-
0/10
رتبه‌بندی بهترین بازی‌های Silent Hill
وحشتی فراموش نشدنی
بازی‌های ترسناک واقعاً وحشتناک بسیار کم هستند، اما سری بازی‌های Silent Hill یکی از اولین فرنچایزهایی بود که با ترس روان‌شناختی عمیق خود، ناشی از روایت‌های جذاب و طراحی نوآورانه هیولاها در هر نسخه، باعث بیدار ماندن و نگرانی بازیکنان شد. نسخه‌های ابتدایی این سری آثار کلاسیکی جاودانه هستند که هنوز توسط تعداد زیادی از بازیکنان جدید کشف می‌شوند. حال در ادامه با ما و رتبه‌بندی بهترین بازی‌های Silent Hill، همراه باشید.
این سری در سال‌های 2023 و 2024 پس از یک وقفه طولانی بازگشت، که این وقفه پس از لغو پروژه امیدوارکننده Silent Hills توسط شرکت Konami اتفاق افتاد؛ پروژه‌ای که همکاری بین کارگردان مشهور فیلم‌های ترسناک Guillermo del Toro و خالق Metal Gear یعنی هیدئو کوجیما (Hideo Kojima) بود. به‌روزرسانی شده در 15 اکتبر 2024 توسط Mark Samut: ریمیک بازی Silent Hill 2 ساخته استودیو Bloober Team بالاخره منتشر شده است، درست به موقع برای هالووین. با اینکه تریلر اولیه با نقدهای زیادی روبه‌رو شد و پروژه توسط بسیاری رد شد، اما با نمایش تدریجی محتوای بیشتر توسط Bloober، نظرها کم‌کم تغییر کرد و این بازی با شروعی امیدوارکننده ظاهر شد. با این حال، آیا این بهترین بازی Silent Hill است؟
بازی Silent Hill: Orphan Trilogy
این بازی که با نام بازی Silent Hill Mobile نیز شناخته می‌شوند، بازی‌های Orphan نمایانگر ناشناخته‌ترین بخش فرنچایز Konami هستند و در دنیای امروز یافتنشان بسیار دشوار است (حداقل به صورت قانونی نمی‌توان آنها را خرید). این بازی‌ها بیشتر شبیه یک بازی ماجرایی point-and-click هستند تا یک بازی معمولی از سری بازی‌های Silent Hill، اما به شکل قابل‌توجهی موفق شده‌اند جو و شدت نسخه‌های اصلی را به‌خوبی منتقل کنند، ضمن اینکه معماهای خوبی هم برای این پلتفرم دارند.
در حال حاضر، احتمالاً Konami هرگز این سه‌گانه را احیا نخواهد کرد و این بازی‌ها محکوم‌اند که صرفاً به‌عنوان یادداشت‌های فرعی منتشر شده در دوره‌ای که Silent Hill در حال دچار مشکل شدن بود باقی بمانند. با این حال، این بازی‌ها دقیقاً همان چیزی هستند که تلاش می‌کنند باشند و می‌توانند تجربه‌ای کاملاً لذت‌بخش ارائه دهند. یک نسخه بازسازی‌شده از این سه‌گانه می‌تواند روی گوشی‌های مدرن یا حتی PC موفق عمل کند.
بازی Silent Hill: Ascension
به عنوان اولین پروژه از چندین پروژه بازگشتی Silent Hill، به‌راحتی می‌توان گفت این رنسانس پیشنهادی آغاز چندان قدرتمندی نداشته است. بازی Silent Hill: Ascension یک رویداد استریمینگ است که در آن رای بینندگان بر روند پیش‌رفت داستان تأثیر می‌گذارد. استقبال کلی از این پروژه منفی بوده و بسیاری سوال دارند که چرا این سری اصلاً در دنیای Silent Hill جریان دارد.
