-
0/10
استریم چند سالی است که وارد صنعت بزرگ و جهانی ویدیوگیم شده و مثل خیلی دیگر از حرفه‌های نوپا و فعالیت‌های مدرن درآمدزایی که ابتدا در خارج از کشور ابداع شده‌اند، پا به درون جامعه‌ی گیمرهای ایرانی گذاشت و دست بر قضا با استقبال بسیار خوبی از سوی آن‌ها روبه‌رو شد. پیش‌تر با مفهوم استریم کردن به طور کامل آشنا شده‌ایم و طی چندین مقاله به طور مفصل درباره‌ی تجهیزات سخت‌افزاری مورد نیاز برای استریم و همچنین بسترهای نرم‌افزاری استریم کردن توضیح داده‌ایم. اینبار می‌خواهیم به طور اختصاصی به فرهنگ دونیت کردن و دریافت حمایت‌های مالی توسط استریمرها بپردازیم.
استریم کردن در وهله‌ی اول مثل خیلی دیگر از زیرشاخه‌های صنعت سرگرمی و به ویژه بازی‌های ویدیویی، با هدف سرگرم کردن علاقمندان به دنیای بازی و به اشتراک گذاشتن تجربیات جالب و خاطره‌انگیز از درون بازی‌های مختلف ابداع شده است. استقبال بی‌سابقه‌ی گیمرها در سرتاسر جهان از این حرفه – یا می‌توان گفت شیوه‌ی سرگرمی همراه با بهره‌گیری از رسانه‌های ارتباط جمعی – باعث تبدیل شدن آن به یک صنعت پرسود و حرفه‌ای درآمدزا شد. استریم کردن در ایران هم از این قاعده مستثنا نبود و خیلی از گیمرها تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا بدون توجه به تمام محدودیت‌های اجتماعی در زمینه‌ی ویدیوگیم در ایران، وارد حرفه‌ی استریم کردن شوند.
خیلی از همین گیمرها با محدودیت‌های مالی بسیاری همراه بودند و با وجود قیمت‌های غیرمنصفانه و سر به فلک کشیده‌ی سخت‌افزار، کنسول‌ها و حتی بازی‌های ارجینال، به بازی کردن نه به عنوان یک تفریح آرامش‌بخش، بلکه به عنوان یک چالش سخت نگاه می‌کردند که تفاوت‌های بسیاری با بازی کردن در کشورهای دیگر داشت. اما این گیمرها با ثابت‌قدمی و پشتکار خود و تبدیل شدن به استریمرهای درجه‌ی یک، به خوبی ثابت کردند که بازی کردن در ایران فقط ضرر مالی و فوت بیهوده‌ی وقت نیست. بلکه می‌توان مثل خیلی دیگر از استریمرهای خارجی، از بازی کردن درآمد کسب کرد و به عنوان یک حرفه‌ی مفید یا حتی شغلی پردرآمد به آن نگاه کرد.
کسب درآمد از طریق بازی کردن، روش‌های بسیاری دارد. از فعالیت‌های رسانه‌ای و تولید محتواهای متنی، صوتی و تصویری در رسانه‌های اجتماعی مختلف مثل یوتیوب، آپارات و خیلی دیگر از وبسایت‌های خبری و تحلیلی داخلی گرفته، تا وارد شدن به حوزه‌ی بازیسازی، فعالیت به عنوان یک گیم‌تستر و همچنین دریافت حمایت‌های مالی از طریق استریم. در این مطلب قصد داریم به طور کامل فرهنگ ارسال و دریافت حمایت‌های مالی در استریم را که اصطلاحا به آن دونیت کردن می‌گویند، مورد بررسی قرار دهیم و نگاهی داشته باشیم به سرویس ریمیت که تمامی موانع موجود برای نقل و انتقالات مالی در پلتفرم‌های خارجی را از بین برده و به فرصتی ویژه و طلایی برای استریمرهای ایرانی تبدیل شده است تا بتوانند با استریم کردن – که قطعا دوست داشتنی‌ترین حرفه و تفریح تمامی آن‌ها است – درآمدهای خوبی را کسب کنند.
