-
10/10
۱۰ راز پنهان از فیلم‌های بتمن که فقط طرفداران واقعی می‌دانند
در دل تاریکی و پشت صحنه‌های افسانه‌ای، رازهای زیادی درباره فیلم های بتمن نهفته‌اند که تنها طرفداران وفادار از آن‌ها باخبرند.
فیلم‌های بتمن یکی از بزرگ‌ترین و ماندگارترین فرنچایزهای سینمایی تاریخ هستند. از اولین حضور بتمن در فیلم کلاسیک تیم برتون در سال ۱۹۸۹ تا نسخه‌های تاریک‌تر و پیچیده‌تر کریستوفر نولان و در نهایت نسخه‌های پرزرق‌وبرق دنیای توسعه‌یافته دی‌سی، این قهرمان شنل‌پوش همواره در کانون توجه بوده است. اما آنچه کمتر درباره آن شنیده‌ایم و خوانده‌ایم، رمز و راز نهفته در فیلم‌های بتمن است. نکاتی پشت‌پرده، انتخاب‌های حذف‌شده، تصمیمات کارگردان‌ها و بازیگرانی که هرگز به تصویر در نیامدند.
در ادامه، نگاهی داریم به ده مورد از جالب‌ترین رازهای نهفته در فیلم های بتمن پنهان مانده‌اند. این اطلاعات نه‌تنها تاریخچه ساخت فیلم‌ها را بهتر روشن می‌کند، بلکه به ما نشان می‌دهد که چگونه تصمیمات کوچک می‌توانستند مسیر این فرنچایز را برای همیشه تغییر دهند. اگر از علاقه‌مندان واقعی بتمن هستید، این رازها شما را شگفت‌زده خواهند کرد.
۱. بیلی دی ویلیامز قرار بود در فیلم سوم تیم برتون نقش توفیس (Two-Face) را بازی کند
یکی از رازهای جالب فیلم بتمن به بیلی دی ویلیامز مربوط می‌شود. در نخستین فیلم «Batman» ساخته تیم برتون، شخصیت «هاروی دنت» با بازی بیلی دی ویلیامز حضوری کوتاه ولی تأثیرگذار دارد. با اینکه این حضور صرفاً در حد یک مقام دولتی شهر گاتهام بود، اما از همان ابتدا مشخص بود که این شخصیت آینده‌ای تاریک و دوپاره در پیش دارد. در آن زمان، تصور بازیگری سیاه‌پوست در نقش هاروی دنت، نوآورانه و فراتر از زمانه بود و این انتخاب از جسارت‌های برتون به حساب می‌آمد.
اما سرنوشت برای ویلیامز آن‌طور که باید رقم نخورد. او در فیلم دوم «Batman Returns» حضور نداشت. ولی برنامه اصلی این بود که شخصیت دنت در قسمت سوم فیلم برتون به «توفیس» تبدیل شود. گفته می‌شود حتی خود ویلیامز قرارداد ایفای نقش توفیس را امضا کرده بود. متأسفانه با خروج برتون از پروژه، این ایده به بایگانی رفت و در نهایت، نقش توفیس به تامی لی جونز در «Batman Forever» رسید. با این حال، کمیک‌بوک موفق «Batman ’89» تصویری از آنچه می‌توانست باشد به مخاطب ارائه می‌دهد؛ توفیسی با شخصیت‌پردازی پیچیده، چهره‌ای کاریزماتیک و تضادی ریشه‌دار میان عدالت و انتقام.
۲. مارلون وینز قرار بود نقش رابین را در فیلم سوم برتون بازی کند
شاید کمتر کسی بداند که مارلون وینز، کمدین و بازیگر سرشناس، انتخاب تیم کارگردانی برای ایفای نقش رابین در دنیای تیم برتون بود. برتون قصد داشت شخصیت رابین را در «Batman Returns» معرفی کند و حتی طراحی لباس و داستان اولیه او نیز آماده بود. اما به دلیل پیچیدگی داستان و تعدد شخصیت‌ها، این ایده کنار گذاشته شد و برنامه بر این بود که وینز در قسمت سوم وارد میدان شود.
