نقد فیلم First Cow – نخستین گاو

نخستین گاو در دقایق ابتدایی با نشان دادن سرنوشت کوکی و کینگ لو، داستان خودش را در یک حلقه‌ی تکراری قرار می‌دهد

البته فیلم نخستین گاو در دقایق ابتدایی با نشان دادن سرنوشت کوکی و کینگ لو داستان خودش را در یک حلقه‌ی تکراری قرار می‌دهد. در دقایق ابتدایی فیلم می‌بینیم که زنی با جست و جوی اطراف خود، باقی‌مانده‌ی دو جسد را پیدا می‌کند که متعلق به کینگ لو و کوکی است. وجود این حلقه در بخش ابتدایی و پایانی فیلم، بیانگر آن است که اتفاقات روایت شده در داستان نخستین گاو امری است که بارها و بارها در جوامع مختلف بشری و در اعصار مختلف تکرار شده است.

 اشاره به این موضوع در کنار روایت شدن داستان در کشور ایالات متحده که قطب نظام سرمایه‌داری در جامعه‌ی امروزی است، یکی از بزرگ‌ترین کنایه‌های فیلم به شمار می‌رود. فیلم با این موضوع به مخاطب خود نشان داده که ریشه‌های فئودالیسم و نظام ارباب و رعیتی همچنان در جوامع پیشرفته‌ای که بر اساس ایده‌ی کاپیتالیسم بناشده، باقی‌مانده است. نخستین گاو را می‌توان یک اثر اعتراضی دانست که بیانگر تداوم روند ارزش‌گذاری انسان‌ها بر پایه‌ی دارایی‌های آن‌ها است؛ این موضوع در بخشی از فیلم از زبان کینگ لو بیان می‌شود که به شکلی اعتراضی اعلام می‌کند که از نظر رئیس فکتور، نژاد گاو اصیل‌تر از نژاد او به عنوان یک فرد چینی است.

به طور کل، می‌توان فیلم First Cow را یک اثر اعتراضی دانست که با داستان نمادگرایانه‌ی خود تلاش کرده تا انتقادهایی سازنده را به نظام‌های کاپیتالیستی وارد کند. این فیلم هرچند که فضاسازی درست و تأثیرگذاری دارد و از شیوه‌ای منظم برای روایت داستان خود استفاده کرده، همچنان به خاطر ریتم کندش خسته‌کننده است و مخاطب برای تماشایش تا بخش‌های پایانی، نیاز به صبر زیادی دارد.