دونیت کردن یا همان ارسال و دریافت حمایت‌های مالی در استریم چیست و به چه دلیلی استریمرها و گیمرها آن را انجام می‌دهند؟ دونیت کردن در یک توصیف ساده و کوتاه عبارت است از ارسال کاملا اختیاری وجه نقد به مقدار دلخواه از سوی تماشاگر استریم به حساب استریمر. این پروسه به صورت کاملا قانونی طی می‌شود و هیچگونه مشکل شرعی نیز در رابطه با آن وجود ندارد. در سال‌های اخیر به لطف سرویس ریمیت، تمامی موانع قانونی و بانکی موجود در زمینه‌ی حمایت مالی از استریمر موردعلاقه‌ی گیمرها، از بین رفته‌اند.
امروزه حمایت مالی از استریمرها از طریق سرویس ریمیت انجام می‌شود. سرویس ریمیت امکانات بسیاری را برای رفع تمامی نیازهای گیمرها و استریمرها در زمینه‌ی حمایت مالی فراهم کرده است. از مهم‌ترین این امکانات که در واقع یک نقطه‌ی قوت اصلی برای سرویس ریمیت محسوب می‌شود و مهر تاییدی است بر قانونی بودن آن، این است که کلیه‌ی پرداخت‌ها و نقل و انتقالات مالی که در ریمیت صورت می‌گیرند، از طریق درگاه‌های بانکی دو ارائه دهنده‌ی معتبر ایرانی یعنی آیدی‌پی و زرین پال انجام می‌شوند. هردوی این ارائه دهندگان درگاه پرداخت اینترنتی زیر نظر بانک مرکزی کار می‌کنند.
سرویس ریمیت به نوعی پل ارتباطی و جریان مالی بین بانک‌های ایرانی و پلتفرم‌های خارجی را برقرار می‌کند تا همه‌ی تماشاگران استریم که از طریق پلتفرم‌های استریمینگ معروف نظیر توییچ – که تماما خارجی هستند و در زمینه‌ی دونیت کردن و جریان‌های مالی از کاربران ایرانی پشتیبانی نمی‌کنند – به تماشای استریم‌ها می‌پردازند، به راحتی بتوانند از استریمر موردعلاقه‌ی خود به صورت مالی و کاملا اختیاری به مبلغ دلخواه، حمایت کنند. دونیت کردن و حمایت مالی از استریمرها سال‌ها در جوامع گیمینگ و استریمینگ خارجی وجود داشته و در سال‌های اخیر وارد ایران شده و بین گیمرهای ایرانی به خوبی جا افتاده است. تا به امروز بیش از ۱۶میلیارد تومان وجه نقد از طریق سرویس ریمیت به عنوان حمایت مالی و دونیت از سوی تماشاگران به حساب استریمرها واریز شده است.
گاهی اوقات حتی استریمرها نیز به عنوان تماشاچی از استریمرهای دیگر به صورت مالی حمایت می‌کنند و با فعالیت‌هایی از این قبیل سعی در جا انداختن فرهنگ دونیت کردن میان گیمرهای ایرانی علاقمند به حوزه‌ی استریمینگ دارند. اما چرا گیمرها باید به صورت مالی از استریمرها حمایت کنند و مبالغی را از طریق ریمیت به حساب آن‌ها واریز کنند؟
یک راه کاملا قانونی برای کسب درآمد
برخلاف تصور عموم که این را روشی برای گول زدن گیمرها و کسب درآمدهای آنچنانی بدون ارائه‌ی هیچگونه خدماتی می‌دانند، پاسخ این سوال چیزی به جز پیشرفت استریمر، تهیه‌ی تجهیزات و سخت‌افزارهای کامل‌تر و به دنبال آن تولید بیشتر محتوای سرگرم‌کننده برای مخاطبینی که از آن حمایت کرده‌اند، نیست. خوشبختانه سرویس ریمیت ابزار متعددی را در پنل کاربری خود تعبیه کرده است که امکانات بسیار مفیدی را در اختیار استریمرها قرار می‌دهند تا رابطه‌ی به مراتب نزدیک‌تری با مخاطبین خود داشته باشند و به اصطلاح حساب‌کتاب بین استریمر و تماشاچی را روشن نگه دارند.