نکته جالب آن‌جاست که وینز با وجود حذف از فیلم دوم، دستمزد کامل بازی در آن را دریافت کرد. حتی بر اساس برخی گزارش‌ها، هنوز هم بابت پخش مجدد و توزیع خانگی فیلم، حق امتیاز دریافت می‌کند. انتخاب وینز می‌توانست تصویری متفاوت و غیرمتعارف از رابین ارائه دهد. بازیگری با پیشینه طنز و شخصیت پرانرژی، در تضاد کامل با بتمن تاریک و درون‌گرای کیتون، جذابیت تازه‌ای به فیلم می‌داد. این نسخه از رابین، همانند بسیاری از رازهای فیلم بتمن، در حد یک «چه می‌شد اگر» باقی ماند.
۳. رابین ویلیامز به‌دلیل ناراحتی از وارنر، بازی در نقش ریدلر را رد کرد
یکی از جالب‌ترین رازهای فیلم بتمن هم به رابین ویلیامز مربوط می‌شود. رابین ویلیامز، بازیگر فقید و محبوب، قرار بود نقش ریدلر را در فیلم «Batman Forever» بازی کند. اما او به دلایلی بسیار خاص این پیشنهاد را رد کرد. ماجرا به سال‌ها قبل و ساخت فیلم نخست برمی‌گردد. زمانی که وارنر برای فشار به جک نیکلسون، ابتدا با ویلیامز برای نقش جوکر وارد مذاکره شد. سپس پس از موافقت وی، به سراغ نیکلسون رفت. این رفتار ویلیامز را آزرده‌خاطر کرد.
همین ماجرا باعث شد وی در دوران برتون، علی‌رغم علاقه‌اش به نقش ریدلر، از همکاری با وارنر کناره بگیرد. او معتقد بود چنین بازی‌هایی با احترام حرفه‌ای در تضاد است. شاید اگر ویلیامز در این نقش ظاهر می‌شد، شخصیت ریدلر عمق روان‌شناختی بیشتری می‌یافت و اثری ماندگارتر رقم می‌خورد. این انتخاب نافرجام، یکی از رازهای تلخ فیلم بتمن است که هرگز به تحقق نرسید.
۴. میشل فایفر قرار بود نقش ویکی ویل را بازی کند اما به‌دلیل رابطه با مایکل کیتون حذف شد
پیش از آن‌که کیم بیسینگر در فیلم «Batman» نقش ویکی ویل را بازی کند، گزینه‌های بسیاری در نظر گرفته شده بودند. از جمله آن‌ها میشل فایفر بود که در آن زمان در اوج شهرت قرار داشت. اما مخالفت غیرمنتظره‌ای مانع شد؛ مایکل کیتون که نقش بروس وین را بازی می‌کرد، در آن دوران با فایفر رابطه عاطفی داشت و معتقد بود اجرای رابطه‌ای عاشقانه در فیلم با فردی که در دنیای واقعی با او در رابطه است، باعث ایجاد ناهماهنگی خواهد شد.
با پایان رابطه آن‌ها، فایفر در فیلم دوم یعنی «Batman Returns» نقش سلینا کایل/کت‌وومن را پذیرفت؛ نقشی که با توانایی بازیگری و حضور کاریزماتیکش جاودانه شد. در نهایت، سرنوشت فایفر به گونه‌ای رقم خورد که به جای یک معشوقه فراموش‌شدنی، به یکی از نمادین‌ترین ضدقهرمان‌های تاریخ سینما بدل شد. این نیز از آن دسته رازهای فیلم بتمن است که هم مسیر حرفه‌ای بازیگران را تغییر داد و هم مسیر داستانی مجموعه را.
