۶ حقیقتی که باید درباره‌ باتری گوشی هوشمند بدانید

نکات ضروری متعددی وجود دارند که با رعایت آنها و پرهیز از باورهای نادرست، می‌توانید عمر باتری گوشی هوشمند خود را به شکل قابل‌توجهی افزایش دهید.

از زمان همه‌گیر شدن تلفن‌های همراه همواره شایعات و باورهای غلط زیادی در رابطه با چگونگی شارژ و خالی کردن باتری آنها وجود داشته که اتفاقا طرفداران زیادی هم داشته‌اند و باعث آسیب دیدن تلفن‌های بی‌شماری هم شده‌اند. بدیهی است که باتری گوشی هوشمند یکی از حیاتی‌ترین اجزای آن است؛ کارهای پرشماری که در طول روز با گوشی‌های خود انجام می‌دهیم، بدون وجود یک باتری پرظرفیت و کارآمد که انرژی لازم را برای مدت زمان قابل‌قبولی تامین نکند، شدنی نخواهد بود. علاوه‌بر نیاز به نگهداری شارژ، عمر کلی باتری نیز از مهم‌ترین فاکتورهای یک گوشی هوشمند است که در صورت افزایش، صرفه‌جویی زیادی در هزینه‌های تعمیر و تعویض تلفن همراه می‌کند.

این روزها مهم‌ترین ترند در دنیای باتری‌های دستگاه‌های هوشمند، قابلیت شارژ سریع است. شرکت‌های مطرح تولیدکننده، با معرفی هر پرچمدار خود رقم‌های جدیدی از سرعت شارژ شدن باتری گوشی و توان خروجی شارژر رو می‌کنند. سرعت شارژ شدن گوشی در زمان کوتاه، می‌تواند در چگونگی استفاده از گوشی در روز تعیین‌کننده باشد. تصور کنید در پایان روز، شارژ تلفن‌تان در آستانه‌ی تمام شدن است. میزان پر شدن باتری در یک شارژ کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای مشخص می‌کند که مجبور هستید با یک تلفن خاموش از محل کار به منزل بروید یا در حالت Power Saving. حالا که فناوری شارژ سریع در حال همه‌گیر شدن است، سوالات بیشتری از چگونگی اثرات آن روی عمر باتری گوشی هوشمند به‌وجود آمده که در ادامه به آنها هم خواهیم پرداخت. در نگارش این مطلب، از نظرات تخصصی چندین محقق و مهندس این حوزه استفاده شده است.

ماهیت باتری گوشی‌های هوشمند به این زودی‌ها تغییر نخواهد کرد

برخلاف تقریبا تمام چیزهای دیگر دستگاه‌های الکترونیکی، فناوری باتری آنها برای چند دهه است که پیشرفت شگرفی را شاهد نبوده و امروزه دستگاه‌های مختلف همگی از باتری‌های لیتیوم-یونی استفاده می‌کنند. در عوض تمرکز سازندگان بیشتر روی بهره‌گیری بهینه از انرژی بوده و در این راه انواع و اقسام روش‌های نرم‌افزاری ذخیره‌ی باتری طراحی شده است. از بخت بد گوشی‌های همراه، صنایع سرمایه‌گذاری بیشتری روی ارتقای فناوری باتری‌های خودروهای الکتریکی، ماهواره‌ها و سیستم برق خانگی می‌کنند؛ حوزه‌هایی که در آنها باتری‌های صنعتی بایستی بسیار بیشتر از دو یا سه سالی که از گوشی‌هایمان انتظار داریم عمر کنند.

یکی دیگر از مواردی که باتری گوشی‌های هوشمند را عقب نگه داشته، مسئله اندازه‌ی آن است. منبع تغذیه‌ی یک تلفن در مقایسه با یک خودروی الکتریکی، بسیار کوچک است. برای مثال، باتری قابل‌شارژ خودروی تسلا مدل ۳ ظرفیتی حدود ۴۰۰۰ برابر باتری گوشی پرچمدار آیفون ۱۱ پرو مکس دارد. مسئله‌ی محاسبه‌ی ظرفیت باتری گوشی هوشمند اندکی پیچیده است. ظرفیت باتری گوشی را با مقیاس میلی‌آمپر ساعت می‌سنجند، در حالیکه این معیار برای باتری خودروهای الکتریکی، وات-ساعت است. البته امکان تبدیل این دو واحد به هم وجود دارد. مثلا گوشی گوگل پیکسل ۴ دارای باتری ۲۸۰۰ میلی‌آمپر ساعتی (۱۰.۶ وات-ساعت) یا آیفون ۱۱ پرو مکس دارای باتری ۳۹۶۹ میلی‌آمپر ساعتی (۱۵.۰۶ وات‌-ساعت) است. از آن سو خودروی برقی شورولت از چند باتری با ظرفیت مجموعا ۱۸۴۰۰ وات-ساعتی و تسلا مدل ۳ از باتری ۶۲۰۰۰ وات‌-ساعتی برخوردار است.