0/10

بازی‌هایی که بر اساس داستان واقعی ساخته شده‌اند

0/10 ۰ 7 ساعت قبل بازی | گیم کپی لینک

شاید تا الان از خودتون پرسیده باشید که تا حالا شده که مثل دنیای فیلم، از روی داستان‌های واقعی بازی هم ساخته باشند؟ جواب این سوال یه بله خیلی راحت است. اگر به سراغ بازی‌‌های مختلف دنیای گیم برویم و آن‌ها رو زیر و رو کنیم، کلی بازی پیدا می‌کنیم که یا کلاً بر اساس یه اتفاق واقعی ساخته شده، یا حداقل بخش کوچکی از آن داستان را در روایت خودش به کار برده است. حالا امروز قصد داریم که چند تا از این بازی‌ها رو ب شما معرفی کنیم که ببینیم هر کدام به چه شکل این کار را انجام داده‌اند.

در دنیای هنر، منابع اقتباسی فوق‌العاده بزرگ و حماسی‌ای وجود دارد که هر کدام از آن‌ها می‌توانند به راحتی به یک بازی ویدئویی تبدیل شوند. از کتاب‌های رمان و داستانی گرفته تا تاریخچه‌ها، بیوگرافی‌ها و کتاب‌های اساطیری و افسانه‌ای. جدای از کتاب‌ها که تا حالا بازی‌هایی مثل ویچر از روی ان ساخته شده‌اند، می‌توانیم به سراغ منابع دیگری مثل نامه‌های یا اتفاق‌های مهم تاریخی برویم که هر کدام هزاران مدل داستان ریز و درشت برای روایت دارند. در لیستی که برایتان آماده کرده‌ایم، تقریباً از هر نوع منبعی که گفتیم یک نمونه آورده‌ایم.

Valiant Hearts: The Great War

اتفاق‌های تاریخی به خصوص جنگ‌های جهانی، منبع الهام خیلی محبوبی بین بازی‌سازها به شمار می‌روند و خب کلی بازی خفن را بر اساس این جنگ‌ها ساخته‌اند. Valiant Hearts: The Great War یک بازی ماجراجویی خیلی احساسی و تاثیرگذار است که داستان چند نفر در جنگ جهانی اول رو تعریف می‌کند که هر کدام به شکلی درگیر مسائل شخصی خودشون در این بحبحه جنگ می‌شوند. این بازی بیشتر روی روابط انسانی و سختی‌های مردم در آن زمان تمرکز دارد؛ برای همین اون‌قدر قرار نیست که صحنه‌های اکشن پر زرق و برق را در این بازی ببینیم و خب این بازی به عنوان یک روایت جمع و جور شناخته می‌شود. مثلاً یکی از شخصیت‌ها یک پرستار است که در بیمارستان‌های میدانی و صحرایی تلاش می‌کند تا جان آدم‌ها را نجات دهد، یا یکی دیگر از شخصیت‌ها یک سرباز سن بالاست که در آن آشوب، داره دنبال پسرش که گم‌شده می‌گردد.

داستان بازی از روی نامه‌های واقعی سربازا در آن دوره نوشته شده و یک حس واقعی بودن را به گیمرها ارائه می‌دهد. این نامه‌ها در طی سال‌ها جمع شدن و سازنده‌ها از داستان‌هایی که سربازها برایشان نوشتن نهایت استفاده را برده‌اند. سبک گرافیکی بازی هم خیلی خاصه، انگار دارید یک کتاب کمیک زنده را ورق می‌زنید و از نقاشی‌های قشنگش لذت می‌برید. موسیقی بازی هم اشک آدم را در میاورد، مخصوصاً موقعی که می‌فهمی هر شخصیت چه چیزی را از دست داده و همه اینا سرنوشت یک سری آدم واقعی شبیه به خودمان است.