ایده‌ای نوآورانه است، اما به دلیل فراوانی قسمت‌ها، باور اینکه انتخاب‌ها واقعاً تأثیر زیادی داشته باشند سخت است. اگر هم تأثیری داشته باشند، احتمالاً در آینده و بخش‌های بعدی به نتیجه خواهند رسید. در نهایت، این یک اثر دیگر از رسانه‌های ضعیف Silent Hill است که به انبوه آن اضافه می‌شود.
بازی Silent Hill: The Short Message
در ادامه‌ی روح بازی P.T.، بازی Silent Hill: The Short Message در جریان یکی از رویدادهای State Of Play سونی، معرفی و هم‌زمان منتشر شد. همان‌طور که از نامش پیداست، The Short Message یک تجربه ترسناک کوتاه است که بیشتر حول یک روایت در حال رشد و چند معمای سریع می‌چرخد.
بازیکنان در این بازی با مبارزات شدید یا نقشه‌های پیچیده و پرپیچ‌وخم که در بازی‌های قدیمی‌تر دیده می‌شدند، روبه‌رو نخواهند شد. داستان آن سعی می‌کند به ریشه‌های سری بازگردد و به موضوعات مشابهی مانند آسیب‌های روانی و احساس گناه بپردازد که بازی‌های قدیمی‌تر مانند بازی Silent Hill 2 مطرح کرده بودند. سخت است که از یک بازی رایگان شکایت کرد، اما غیرممکن است که این بازی را با دمو P.T. مقایسه نکرد؛ استانداردی که به‌طور کلی، این اثر نتوانسته به آن برسد.
بازی Silent Hill: Book of Memories
اگر Book of Memories نام Silent Hill را نداشت، شاید این‌قدر موفق نمی‌شد. یک بازی دانجن کراولر برای PS Vita چیزی نبود که مردم از سری بقا و ترس انتظار داشتند. در حالی که بسیاری از ارجاعات به تاریخچه فرنچایز قدردانی کردند، بسیاری نیز گیم‌پلی آن را در مقایسه با هم‌نسلانش در ژانر ضعیف می‌دانستند.
این بازی همچنین طولانی‌ترین بازی Silent Hill است، پس هر کسی که آماده تجربه‌ای طولانی است، باید خودش را برای یک ماجراجویی طولانی آماده کند. وقتی صحبت از فرنچایزهای محبوبی است که بیش از دو دهه دوام داشته‌اند، حتی ضعیف‌ترین بازی سری هم می‌تواند بهتر از خیلی از گزینه‌های دیگر باشد، هرچند که شباهت زیادی با نسخه‌های اصلی ندارد. خوشبختانه از اینجا به بعد مسیر به سمت بهتر شدن است.
بازی Silent Hill: Downpour (2012)
بعد از اینکه چند نسخه سری را کمی از مسیر اصلی خارج کردند، Downpour تلاش کرد تا بخش‌هایی از ویژگی‌هایی که نسخه‌های کلاسیک را این‌قدر نمادین کرده بود، دوباره به دست آورد. بیشتر نقدها این تلاش را تحسین کردند و از مناطق بازتر که به کاوش تشویق می‌کردند، تمجید نمودند، اما در عین حال به جنبه‌های دیگری مانند مبارزات، دشمنان و عملکرد بازی نقد داشتند.
در حالی که در یک زمینه موفق بود، در جایی که نسخه‌های اصلی فراتر از انتظار ظاهر شدند، شکست خورد. بازی Silent Hill 2 و 3 به‌ویژه از نظر عملکرد فنی بازی‌های استادانه‌ای بودند، اما نرخ فریم پایین Downpour به قدری است که بر لذت بازیکنان تأثیر منفی می‌گذارد. علاوه بر این، داستان اصلی پتانسیل خوبی دارد چون درباره یک زندانی است، اما شخصیت Murphy هرگز به عنوان قهرمان داستان به شکوفایی نمی‌رسد.