در سرویس ریمیت امکاناتی وجود دارند که با استفاده از آن‌ها می‌توانید انواع اطلاعات در رابطه با اسم شخص حامی و همچنین مقدار مبلغ دونیت شده را روی صفحه‌ی استریم به نمایش بگذارید. همه‌ی تماشاگران یک استریم، در جریان تمامی دونیت‌ها و مبالغ دریافت شده از سوی استریمر خواهند بود و طبق قول و قراری که معمولا در ابتدای هر استریم بین خود (استریمر و بیننده) مشخص کرده‌اند، می‌توانند سرنوشت مبالغ را پیگیری کنند. یکی از قابلیت‌هایی که ریمیت در این زمینه برای ایجاد شفافیت مالی بین استریمر و بیننده فراهم کرده، نوار هدف است که روی صفحه‌ی استریم به نمایش در می‌آید و آغاز و پایان مشخصی برایش تعیین شده است.
برای مثال، با انتشار نسل جدید کنسول‌های نسل نهمی و شرایط اسفناک اوضاع اقتصادی ایران، خرید یک کنسول نسل نهمی قاعدتا لازمه‌ی اصلی یک استریمر پرطرفدار است. استریمر می‌تواند خرید کنسول پلی‌استیشن5 را به عنوان هدف در این استریم تعیین کند و همچنین مبلغ ۲۰میلیون تومان را برای آن در نظر بگیرد. حالا بینندگان استریم به راحتی متوجه روش استفاده‌ی استریمر از مبالغ دریافتی می‌شوند و با انگیزه‌ی بهتری – در صورت تمایل – از استریمر موردعلاقه‌ی خود به صورت مالی حمایت می‌کنند تا هرچه زودتر نوار هدف پر شده و در استریم بعدی شاهد رونمایی از کنسول جدید آن استریمر باشند. بسیاری از استریمرها طی هدف‌گذاری برای استریم خود اعلام می‌کنند که تمامی مبالغی که در طول استریم دریافت خواهند شد، برای کمک به سازمان‌های خیریه هزینه می‌شوند.
تا به امروز بسیاری از استریمرهای معروف ایرانی استریم خیریه برگذار کرده‌اند و با استقبال بسیار خوبی هم از سوی گیمرها روبه‌رو شده‌اند. استریمرهایی که گاها چندین شبانه‌روز استریم خود را بی‌وقفه ادامه داده‌اند و میلیون‌ها تومان وجه نقد برای کمک به خیریه جمع‌آوری کرده‌اند. همانطور که متوجه شدید، هدف از دریافت حمایت‌های مالی صرفا تهیه‌ی تجهیزات مورد نیاز برای بازی کردن نیست و در بسیاری اوقات با هدف کمک به بیماران و دیگر نیازمندان انجام می‌شود.
شاهکار صدا و سیما
طی ماه‌های اخیر به لطف صدا و سیما مبحث استریم کردن با سرعت زیادی روی زبان‌ها افتاد و بسیاری از خانواده‌های ایرانی با آن آشنا شدند و خود شما هم بدون شک آن را مشاهده کرده‌اید یا درباره‌اش شنیده‌اید. گزارشی که صدا و سیما درباره‌ی استریمرها و به طور کلی استریم و دریافت حمایت‌های مالی به نمایش گذاشت، اعتراض بسیاری از استریمرهای ایرانی و حتی گیمرهای حامی استریم را در پی داشت. زیرا که باعث می‌شد بسیاری از خانواده‌های ایرانی با این حرفه‌ی نوپا و جوان‌پسند که حقیقتا یک تفریح بسیار سالم و لذت‌بخش به حساب می‌آید، بدبین شده و فرزندان خود را نسبت به دوری از پلتفرم‌های استریمینگ تشویق کنند. اما حقیقت ماجرا بسیار متفاوت‌تر از موضوعی است که خبرنگار صدا و سیما به شکلی کنایه‌آمیز به آن پرداخته بود.