۵. جک نیکلسون برای بازی در نقش جوکر دستمزد نجومی دریافت کرد
یکی از رازهای واقعا عجیب فیلم بتمن، درباره دستمزد نقش جوکر است. در فیلم نخست «Batman» محصول ۱۹۸۹، برخلاف عرف رایج در سینما، نام جک نیکلسون پیش از بازیگر نقش اصلی یعنی مایکل کیتون در تبلیغات و پوسترها درج شد. نیکلسون علاوه بر دستمزد اولیه، درصدی از فروش نهایی فیلم را نیز دریافت کرد. نتیجه؟ دستمزدی حدود ۶۰ میلیون دلار که با احتساب نرخ تورم امروز، نزدیک به ۱۵۵ میلیون دلار می‌شود!
وقتی فیلم به یک موفقیت تجاری عظیم تبدیل شد و بیش از 400 میلیون دلار در سطح جهانی فروخت، نیکلسون دستمزدی حیرت‌انگیز دریافت کرد. گزارش‌ها حاکی از آن است که او حدود 60 میلیون دلار برای این نقش دریافت کرد، که اگر با توجه به نرخ تورم آن را به دلارهای 2025 محاسبه کنیم، معادل تقریباً 155 میلیون دلار می‌شود. این قرارداد یکی از پرمنفعت‌ترین قراردادها برای یک بازیگر در آن زمان بود و نشان داد که بازی نیکلسون در نقش جوکر تنها یک ایفای نقش محبوب نبوده، بلکه یک ریسک تجاری بسیار موفق بوده است.
این فیلم نه تنها در تاریخ سینما به یادگار ماند، بلکه سود فراوانی نیز برای نیکلسون به ارمغان آورد. حضور خود نیکسلیون در نقش جوکر هم نقطه عطفی برای تاریخ فیلم‌های بتمن محسوب می‌شود. او آنقدر این نقش را درخشان ایفا کرد که هنوز هم برای تعیین ارزشمندی بازیگران نقش جوکر، آن‌ها را با نیکلسون مقایسه می‌کنند.
۶. تامی لی جونز از جیم کری در پشت صحنه فیلم Batman Forever متنفر بود
در فیلم «بتمن جاودانه» (Batman Forever)، جیم کری در نقش ریدلر ظاهر شد، نقشی که به خوبی با ویژگی‌های کمدی او همخوانی داشت. اما جالب اینجاست که تامی لی جونز، که نقش هاروی دنت/دو فیس را بازی می‌کرد، هیچ علاقه‌ای به همکاری با جیم کری نداشت. طبق گفته‌های کری، روابط بین آن‌ها در طول تولید فیلم بسیار سرد بود و این تفاوت‌ها فراتر از تفاوت‌های روی پرده می‌رفت. کری یکبار در گفتگویی با نورم مک‌دانلد داستانی را نقل کرد که در آن به رستورانی می‌رود و به تامی لی جونز نزدیک می‌شود تا گفت‌وگویی دوستانه شروع کند. طبق گفته کری، جونز رنگ از چهره‌اش پرید، شروع به لرزیدن کرد و به آرامی به کری گفت: «من از تو نفرت دارم. واقعا از تو خوشم نمی‌آید. نمی‌توانم لوده‌بازی‌های تو را تحمل کنم.»
تنش میان کری و جونز به قدری زیاد بود که بر شیمی بازیگری آن‌ها تأثیر گذاشت. با وجود اینکه در صحنه‌های فیلم آن‌ها در کنار هم ظاهر می‌شدند، این اختلافات پشت صحنه به خوبی مستند شده است. عملکرد کمدی و پرانرژی کری با رویکرد جدی و متعادل‌تر جونز همخوانی نداشت و باعث ایجاد فضایی ناخوشایند در پشت صحنه شد. با این حال، فیلم در نهایت به موفقیت تجاری عظیمی دست یافت. اما دعوا و کدورت میان این دو بازیگر به یکی از خاطرات جذاب از روند تولید فیلم تبدیل شد و همچنین یکی از عجیب‌ترین رازهای تاریخ فیلم های بتمن.