بازی Silent Hill HD Collection (XBOX 360)
هرچند این مجموعه یک کالکشن است، باید اشاره کنیم که انتقال بازی‌های قدیمی به سخت‌افزارهای مدرن چقدر می‌تواند اشتباه پیش برود. بازی Silent Hill 2 و 3 روی PS3 و Xbox 360 به مراتب بدتر از نسخه‌های اصلی خود اجرا می‌شوند. توسعه‌دهندگان نسخه HD یک کد منبع ناقص دریافت کردند، به این معنی که باگ‌هایی که توسط توسعه‌دهندگان اصلی پیدا و رفع شده بودند، دوباره در بازی وجود داشتند.
با توجه به زمان محدود توسعه، امکان رفع همه مشکلات وجود نداشت و در نتیجه نسخه نهایی با نقص‌هایی منتشر شد. حتی پس از انتشار پچ‌ها، این کالکشن HD به طور کلی کیفیت پایین‌تری نسبت به نسخه‌های اصلی دارد. بنابراین تنها در صورتی باید آن را بازی کرد که هیچ گزینه دیگری وجود نداشته باشد. متأسفانه تهیه نسخه‌های قدیمی‌تر و اجرای بهینه آنها کار ساده‌ای نیست، زیرا همه آنها مربوط به دوره پیش از HD هستند.
بازی Silent Hill: Homecoming
بازی Silent Hill: Homecoming اولین پروژه‌ی استودیو Double Helix Games و نخستین نسخه‌ی اصلی از فرنچایز بود که توسط یک توسعه‌دهنده‌ی غربی ساخته شد. نتیجه، در مجموع، مثبت بود. اگرچه امتیازات فوق‌العاده‌ای به دست نیاورد، اما به اندازه‌ای موفق عمل کرد که نشان دهد یک سازنده‌ی غیرژاپنی هم می‌تواند این مجموعه را به‌درستی مدیریت کند. این بازی همچنین نخستین نسخه‌ای در سری بود که دوربین کاملاً قابل‌کنترل داشت. برخی صحنه‌های خشونت‌آمیز باعث شدند که بازی در برخی مناطق با تأخیر منتشر شود، چرا که بخش‌هایی از آن نیاز به ویرایش داشتند.
اگرچه Homecoming از نسخه‌ی قبلی خود فاصله زیادی نگرفت، اما تأکید بیشتری بر مبارزات داشت، که با توجه به پیش‌زمینه‌ی نظامی شخصیت اصلی یعنی Alex، با داستان هماهنگ بود. از نظر گیم‌پلی صرف، این یکی از نسخه‌های بهتر Silent Hill در میان بهترین بازی‌های Silent Hill، محسوب می‌شود؛ اگرچه از نظر القای ترس، به اندازه‌ی بهترین‌های فرنچایز مداوم و مؤثر نیست.
بازی Silent Hill 4: The Room
چهارمین نسخه شماره‌دار در فرنچایز Silent Hill تغییر بزرگی برای این سری محسوب می‌شد. با اینکه نام این سری را یدک می‌کشد، اما در واقع در شهر اصلی و نمادین Silent Hill جریان ندارد. علاوه بر این، گیم‌پلی تمرکز بیشتری روی مبارزه دارد تا حل معما.
البته نباید آن را با یک بازی اکشن اشتباه گرفت، چرا که دنیای بازی همچنان مملو از تنش و احساس ناامنی است. این تغییر مسیر توسط برخی مورد استقبال قرار گرفت و توسط برخی دیگر مورد انتقاد شدید قرار گرفت. اگرچه این بازی به هیچ وجه جزو محبوب‌ترین نسخه‌های کنسول PS2 نیست، اما در میان بازی‌های ترسناک این کنسول، قطعاً می‌توان با آثار به مراتب ضعیف‌تری روبه‌رو شد.