در این گزارش نه‌تنها اشاره‌ای به اختیاری بودن ارسال حمایت‌های مالی نشده است. بلکه هیچ توضیحی هم درباره‌ی گروه‌های سنی مناسب این حرفه پخش نشد. در گزارش مذکور، دو نوجوان – ظاهرا – خردسال مشغول تجربه‌ی یک بازی شوتر اول شخص هستند که احتمالا یکی از نسخه‌های سری بازی Call of Duty بوده است. رده‌سنی تعیین شده برای این فرنچایز به خاطر وجود اکشن‌های بزرگسالانه و خشونت‌های جنگی، همواره +۱۸ بوده و همینطور که در گزارش مشاهده می‌شد، کودکان درحال تجربه‌ی اثری بودند که اصولا مناسب سن آن‌ها نیست.
عدم توجه به سن مخاطبین بازی‌های ویدیویی و تماشاگران استریم تنها به این قسمت از گزارش محدود نشده و در ادامه باری دیگر شاهد ضعف آموزشی موجود در خانواده‌ها – یا حداقل خانواده‌ی حاضر در گزارش – هستیم که منجر به ایجاد سوءتفاهم‌های بزرگی مثل کلاهبردار خطاب کردن استریمرها شده است. در این گزارش آورده‌اند که یک کودک مبلغ ۱۰۰میلیون تومان را بدون اطلاع پدر و مادرش به حساب یک استریمر واریز کرده است. موردی که باعث شد استریمر مذکور کلاهبردار شناخته شود و کودک خاطی، قربانی این کلاهبرداری به حساب آید.
قبل از هرچیزی باید به مطلع نبودن پدر و مادر این کودک نسبت به دسترسی کاملا آزادانه‌ی فرزندشان به کارت‌های بانکی اشاره کرد. این روزها امنیت الکترونیکی در کشور ما پیشرفت خوبی داشته و با ورود رمزهای پویا به نقل و انتقالات بانکی، بسیاری از سوءاستفاده‌های بانکی را از بین برده است. اینکه یک فرزند به طور آزادانه می‌تواند از حساب بانکی پدر و مادرش مبلغ هنگفتی به ارزش ۱۰۰میلیون تومان را به یک حساب مقصد منتقل کند، قطعا نشان از ضعف آموزشی موجود در این خانواده در زمینه‌ی امورات بانکی و فعالیت‌های اقتصادی دارد. با کنار هم گذاشتن تکه‌های مختلف پازل در این گزارش، نه تنها نمی‌توان شخص استریمر را مقصر دانست و به شکل ناعادلانه‌ای آن را کلاهبردار خطاب کرد.
بلکه باید در زمینه‌ی رابطه‌ی فرزند با پدر و مادرش و همچنین آموزش‌های لازم درباره‌ی امورات بانکی و خطرات احتمالی موجود در فضای مجازی و همچنین بیرون از این فضا، به خانواده‌ی حاضر در گزارش اطلاع رسانی کرد. چنانچه اگر مجددا به اشتباه استریمر را مقصر بدانند، ممکن است نقل و انتقالات بانکی خودسرانه و بدون اجازه‌ی فرزند این خانواده از حساب‌های بانکی پدر و مادرش، نه فقط در پلتفرم‌های استریمینگ، بلکه در جاهای دیگر ادامه پیدا کند. با این حساب مقصر اصلی نه استریمر، بلکه خانواده‌ای است که هیچگونه کنترلی روی حساب‌های بانکی درون خانواده‌ی خود ندارد.
این تنها شغل منه!
یکی دیگر از دلایلی که استریمر را ملزم به دریافت حمایت‌های مالی می‌کند، این است که تمام تمرکز خود را معطوف به تولید محتوای جذاب و به نمایش گذاشتن یک استریم سرگرم‌کننده می‌کند و عملا وقت کافی برای مشغول شدن در حرفه‌های دیگر جهت درآمدزایی ندارد. بسیاری از استریمرهای معروف – حتی در ایران – وجود دارند که به طور حرفه‌ای و کاملا جدی، زندگی خود را صرف استریم کردن و گشت و گذار در دنیای بازی‌ها کرده‌اند. این استریمرها در روزهای ابتدایی شروع به کار استریم، سرمایه‌ی چندانی در دست ندارند و با ریسک بسیار بالایی دست از دیگر فعالیت‌های آموزشی و اجتماعی می‌کشند.