۷. جوئل شوماخر می‌خواست Batman Forever بیشتر به سبک فیلم‌های برتون نزدیک باشد
از نظر لحن و فضاسازی، فیلم «Batman Forever» تغییر زیادی نسبت به دو فیلم قبلی «بتمن» و «Batman Returns» داشت. البته در مقایسه با فیلم «بتمن و رابین»، هنوز هم برخی از ویژگی‌های دنیای برتون در این فیلم دیده می‌شد. (برتون به عنوان تهیه‌کننده در Batman Forever حضور داشت اما در «بتمن و رابین» حضور نداشت). اما اگر جوئل شوماخر، کارگردان این فیلم، به نظر خود عمل می‌کرد، احتمالاً فیلم Batman Forever به طرز بیشتری به دو فیلم قبلی برتون شباهت پیدا می‌کرد.
شوماخر که پیش از این در ساخت فیلم «پسران گمشده» (The Lost Boys) شناخته شده بود، تمایل داشت تا در فیلم «بتمن جاودانه» تمرکز بیشتری بر ترس‌های درونی بروس وین و اثراتی که پوشیدن شنل و ماسک بر زندگی او می‌گذارد، داشته باشد. او همچنین قصد داشت نشان دهد که بروس وین دچار فرسودگی روحی شده است. اما استودیو وارنر برادرز که از واکنش‌های منفی به فضای تاریک فیلم Batman Returns نگران بود، بر لزوم سبکتر شدن فیلم تأکید کرد.
به همین دلیل، شوماخر مجبور شد برخی از بخش‌های فیلم را تغییر دهد و نتیجه‌ای که به دست آمد، اثری شد که از نظر لحن به شدت از دو فیلم قبلی برتون متفاوت بود. با این حال، هنوز هم نسخه‌ای از Batman Forever وجود دارد که به‌طور کامل‌تر به نسخه اول شوماخر نزدیک است و طبق گفته‌های کوین اسمیت، این نسخه دیده شده است. به‌طور حتم، بسیاری از علاقه‌مندان به دنیای بتمن مشتاق هستند تا این نسخه را ببینند.
۸. اکثریت صحنه‌های بت‌گرل از فیلم Batman & Robin حذف شدند
یکی از رازهای ناراحت‌کننده فیلم بتمن در «بتمن و رابین» اتفاق افتاد. جایی که آلیشیا سیلورستون در نقش باربارا ویلسون (بت‌گرل) حضور داشت، اما عجیب است که در بیشتر صحنه‌ها او را در لباس بت‌گرل نمی‌بینیم. این که چرا چنین صحنه‌هایی از فیلم حذف شدند، به دلیل تغییراتی در روند تولید و واکنش‌های منفی به فیزیک سیلورستون است. گفته می‌شود که به دلیل افزایش وزن سیلورستون در طول تولید، صحنه‌هایی که در آن‌ها لباس بت‌گرل می‌پوشید حذف شدند. اما در واقع، این موضوع بیشتر به نوعی رفتار ناپسند رسانه‌ها و مطبوعات بازمی‌گشت که به شدت از بدن سیلورستون انتقاد کردند.
این رفتار رسانه‌ای موجب شد تا جوئل شوماخر، کارگردان فیلم، از این مسأله به شدت ناراحت شود و به خبرنگارانی که این نوع نقدها را منتشر می‌کردند، اعتراض کرد. جالب اینجاست که هیچ‌کدام از صحنه‌های حذف‌شده هرگز منتشر نشده‌اند و طرفداران نتوانسته‌اند آن‌ها را در نسخه‌های خانگی فیلم مشاهده کنند. این مسأله یکی از جنبه‌های تأسف‌بار فیلم «بتمن و رابین» به شمار می‌آید که از نگاه بسیاری از طرفداران، فرصت‌های زیادی برای توسعه شخصیت بت‌گرل از دست رفته است.
۹. زبان مورد استفاده کن واتانابه در Batman Begins یک زبان ساختگی بود
در فیلم Batman Begins، در اولین قسمت فیلم، تماشاگران به اشتباه تصور می‌کنند که شخصیت کن واتانابه در نقش راس الغول است، نه لیام نیسون. علاوه بر این، آن‌ها باور می‌کنند که راس الغول در حال صحبت به زبان اردو است. اما در حقیقت، زبان استفاده‌شده توسط واتانابه هیچ ارتباطی با زبان اردو ندارد و در واقع یک زبان ساختگی بود که خود واتانابه برای این نقش ساخته بود.