L.A. Noire

احتی استودیوی بزرگی مثل راک استار هم قدر داستان‌های واقعی را می‌داند و یکی از بهترین بازی‌های خودش را بر اساس همین اتفاق‌ها ساخته است؛ بازی‌ای که به نظرمان گیمرها خیلی قدرش را ندانستند، بله داریم درباره L.A. Noire صحبت می‌کنیم. یک بازی کارآگاهی خیلی خفن و پر از معما که داستانش در لس‌آنجلس دهه ۱۹۴۰ جریان دارد. در این بازی، شما نقش یک کارآگاه پلیس به اسم کول فِلپس رو بازی می‌کنید و باید پرونده‌های جنایی را به بهترین شکل ممکن حل کنید. نکته باحال اینجاست که خیلی از این پرونده‌ها از پرونده‌های واقعی آن دوران الهام گرفته شده‌اند! مثلا یکی از معروف‌ترین پرونده‌های بازی، پرونده «قتل دالیا سیاه» ئه که یکی از مرموزترین پرونده‌های تاریخ آمریکاست و هنوز هم نه FBI توانسته آن را حل کند و نه CIA. گرافیک بازی برای زمان خودش خیلی انقلابی بود و سازنده‌ها از تکنولوژی ضبط حرکات صورت استفاده کرده بودند که در بازجویی‌ها بتوانید از حالت چهره مظنون‌ها بفهمین که دارن دروغ می‌گویند یا راست.

راک استار جدای از داستان‌های واقعی، برای این بازی یک مرحله جلوترم رفته بود؛ طراح‌های بازی برای ساخت دقیق محیط بازی، نقشه‌ها و عکس‌های هوایی واقعی از لس‌آنجلس دهه ۴۰ رو استفاده کرده بودند تا شهر کاملاً واقعی و قابل شناسایی باشد. این باعث شده که وقتی در شهر می‌چرخید، واقعا حس کنید که دارید در آن دوران زندگی می‌کنید!

Assassin’s Creed 3

اگر از طرفدارای سری بازی‌های اساسینز کرید باشید، حتماً می‌دانید که هر نسخه از این مجموعه به سراغ دوره‌های تاریخی مختلف می‌رود و سعی می‌کند تا وقایع آن دوران را به شکلی متفاوت و جذاب برای گیمرها تعریف کند. یکی از نسخه‌های این سری که این کار را به بهترین شکل ممکن کرده، قطعاً Assassin’s Creed 3 است. داستان این بازی در دوران انقلاب آمریکا، درباره شخصیت کانر، یک اساسین دورگه (نیمه سرخپوست و نیمه انگلیسی) روایت می‌شود که سرنوشتش به درگیری بین تمپلارها و اساسین‌ها گره خورده و در عین حال برای آزادی مردمش هم می‌جنگد. بازی پر از شخصیت‌ها و وقایع تاریخی واقعی مثل جورج واشنگتن، بنجامین فرانکلین و نبردهای کلیدی آن دوره‌ است و این اتفاق‌های واقعی را می‌توانید به صورت واقعی تجربه کنید. یکی از نقاط قوت بازی اینه که شهرهای تاریخی معروف مثل بوستون و نیویورک به طور دقیق بازسازی شده‌اند. حتی در بازی می‌توانید شاهد رویدادهای مهمی مثل جشن چای بوستون یا اعلامیه استقلال هم باشید. یکی از مراحل جذاب بازی، صحنه قتل ژنرال چارلز لی، یکی از تمپلارهای اصلی است که کاملا با رویدادهای تاریخی ترکیب شده و یوبیسافت خیلی یواشکی این اتفاق واقعی را با داستان خودش ترکیب کرده است.

This War of Mine

اکنون به سراغ یکی دیگر از آثار شاخص در ژانر بازی‌های جنگی می‌رویم. This War of Mine عنوانی منحصربه‌فرد و تأثیرگذار است که فضایی کاملاً متفاوت با آنچه از بازی‌های جنگی رایج انتظار می‌رود، ارائه می‌دهد. در این بازی خبری از سربازان، سلاح‌ها و نبردهای مستقیم نیست؛ بلکه روایتگر سرگذشت تلخ مردمانی است که در میانه‌ی یک جنگ بی‌رحمانه، برای بقا تلاش می‌کنند. الهام اصلی این بازی از داستان‌های واقعی مردم عادی در دوران جنگ، به‌ویژه جنگ بوسنی، گرفته شده است. بازیکن در نقش گروهی از غیرنظامیان ظاهر می‌شود که در شرایطی بحرانی و در دل یک شهر تحت محاصره، باید برای زنده ماندن به جست‌وجوی منابع حیاتی چون غذا، دارو و سایر ملزومات بپردازد و با چالش‌های انسانی و اخلاقی گوناگون مواجه شود.