برای مثال تنها به ادامه‌ی تحصیل در رشته‌ی مورد علاقه‌ی خود اکتفا می‌کنند و معتدقدند که شغل اصلی آن‌ها استریم کردن است و نیازی به فراگیری تجربیات لازم برای مشغول شدن در حرفه‌های دیگر نخواهند داشت. بسیاری از این استریمرها ساعات طولانی به صورت شبانه‌روزی به بازی کردن می‌پردازند و بازی خود را استریم می‌کنند. رفته رفته تعداد بینندگان این دسته از استریمرهای قاطع و ثابت‌قدم، بیشتر می‌شود و در این صورت لازمه‌ی اصلی استریم کردن آن‌ها این است که بتوانند در استریم‌های خود تازه‌ترین بازی‌ها را با استفاده از جدیدترین کنسول‌ها و سخت‌افزارهای موجود در بازار به نمایش درآورند. به تمامی این موارد،
نیاز لاینفک استریمرها به خوراک، پوشاک و دیگر نیازهای اولیه‌ی زندگی‌شان را هم اضافه کنید. پس دو راه باقی می‌ماند. یا به اجتماعی که طی سال‌ها نمایش و استریم دور هم جمع کرده پشت کند و به سراغ یک شغل دیگر با حقوق مناسب برود. یا به هر قیمتی که شده پای حرفه‌ی موردعلاقه‌ی خود بماند و بینندگان خود را دعوت به ارسال حمایت‌های مالی و استفاده از سرویس ریمیت کند.
استریم کردن به عنوان یک تفریح سالم اجتماعی که دسته‌ی بزرگ و پرجمعیتی از گیمرها و دوستان صمیمی را دور هم جمع می‌کند، شغل اصلی استریمرهایی محسوب می‌شود که تمام وقت خود را صرف بالا آوردن کانال استریمینگ خود کرده‌اند و از هیچ تلاشی برای جذب بیننده‌ی بیشتر دریغ نکرده‌اند. پس پر بیراه نیست که بخواهد از بینندگان معتمد و مورد اطمینان خود که اکثرشان پس از مدتی به دوستان صمیمی‌اش تبدیل شده‌اند، درخواست حمایت کند. بسیاری از بینندگان حتی پا را فراتر از حمایت مالی می‌گذارند و گاهی اوقات برای استریمر مورد علاقه‌ی خود بازی‌های دیجیتالی ارسال می‌کنند یا حتی کنسول و دیگر قطعات سخت‌افزاری می‌فرستند.
برای درک گرمای دوستی و شدت صمیمیت میان استریمرها و بینندگان پایه‌ثابت آن‌ها، حتما باید وارد این جمع‌ها شده و به تماشای استریم‌ها بنشینید. شوخی‌ها و بگوبخندهای آن‌ها را مشاهده کنید و ببینید که چگونه با تجربه‌ی بازی‌های مختلف در سبک‌های متفاوت، حالات روحی و روانی گوناگونی را از نزدیک با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند و در بیانی ساده‌تر، رفیق روزهای سخت و آسان یکدیگر می‌شوند. بسیاری از استریمرها حتی از بینندگان همیشگی و علاقمند به استریم خود حمایت می‌کنند و آن‌ها را وارد عرصه‌ی رقابت با دیگر استریمرها می‌کنند و ساز و کار استریم کردن را به آن‌ها می‌آموزند.
در مجموع ارسال و دریافت حمایت‌های مالی را نمی‌توان یک خدمت یک‌طرفه به نفع استریمر دانست. بلکه استریمرها و بینندگانشان دارای رابطه‌ای صمیمی و کاملا متقابل هستند. برای مثال ممکن است بیننده‌ای از استریمر مورد علاقه‌ی خود بخواهد که در ازای دریافت یک هدیه‌ی مالی ۵۰هزار تومانی از طریق ریمیت، در صورت امکان به استریم کردن فلان بازی بپردازد. اینگونه پیشنهادات به کرات در میان استریم‌ها اتفاق می‌افتند و اغلب استریمرها توجه بسیاری به خواسته‌ها و پیشنهادات بینندگان همیشگی و حامی خود دارند.
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید