا، به نوعی فرزند خلف و ادامه معنوی این سری به حساب می­‌آید. اکنون که بازی Bloodstained: Ritual of the Night منتشر شده، آیا می‌­توان آن را ادامه واقعی سری کسلوانیا نامید؟

طراحی هنری و کیفیت بافت‌ها برای یک عنوان سوییچ خوب است

داستان در این بازی تنها به عنوان یک مکمل فرعی ظاهر نمی‌شود

داستان بازی روایتگر یک ورژن خیالی از انقلاب صنعتی در اروپاست؛ جایی که کیمیاگران که انقلاب صنعتی را تهدیدی علیه قدرت و ثروت خود می­‌بینند، با انجام آزمایشات روی کودکان بی­‌سرپرست و تزریق کریستال­‌های جهنمی به نام Shards به بدن آن‌­ها، از آنان موجوداتی به نام Shardbinder­ ساخته و به طور ناخواسته دروازه‌­های جهنم را به سوی زمین باز می‌­کنند. اقدامی که قرار بود تنها مانند یک مانور وحشت عمل کند، حیات بشریت را روی زمین به ورطه نابودی انداخته و در نهایت کلیسا به عنوان آخرین راه حل و برای پایان بخشیدن به تهدید نیروهای اهریمنی، تصمیم به قربانی کردن Shardbinderها می‌­گیرد. با این حال دو تن از این Shardbinder­ها پس از مراسم زنده می‌­مانند. نخست پیر گبل که از مراسم قربانی کردن جان سالم بدر می‌­برد و دوم کاراکتر اصلی بازی یعنی میریام که در هنگام اجرای مراسم به خواب فرو می­‌رود. بازی 10 سال پس از بسته شدن درب­‌های جهنم و با بیدار شدن ناگهانی میریام آغاز می‌­شود، او به سرعت پی­‌می­‌برد که دوست قدیمی‌­اش پیر گبل با باز کردن دروازه‌­های جهنم و ساخت قلعه­‌ای به نام هل هولد، قصد دارد با نابودی بشریت، انتقام دوستان قدیمی و به عقیده خود بیگناهش را بگیرد. از اینجا به بعد بازیکنان باید با کنترل میریام و نفوذ به قلعه هل هولد توطئه گبل را خنثی کنند. داستان در بازی­‌های ژانر مترویدوانیا در درجه دوم اهمیت قرار دارد اما این مسئله مانع از آن نشده که استودیوی ArtPlay از پرداختن به این مقوله غافل بماند. داستان بازی از ابتدا تا انتها کشش خود را از دست نمی‌­دهد و در کمال تعجب چندین سورپرایز مختلف هم برای مخاطبانش در آستین نگه داشته تا یک پایان جذاب و شکوهمند برای آنان تدارک ببیند. بازی دارای سه پایان با نتایج مختلف (خوب، بد و بدترین) است که بازیکنان براساس اقدامات خود طی بازی قادر به باز کردنشان هستند. پلات و پایان بندی بازی Bloodstained: Ritual of the Night به حد کافی جذابیت دارند که گیمرها برای به پایان رساندن چندین باره بازی به منظور دیدن هر سه پایان آن مجاب شوند.

گیم پلی بازی به خصوص بخش مبارزات بسیار عمیق و جذاب است

گیم پلی دقیقا از فرمول محبوب سری کسلوانیا و بخصوص نسخه Symphony of the Night پیروی می‌­کند. بازیکنان باید با هدایت میریام در اتاق­‌های پیچ در پیچ و مبارزه با دشمنان و باس­‌ها، کلید و قدرت­‌های جدید به دست آورده و به مناطق جدید دسترسی پیدا کنند. یکی از بزرگترین نقاط قوت گیم پلی، وجود قابلیت­‌های متفاوت Shardها است که میریام با کشتن دشمنان به انواع مختلف آن­‌ها دست پیدا می­‌کند. با این حال کسب بی اندازه و زیاد این کریستال­‌ها موجب فاسد شدن میریام و از دست رفتن روح انسانی وجود او می­‌شود، گیمرها باید از میان دو راهی کسب قدرت عظیم و انسان ماندن یکی را انتخاب کنند و داستان را با توجه به انتخاب خود به پیش ببرند. این کریستال­‌ها متنوع هستند و میریام با استفاده از هرکدام می‌­تواند حرکات و تکنیک­‌های متنوعی اجرا کند. سازندگان امکانات مختلفی را در اختیار بازیکنان قرار داده‌­اند تا برای تار و مار کردن دشمنان کوچک و بزرگ، محدود به شمشیر و نیزه نباشند. میریام با جمع آوری کریستال‌­های مختلف قادر به آزاد کردن قدرت­‌های جدیدی از جمله پرتاب توپ­‌های آتشین یا گلوله­‌های یخی است که هرکدام در کنار تسلیحات متعارف برای نابودی دشمنان به کمک گیمرها می­‌آیند. با وجود جذابیت بالای بخش اکشن، توسعه دهندگان در استودیوی ArtPlay مانند سری کسلوانیا، در این بازی هم مانور ویژه‌­ای روی بخش پلتفرمینگ و گشت­‌و­گذار در محیط داده‌­اند. جذابیت باز کردن مسیر­های جدید و یافتن صندوقچه‌­های گنج در Bloodstained: Ritual of the Night دست کمی از جذابیت سلاخی دشمنان با تکنیک­‌های مختلف ندارد.