بازی Silent Hill: Origins
بازی Silent Hill: Origins که پیش‌درآمدی برای بازی اول محسوب می‌شود، نخستین باری بود که یکی از بازی‌های Silent Hill مستقیماً با رویدادهای نسخه‌ای دیگر ارتباط داشت. انتقال یک فرنچایز محبوب به نخستین کنسول دستی Sony کار آسانی نبود، مخصوصاً با توجه به وجود تنها یک آنالوگ استیک در PSP؛ با این حال، Origins تمام تلاش خود را کرد تا این فرمول اصلی مجموعه Silent Hill را به‌خوبی سازگار کند و تجربه‌ای وفادار به ریشه‌ها ارائه دهد.
هرچند این گذار به‌طور کامل روان نبود، اما Origins تجربه‌ای قابل احترام از Silent Hill در قالب یک بازی قابل حمل است و نسبت به Book of Memories بسیار راحت‌تر می‌توان آن را توصیه کرد. با این حال، مبارزات بازی حتی نسبت به استاندارد نه‌چندان بالای این فرنچایز هم ناامیدکننده هستند. از سوی دیگر، داستان بازی مورد تحسین قرار گرفت، چرا که به لطف ارتباط مستقیم با نسخه اول، برای طرفداران سری یک تجربه‌ی خاص و لذت‌بخش به‌شمار می‌رود.
بازی Silent Hill: Shattered Memories
مهم‌ترین ویژگی‌های Shattered Memories سؤالات و آزمون‌هایی بودند که بین فصل‌ها در اتاق یک روان‌پزشک انجام می‌شدند. پاسخ‌ها و عملکرد بازیکن در این بخش‌ها، بر چگونگی شکل‌گیری فصل بعدی تأثیر می‌گذاشت.
این بخش از طراحی بازی بیشترین تحسین را دریافت کرد، به‌ویژه در کنار استفاده خلاقانه از کنترل‌های حرکتی کنسول Nintendo Wii — چیزی که بسیاری از توسعه‌دهندگان شخص ثالث هرگز نتوانستند به‌درستی از آن بهره بگیرند. فروش پایین نسخه Wii باعث شد که بازی برای PS2 و PSP نیز پورت شود؛ نسخه‌هایی که کنترل حرکتی را حذف کردند اما باقی تجربه را حفظ نمودند. هر سه نسخه به‌نوبه‌ی خود ارزش تجربه کردن دارند، هرچند نسخه اصلی روی Wii منحصربه‌فردترین و ماندگارترین نسخه است.
کنسول Xbox از نظر مشخصات فنی روی کاغذ قوی‌تر از PS2 بود، اما برخی بازی‌ها روی کنسول مایکروسافت عملکرد ضعیف‌تری داشتند. بازی Silent Hill 2: Restless Dreams از نظر ظاهری روان‌تر اجرا می‌شود، اما برخی جلوه‌ها در آن کاهش کیفیت داشته‌اند. همان‌طور که John Linneman از Digital Foundry توضیح می‌دهد، نسخه Xbox از افکت مه ضعیف‌تری رنج می‌برد، کات‌سین‌های CGI به‌جای 60 فریم در ثانیه با نرخ 30 فریم نمایش داده می‌شوند، و کیفیت صدا نیز پایین‌تر است. البته نور چراغ‌قوه جیمز (James) در این نسخه جلوه‌ی بهتری دارد. با این حال، در مجموع پیشنهاد می‌شود به نسخه کنسول PS2 وفادار بمانید. نسخه PC هم مشکلات مشابهی دارد، اما خوشبختانه پچ‌های طرفداران بسیاری از این ایرادات را برطرف می‌کنند. هرچند نسخه PC هم ایده‌آل‌ترین راه تجربه بازی Silent Hill 2 نیست، ولی همچنان به‌مراتب بهتر از نسخه‌ای است که در HD Collection قرار دارد.
بازی P.T.