یکی از جنبه‌های قابل‌توجه بازی، شخصیت‌پردازی آن است. شخصیت‌های بازی بر پایه‌ی تجربیات واقعی بازماندگان جنگ شکل گرفته‌اند و سازندگان با بهره‌گیری از روایت‌های شاهدان عینی، فضایی عمیق، ملموس و احساسی خلق کرده‌اند. حتی یکی از شخصیت‌ها مستقیماً از زندگی یک عکاس جنگی واقعی الهام گرفته شده است که این امر بر بار واقع‌گرایانه و تأثیرگذار بازی می‌افزاید.

The Saboteur

احتمالاً تاکنون فیلم‌های متعددی دیده‌اید که در آن‌ها گروهی از افراد، به‌طور ناگهانی وارد میدان نبرد می‌شوند و با شجاعت و فداکاری، تلاش می‌کنند سرنوشت جنگ را تغییر دهند. این مفهوم الهام‌بخش، در دنیای بازی‌های ویدئویی نیز بازتاب یافته است. یکی از نمونه‌های برجسته در این زمینه، بازی The Saboteur است؛ اثری کلاسیک و جذاب که در بستر جنگ جهانی دوم روایت می‌شود.

در این بازی، بازیکن در نقش یک خرابکار وارد عمل می‌شود و باید با نفوذ به قلب نیروهای دشمن، عملیات‌های پنهانی و خطرناکی را اجرا کند تا مانع پیشروی ارتش نازی‌ها شود. تمرکز اصلی بازی بر نمایش تلاش‌های فردی و فعالیت‌های مقاومتی است، نه صرفاً نبردهای مستقیم نظامی؛ و از این طریق، روایتگر داستان افرادی است که با اقداماتی به ظاهر کوچک اما شجاعانه، تغییرات بزرگی را در جریان جنگ رقم زدند. در آن دوران آشوب‌زده، بسیاری از مردم عادی با پیوستن به شبکه‌های مقاومت، نقش مؤثری در مبارزه با اشغال‌گران ایفا کردند. بازی The Saboteur در واقع ادای دینی است به رشادت‌ها و فداکاری‌های همین افراد؛ کسانی که با اقدامات پنهانی و گاه جان‌فشانانه، سهمی مهم در آزادسازی سرزمین‌های اشغال‌شده داشتند.

نکته‌ای جالب در مورد این بازی آن است که ایده‌ی اصلی آن از داستان واقعی یک گروه خرابکار فرانسوی الهام گرفته شده است؛ گروهی که در خلال جنگ جهانی دوم با انجام مأموریت‌های مخفیانه، ضربات سنگینی را به نیروهای نازی وارد کردند.

That Dragon, Cancer

در میان تمامی روایت‌هایی که تاکنون از آن‌ها سخن گفته‌ایم، شاید هیچ‌کدام به‌اندازه‌ی That Dragon, Cancer نتواند عمق رنج، عشق و امید را به شکلی این‌چنین صمیمی و تکان‌دهنده به تصویر بکشد. این اثر، بیش از آنکه یک بازی ویدئویی باشد، تجربه‌ای انسانی و احساسی است که بر پایه‌ی واقعیت تلخ و در عین حال پرشکوه زندگی یک خانواده ساخته شده است.

That Dragon, Cancer داستان زندگی واقعی رایان و ایمی گرین را روایت می‌کند؛ پدر و مادری که با بیماری سخت و ویرانگر فرزند خردسال‌شان، جویی، مواجه شدند. این بازی، به‌گونه‌ای عمیق و شخصی، مخاطب را وارد دنیای درونی این خانواده می‌کند و او را با لحظاتی از درد، امید، دعا، مبارزه و نهایتاً از دست دادن مواجه می‌سازد.

در جریان بازی، بازیکن از خلال موقعیت‌ها و صحنه‌هایی تأثیرگذار عبور می‌کند؛ از روزهای بیمارستان گرفته تا لحظه‌هایی صمیمی در کنار خانواده، و از شب‌های پراضطراب تا لحظه‌هایی لبریز از ایمان و امید. آنچه این تجربه را بی‌بدیل می‌سازد، نه تنها محتوای آن، بلکه صداقت عاطفی سازندگان آن است. رایان و ایمی گرین، نه تنها داستان‌شان را روایت کرده‌اند، بلکه خود در بازی حضور یافته‌اند تا بتوانند اندوه، عشق و باور خود را به شکلی ناب و انسانی به مخاطب منتقل کنند. That Dragon, Cancer یکی از صادقانه‌ترین و احساسی‌ترین آثار تاریخ بازی‌های ویدئویی به شمار می‌رود. تجربه‌ای که بی‌هیچ اغراقی، می‌تواند در روح و جان هر مخاطبی تأثیری ماندگار بر جای گذارد؛ و در عین حال، یادآور شود که بازی‌ها نیز می‌توانند زبان انسانیت و ظرفی برای بیان پیچیده‌ترین احساسات بشر باشند.

Silent Hill 2

شاید قرار گرفتن نام Silent Hill 2 در فهرست بازی‌هایی که الهام‌گرفته از واقعیت هستند، در نگاه نخست کمی عجیب یا حتی ترسناک به نظر برسد. درست است که داستان شخصیت اصلی بازی، جیمز ساندرلند، و وقایعی که برای او رخ می‌دهد، بیشتر در حوزه‌ی خیال و روان‌شناسی قرار می‌گیرد؛ اما این بدان معنا نیست که هیچ بخشی از دنیای تاریک و وهم‌آلود بازی، ریشه در واقعیت نداشته باشد.

یکی از منابع الهام مهم در خلق فضای بی‌بدیل Silent Hill، شهری واقعی به نام سنتریلیا (Centralia) در ایالت پنسیلوانیای آمریکا بوده است. سنتریلیا، شهری معدنی و کوچک بود که در پی یک آتش‌سوزی در معادن زیرزمینی‌اش، به‌طور کامل متروکه شد. آتشی که در دهه‌ی ۱۹۶۰ آغاز شد، هنوز هم در اعماق زمین در حال سوختن است و بخارات سمی، ترک‌های عمیق در سطح زمین، و خیابان‌های خالی از سکنه، چهره‌ای شبح‌وار و رعب‌آور به این شهر بخشیده‌اند.

فضای وهم‌آلود و تهی این شهر، شباهت قابل توجهی با شهر خیالی Silent Hill دارد؛ جایی که مهِ غلیظ، سکوت مرگبار و حضور ناگهانی ترس‌های پنهان، تجربه‌ای عمیق و روان‌شناختی برای بازیکن رقم می‌زند. گفته می‌شود که بسیاری از ساکنان سنتریلیا، نه تنها به دلیل خطرات فیزیکی آتش زیرزمینی، بلکه به‌واسطه‌ی باورهای مذهبی و خرافی، خانه‌های خود را ترک کردند و این امر بیش از پیش به وجه رازآلود آن افزود.

از این رو، هرچند Silent Hill 2 داستانی خیالی و درونی را روایت می‌کند، اما ریشه‌های آن در مکان و واقعیتی تلخ نهفته است که به شکل هنرمندانه‌ای در بستر یک بازی روان‌شناختی و ترسناک بازآفرینی شده است.

Call of Duty World War 2

در میان نسخه‌های متعدد مجموعه Call of Duty که به روایت جنگ جهانی دوم پرداخته‌اند، به‌جرأت می‌توان گفت Call of Duty: World War II یکی از موفق‌ترین و واقع‌گرایانه‌ترین آن‌هاست. این نسخه با تمرکز بر جبهه‌های مختلف این جنگ گسترده، بازیکن را به قلب درگیری‌هایی چون نبرد نرماندی و حمله به برلین می‌برد؛ رویدادهایی که نقشی تعیین‌کننده در تاریخ معاصر جهان ایفا کرده‌اند.

در نبرد نرماندی، که با ورود نیروهای متفقین به سواحل فرانسه آغاز شد، بازی با دقتی خیره‌کننده صحنه‌های اضطراب‌آور و در عین حال حماسی این عملیات را بازسازی می‌کند؛ تا جایی که بازیکن حس می‌کند خود در میانه‌ی میدان نبرد، درگیر تلاشی نفس‌گیر برای بقاست، آن هم در شرایطی که هیچ تضمینی برای کمک یا نجات وجود ندارد.

سازندگان بازی، با تکیه بر منابع تاریخی موثق و مشاوره با بازماندگان جنگ جهانی دوم و کارشناسان نظامی، تلاش کرده‌اند تا فضایی واقع‌گرایانه و مستند از آن دوران پرفراز و نشیب ارائه دهند. از طراحی لباس‌ها و سلاح‌ها گرفته تا بازآفرینی استراتژی‌های نظامی و شرایط جوی و جغرافیایی، همه و همه با هدف القای تجربه‌ای اصیل و وفادار به واقعیت شکل گرفته‌اند.بخش‌هایی از بازی مستقیماً بر اساس رخدادهای واقعی و گزارش‌های میدانی بازسازی شده‌اند، به‌گونه‌ای که حتی مخاطبان ناآشنا با تاریخ جنگ، می‌توانند از خلال گیم‌پلی، با یکی از پیچیده‌ترین و خونبارترین فصل‌های تاریخ بشر آشنا شوند. Call of Duty: WWII نه تنها یک بازی اکشن سرگرم‌کننده، بلکه تجربه‌ای آموزنده و پر از جزئیات مستند است که ارج می‌نهد به فداکاری‌ها، رشادت‌ها و رنج‌هایی که میلیون‌ها انسان در آن دوران تحمل کردند.

Brothers in Arms: Road to Hill 30

شاید نام بازی Brothers in Arms: Road to Hill 30 برای بسیاری از مخاطبان کمتر آشنا باشد، اما این عنوان تحسین‌شده، با کسب امتیاز ۸۷ در وب‌سایت متاکریتیک، یکی از دقیق‌ترین و واقع‌گرایانه‌ترین بازی‌های شوتر و جنگی به شمار می‌رود که تجربه‌ای فراتر از یک بازی اکشن صرف را ارائه می‌دهد. Brothers in Arms با محوریت عملیات نرماندی – یکی از حیاتی‌ترین لحظات در تاریخ جنگ جهانی دوم – طراحی شده و روایتی موشکافانه و جزئی از فرود نیروهای هوابرد ارتش ایالات متحده در خاک فرانسه را ارائه می‌کند. در این بازی، بازیکن در نقش سرجوخه مت بیکر قرار می‌گیرد؛ شخصیتی که بر اساس سرباز واقعی، هریسون سامرز، الهام گرفته شده است.

داستان بازی، گروهی از سربازان را در جریان نبردهای خیابانی و استراتژیک در اطراف شهر Carentan دنبال می‌کند؛ منطقه‌ای کلیدی که در کنترل مسیرها و جاده‌های حیاتی برای پیشروی متفقین نقش تعیین‌کننده‌ای داشت. یکی از مهم‌ترین ماموریت‌های بازی، بازپس‌گیری موقعیت استراتژیک موسوم به Hill 30 از دست نیروهای آلمانی است؛ نبردی که در واقعیت نیز با درگیری‌های شدید و فداکاری‌های فراوان همراه بوده است.

آنچه این بازی را از سایر عناوین جنگی متمایز می‌سازد، وفاداری مثال‌زدنی آن به وقایع واقعی جنگ و استفاده از اسناد، نقشه‌ها و روایت‌های بازماندگان آن دوران است. Brothers in Arms: Road to Hill 30 نه تنها یک تجربه‌ هیجان‌انگیز در قالب یک بازی تیراندازی است، بلکه ادای احترامی عمیق به رشادت‌ها و واقعیت‌های تلخ و صادقانه‌ی جنگ جهانی دوم محسوب می‌شود.

در پایان باید گفت که هر کدام از این بازی ها با روایت خاص خودشان به شکلی روی گیمرها تاثیر می‌گذارند و به ما اجازه می‌دهند که داستان‌‌هایی که در سرتاسر جهان اتفاق افتاده‌اند را به شکلی باورنکردنی تجربه کنیم.