گیم پلی بازی شباهت‌های زیادی به عنوان Symphony of the Night دارد

سازندگان به ساخت یک بازی اکشن ادونچر محض بسنده نکرده‌­اند و المان­‌های مختلفی از ژانر نقش آفرینی از جمله لول آپ کردن کاراکتر و کرفتینگ اسلحه را برای هرچه بهتر شدن تجربه Bloodstained به امانت گرفته­‌اند. با این حال المان­‌های نقش‌آفرینی بازی به شدت ابتدایی بوده و آن‌چنان که باید و شاید و به درستی از آن­ها در جهت بهبود گیم پلی بازی بهره برده نشده. به عنوان مثال در باب لول آپ کردن میریام، خبری از افزایش نوار جادو و حتی پر شدن نوار سلامتی نیست و بازیکنان تنها فرصت پیدا می­‌کنند تجهیزات قهرمان خود را لول اپ کنند، نه قابلیت­‌های خودش را. بخش کرفتینگ اسلحه هم بسیار ساده و بدون جذابیت خاصی طراحی شده و گیمرها به جای هدر دادن وقت خود در این بخش، ترجیح می‌­دهند با پیدا کردن صندوقچه‌­ها و کشتن دشمنان تسلیحات قدرتمند پیدا کنند.

گرافیک هم یکی از نقطه قوت این بازی محسوب می­‌شود و هم بزرگترین نقطه ضعف آن. بدین صورت که جلوه­‌های بصری در بازی بسیار چشم نواز هستند و با اینکه در برابر بزرگان این صنعت و انحصاری­‌های پلی استیشن ۴ و ایکس باکس وان حرفی برای گفتن ندارد اما در میان بازی­های سوییچ، بازی Bloodstained: Ritual of the Night یک بازی با گرافیک چشمگیر و جذاب محسوب می­‌شود. با این حال قدرت سوییچ تنها به نمایش جلوه­‌های بصری بازی ختم می­‌شود و این کنسول در ارائه فریم ریت ثابت و گیم پلی روان به بازیکنان در برابر رقبایش کم می­‌آورد. مهم نیست یک استودیو موفق به ساخت یک بازی حتی با جلوه‌های بصری مانند God of War شود زیرا تا زمانی که گیم پلی بازی روان نباشد و نرخ فریم در صحنه­‌های شلوغ ثابت نماند، دیگر جلوه‌­های گرافیکی اهمیت چندانی نخواهند داشت. در مورد Bloodstained هم دقیقا همین داستان صدق می­­‌کند؛ با وجود جلوه‌­های بصری زیبا، بازی روی سوییچ روان نیست و از افت فریم­‌های گاه و بی‌گاه رنج می‌­­برد. این کند شدن­‌ها و لگ­‌ها باعث خراب شدن کامل تجربه Bloodstained روی سوییچ نمی­‌شوند اما مشکلی بزرگ برای یک بازی در این ژانر به حساب می­‌آیند که نیازمند گرافیک روان و بدون افت فریم است. با این حال استودیوی ArtPlay با عرضه پچ­‌های گرافیکی قصد دارد مشکل افت فریم نسخه سوییچ را برطرف سازد. برهمین اساس تا حد زیادی می­توان به بهبود وضعیت گرافیکی نسخه سوییچ امیدوار بود.

افت فریم بزرگترین نقطه ضعف نسخه سوییچ است

در نهایت باید گفت بازی Bloodstained: Ritual of the Night یک تجربه بی­‌نظیر برای طرفداران ژانر مترویدوانیاست و بدون شک بهترین بازی این ژانر در نسل هشتم تا پیش از انتشار قسمت جدید Metroid Prime است. با این حال، نسخه سوییچ این بازی چندان خالی از ایراد نیست و اشکالات گرافیکی و افت فریم­ موجب می­‌شود تجربه این بازی روی این کنسول چندان بی­‌نظیر از آب درنیاید و برهمین اساس، مهمترین توصیه به گیمرها این است که در صورتی پای نسخه سوییچ بنشینند که به هر دلیلی امکان تجربه‌ی Bloodstained روی دیگر پلتفرم‌­ها را نداشته باشند؛ زیرا نسخه‌ی سوییچ با تمام نقاط قوتش، یکی از ضعیف‌ترین پورت‌های نسل هشتم به حساب می‌آید.


7 خوب
بازی Bloodstained: Ritual of the Nightیک عنوان دوست داشتنی برای طرفداران ژانر مترویدوانیاست اما با وجود تمام نقاط قوتش نمی‌تواند در سطح بزرگان این ژانر یعنی کسلوانیا و متروید ظاهر شود. از سوی دیگر نسخه سوییچ به قدری ایرادات گرافیکی دارد که نمی‌توان از جذابیت‌های گیم پلی بازی لذت برد. برهمین اساس باید گفت نسخه سوییچ ضعیف‌ترین نسخه بازی به حساب می‌آید.
  • جلوه­‌های بصری خوب
  • گیم پلی درگیرکننده و اعتیادآور
  • پلتفرمینگ جذاب
  • وجود قابلیت­‌ها و سلاح­‌های متنوع
  • باس فایت­‌های بی­نظیر
  • سناریوی جذاب که از ابتدا تا انتها جذابیت‌­اش را حفظ می­‌کند
  • افت فریم­‌های زیاد
  • بازی روی سوییچ روان نیست
  • المان­های نقش آفرینی پیش پا افتاده
  • نبود قابلیت لول آپ میریام

نظرات

دیدگاه خود را اشتراک گذارید
اشتراک
به من اطلاع بده
guest

0 دیدگاه
Inline Feedbacks
View all comments