دمو/ بازی P.T. یک دموی مرموز برای بازی‌ای ناشناخته بود که به‌صورت ناگهانی منتشر شد و به‌طور رایگان در دسترس قرار گرفت. این بازی مبهم، بی‌منطق به‌نظر می‌رسید و عمدتاً شامل قدم زدن در راهروهایی ترسناک و مواجهه با صداهای عجیب و تصاویر وحشتناک بود. پس از تمام کردن دمو، بازیکنان متوجه شدند که این تجربه در واقع پیش‌نمایشی برای یک بازی جدید از مجموعه Silent Hill به کارگردانی Hideo Kojima و Guillermo del Toro بوده است.
متأسفانه بازی مورد نظر، یعنی Silent Hills، لغو شد و بازی P.T. نیز از فروشگاه حذف شد و حتی برای افرادی که قبلاً آن را به کتابخانه خود اضافه کرده بودند نیز غیرقابل دانلود شد. هیچ‌کس نمی‌داند که نسخه نهایی قرار بود چگونه باشد، اما دمو P.T. همچنان یک اثر تاریخی جذاب و یکی از خلاقانه‌ترین روش‌ها برای معرفی یک بازی ویدیویی باقی مانده است.
بازی Silent Hill
نسخه اصلی بازی Silent Hill بازی‌ای است تأثیرگذار که ارزش وقت گذاشتن دارد، صرف‌نظر از سن و سال آن. گرافیک‌های قدیمی همچنان می‌توانند بازیکن را به‌طرز جدی‌ای بترسانند، اگر تنش به‌درستی پیاده‌سازی شده باشد — و Silent Hill توانایی ترساندن بازیکنان را حتی بیش از بیست سال پس از انتشارش حفظ کرده است.
برخلاف دیگر بازی‌های ترس و بقا در PS1 مانند سری بازی‌های Resident Evil، بازی Silent Hill در یک محیط کاملاً سه‌بعدی جریان دارد. اگرچه فاصله دید (draw distance) بسیار محدود است، اما همچنان شگفت‌انگیز است که توسعه‌دهندگان موفق شدند چنین محیطی را روی نخستین کنسول Sony بسازند. البته امروزه بازگشت به این بازی می‌تواند تا حدی دشوار باشد، و این نسخه نسبت به دو دنباله مستقیم خود، از نظر فنی و ساختاری بیشتر دچار گذر زمان شده است. کنترل حرکت‌ها نسبت به استانداردهای آن دوران قابل قبول هستند، اما برای لذت بردن از گیم‌پلی ممکن است نیاز به مقداری نوستالژی داشته باشید، چرا که داستان بازی هم مانند بازی Silent Hill 3 و به‌ویژه بازی Silent Hill 2 بلافاصله درگیرکننده نیست.
بازی Silent Hill 2 Remake
با غلبه بر واکنش‌های اولیه‌ی منفی نسبت به معرفی‌اش، ریمیک بازی Silent Hill 2 ساخته‌ی استودیو Bloober Team موفق شد کاری را انجام دهد که تقریباً غیرممکن به نظر می‌رسید: حفظ شایستگی حمل نام نسخه‌ی سال 2001. البته رتبه‌بندی این نسخه کمی دشوار است، چرا که طبیعتاً از نظر تأثیرگذاری و اهمیت تاریخی قابل مقایسه با سه‌گانه‌ی اصلی Konami نیست و بسیاری از نقاط قوت آن مستقیماً از نسخه اصلی ریشه می‌گیرند. با این حال، بدون شک این ریمیک بهترین نقطه‌ی ورود به فرنچایز در سال 2024 محسوب می‌شود — به‌مراتب بهتر از آثاری چون The Short Message یا بازی‌های دوران کنسول PS3.
با وجود تغییرات قابل‌توجه، بازی Silent Hill 2 Remake مهم‌ترین عنصر مورد نیاز برای موفقیت را حفظ کرده است: فضاسازی. غرق در مه و تقویت‌شده با طراحی صدای فوق‌العاده، نسخه بازسازی‌شده‌ی شهر سایلنت هیل یک کابوس خیره‌کننده است که به شکلی ملموس زنده شده و ترس روان‌شناختی نسخه اصلی را که این فرنچایز را در نقشه‌ی ژانر وحشت قرار داد، بازآفرینی می‌کند. داستان تا حد زیادی وفادار به نسخه اصلی باقی مانده، چرا که «کمال» نیازی به اصلاح ندارد، اما Bloober در برخی زمینه‌ها گسترش‌هایی داده که عمدتاً نتایج مثبتی داشته‌اند.
با این حال، ریمیک تمرکز بیشتری بر مبارزات دارد و نسخه‌ای توانمندتر از جیمز را به تصویر می‌کشد. اگرچه این موضوع به‌تنهایی مشکل‌ساز نیست، اما بخش‌های مبارزه ممکن است در میان طرفداران قدیمی فرنچایز محل اختلاف باشند.
بازی Silent Hill 3
سومین نسخه شماره‌دار از فرنچایز Silent Hill وظیفه‌ی سنگینی بر دوش داشت. هرچند که نتوانست به اندازه‌ی بازی Silent Hill 2 تأثیرگذار باشد، اما سفر ترسناک شریل منسن (Cheryl Mason) همچنان شایستگی نام این مجموعه را حفظ می‌کند و تجربه‌ای درخشان از یک بازی ترسناک ارائه می‌دهد که حتی پس از گذشت سال‌ها هم قابل دفاع باقی مانده است.
گرافیک بازی مرزهای تصورات رایج درباره‌ی توانایی‌های کنسول PS2 را جابه‌جا کرد، و داستان آن نیز گیرا و جذاب بود — حتی اگر از نظر روان‌شناختی به پیچیدگی نسخه قبلی نمی‌رسید. تنها انتقاد واقعی‌ای که به بازی وارد شد، مربوط به نبود نوآوری در گیم‌پلی بود؛ به این معنا که بازی Silent Hill 3 تلاش نکرد چیزی فراتر از یک نسخه‌ی دیگر در سری باشد. این بازی رویکردی محافظه‌کارانه‌تر داشت؛ با این حال، این انتقاد امروزه چندان موجه به نظر نمی‌رسد، چرا که در دنیای امروز، وجود چند بازی کلاسیک‌تر و سنتی‌تر از Silent Hill، اتفاقاً می‌تواند در میان بهترین بازی‌های Silent Hill، غنیمت باشد.
بازی Silent Hill 2
بازی Silent Hill 2 نه‌تنها ژانر ترس و بقا را به سطحی کاملاً جدید رساند، بلکه کل رسانه‌ی بازی‌های ویدیویی را نیز به ارتفاعاتی تازه ارتقا داد. گرافیک آن در زمان خود بی‌سابقه بود و روایت داستان جیمز ساندرلند (James Sunderland) در جستجوی همسر فوت‌شده‌اش، سفری به‌شدت شخصی و ترسناک درباره احساس گناه است.
این تجربه از جهاتی منطقی است؛ چرا که بازی در تمام طول مسیر حس ناراحتی و دل‌آشوبی را منتقل می‌کند — چه در بطن داستان، چه در طراحی پریشان‌کننده‌ی موجودات. اگرچه تجربه‌ای فوق‌العاده است، اما ممکن است برای برخی بیش از حد سنگین و تکان‌دهنده باشد. دقیقاً همین لحن بی‌پروا و بی‌امان است که بازی Silent Hill 2 را به بهترین بازی در این فرنچایز و رتبه اول بهترین بازی‌های Silent Hill، تبدیل می‌کند.
حالا که به پایان فهرست رتبه‌بندی بهترین بازی‌های Silent Hill رسیدیم، علاوه بر اینکه علاقه‌مند به خواندن نظر شما در رابطه با رتبه‌بندی هستیم، به نظرتان بازی جدید این مجموعه یعنی بازی Silent Hill f، چه مقدار می‌تواند موفقیت گذشته خود را جبران کند؟ و چه انتظاراتی از آن دارید؟
نظرات
دیدگاه خود را اشتراک گذارید