این یکی از جالب‌ترین رازهای پشت صحنه در مورد فیلم سه‌گانه بتمن نولان است. واتانابه خود اعتراف کرده بود که برای به تصویر کشیدن راس الغول، یک زبان کاملاً جدید ابداع کرده است. این تصمیم برای ایجاد ابهام و راز در شخصیت راس الغول گرفته شد و یکی از جزئیات کوچک اما جالب فیلم‌های نولان بود که بسیاری از تماشاگران از آن بی‌خبر بودند.
۱۰. ایده استفاده از مبدل صدا برای بتمن از کوین اسمیت بود
در فیلم «Batman v Superman: Dawn of Justice»، یکی از ویژگی‌های جدید شخصیت بروس وین، استفاده از مبدل صدا یا همان «Voice Modulator» بود که صدای او را هنگام پوشیدن لباس بتمن تغییر می‌داد. این ویژگی نه‌تنها برای مخفی نگه داشتن هویت واقعی او مؤثر بود، بلکه جلوه‌ای خاص و رازآلود به شخصیت بتمن می‌داد. اما نکته جالب اینجاست که این ایده نه از دل فیلمنامه اولیه، بلکه از ذهن کوین اسمیت، دوست نزدیک بن افلک، بیرون آمد. زمانی که افلک برای ایفای نقش بتمن انتخاب شد، اسمیت که یکی از طرفداران دوآتشه کمیک‌بوک‌هاست، پیشنهاد استفاده از این فناوری را مطرح کرد.
کوین اسمیت معتقد بود که صدای معمولی بن افلک برای یک شوالیه تاریکی چندان مناسب نیست و ممکن است تهدیدآمیز یا تأثیرگذار به نظر نرسد. او به‌درستی تشخیص داد که باید صدای بتمن در این نسخه با صدای کریستین بیل در سه‌گانه نولان تفاوت داشته باشد تا این شخصیت هویت منحصربه‌فرد خود را حفظ کند. نتیجه این پیشنهاد، خلق بتمنی با صدای سنگین و الکترونیکی بود که علاوه بر مخفی‌کاری، حال‌وهوای تازه‌ای به فیلم بخشید. این یکی از نمونه‌های تأثیر دوستان خلاق و علاقه‌مند در فرآیند تولید فیلم‌های بزرگ ابرقهرمانی و یکی از رازهای جالب فیلم های بتمن است.
رازهای فیلم بتمن؛ جمع‌بندی
فیلم‌های بتمن همواره پر از رازها و اتفاقات جالب پشت صحنه بوده‌اند و داستان‌های جالب و گاهی عجیب درباره روند ساخت این آثار به وجود آوردند. از دستمزد فوق‌العاده جک نیکلسون که یکی از نمادهای موفقیت تجاری فیلم بود، تا تنش‌ها و مشکلات بین بازیگران در فیلم‌های مختلف مانند «بتمن جاودانه» که روابط جیم کری و تامی لی جونز را تحت‌الشعاع قرار داد. همچنین، کارگردانان مختلف نیز تاثیر زیادی بر تغییر لحن فیلم‌ها داشتند. مانند شوماخر که خواستار نزدیک‌تر شدن Batman Forever به سبک برتون بود. اما در نهایت چاره‌ای نداشت جز اینکه خواسته استودیو را برای ساخت فیلمی سبکتر رعایت کند.
علاوه بر این، برخی از صحنه‌ها و جزئیات جالبی که در فیلم‌ها حذف یا تغییر پیدا کردند، همچنان طرفداران را مجبوب خود نگه داشته‌اند. مثلاً از حذف صحنه‌های بت‌گرل در بتمن و رابین گرفته تا زبان ساختگی که کن واتانابه در Batman Begins برای نقش راس الغول به کار برد، همگی نمونه‌هایی از رازهای فیلم‌سازی و تصمیمات پشت صحنه هستند که به این آثار عمق و جذابیت خاصی بخشیده‌اند.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید